1.Μπορεί να παραπονιέσαι ακόμα για την ύπαρξη του φόβου αλλά όμως επιμένεις να σε κάνεις να φοβάσαι. 2Έχω ήδη επισημάνει ότι δεν μπορείς να μου ζητάς να σε απελευθερώσω από τον φόβο. 3Εγώ γνωρίζω ότι δεν υπάρχει, εσύ δεν το γνωρίζεις. 4Εάν επενέβαινα παρεμβαλλόμενος ανάμεσα στις σκέψεις σου και στα αποτελέσματά τους, θα παραβίαζα τον βασικό νόμο αιτίας και αποτελέσματος. τον πιο θεμελιώδη νόμο που υπάρχει. 5Θα σε βοηθούσα ελάχιστα αν απαξίωνα την δύναμη της ίδιας σου της σκέψης. 6Αυτό θα ερχόταν σε απευθείας αντίθεση με τον σκοπό αυτών των Ασκήσεων. 7Είναι πολύ πιο βοηθητικό να σου υπενθυμίσω ότι δεν επιτηρείς τις σκέψεις σου αρκετά προσεκτικά. 8Ίσως να νιώθεις σε αυτό το σημείο πως πραγματικά χρειάζεσαι ένα θαύμα για να τα καταφέρεις να το κάνεις, το οποίο είναι απόλυτα αληθινό. 9Δεν έχεις συνηθίσει στο σκεπτικό των θαυμάτων αλλά μπορείς να εκπαιδευτείς να σκέφτεσαι με αυτόν τον τρόπο. 10Όλοι οι θαυματοποιοί χρειάζονται αυτού του είδους την εκπαίδευση.
2.Δεν μπορώ να σε αφήσω να έχεις τον νου σου ανεπιτήρητο, διότι δεν θα μπορούσες να με βοηθήσεις. 2Η εργασία με τα θαύματα απαιτεί πλήρη συνειδητοποίηση της δύναμης της σκέψης προκειμένου ν᾽ αποφύγεις την διαστρεβλωμένη δημιουργία. 3Διαφορετικά θα είναι απαραίτητο ένα θαύμα για να ευθυγραμμίσει τον ίδιο τον νου, μια κυκλική διαδικασία που δεν θα υποστήριζε την κατάρρευση του χρόνου στην οποία στοχεύει το θαύμα. 4Ο θαυματοποιός πρέπει να έχει γνήσιο σεβασμό για την αιτία και το αποτέλεσμα ως μια αναγκαία προϋπόθεση, για την εκδήλωση του θαύματος.
3.Και τα δυο και τα θαύματα και ο φόβος, προέρχονται από τις σκέψεις. 2Εάν δεν είσαι ελεύθερος να επιλέξεις το ένα τότε δεν θα μπορούσες να είσαι ελεύθερος να επιλέξεις το άλλο. 3Επιλέγοντας το θαύμα έχεις απορρίψει τον φόβο, έστω και πρόσκαιρα. 4Φοβάσαι τους πάντες και τα πάντα. 5Φοβάσαι τον Θεό, εμένα και τον εαυτό σου. 6Έχεις παρερμηνεύσει ή και διαστρεβλώσει Εμάς και έχεις πιστέψει σε ό,τι έχεις κατασκευάσει. 7Δεν θα το είχες κάνει αυτό εάν δεν φοβόσουνα τις ίδιες σου τις σκέψεις. 8Οι φοβισμένοι πρέπει να δημιουργούν διαστρεβλωμένα έργα, επειδή αντιλαμβάνονται λανθασμένα την δημιουργία. 9Οταν δημιουργείς διαστρεβλωμένα έργα, πονάς. 10Η αρχή της αιτίας και του αποτελέσματος τώρα γίνεται ένας αληθινός επιταχυντής επιταχύνεται ωστόσο μόνο πρόσκαιρα. 11Στην ουσία “Αιτία” είναι ένας όρος που αρμόζει στον Θεό και το “Αποτέλεσμά” Του είναι ο Υιός του. 12Αυτό εισάγει ένα ζεύγος σχέσεων Αίτιου-Αιτιατού εντελώς διαφορετικό από αυτά που εσύ εισάγεις στην διαστρεβλωμένη δημιουργία. 13Συνεπώς, η θεμελιώδης διαμάχη σε αυτόν τον κόσμο είναι ανάμεσα στην δημιουργία και στην διαστρέβλωσή της. 14Όλοι οι φόβοι είναι απόρροια της διαστρέβλωσης και όλη η αγάπη απόρροια της Δημιουργίας. 15Συνεπώς η σύγκρουση είναι μεταξύ αγάπης και φόβου.
4.Έχουμε ήδη πει πως, πιστεύεις ότι δεν μπορείς να ελέγξεις τους φόβους σου επειδή εσύ ο ίδιος τους δημιούργησες και η πίστη σου σε αυτό το κάνει να ξεφεύγει από τον έλεγχό σου. 2Όμως, κάθε απόπειρα να διορθώσεις το λάθος επιτιθέμενος στην κυριαρχία του φόβου είναι άχρηστη. 3Διότι, είναι σαν να επιβεβαιώνεται η δύναμη του φόβου και μόνον από την παραδοχή ότι ο φόβος είναι κάτι στο οποίο χρειάζεται να κυριαρχήσεις. 4Στο μεταξύ η αίσθηση της σύγκρουσης είναι αναπόφευκτη, εφόσον κατέστησες τον εαυτό σου ικανό να πιστεύει στην δύναμη ενός ανύπαρκτου πράγματος.
