Της Ιουλίας Πιτσούλη
Υπάρχουν, μας συνοδεύουν κάθε στιγμή και είναι δίπλα μας πριν από τη γέννησή μας και μετά το θάνατο! Εκείνο το βράδυ είχε μαζευτεί εκλεκτή παρέα στο σπίτι του Αγάθωνα. Ανάμεσά τους ο αθυρόστομος Αριστοφάνης, ο όμορφος Αλκιβιάδης κι ο στοχαστικός Παυσανίας που μόλις είχαν ανοίξει μια συζήτηση η οποία έμελλε να γίνει σημείο αναφοράς για την ανθρωπότητα τα επόμενα 2500 χρόνια. Ο έρωτας! Ο πιο σημαντικός καλεσμένος όμως είχε αργήσει. Ήταν ο Σωκράτης που μολονότι είχε ξεκινήσει εγκαίρως δεν έφτασε παρά μόνο αφού το συμπόσιο είχε φτάσει στη μέση επειδή λίγο πριν διαβεί την πόρτα του Αγάθωνα του συνέβη πάλι αυτό που συχνά χαρακτήριζε την καθημερινότητά του: μια ξαφνική επίσκεψη του δαιμονίου του. Αυτό που μπορούσαν να δουν οι άλλοι ήταν απλώς τον Σωκράτη ακινητοποιημένο σε ένα γειτονικό κατώφλι σιωπηλό με το βλέμμα καρφωμένο στο κενό ,σαν κεραυνοβολημένο. Μέσα του όμως βρισκόταν σε έντονο εσωτερικό διάλογο καθώς το δαιμόνιό του, εκείνη η παράξενη κατάσταση που έμοιαζε σαν οντότητα και που πάντα επενέβαινε στη ζωή του όχι για να του πει τι να κάνει αλλά για να τον προειδοποιεί και να τον αποτρέπει, είχε εμφανιστεί και πάλι για να τον καθοδηγήσει. Όσα ακολούθησαν εκείνη τη βραδιά τα κατέγραψε ο Πλάτων στο «Συμπόσιό»του , όμως το δαιμόνιο του Σωκράτη παρέμεινε πάντα ένα μυστήριο. Όπως και όλοι οι αρχαιοελληνικοί δαίμονες που δεν ήταν παρά πλάσματα μιας ιδιαίτερης φύσης, μεσολαβητές μεταξύ θεών και ανθρώπων, κάτοχοι μεγάλης γνώσης.
Oι Μυστηριώδεις πνευματικοί οδηγοί
Το ίδιο μυστηριώδεις παραμένουν όλοι οι εσωτερικοί πνευματικοί οδηγοί, οι φύλακες άγγελοι, τα άϋλα αιθέρια πλάσματα , τα ξωτικά, οι νεράιδες και όλες οι οντότητες που φαίνεται να ζουν σε έναν κόσμο παράλληλο με τον δικό μας και για τα οποία κάνουν λόγο όλες οι μαγικοθρησκευτικές παραδόσεις του κόσμου. Πρόκειται άραγε για μια συλλογική πλάνη της ανθρωπότητας ή μήπως πράγματι υπάρχουν αυτά τα όντα και μας συνοδεύουν διακριτικά σε όλη τη ζωή μας ή και μετά από αυτήν; Για ορισμένους λαούς δεν τίθεται καν θέμα. Οι κάτοικοι της βόρειας και κεντρικής Ευρώπης, ιδιαίτερα όσοι έχουν κέλτικη καταγωγή, σέβονται βαθιά τα ξωτικά κι ένα μεγάλο μέρος της μυθολογίας τους είναι αφιερωμένο σ’ αυτά. Συχνά μάλιστα ανοίγουν ένα παράθυρο στον μυστηριώδη κόσμο τους αποδίδοντάς τους έναν ειδικό φόρο τιμής . Οι Ιρλανδοί για παράδειγμα καταφέρνουν να φτιάχνουν εξαιρετικά χάι τεκ προγράμματα για υπολογιστές ενώ ταυτόχρονα παραμερίζουν για να μην ενοχλήσουν τα ξωτικά τους. Περνώντας από την πόλη Κόρκ της Ιρλανδίας πριν από 3 χρόνια αναρωτήθηκα γιατί ο νέος μεγάλος αυτοκινητόδρομος που ήταν υπό κατασκευή έκανε μια ξαφνική στροφή γύρω από