Εισαγωγή
1.Εάν δεν νιώθατε ένοχοι δεν θα μπορούσατε να επιτεθείτε, επειδή η επίκριση είναι η ρίζα της επίθεσης.2 Είναι η επίκριση ενός νου από έναν άλλον που τον κρίνει ανάξιο γι᾽ αγάπη και άξιο τιμωρίας. 3 Αλλά εδώ στηρίζεται η κατάσταση της διαίρεσης του νου.4 Επειδή ο νους που κρίνει αντιλαμβάνεται τον εαυτό του ως ξεχωριστό από τον νου που κρίνεται, πιστεύει ότι με το να τιμωρήσει έναν άλλον, θα διαφύγει της τιμωρίας.5 Όλο αυτό δεν είναι παρά η παραισθητική προσπάθεια του νου ν᾽αρνηθεί τον εαυτό του και να ξεφύγει από την ποινή αυτής της άρνησης. 6Δεν είναι μια προσπάθεια να παραιτηθεί από την άρνηση αλλά να κρατηθεί σε αυτήν. 7Διότι είναι η ενοχή που σας έχει συσκοτίσει τον Πατέρα και είναι η ενοχή που σας έχει οδηγήσει στην παραφροσύνη.
2.Η αποδοχή της ενοχής μέσα στον νου του Υιού του Θεού ήταν η αρχή του διαχωρισμού, όπως η αποδοχή της Επανόρθωσης είναι το τέλος του.2 Ο κόσμος που βλέπετε είναι το παραληρητικό σύστημα εκείνων που παραφρόνησαν από ενοχή. 3Κοιτάξτε προσεκτικά αυτόν τον κόσμο και θα το συνειδητοποιήσετε. 4Διότι αυτός ο κόσμος είναι το σύμβολο της τιμωρίας κι όλοι οι νόμοι που φαίνεται να τον κυβερνούν είναι οι νόμοι του θανάτου. 5Τα παιδιά γεννιούνται μέσα σε αυτόν μέσα από πόνο και σε πόνο. 6Η ανάπτυξη τους συνοδεύεται από βάσανα και μαθαίνουν για τη λύπη και τον διαχωρισμό και τον θάνατο.7 Ο νους τους φαίνεται να είναι παγιδευμένος στον εγκέφαλο τους και οι δυνάμεις του φθίνουν εάν προκληθεί βλάβη στο σώμα τους. 8Φαίνεται ν᾽αγαπούν, παρ όλ᾽αυτά εγκαταλείπουν κι εγκαταλείπονται.9 Φαίνεται να χάνουν ό,τι αγαπούν, αυτή είναι ίσως η πιο παράφρονη πεποίθηση απ᾽όλες. 10Και τα σώματα τους μαραίνονται και ασθμαίνουν και εναποτίθενται στο χώμα και δεν υπάρχουν πια. 11Όλα τους έχουν σκεφτεί ότι ο Θεός είναι σκληρός.
3.Εάν ήταν αυτός ο πραγματικός κόσμος, ο Θεός θα ήταν σκληρός.2 Διότι κανένας Πατέρας δεν θα μπορούσε να εκθέσει τα παιδιά Του σε αυτή την κατάσταση, με αντάλλαγμα τη λύτρωση και να είναι στοργικός. 3Η Αγάπη δεν σκοτώνει για να σώσει. 4Εάν το έκανε, η επίθεση θα ήταν σωτηρία και αυτή είναι η ερμηνεία του εγώ, όχι του Θεού.5 Μόνο ο κόσμος της ενοχής θα μπορούσε να το προστάξει αυτό, γιατί μόνο η ενοχή θα μπορούσε να το συλλάβει.6 Η “αμαρτία” του Αδάμ δεν θα είχε αγγίξει κανέναν, εάν αυτός δεν είχε πιστέψει ότι ήταν ο Πατέρας Αυτός που τον οδήγησε έξω από τον Παράδεισο.7 Επειδή με αυτήν την πεποίθηση η γνώση του Πατέρα χάθηκε, αφού μόνο όσοι δεν Τον καταλαβαίνουν θα μπορούσαν να το πιστέψουν.
