1. Μολονότι μπορείτε να αγαπάτε την Υιότητα μόνο ως κάτι που είναι ένα, μπορείτε να την αντιλαμβάνεστε σαν κάτι κατακερματισμένο. 2Είναι δυνατόν, ωστόσο, να βλέπετε κάτι σ’ ένα τμήμα που δεν θα αποδώσετε και στο σύνολο; 3Να γιατί η επίθεση δεν είναι ποτέ διαφορετική και γιατί πρέπει να εξαλειφθεί εντελώς. 4Εάν δεν εξαλειφθεί παντελώς δεν εξαλείφεται καθόλου. 5Ο φόβος και η αγάπη κατασκευάζουν και δημιουργούν – ανάλογα αν είναι το εγώ ή το Άγιο Πνεύμα που τα γεννά ή τα εμπνέει – αλλά πάντα θα επιστρέψουν στον νου απ’ όπου προήλθαν και θα επηρεάσουν ολόκληρη την αντίληψή του. 6Αυτό περιλαμβάνει και την αντίληψη του νου για το Θεό και για τα δημιουργήματά Του, αλλά και για τα δημιουργήματα του ίδιου του νου. 7Δεν θα μπορέσει να εκτιμήσει τίποτα από Αυτά, εάν Τα αντιλαμβάνεται με φόβο. 8Θα Τα εκτιμήσει όμως εξολοκλήρου εάν Τα δει μέσω της αγάπης.
2. Ο νους που δέχεται πως υπάρχει επίθεση δεν μπορεί να αγαπά. 2Η αιτία γι’ αυτό είναι η πεποίθησή του ότι μπορεί να καταστρέψει την αγάπη, πράγμα που σημαίνει πως δεν καταλαβαίνει τι είναι η αγάπη. 3Εάν δεν καταλαβαίνει τι είναι η αγάπη δεν μπορεί να έχει και αντίληψη του εαυτού του ως ικανού να αγαπήσει. 4Έτσι χάνεται η επίγνωση της ύπαρξης, δημιουργούνται ψεύτικα συναισθήματα και τα πάντα καταλήγουν στην τελική σύγχυση. 5Ο τρόπος της σκέψης σας το έχει κάνει ήδη αυτό εξαιτίας της δύναμης που διαθέτει. 6Αλλά είναι, επίσης, ο τρόπος της σκέψης σας που μπορεί να σας σώσει από αυτό ακριβώς επειδή η δύναμή του δεν προέρχεται από εσάς. 7Η ικανότητά σας να κατευθύνετε τη σκέψη σας με τον τρόπο που επιλέγετε είναι μέρος της δύναμής του. 8Εάν δεν πιστεύετε ότι μπορείτε να το κάνετε αυτό, τότε αρνείστε τη δύναμη της σκέψης σας και έτσι την παραδίδετε στην πεποίθησή σας.
3. Η εφευρετικότητα του εγώ, προκειμένου να αυτοδιατηρηθεί, είναι τεράστια αλλά προέρχεται ακριβώς από την δύναμη του νου την οποία το εγώ αρνείται. 2Αυτό σημαίνει πως το εγώ επιτίθεται προς αυτό που το συντηρεί και τελικά το αποτέλεσμα είναι έντονη ανησυχία. 3Να γιατί το εγώ ποτέ δεν αναγνωρίζει ό,τι κάνει. 4Είναι απολύτως λογικό αλλά και ξεκάθαρα παράλογο. 5Το εγώ αντλεί από την μοναδική πηγή – που είναι απόλυτα εχθρική προς την ύπαρξή του – για την ύπαρξή του. 6Φοβούμενο να αντιληφθεί την δύναμη αυτής της πηγής, αναγκάζεται να την παραγνωρίζει. 7Αυτό απειλεί την ίδια του την ύπαρξη και είναι μια κατάσταση αφόρητη. 8Παραμένοντας λογικό αλλά πάντα διατηρώντας τον παραλογισμό του, το εγώ λύνει το απολύτως παράλογο δίλημμα με έναν απολύτως παράλογο τρόπο. 9Δεν αντιλαμβάνεται την ύπαρξή του ως απειλούμενη με το να προβάλλει την απειλή προς εσάς, αντιλαμβανόμενο την ύπαρξή σας ως ανύπαρκτη. 10Διασφαλίζει την δική του διατήρηση παίρνοντας σας με το μέρος του με το να σας διαβεβαιώνει πως δεν γνωρίζετε την ίδια σας την ασφάλεια.