ένα δέντρο και ύστερα συνεχιζόταν κανονικά. Η απάντηση ήταν ενδεικτική του σεβασμού που τρέφουν οι ντόπιοι για τις αόρατες οντότητες: το δέντρο που βρισκόταν στην ευθεία του αυτοκινητόδρομου ήταν μια αιωνόβια βελανιδιά που θεωρείτο κατοικία μιας σημαντικής οντότητας του νεραϊδόκοσμου. Δεν διανοούνταν να τον κόψου. Αντί γι αυτό επέλεξαν να κάνουν μια παράκαμψη στον αυτοκινητόδρομο. Τέτοια μεταχείριση δεν θα μπορούσαν βέβαια να τη διανοηθούν οι Δρυάδες και οι αμαδρυάδες, οι αντίστοιχες οντότητες των δέντρων της ελληνικής μυθολογίας, ωστόσο ακόμα και σήμερα υπάρχει στην ελληνική συνείδηση χώρος για λεπτοφυείς αόρατες παρουσίες.
΄Αγγελοι . Οι Μεγάλοι Συμπαραστάτες.
Αν οι Σκωτσέζοι αναζητούν τον κοκκινογένη νάνο για να τους οδηγήσει στο κουτί με τα χρυσάφι που βρίσκεται κρυμμένο στη βάση του ουράνιου τόξου, οι Μουσουλμάνοι ονειρεύονται να αιχμαλωτίσουν ένα τζίνι για να ικανοποιήσει τις επιθυμίες τους αλλά τρέμουν μην έρθουν αντιμέτωποι με τον Μουνκίρ τον άγγελο του θανάτου. Πλήθη αγγέλων ξεπηδούν μέσα από τις σελίδες τη Βίβλου και του Κορανίου το ίδιο και από τις μυθολογίες όλων των λαών. Αρσενικοί και θηλυκοί ή χωρίς φύλο με δύο , τέσσερις ή 12 φτερούγες, χωρισμένοι σε ταξιαρχίες και τάξεις όπως τα Σεραφείμ και τα Χερουβείμ και οι Αρχάγγελοι Ταξιάρχες κι επιφορτισμένοι με διαφορετικά καθήκοντα κι εξουσίες οι άγγελοι θεωρούνται όντα αφιερωμένα στη λατρεία και την υμνολογία του Θεού αλλά και συνοδοί του ανθρώπου. Σύμφωνα με την εσωτερική παράδοση κάθε ανθρώπινο πλάσμα έχει τον προσωπικό του φύλακα άγγελο. Πρόκειται για τον συνοδό της ψυχής , εκείνον που της συμπαρίσταται, την προστατεύει και την καθοδηγεί στην πορεία της σ’ αυτόν και στον άλλο κόσμο. Ένας τεράστιος αριθμός από μαρτυρίες επιβεβαιώνει την ύπαρξη των αγγέλων πριν ακόμα από την εποχή της Βίβλου μέχρι τις μέρες μας. Παραδοσιακά οι άγγελοι είναι συνδεδεμένοι με τη θρησκεία καθώς θεωρούνται φορείς μηνυμάτων από το Θεό ωστόσο οι στατιστικές αναφέρουν πως τουλάχιστον οι μισοί από όσους υποστηρίζουν ότι είχαν κάποια στιγμή μια αγγελική επαφή , δεν ήταν ιδιαίτερα θρησκευόμενοι. Η ηλικία καθώς επίσης και το κοινωνικο-μορφωτικό επίπεδο δεν παίζουν κάποιο ιδιαίτερο ρόλο καθώς υπάρχουν σχετικές αναφορές τόσο από πολύ μικρά παιδιά όσο κι από υπερήλικες. Σε κάθε περίπτωση πάντως η εμφάνιση ενός αγγέλου φαίνεται να προηγείται ενός σημαντικού γεγονότος ή να λειτουργεί προστατευτικά για τη ζωή ενός ατόμου. Συχνά αυτές οι επαφές περιορίζονται στο ακουστικό φάσμα. Πολλοί άνθρωποι αναφέρουν ότι δεν είδαν κάποια μορφή αλλά άκουσαν μια φωνή να τους προειδοποιεί λ.χ. να κόψουν ταχύτητα ενώ οδηγούσαν λίγο πριν εμφανιστεί ένας σοβαρός κίνδυνος.