4. Αυτός ο κόσμος είναι μια εικόνα της σταύρωσης του Υιού του Θεού.2 Και μέχρι να συνειδητοποιήσεις ότι ο Υιός του Θεού δεν μπορεί να σταυρωθεί, αυτόν τον κόσμο θα βλέπεις. 3Κι όμως δεν θα το συνειδητοποιήσεις μέχρι να αποδεχθείς το αιώνιο γεγονός ότι ο Υιός του Θεού δεν είναι ένοχος. 4Αξίζει μόνο την αγάπη επειδή μόνο αγάπη έδωσε.5Δεν μπορεί να καταδικαστεί επειδή ποτέ του δεν καταδίκασε. 6Η Εξιλέωση είναι το τελικό μάθημα που χρειάζεται να μάθει, διότι τον διδάσκει ότι, μη έχοντας ποτέ αμαρτήσει, δεν έχει ανάγκη σωτηρίας.
Ι. Αθωότητα και Ατρωσία
1. Νωρίτερα είπα ότι το Άγιο Πνεύμα συμμερίζεται τον στόχο όλων των καλών δασκάλων, των οποίων η τελική επιδίωξη είναι να καταστήσουν τους εαυτούς τους μη αναγκαίους διδάσκοντας στους μαθητές τους όλα όσα γνωρίζουν.2Το Άγιο Πνεύμα θέλει μόνο αυτό, διότι συμμεριζόμενο την αγάπη του Πατέρα προς τον Υιό Του, επιζητεί να απομακρύνει κάθε ενοχή από τον νου του ώστε να θυμηθεί τον Πατέρα του εν ειρήνη. 3 Η ειρήνη και η ενοχή είναι αντίθετες και ο Πατέρας μπορεί να ανακληθεί στη μνήμη μόνο εν ειρήνη. 4 Η αγάπη και η ενοχή δεν μπορούν να συνυπάρχουν και το να δεχθείς τη μία είναι να αρνηθείς την άλλη. 5 Η ενοχή κρύβει τον Χριστό από την όρασή σου, διότι αποτελεί την άρνηση της αθωότητας του Υιού του Θεού.
2. Στον παράξενο κόσμο που κατασκεύασες ο Υιός του Θεού έχει αμαρτήσει. 2 Πώς μπορείς να τον δεις λοιπόν; 3Καθιστώντας τον αόρατο, ο κόσμος της τιμωρίας ύψωσε το μαύρο σύννεφο της ενοχής την οποία αποδέχθηκες και η οποία σου είναι προσφιλής. 4 Διότι το άμεμπτο του Χριστού είναι η απόδειξη ότι το εγώ ποτέ δεν υπήρξε και ποτέ δεν μπορεί να υπάρξει. 5 Δίχως ενοχή το εγώ δεν μπορεί να έχει ζωή και ο Υιός του Θεού είναι δίχως ενοχή.
3. Καθώς κοιτάς τον εαυτό σου και κρίνεις με εντιμότητα αυτά που κάνεις, ίσως να μπεις στον πειρασμό να αναρωτηθείς πώς μπορείς να είσαι δίχως ενοχή; 2 Όμως σκέψου αυτό: δεν είσαι αναμάρτητος στο χρόνο αλλά στην αιωνιότητα. 3 Έχει «αμαρτήσει» στο παρελθόν αλλά παρελθόν δεν υπάρχει. 4 Το πάντα δεν έχει συγκεκριμένη κατεύθυνση. 5 Ο χρόνος φαίνεται να πηγαίνει προς μια κατεύθυνση αλλά όταν φτάσεις στο τέλος του θα τυλιχθεί σαν ένα μακρύ χαλί που απλώνεται προς το παρελθόν πίσω σου και θα εξαφανιστεί. 6 Για όσο πιστεύεις ότι ο Υιός του Θεού είναι ένοχος θα περπατάς σε αυτό το χαλί, πιστεύοντας ότι οδηγεί στο θάνατο. 7Και το ταξίδι θα φαίνεται μακρύ και βάναυσο και δίχως νόημα, γιατί έτσι είναι.