4. Το εγώ δεν μπορεί να ξέρει τα πάντα. 2Η γνώση είναι κάτι καθολικό και το εγώ δεν πιστεύει στην ολότητα. 3Το εγώ προέρχεται από αυτή την απιστία στην ολότητα και μολονότι το εγώ δεν σας αγαπά παραμένει πιστό στους δικούς του προγόνους, γεννώντας κατά τον τρόπο που γεννήθηκε κι αυτό. 4Ο νους πάντα αναπαράγει κατά τον τρόπο που ο ίδιος παρήχθη. 5Ως παράγωγο του φόβου, το εγώ αναπαράγει τον φόβο. 6Αυτή είναι η πίστη του που το κάνει να επιβουλεύεται την αγάπη, επειδή είστε αγάπη. 7Η αγάπη είναι η δύναμή σας την οποία πρέπει να αρνηθεί το εγώ. 8Πρέπει, επίσης, να αρνηθεί και καθετί που σας δίνει αυτή η δύναμη, επειδή όντως αυτή σας δίνει τα πάντα. 9 Όποιος έχει τα πάντα δεν θα ήθελε το εγώ. 10Ο ίδιος ο κατασκευαστής του, λοιπόν, δεν το θέλει. 11Η απόρριψη είναι, έτσι, η μόνη απόφαση για το εγώ, εάν ο νους που το κατασκεύασε γνώριζε τον εαυτό του.12Και εάν αναγνώριζε οποιοδήποτε μέρος της Υιότητας, θα γνώριζε τον εαυτό του.
5. Το εγώ, ωστόσο, αντιτίθεται σε κάθε είδους αναγνώριση, εκτίμηση και υγιή αντίληψη. 2Αντιτίθεται επίσης και σε όλη τη γνώση. 3 Τα αντιλαμβάνεται όλα αυτά ως απειλή και μάλιστα καθολική, διότι νιώθει πως όλες οι δεσμεύσεις του νου είναι καθολικές. 3Εξαναγκασμένο λοιπόν να αποσυνδεθεί από σας, προθυμοποιείται να συνδεθεί με οτιδήποτε άλλο. 4Αλλά δεν υπάρχει τίποτα άλλο. 5Ο νους μπορεί, ωστόσο, να φτιάξει ψευδαισθήσεις και αν τις φτιάξει θα τις πιστέψει, επειδή με αυτό τον τρόπο τις κατασκεύασε.
6. Το Άγιο Πνεύμα εξαλείφει τις ψευδαισθήσεις χωρίς να τους επιτίθεται, επειδή δεν τις αντιλαμβάνεται καθόλου. 2Δεν υπάρχουν γι’ Αυτό. 3Λύνει τη διαμάχη με το να την αντιλαμβάνεται ως άνευ νοήματος. 4Είπα πριν πως το Άγιο Πνεύμα αντιλαμβάνεται τη διαμάχη όπως ακριβώς είναι και όντως είναι άνευ νοήματος. 5 Το Άγιο Πνεύμα δεν θέλει να κατανοήσετε την διαμάχη. 6Θέλει να συνειδητοποιήσετε πως εφόσον η διαμάχη δεν έχει νόημα δεν μπορεί να γίνει και κατανοητή. 7 Όπως ήδη είπα, η κατανόηση φέρνει την αναγνώριση και η αναγνώριση φέρνει την αγάπη. 8Τίποτα άλλο δεν μπορεί να γίνει κατανοητό, επειδή τίποτα άλλο δεν είναι αληθινό και γι αυτό τίποτα άλλο δεν έχει νόημα.
7. Εάν κρατήσετε στον νου σας αυτό που σας προσφέρει το Άγιο Πνεύμα, δεν θα μπορείτε να επαγρυπνείτε για τίποτα άλλο παράγια τον Θεό και τη Βασιλεία Του. 2Ο μόνος λόγος για τον οποίο θα σας φαινόταν δύσκολα πιστευτό αυτό, είναι επειδή ίσως ακόμα σκέφτεστε πως υπάρχει κάτι άλλο. 3Η πίστη δεν προϋποθέτει επαγρύπνηση, εκτός κι αν υπάρχει διαμάχη. 4Εάν υπάρχει, τότε τα αντιμαχόμενα μέρη θα έχουν επιφέρει μια εμπόλεμη κατάσταση η οποία θα έχει κάνει αναγκαία την επαγρύπνηση. 5Στην επαγρύπνηση δεν υπάρχει ένα σημείο όπου να επικρατεί ειρήνη. 6 Είναι αναγκαία η επαγρύπνηση εναντίον των πεποιθήσεων που δεν είναι αληθινές. 7Εάν δεν είχατε ποτέ πιστέψει στο αναληθές, το Άγιο Πνεύμα δεν θα χρειαζόταν να επικαλεστεί την επαγρύπνηση. 8 Όταν πιστεύετε σε κάτι, το κάνετε αληθινό για σας. 9 Όταν πιστεύετε σε κάτι που ο Θεός δεν γνωρίζει, η σκέψη σας φαίνεται να αντιβαίνει τη δική Του, και έτσι φαίνεται σαν να επιτίθεστε στον Θεό.