5.Το τίποτα και τα πάντα δεν μπορούν να συνυπάρχουν. 2Εάν πιστέψεις στο ένα τότε υποχρεωτικά αρνείσαι το άλλο. 3Πραγματικά, ο φόβος είναι το τίποτα και η αγάπη τα πάντα. 4Όταν το φως εισέρχεται στο σκοτάδι, το σκοτάδι εξαφανίζεται, 5’Ο,τι πιστεύεις είναι αληθές για σένα. 6Με αυτή την έννοια ο διαχωρισμός όντως υπήρξε. 7Ωστόσο, συγκεντρώνοντας το νου σε ένα λάθος ισοδυναμεί με την διάπραξη ενός νέου λάθους. 8Η σωστή διαδικασία διόρθωσης είναι να αναγνωρίσεις πρόσκαιρα πως υπάρχει ένα πρόβλημα αλλά αυτό πρέπει να γίνει ως μια επισήμανση για την ανάγκη άμεσης διόρθωσης. 9Αυτό θεμελιώνει μια κατάσταση του νου, στην οποία η Εξιλέωση γίνεται αποδεκτή χωρίς καθυστέρηση. 10Πρέπει ωστόσο να τονιστεί πως είναι απολύτως ασυμβίβαστα «το τίποτα» και «τα πάντα». 11Ο χρόνος δεν είναι παρά ένα εργαλείο που σου αποδεικνύει πως πρέπει να εγκαταλείψεις καθετί ασυμβίβαστο. 12Φαινομενικά μοιάζει σαν σταδιακή ακύρωση. 13Η διαστρεβλωμένη δημιουργία τον έκανε αναγκαίο ως διορθωτικό εργαλείο. 14Η δήλωση: «Διότι ο Θεός τόσο πολύ αγάπησε τον κόσμο ώστε έδωσε τον μονογενή του Υιό, ώστε όποιος πιστεύει σε αυτόν δεν θα χαθεί και θά ‘χει ζωήν αιώνιον» χρειάζεται μια ελάχιστη διόρθωση, ώστε να έχει νόημα μέσα σε αυτό το πλαίσιο: «Ο Θεός έδωσε τον κόσμο στον μονογενή Του Υιό.»
6.Πρέπει εδώ να τονιστεί ιδιαίτερα πως ο Θεός έχει μόνο έναν Υιό. 2Εάν όλη η δημιουργία είναι οι Υιοί Του, τότε κάθε ένας θα πρέπει να είναι ένα ενιαίο μέρος ολόκληρης της Υιότητας. 3Η Υιότητα μέσα στην Ενότητα υπερβαίνει το σύνολο των μερών της. 4Ωστόσο, αυτό συσκοτίζεται για όσο λείπει οποιοδήποτε από τα μέρη της. 5Να γιατί η σύγκρουση δεν μπορεί τελικά να λυθεί, μέχρι να επιστρέψουν όλα τα μέρη της Υιότητας. 6Μόνον τότε μπορεί να γίνει κατανοητό το αληθινό νόημα της ολότητας. 7Οποιοδήποτε μέρος της Υιότητας μπορεί να πιστέψει στο λάθος ή στην ατέλεια εάν έτσι επιλέξει. 8Όμως εάν το κάνει αυτό, τότε πιστεύει στην ύπαρξη του τίποτα. 9Η διόρθωση αυτού του λάθους είναι η Εξιλέωση.
7.Έχω ήδη μιλήσει για την ετοιμότητα, αλλά μερικά πρόσθετα στοιχεία μπορεί να είναι βοηθητικά εδώ. 2Η ετοιμότητα είναι μόνο η προϋπόθεση για την εκπλήρωση. 3Αυτά τα δυο δεν πρέπει να συγχέονται. 4Καθώς δημιουργείται μια κατάσταση ετοιμότητας, εμφανίζεται συνήθως και ένας βαθμός επιθυμίας για εκπλήρωση αλλά αυτή δεν είναι υποχρεωτικά αδιαίρετη. 5Η κατάσταση ετοιμότητας δεν υποδηλώνει παρά μόνο την δυνατότητα για μια αλλαγή του νου. 6Δεν μπορεί να αναπτυχθεί η αυτοπεποίθηση πλήρως μέχρι να επιτευχθεί η πλήρης αυτοκυριαρχία. 7Έχουμε ήδη προσπαθήσει να διορθώσουμε το θεμελιώδες σφάλμα ότι μπορείς να κυριαρχήσεις στον φόβο μας και έχουμε τονίσει ότι η μόνη αληθινή κυριαρχία γίνεται μέσω αγάπης. 8Η ετοιμότητα είναι μόνο η αρχή της αυτοπεποίθησης. 9Μπορεί να νομίζεις ότι αυτό υπονοεί πως πρέπει αναγκαστικά να περάσει ένα τεράστιο χρονικό διάστημα ανάμεσα στην κατάσταση της ετοιμότητας και της κυριαρχίας αλλά επίτρεψέ μου να σου υπενθυμίσω πως ο χρόνος και ο χώρος είναι υπό τον έλεγχό μου.