4. Το ταξίδι που ο Υιός του Θεού όρισε για τον εαυτό του είναι όντως άχρηστο αλλά το ταξίδι που ο Πατέρας του ορίζει γι᾽αυτόν είναι ταξίδι απελευθέρωσης και χαράς. 2 Ο Πατέρας δεν είναι άσπλαχνος και ο Υιός Του δεν μπορεί να βλάψει τον εαυτό του. 3 Η αντεκδίκηση που φοβάται και βλέπει δεν θα τον αγγίξει ποτέ, διότι μολονότι πιστεύει σε αυτήν το Άγιο Πνεύμα γνωρίζει ότι δεν είναι αληθινή. 4Το Άγιο Πνεύμα στέκεται στο τέλος του χρόνου, όπου πρέπει να είσαι κι εσύ διότι Αυτό είναι μαζί σου. 5Έχει ήδη εξουδετερώσει ο,τιδήποτε ανάξιο για τον Υιό του Θεού, διότι αυτή ήταν η αποστολή Του, που του δόθηκε από τον Θεό. 6Κι ό,τι ο Θεός δίνει πάντα παραμένει.
5.Θα με δεις καθώς μαθαίνεις ότι ο Υιός του Θεού είναι αναμάρτητος. 2 Πάντα ζητούσε την αθωότητα του και την βρήκε. 3Διότι ο καθένας αναζητά να ξεφύγει από την φυλακή που έχει φτιάξει κι ο δρόμος για να βρει την απελευθέρωση θα του δοθεί. 4Όντας σε αυτόν τον δρόμο την έχει βρει.5 Πότε την βρίσκει είναι μόνο θέμα χρόνου κι ότι ο χρόνος δεν είναι παρά μια αυταπάτη. 6Διότι ο Υιός του Θεού είναι αθώος τώρα κι η λαμπρότητα της αγνότητας του λάμπει για πάντα ανέγγιχτη μέσα στον Νου του Θεού. 7Ο Υιός του Θεού Θα είναι πάντα όπως δημιουργήθηκε. 8Μην αρνείστε τον κόσμο σας και μην τον κρίνετε, διότι η αιώνια αθωότητα του είναι μέσα στον Νου του Πατέρα του και τον προστατεύει για πάντα.
6.Όταν θα έχετε αποδεχθεί την Εξιλέωση για τον εαυτό σας, θα συνειδητοποιήσετε ότι δεν υπάρχει ενοχή στον Υιό του Θεού. 2Μόνο βλέποντας Τον αθώο, θα μπορέσετε να κατανοήσετε την ενότητα του. 3Διότι η ιδέα της ενοχής εμπεριέχει μια πεποίθηση επίκρισης του ενός από τον άλλον, προβάλλοντας τον διαχωρισμό στη θέση της ενότητας.4 Μπορείτε να επικρίνετε μόνο τον εαυτό σας, και κάνοντας το αυτό δεν μπορείτε να γνωρίσετε ότι είστε Υιός του Θεού.5 Έχετε αρνηθεί την προϋπόθεση της ύπαρξης του, η οποία είναι η τέλεια αθωότητα του. 6Δημιουργήθηκε από αγάπη, και στην αγάπη διαμένει. 7Η καλοσύνη και το έλεος πάντα τον ακολουθούν, διότι πάντα επεκτείνει την Αγάπη του Πατέρα του.
7.Καθώς αντιλαμβάνεστε τους άγιους συντρόφους που ταξιδεύουν μαζί σας, θα συνειδητοποιήσετε ότι δεν υπάρχει ταξίδι, αλλά μονάχα αφύπνιση.2 Ο Υιός του Θεού, που δεν κοιμάται, έχει παραμείνει πιστός στον Πατέρα για σας. 3Δεν υπάρχει δρόμος πάνω στον οποίο να ταξιδέψετε, και δεν υπάρχει χρόνος δια μέσου του οποίου να ταξιδέψετε. 4Διότι ο Θεός δεν περιμένει τον Υιό Του μέσα στον χρόνο, όντας πάντα απρόθυμος να υπάρχει χωρίς αυτόν. 5Και πάντα έτσι ήταν. 6Αφήστε την Αγιότητα του Υιού του Θεού να διώξει με τη λαμπρότητα της το σύννεφο της ενοχής που σκοτεινιάζει τον νου σας, κι αποδεχόμενοι την αγνότητα του ως δική σας, μάθετε από αυτόν ότι είναι δική σας.