Σαν ψίθυρος ή σαν βροντή
Άλλοτε σαν ψίθυρος στο αυτί, άλλοτε σαν επιτακτική φωνή πίσω από τον ώμο κι άλλοτε σαν μια απόκοσμη εξαιρετικής ομορφιάς υμνωδία και παραγωγή ήχων που ξεπερνούν κατά πολύ τις ανθρώπινες δυνατότητες , οι άγγελοι κάνουν αισθητή την παρουσία τους με πολλούς τρόπους. Μπορεί να γίνουν αντιληπτοί σαν ένα αεράκι, σαν μια ευχάριστη μυρωδιά λουλουδιών ή λιβανιού ή και σαν μια αίσθηση έντονης θερμότητας σε κάποιο σημείο του σώματος. Μπορεί να εμφανιστούν με ανθρώπινη μορφή ή σαν φωτεινά όντα ή και σαν σφαίρες φωτός. Σε κάθε περίπτωση εκπέμπουν ένα είδος ακτινοβολίας. Αυτή η ακτινοβολούσα απεικόνιση όντων εμφανίζεται σε μελανόμορφα ελληνικά αγγεία , σε αρχαία κινέζικα πιάτα ή ακόμα και σε προϊστορικές βραχογραφίες αποδεικνύοντας πως πρόκειται για μια πανανθρώπινη διαθρησκευτική εμπειρία. Δεν υπάρχει ούτε μια θρησκεία, ούτε και η πιο αρχέγονη που να μην κρατά μια περίοπτη θέση για τους αόρατους φύλακες-συνοδούς του ανθρώπου. Μερικές παραδόσεις αναφέρουν όχι έναν αλλά δύο αγγέλους συνοδούς, έναν πίσω από τον δεξιό ώμο και έναν πίσω από τον αριστερό που ο καθένας τους μας προτρέπει προς την αρετή ή το σφάλμα καθώς φαίνεται να είναι αντίθετοι μεταξύ τους. Τα παιδιά που είναι πιο δεκτικά στο χώρο του υπερβατικού είναι συχνά σε θέση να αντιληφθούν αυτές τις αιθέριες παρουσίες. Οι ενήλικες από την πλευρά τους έρχονται σε επαφή με αυτά τα όντα σε στιγμές μεγάλης ανάγκης και απόγνωσης. Πολλοί επιστήμονες υποστηρίζουν πως ακριβώς γι αυτό πρόκειται για ένα είδος ψευδαίσθησης που κατασκευάζει η συνείδηση προκειμένου να αποδράσει από τις συνθήκες υψηλού στρες. Παρ’ όλα αυτά εκείνοι που έζησαν τη σχετική εμπειρία από πρώτο χέρι είναι απόλυτα πεπεισμένοι πως πρόκειται για αυθεντική υπερβατική επαφή. Μερικές εσωτερικές παραδόσεις αναφέρουν πως στην πραγματικότητα οι άγγελοι δεν έχουν φτερά γιατί δεν τα χρειάζονται καθώς μεταβαίνουν από πεδίο σε πεδίο με υπερβατικό τρόπο αυτό όμως που γίνεται αντιληπτό σαν φτερά είναι οι έντονες εκροές ακτινοβολούσας αγάπης που πηγάζουν από το κέντρο της καρδιάς και εκτείνονται προς τα πλάγια πέρα από τους ώμους έτσι που να μοιάζουν με φτερά για όσους είναι διορατικοί και μπορούν να τους δουν. Στην πραγματικότητα οι άγγελοι δεν έχουν κάποια συγκεκριμένη μορφή –αν και συχνά παίρνουν ένα ανθρώπινο σχήμα για να γίνουν αντιληπτοί από τους ανθρώπους-αλλά θα μπορούσαν να παρομοιαστούν