8. Έχω επανειλημμένα τονίσει πως το εγώ πιστεύει ότι μπορεί να επιτεθεί στον Θεό, και προσπαθεί να σας πείσει πως όντως το έχετε κάνει. 2Εφόσον ο νους δεν μπορεί να επιτεθεί, το εγώ καταλήγει στη λογική πεποίθηση πως άρα πρέπει να είστε ένα σώμα. 3Με το να μη σας βλέπει όπως είστε, το εγώ μπορεί να δει τον εαυτό του όπως θα ήθελε να είναι. 4 Έχοντας επίγνωση της αδυναμίας του, σας θέλει για συμμάχους του αλλά όχι όπως πραγματικά είστε. 5Γι’ αυτό και θέλει να δεσμεύσει τον νου σας στο δικό του ψευδαισθητικό σύστημα, διαφορετικά το φως της κατανόησης σας θα το εξαφάνιζε. 6Δεν επιθυμεί κανένα κομμάτι της αλήθειας επειδή το ίδιο το εγώ δεν είναι αληθινό. 7Εάν η αλήθεια είναι ολική, τότε δεν μπορεί να υπάρχει κάτι μη αληθινό. 8Η αφοσίωση σε ένα από τα δύο πρέπει να είναι καθολική, εφόσον δεν μπορούν να συνυπάρχουν στο νου σας χωρίς να του προκαλέσουν σχάση. 9Εάν δεν μπορούν να συνυπάρχουν εν ειρήνη, και εάν θέλετε ειρήνη, θα πρέπει να εγκαταλείψετε πλήρως και μια για πάντα την ιδέα της διαμάχης. 10Αυτό προϋποθέτει επαγρύπνηση μόνο για όσο δεν αναγνωρίζετε τι είναι αληθινό. 11Για όσο πιστεύετε πως δυο εξολοκλήρου αντίθετα συστήματα σκέψης μοιράζονται την αλήθεια, η ανάγκη σας για επαγρύπνηση είναι προφανής.
9. Ο νους σας μοιράζει την υπακοή του ανάμεσα σε δυο βασίλεια και έτσι δεν είστε πλήρως αφοσιωμένοι σε κανένα. 2 Η ταύτισή σας με τη Βασιλεία είναι πέραν αμφισβητήσεως. 3Μόνον εσείς μπορείτε να την αμφισβητήσετε όταν σκέφτεστε παράλογα. 4 Ό,τι είστε δεν προέρχεται από τη δική σας αντίληψη και δεν επηρεάζεται καθόλου από αυτήν. 5Αυτά που αντιλαμβάνεστε ως προβλήματα ταυτότητας δεν είναι προβλήματα που στηρίζονται σε γεγονότα. 6Είναι προβλήματα κατανόησης, εφόσον η παρουσία τους υποδηλώνει την ύπαρξη μιας πεποίθησης σύμφωνα με την οποία εξαρτάται από σας το να αποφασίσετε τι είστε. 7Το εγώ είναι απόλυτα αφοσιωμένο σε αυτή την πεποίθηση και την πιστεύει πλήρως. 8Δεν είναι αληθινή. 9Γι΄αυτό και το εγώ είναι απόλυτα αφοσιωμένο σε κάτι αναληθές, έχοντας μια αντίληψη που βρίσκεται σε τέλεια αντίθεση με το Άγιο Πνεύμα και τη γνώση του Θεού.
10. Μπορείτε να έχετε νοήμονα αντίληψη μόνο μέσω του Αγίου Πνεύματος, γιατί η ύπαρξή σας είναι η γνώση του Θεού. 2Εάν δεχθείτε οποιαδήποτε άλλη πίστη θα συσκοτίσετε τη Φωνή του Θεού μέσα σας και συνεπώς θα συσκοτιστεί ο Θεός για σας. 3Δεν μπορείτε να γνωρίσετε τον Θεό εκτός κι αν πράγματι αντιληφθείτε τη δημιουργία Του, εφόσον ο Θεός και η δημιουργία Του είναι αδιαχώριστοι. 4Η Ενότητα του Δημιουργού και της δημιουργίας είναι η ολότητά σας, η υγεία σας και η απεριόριστη δύναμή σας. 5Αυτή η απεριόριστη δύναμη είναι δώρο του Θεού σε σας, επειδή είστε αυτή η δύναμη. 6Εάν αποσυνδέσετε τον νου σας από αυτήν, τότε αντιλαμβάνεστε την ισχυρότερη δύναμη του σύμπαντος σαν αδύναμη, επειδή δεν πιστεύετε ότι είστε μέρος της.
