1. Έχουμε ήδη συζητήσει την Έσχατη Κρίση αλλά με ανεπαρκείς λεπτομέρειες. 2Μετά την Έσχατη Κρίση δεν θα υπάρξει άλλη. 3Η κρίση είναι συμβολικής σημασίας επειδή πέραν της αντιλήψεως δεν υπάρχει κρίση. 4Όταν η Βίβλος λέει: “Μην κρίνεις ίνα μη κριθείς” αυτό σημαίνει ότι αν κρίνεις την πραγματικότητα των άλλων δεν θα μπορέσεις ν᾽αποφύγεις να κρίνεις και την δική σου.
2. Η επιλογή να κρίνεις παρά να γνωρίζεις είναι η αιτία της απώλειας της ειρήνης. 2Η κρίση είναι η διαδικασία στην οποία βασίζεται η αντίληψη αλλά όχι η γνώση. 3Έχω ήδη αναφερθεί σχετικά με την επιλεκτικότητα της αντίληψης, τονίζοντας ότι η αξιολόγηση αποτελεί εμφανή της προϋπόθεση. 4Η κρίση πάντα περιέχει και την απόρριψη. 5Ποτέ δεν δίνει έμφαση μόνο στα θετικά σημεία αυτού που κρίνεται είτε σ᾽εσένα είτε στους άλλους. 6Ό,τι έγινε αντιληπτό και απερρίφθη ή κρίθηκε και βρέθηκε επιθυμητό, παραμένει στον νου σου επειδή έχει γίνει αντιληπτό. 7Μια από τις ψευδαισθήσεις από τις οποίες υποφέρεις είναι η πεποίθηση ότι αυτό που κατέκρινες δεν έχει καμμία επίδραση. 8Αυτό δεν μπορεί να είναι αληθινό εκτός κι αν επίσης πιστεύεις πως ό,τι επέκρινες δεν υπάρχει. 9Προφανώς όμως δεν το πιστεύεις γιατί διαφορετικά δεν θα το κατέκρινες. 10Τελικά δεν έχει σημασία αν η κρίση σου είναι ορθή ή λανθασμένη. 11Και στις δύο περιπτώσεις θέτεις την πεποίθησή σου στο μη πραγματικό. 12Σε κανένα τύπο κρίσης δεν μπορείς να αποφύγεις κάτι τέτοιο, επειδή τότε θα σήμαινε ότι η πραγματικότητα είναι δική σου για να επιλέγεις από αυτήν.
3. Δεν έχεις ιδέα για την τεράστια ανακούφιση και βαθιά ειρήνη που επέρχεται από την συνάντηση με τον εαυτό σου και τους αδελφούς σου χωρίς καμία απολύτως κρίση. 2Όταν αναγνωρίσεις τι είσαι και τι είναι οι αδελφοί σου θα συνειδητοποιήσεις ότι το να τους κρίνεις με οποιοδήποτε τρόπο δεν έχει νόημα. 3Στην πραγματικότητα κάθε νόημα που έχουν, χάνεται για σένα ακριβώς επειδή τους κρίνεις. 4Όλη η αβεβαιότητα πηγάζει από την πεποίθηση ότι είσαι καταναγκασμένος να κρίνεις. 5Δεν χρειάζεσαι την κρίση για να οργανώσεις την ζωή σου και σίγουρα δεν την χρειάζεσαι για να οργανώσεις τον εαυτό σου. 6Μπροστά στην γνώση κάθε κρίση αυτόματα αναστέλλεται και αυτή είναι η διαδικασία που επιτρέπει στην αναγνώριση ν᾽αντικαταστήσει την αντίληψη.
4. Φοβάσαι υπερβολικά όσα έχεις αντιληφθεί αλλά έχεις αρνηθεί να αποδεχθείς. 2Πιστεύεις πως επειδή έχεις αρνηθεί να τα αποδεχθείς έχεις χάσει τον έλεγχο επάνω τους. 3Γι᾽αυτό τα βλέπεις σε εφιάλτες ή σε ευχάριστες μεταμφιέσεις σε αυτά που φαίνονται να είναι τα πιο ευτυχισμένα σου όνειρα. 4Τίποτα που έχεις αρνηθεί να αποδεχθείς δεν μπορεί να έρθει στην επίγνωσή σου. 5Δεν είναι από μόνο του επικίνδυνο αλλά εσύ το έχεις κάνει να φαίνεται επικίνδυνο για σένα.