περισσότερο με φωτεινή ενέργεια. Σε κάθε περίπτωση πάντως αυτά τα όντα φαίνεται ότι μας συνοδεύουν διακριτικά σε όλη τη διάρκεια του βίου μας αλλά γίνονται άμεσα αντιληπτά κατά το θάνατο. Τότε είναι και πάλι εκεί, κοντά μας, να μας υποδεχθούν από την «άλλη πλευρά» , να μας καθοδηγήσουν και να μας βοηθήσουν να καταλάβουμε όσα ζήσαμε κι όσα επακολουθούν. Στις σχετικές περιγραφές υπάρχουν επίσης αναφορές όχι μόνο σε αγγέλους αλλά και σε Θείες μορφές ή σε αγαπημένους συγγενείς και φίλους που έχουν ήδη κάνει το πέρασμα και έρχονται πλέον ως οδηγοί και φύλακες για να διευκολύνουν τη μετάβαση. Όπως φαίνεται λοιπόν , οι άγγελοι δεν είναι οι μοναδικοί συνοδοί μας.
Τα Αιθερικά Ζώα – Φύλακες
Σε όλες τις αρχαϊκές θρησκείες καθώς και στις εσωτερικές παραδόσεις των Ινδιάνων υπάρχουν εκτός από τους αγγέλους και τα ξωτικά και μια άλλη κατηγορία συνοδών και φυλάκων: τα ζώα-τοτέμ. Στα βιβλία του ο Κάρλος Καστανέντα περιγράφει λεπτομερώς πώς ο δάσκαλός του ο Δον Χουάν τον καθοδηγούσε να μπαίνει σε μια εσωτερική κατάσταση και να διεισδύει σε άλλα πεδία ύπαρξης όπου κατοικούν λεπτοφυή όντα. Το πέρασμα για τα άλλα πεδία το φύλαγε πάντα ένα ζώο. Αν ο «εσωτερικός ταξιδευτής» κατάφερνε να συμφιλιωθεί και να σεβαστεί αυτό το ζώο τότε γινόταν ο συνοδός και ο φύλακάς του , διαφορετικά μπορούσε να του επιτεθεί ενσαρκώνοντας τον βαθύτερο φόβο του. Κάτι παρόμοιο περιγράφει και ο Όμηρος στην Οδύσσεια καθώς κάθε φορά που ο νεαρός Τηλέμαχος εμφανιζόταν στην αγορά των Ιθακήσιων ή ερχόταν αντιμέτωπος με τους μνηστήρες δυο λευκοί σκύλοι -φύλακες τον συνόδευαν πάντα. Ένας ακόμα φύλακας ο φοβερός Κέρβερος φύλαγε επίσης τις πύλες του Άδη. Σύμφωνα με μια ερμηνεία αυτά τα ζώα αντιπροσωπεύουν ψυχολογικές καταστάσεις που εκδηλώνονται κάτω από ιδιαίτερες συνθήκες ή με τη χρήση παραισθησιογόνων ουσιών αν και ο μεγάλος κοινωνιολόγος και ανθρωπολόγος Μιρσέα Ελιάντ αναγνωρίζει έναν αληθινά υπερβατικό χαρακτήρα σ’ αυτού του τύπου τις εμπειρίες επαφής με ζώα-οντότητες. Η αρχαία αιγυπτιακή θρησκεία που περιλάμβανε θεότητες στις οποίες συνυπήρχαν τα ανθρώπινα και τα ζωώδη χαρακτηριστικά αποτελεί μια ακόμα αναφορά στην πίστη της ανθρωπότητας για την ύπαρξη ζώων με ανώτερες δυνάμεις. Οι σαμανιστικές τελετουργίες οι οποίες ακόμα συνεχίζονται σε περιοχές της νοτίου Αμερικής, του Θιβέτ και της Μογγολίας φέρνουν επίσης στο προσκήνιο την επαφή του ανθρώπου με το Θείο Ζώο.