11. Αντιλαμβανόμενοι τον εαυτό σας σαν να μη μετέχει αυτής της δύναμης, τότε η δημιουργία του Θεού φαίνεται αδύναμη, και όσοι βλέπουν τον εαυτό τους αδύναμο, επιτίθενται. 2Η επίθεση, ωστόσο, πρέπει να είναι τυφλή, επειδή δεν υπάρχει τίποτα εναντίον του οποίου να στραφεί. 3 Έτσι κατασκευάζουν εικόνες, αντιλαμβάνονται τον εαυτό τους ως ανάξιο και επιτίθενται εξαιτίας αυτής της έλλειψης αξίας. 4Αυτός είναι όλος ο κόσμος του εγώ. 5Το τίποτα. 6Δεν έχει νόημα. 7Δεν υπάρχει. 8Μην προσπαθείτε να τον κατανοήσετε διότι, εάν το κάνετε, θα πιστεύετε ότι μπορεί να γίνει κατανοητός και, συνεπώς, μπορεί να αναγνωριστεί και να αγαπηθεί. 9Αυτό θα δικαίωνε την ύπαρξη του η οποία δεν μπορεί να δικαιωθεί. 10Δεν μπορείτε να δώσετε νόημα σε κάτι που στερείται νοήματος. 11Αυτή μπορεί μόνο να είναι μια παράλογη απόπειρα.
12. Επιτρέποντας στον παραλογισμό να εισέλθει στον νου σας σημαίνει πως δεν έχετε κρίνει την υγεία ως κάτι καθολικά επιθυμητό. 2Εάν θέλετε κάτι άλλο, θα κάνετε και κάτι άλλο, αλλά επειδή είναι ακριβώς κάτι άλλο θα επιτεθεί στο σύστημα σκέψης σας και θα διαιρέσει την πίστη σας. 3Δεν μπορείτε να δημιουργείτε ενόσω είστε σε αυτή την διασπασμένη κατάσταση και πρέπει να επαγρυπνείτε για αυτή την διασπασμένη κατάσταση επειδή μόνο η ειρήνη μπορεί να επεκταθεί. 4Ο διασπασμένος νου σας παρεμποδίζει την επέκταση της Βασιλείας και η επέκτασή της είναι η δική σας χαρά. 5Εάν δεν επεκτείνετε την Βασιλεία, δεν σκέφτεστε όπως ο Δημιουργός σας και δεν δημιουργείτε όπως Εκείνος δημιούργησε.
13. Σε αυτήν την καταθλιπτική κατάσταση το Άγιο Πνεύμα σας υπενθυμίζει ευγενικά πως είστε λυπημένοι, επειδή δεν εκπληρώνετε την αποστολή σας ως συνδημιουργοί μαζί με τον Θεό και έτσι αποκλείετε τον εαυτό σας από την χαρά. 2Αυτή δεν είναι η επιλογή του Θεού, είναι η δική σας επιλογή. 3Εάν ο νους σας δεν είναι σύμφωνος με τον Νου του Θεού, θα έχετε μια θέληση χωρίς νόημα. 4 Όμως, επειδή η Θέληση του Θεού είναι αμετάβλητη, δεν είναι δυνατή η σύγκρουση θελήσεων. 5Αυτή είναι η απολύτως λογική διδασκαλία του Αγίου Πνεύματος. 6Η δημιουργία, όχι ο διαχωρισμός, είναι το θέλημα σας επειδή αυτό είναι και το Θέλημα του Θεού και τίποτα που αντιτίθεται σε αυτό δεν μπορεί να έχει οποιαδήποτε σημασία. 7Καθώς Υιότητα είναι ένα τέλειο επίτευγμα, δεν μπορεί παρά να δημιουργεί τέλεια επιτεύγματα, επεκτείνοντας την χαρά μέσω της οποίας δημιουργήθηκε και αναγνωρίζοντας τον Εαυτό της στον Δημιουργό και στα δικά της δημιουργήματα, γνωρίζοντας πως όλα είναι Ένα.
- 2109603094, 6937113537