5. Όταν αισθάνεσαι κουρασμένος είναι επειδή έχεις κρίνει τον εαυτό σου ικανό να κουραστεί. 2Όταν κοροϊδεύεις κάποιον είναι επειδή τον κρίνεις ανάξιο. 3Όταν κοροϊδεύεις τον εαυτό σου πρέπει να κοροϊδεύεις και τους άλλους, αν μη τι άλλο επειδή δεν μπορείς να αντέξεις την ιδέα ότι είσαι πιο ανάξιος απ᾽ό,τι εκείνοι. 4Όλα αυτά σε κάνουν να αισθάνεσαι κουρασμένος επειδή κατ’ ουσίαν είναι αποκαρδιωτικά. 5Δεν είσαι ικανός πραγματικά να είσαι κουρασμένος αλλά είσαι πολύ ικανός να εξαντλείς τον εαυτό σου. 6Η ένταση της συνεχούς κρίσης είναι κυριολεκτικά ανυπόφορη. 7Είναι παράξενο που μια ικανότητα τόσο εξουθενωτική μπορούσε να είναι τόσο βαθειά αγαπητή. 8Όμως, αν επιθυμείς να είσαι ο δημιουργός της πραγματικότητας, θα επιμείνεις να διατηρείς την κρίση. 9Επίσης, θ᾽αντιμετωπίζεις την κρίση με φόβο πιστεύοντας ότι μια μέρα θα χρησιμοποιηθεί εναντίον σου. 10Αυτή η πεποίθηση μπορεί να υπάρχει μόνο στον βαθμό που πιστεύεις στην αποτελεσματικότητα της κρίσης ως όπλο άμυνας για την δική σου εξουσία.
6. Ο Θεός προσφέρει μόνο έλεος. 2Τα λόγια σου θα πρέπει ν᾽αντανακλούν μονάχα έλεος επειδή αυτό είναι που έχεις λάβει και άρα αυτό θα πρέπει να δίνεις. 3Η δικαιοσύνη είναι ένα προσωρινό μέσο ή μια προσπάθεια να σε διδάξει το νόημα του ελέους. 4Είναι επικριτική μόνο επειδή εσύ είσαι ικανός για αδικία.
7. Έχω μιλήσει για διάφορα συμπτώματα και σε αυτό το επίπεδο υπάρχει σχεδόν ατέλειωτη ποικιλία. 2Υπάρχει όμως μόνο μια αιτία για όλα αυτά: το πρόβλημα εξουσίας. 3Αυτή είναι “η ρίζα όλων των κακών”. 4Κάθε σύμπτωμα που κατασκευάζει το εγώ εμπεριέχει μια αντίφαση στην ορολογία επειδή ο νους έχει διασπαστεί ανάμεσα στο εγώ και στο Άγιο Πνεύμα έτσι ώστε, καθετί που κατασκευάζει το εγώ να είναι ατελές και αντιφατικό. 5Αυτή η αστήρικτη θέση είναι το αποτέλεσμα του προβλήματος εξουσίας το οποίο, επειδή αποδέχεται την μια αδιανόητη σκέψη ως προϋπόθεσή του, μπορεί να παράγει μόνο ιδέες που είναι αδιανόητες.