Ο Ινδιάνικος Ζωδιακός
Αλλά και η Ινδιάνικη αστρολογία κάνει τις δικές της επισημάνσεις αποδίδοντας σε κάθε ένα από τα 12 ζώδια και ένα αντίστοιχο ζώο-τοτέμ. Έτσι όσοι είναι γεννημένοι στην περίοδο από 22 Δεκεμβρίου έως 19 Ιανουαρίου και από τις 21 Ιουνίου έως τις 22 Ιουλίου έχουν ως ζώα φύλακες τη χήνα των πάγων και τον δρυοκολάπτη. Όσοι γεννήθηκαν από τις 20 Ιανουαρίου έως τις 18 Φεβρουαρίου και από τις 23 Ιουλίου έως τις 22 Αυγούστου έχουν ως ζώα φύλακες την ενυδρίδα και το ψάρι οξύρρυγχο. Οι γεννημένοι μεταξύ 19 Φεβρουαρίου και 20 Μαρτίου και από τις 23 Αυγούστου έως τις 22 Σεπτεμβρίου συνοδεύονται σε αιθερικό πεδίο από ένα αιθερικό πούμα και μια καστανή αρκούδα ενώ οι γεννημένοι μεταξύ 21 Μαρτίου και 19 Απριλίου και από τις 23 Σεπτεμβρίου έως τις 23 Οκτωβρίου συνοδεύονται από δυο πουλιά φύλακες: ένα γεράκι και ένα κοράκι. Οι γεννημένοι μεταξύ 20 Απριλίου και 20 Μαΐου καθώς κι εκείνοι που γεννήθηκαν από τις 24 Οκτωβρίου έως τις 21 Νοεμβρίου έχουν ως ζώα συνοδούς έναν κάστορα κι ένα σοφό φίδι, αντίστοιχα εκείνοι που γεννήθηκαν από τις 21 Μαΐου έως τις 20 Ιουνίου και από τις 22 Νοεμβρίου ως τις 21 Δεκεμβρίου συνοδεύονται από το ζώο φύλακά τους που είναι ένα ελάφι . Όμως, όχι μόνο οι άνθρωποι αλλά και τα φυτά ακόμα και τα ορυκτά έχουν τους δικούς τους φύλακες. Η Σίρλευ Μακ Λέην στο βιβλίο της «Χορεύοντας στο φως» παραθέτει μια συγκινητική περιγραφή για την επικοινωνία που είχε με το πνεύμα-φύλακα ενός μεγάλου γέρικου δέντρου. Θέλοντας να διαπιστώσει αν όντως μπορεί να επικοινωνήσει με αυτό το βασίλειο ζήτησε από το συγκεκριμένο δέντρο να ακινητοποιηθεί ενώ φυσούσε ένα βοριαδάκι. Και πράγματι, το πνεύμα του δέντρου συμφώνησε, γράφει, και σταμάτησε να κινείται στον άνεμο ενώ τα διπλανά του συνέχιζαν να τρεμουλιάζουν και να λύγιζαν τις κορυφές τους υποχωρώντας στις ριπές του. Οι ανιμιστικές θρησκείες ,στάδιο απ’ όπου πέρασαν τελικά όλοι οι λαοί, παραδέχονται ένα είδος αόρατης παρουσίας και ζωής στα πάντα ακόμα και στα ανόργανα. Αυτή η αντίληψη είναι διάχυτη σήμερα στους χώρους του New Age. Oι κρυσταλλοθεραπευτές για παράδειγμα εκείνοι τουλάχιστον που κάνουν πραγματικά βαθιά εργασία, ζητούν «την άδεια» των κρυστάλλων για να τους χρησιμοποιήσουν και τους καλούν σε συνεργασία ενώ στο τέλος τους αποδίδουν ευχαριστίες, θεωρώντας ότι έτσι επικοινωνούν με το αντίστοιχο πνεύμα φύλακα του συγκεκριμένου ορυκτού.