8.Είστε άτρωτοι επειδή είστε αθώοι. 2Μπορείτε να μείνετε προσκολλημένοι στο παρελθόν μονάχα με την ενοχή. 3Διότι η ενοχή εδραιώνει το ότι θα τιμωρηθείτε για ό,τι έχετε κάνει, κι έτσι εξαρτάται από τον μονοδιάστατο χρόνο, που κινείται από το παρελθόν προς το μέλλον. 4Κάποιος που το πιστεύει αυτό δεν μπορεί να καταλάβει τι σημαίνει το «πάντα», και συνεπώς η ενοχή πρέπει να σας στερεί την αναγνώριση της αιωνιότητας.5 Είστε αθάνατοι επειδή είστε αιώνιοι, και το «πάντα» πρέπει να είναι τώρα.6 Ή ενοχή, λοιπόν, είναι ένας τρόπος για να κρατά το εγώ το παρελθόν και το μέλλον στον νου σας ώστε να εξασφαλίζει τη συνέχεια του.7 Διότι εάν υπάρχει τιμωρία για ό,τι έχει γίνει, τότε η συνέχεια του εγώ είναι εγγυημένη.8 Όμως, η εγγύηση της συνέχειας σας ανήκει στον Θεό και όχι στο εγώ. 9Και η αιωνιότητα είναι το αντίθετο του χρόνου, διότι ο χρόνος περνά, ενώ η αθανασία είναι διαρκής.
9.Η αποδοχή της Επανόρθωσης σας διδάσκει τι είναι η αθανασία, επειδή αποδεχόμενοι την αθωότητα σας μαθαίνετε ότι το παρελθόν δεν έχει υπάρξει ποτέ, κι έτσι το μέλλον είναι άχρηστο και δεν θα υπάρξει.2 Το μέλλον, μέσα στον χρόνο, πάντα συνδέεται με την εξιλέωση και μόνο η ενοχή θα μπορούσε να προκαλέσει μια αίσθηση ανάγκης για εξιλέωση.3 Το να αποδεχθείτε την αθωότητα του Υιού του θεού ως δική σας, είναι λοιπόν, ο τρόπος του Θεού να σας υπενθυμίσει τον Υιό Του και τι πραγματικά είναι αυτός. 4Διότι ο Θεός ποτέ δεν καταδίκασε τον Υιό Του κι όντας αθώος είναι αιώνιος.
10. Δεν μπορείτε να διαλύσετε την ενοχή κάνοντας την αληθινή κι ύστερα να εξιλεωθείτε γι᾽αυτήν.2 Αυτό είναι το σχέδιο που το εγώ προσφέρει αντί να τη διαλύσει.3 Το εγώ πιστεύει στην εξιλέωση μέσω της επίθεσης, όντας πλήρως δεσμευμένο στην παράλογη αντίληψη ότι η επίθεση είναι σωτηρία. 4Κι εσείς που τρέφετε ενδόμυχα την ενοχή πρέπει επίσης να το πιστεύετε, διότι πώς αλλιώς παρά ταυτιζόμενοι με το εγώ θα μπορούσατε ν᾽αγαπάτε ό,τι δεν θέλετε;
11. Το εγώ σας διδάσκει να επιτίθεστε στον εαυτό σας επειδή είστε ένοχοι, κι αυτό πρέπει ν᾽αυξάνει την ενοχή, διότι η ενοχή είναι το αποτέλεσμα της επίθεσης. 2Σύμφωνα με τη διδασκαλία του εγώ, λοιπόν, δεν υπάρχει απόδραση από την ένοχη. 3Διοτι η επίθεση κάνει την ενοχή πραγματική, κι εάν είναι πραγματική δεν υπάρχει τρόπος να υπερνικηθεί. 4Το Άγιο Πνεύμα την εξαφανίζει απλά μέσω της ήρεμης αναγνώρισης ότι δεν έχει ποτέ υπάρξει. 5Καθώς το Άγιο Πνεύμα κοιτά τον αθώο Υιό του Θεού, γνωρίζει πως αυτό είναι αλήθεια. 6Και εφόσον είναι αληθινό για σας, δεν μπορείτε να επιτεθείτε στον εαυτό σας, διότι χωρίς ενοχή η επίθεση είναι αδύνατη. 7Τότε λοιπόν έχετε λυτρωθεί διότι ο Υιός του Θεού είναι αθώος. 8Και με το να είστε ολοκληρωτικά αγνοί, είστε άτρωτοι.