8. Το θέμα της εξουσίας είναι όντως ένα ζήτημα πατρότητας. 2Όταν έχεις ένα πρόβλημα εξουσίας είναι πάντα επειδή πιστεύεις ότι είσαι ο δημιουργός του εαυτού σου και προβάλλεις την αυταπάτη σου στους άλλους. 3Κατόπιν αντιλαμβάνεσαι την κατάσταση σαν οι άλλοι κυριολεκτικά να σε πολεμούν για την πατρότητά σου. 4Αυτό είναι το βασικό λάθος όλων εκείνων που πιστεύουν ότι έχουν σφετεριστεί την δύναμη του Θεού. 5Αυτή η πεποίθηση τους είναι πολύ τρομακτική αλλά ελάχιστα απασχολεί τον Θεό. 6Ὀμως, Αυτός είναι πρόθυμος να την αναιρέσει, όχι να τιμωρήσει τα παιδιά Του αλλά μόνο επειδή γνωρίζει ότι αυτή τα κάνει δυστυχισμένα. 7Στα δημιουργήματα του Θεού έχει δοθεί η αληθινή τους Πατρότητα αλλά προτιμάς την ανωνυμία όταν επιλέγεις να διαχωρίσεις τον εαυτό σου από τον Δημιουργό σου. 8Όντας αβέβαιος για την αληθινή σου Πατρότητα, πιστεύεις ότι η δημιουργία σου ήταν ανώνυμη. 9Αυτό σε βάζει σε μια θέση όπου μοιάζει να έχει νόημα να πιστεύεις ότι εσύ δημιούργησες τον εαυτό σου. 10Αυτή η διαμάχη στο θέμα της πατρότητας έχει επιφέρει τέτοια αβεβαιότητα στον νου σου ώστε μπορεί ακόμα και να αμφισβητεί αν πραγματικά υπάρχεις.
9. Μόνο όσοι παραιτούνται από κάθε επιθυμία για απόρριψη μπορούν να γνωρίζουν ότι και η δική τους απόρριψη είναι αδύνατη. 2Δεν έχεις σφετεριστεί την δύναμη του Θεού αλλά την έχεις χάσει. 3Ευτυχώς το να χάσεις κάτι δεν σημαίνει ότι έχει εξαφανιστεί. 4Απλά σημαίνει ότι δεν θυμάσαι πού είναι. 5Η ύπαρξή του δεν εξαρτάται από την ικανότητά σου να αναγνωρίζεις την ταυτότητά του ή ακόμα και να το εντοπίσεις. 6Είναι δυνατόν να κοιτάξεις την πραγματικότητα χωρίς κρίση και απλά να γνωρίζεις ότι εκεί είναι.
10. Η ειρήνη είναι μια φυσική κληρονομιά του πνεύματος. 2Ο καθένας είναι ελεύθερος ν᾽αρνηθεί ν᾽αποδεχθεί την κληρονομιά του αλλά δεν είναι ελεύθερος να καθορίσει ποιά είναι η κληρονομιά του. 3Το πρόβλημα για το οποίο όλοι πρέπει να αποφασίσουν είναι το θεμελιώδες ζήτημα της πατρότητας. 4Όλος ο φόβος τελικά, προέρχεται και μερικές φορές από πολύ παραπλανητικούς δρόμους, από την άρνηση της Πατρότητας. 5Η προσβολή δεν είναι ποτέ προς τον Θεό αλλά μόνο προς αυτούς που Τον αρνούνται. 6Το να αρνηθείς την Πατρότητά Του σημαίνει ν᾽αρνηθείς στον εαυτό σου την αιτία για την ειρήνη σου, έτσι που βλέπεις τον εαυτό σου μόνο σε κομμάτια. 7Αυτή η παράξενη αντίληψη είναι το πρόβλημα εξουσίας.
11. Δεν υπάρχει κανείς που να μην αισθάνεται φυλακισμένος με κάποιο τρόπο. 2Αν αυτό είναι το αποτέλεσμα της δικής του ελεύθερης βούλησης, θα πρέπει να θεωρήσει την βούλησή του ως μη ελεύθερη, διαφορετικά η κυκλική συλλογιστκή αυτής της θέσης θα ήταν προφανής. 3Η ελεύθερη βούληση πρέπει να οδηγεί στην ελευθερία. 4Η κρίση πάντα φυλακίζει επειδή διαχωρίζει κομμάτια της πραγματικότητας μέσω της ασταθούς κλίμακας επιθυμιών. 5Οι επιθυμίες δεν είναι γεγονότα. 6Να επιθυμείς είναι να υπονοείς ότι το να θέλεις δεν επαρκεί. 7Παρ᾽όλα αυτά, κανείς με ορθό νου δεν πιστεύει ότι το επιθυμητό είναι τόσο αληθινό όσο αυτό που θέλει. 8Αντί για το “Aναζητήστε πρωτίστως την Βασιλεία των Ουρανών” πείτε “Βούλεσθε πρωτίστως την Βασιλεία των Ουρανών” και θα έχεις πει “Γνωρίζω τι είμαι και αποδέχομαι την δική μου κληρονομιά”.