Οι Κόσμοι του Κρεμμυδιού
Οι αρχαίοι Έλληνες όπως κι όλοι οι λαοί έβλεπαν πνεύματα φύλακες παντού. Στα νερά τις Νηρηίδες , στους ωκεανούς τις Ωκεανίδες, στα έγκατα της γης τους Τελχίνες, στα δάση οι νύμφες, στις λίμνες , στις σπηλιές, στα βουνά παντού υπήρχαν οντότητες. Στη σημερινή εποχή πολλοί έχουν στραφεί στην αναζήτηση αυτών των οντοτήτων ή ακόμα και των αρχαιοελληνικών θεών. Κάτι αντίστοιχο συμβαίνει και με τις παγανιστικές λατρείες άλλων λαών. Ήδη στο εξωτερικό κάνουν θραύση οι τράπουλες ταρό ή κάρτες με χρησμούς που σχετίζονται με μυθολογικά όντα. Στην περίφημη Woman Oracle, μια μαντική τράπουλα που απευθύνεται αποκλειστικά σε γυναίκες, έχουν συγκεντρωθεί θεές και νύμφες από όλη την ευρωπαϊκή και ανατολική αρχαϊκή παράδοση. Στο κουτί της τράπουλας συγκατοικούν αρμονικά η Σιτάρ και η Περσεφόνη, η Εστία και οι Βαλκιρίες, η Γαία και η Αθώρ, η Αθηνά και η Ίσις κάθε μία με μια διαφορετική ενέργεια αντιπροσωπεύοντας διαφορετικές ευκαιρίες και καταστάσεις συνείδησης. Ειδικά μαγαζιά έχουν κάνει επίσης την εμφάνισή τους τα τελευταία χρόνια στις χώρες της βόρειας Ευρώπης. Οι βιτρίνες τους θυμίζουν μαγικό δάσος καθώς το εμπόρευμά τους σχετίζεται αποκλειστικά με ξωτικά. Αγαθές χαρωπές μορφές με φτερά εντόμων ή άγριες και βλοσυρές ξεπροβάλλουν μέσα από φυλλωμμένα υφασμάτινα δέντρα, μικρά φτερωτά ξωτικά στηρίζονται στην άκρη φυτών, τρολ με φλούο μαλλιά ή αγριωπές Άρπυιες κρέμονται με νάιλον κλωστές από το ταβάνι. Πολύ πριν την κινηματογραφική μεταφορά του Άρχοντα των Δαχτυλιδιών τα ξωτικά είχαν εισβάλλει στις αγορές της δύσης για να δώσουν λίγη ποίηση στην καθημερινότητα. Ένα κύμα νεοπαγανισμού τα υποδέχεται με ανανεωμένο ενδιαφέρον αναγνωρίζοντάς τους μια αυτόνομη ύπαρξη σε μια παράλληλη με τη δική μας πραγματικότητα. Συνήθως , λέει η σχετική παράδοση, αδιαφορούν για τους ανθρώπους αν και καμιά φορά έρχονται με πειρακτική διάθεση για να μας αναστατώσουν , να κρύψουν διάφορα πράγματα ή ακόμα και για να μας συμπαρασταθούν με τον τρόπο τους. Με μορφές που μοιάζουν αρκετά στις ανθρώπινες αλλά με ύψος που συνήθως κυμαίνεται από 10 εκατοστά μέχρι 40 εκατοστά, έχουν τη δική τους ιεραρχία, νόμους και κανόνες και μικρές κοινωνίες που συχνά μοιάζουν με τις ανθρώπινες. Είναι τελικά υπαρκτά όλα αυτά;
Στα αρχεία της PSY Society
Στα αρχεία της PSY Society, της θρυλικής Εταιρίας Ψυχικών Μελετών της Βρετανίας όπου μέλη ήταν πάντα εξέχουσες προσωπικότητες των γραμμάτων , των τεχνών και των επιστημών υπάρχει μια φωτογραφία τραβηγμένη από τον Σερ Ντόιλ τον συγγραφέα του περίφημου Σέρλοκ Χολμς. Στη φωτογραφία που είναι τραβηγμένη τυχαία απεικονίζονται δυο μικροσκοπικά πλασματάκια που η όψη τους δεν αφήνει καμιά αμφιβολία για το είδος στο οποίο ανήκουν: ξωτικά! Αν και δεν τίθεται θέμα για την αυθεντικότητα της φωτογραφίας παραμένουν αδιευκρίνιστες οι συνθήκες κάτω από τις οποίες τραβήχτηκε. Ωστόσο, η ομοιότητα των μορφών της φωτογραφίας με τις αντίστοιχες περιγραφές που προέρχονται από διαφορετικούς λαούς και εποχές πυκνώνουν το μυστήριο. Άραγε η ανθρωπότητα πιστεύει σε μια συλλογική ψευδαίσθηση με παρόμοια χαρακτηριστικά ή μήπως τελικά υπάρχουν όλα αυτά τα αόρατα συνήθως όντα; Για τις θρησκείες και τις εσωτερικές παραδόσεις όλων των λαών δεν υπάρχει αμφιβολία: ζούμε σε υπερπυκνοκατοικημένες περιοχές. Με τη μια πραγματικότητα επάλληλη στην άλλη σαν τα φύλλα ενός κρεμμυδιού συνυπάρχουμε όλοι μαζί: κοινοί άνθρωποι, παιχνιδιάρικα ξωτικά, γεμάτοι συμπόνια κι ενδιαφέρον άγγελοι, ζώα –φύλακες, σοφά πνεύματα της φύσης, ψυχές νεκρών, Θείες παρουσίες, αρχέτυπα που έχουν αποκτήσει ένα είδος αυθυπαρξίας, ισχυρές σκεπτομορφές και αθέατες συμμετρίες συμπλέκονται μεταξύ τους ζώντας παράλληλα ,ανεξάρτητα ή συμπληρωματικά. Άϋλα, αιθέρια όντα, γεμάτα αγάπη και σοφία. Βρίσκονται συνεχώς κοντά μας. Μας συνοδεύουν σε κάθε μας βήμα, μας προτρέπουν, μας αποτρέπουν , μας καθοδηγούν διακριτικά. Να πιστέψουμε στην παρουσία τους; Μερικοί υποστηρίζουν πως δεν τίθεται καν θέμα πίστης. Αρκεί να ανοίξουμε την καρδιά μας και την εσωτερική μας όραση και θα δούμε αυτό που πάντα ήταν εκεί: έναν μαγευτικό θαυμαστό κόσμο. Αυτόν που συνήθως βλέπουν οι διορατικοί, οι μεγάλοι οραματιστές και τα παιδιά: μια πανταχού παρουσία που διαποτίζει τα πάντα. Ακόμα κι όταν δεν μπορούμε να τους δούμε, κάποιοι είναι σταθερά δίπλα μας. Αυτό είναι το πιο παρήγορο τελικά: κανείς μας δεν είναι πραγματικά μόνος.