1.Εξετάζοντας την ιδιαίτερη, προσωπική σχέση είναι αρχικά απαραίτητο να συνειδητοποιήσετε ότι εμπεριέχει ένα μεγάλο βαθμό πόνου. ²Ανησυχία, απελπισία, ενοχή και επίθεση όλα εισχωρούν σε αυτήν διακοπτόμενα από περιόδους στη διάρκεια των οποίων μοιάζουν απόντα. ³Πρέπει να γίνει κατανοητό τι σημαίνουν πράγματι όλα αυτά: είναι πάντα μια επίθεση προς τον εαυτό, με στόχο να ενοχοποιηθεί ο άλλος. ⁴Έχω ήδη μιλήσει γι’ αυτό, αλλά υπάρχουν κάποιες πλευρές, σχετικά με το τι πράγματι επιχειρείται, που δεν τις αγγίξαμε.
2.Η απόπειρα ενοχοποίησης στρέφεται πάντα εναντίον του Θεού. ²Διότι το εγώ θα ήθελε να δείτε ένοχο μόνο Αυτόν, έτσι που να αφεθεί η Υιότητα απροστάτευτη και ανοιχτή στην επίθεσή του. ³Οι ιδιαίτερες σχέσεις είναι το κύριο όπλο του εγώ για να σας κρατά μακριά από τα Ουράνια. ⁴Δεν φαίνεται πως είναι πράγματι όπλο αλλά αν αναλογιστείτε πόσο πολύ υπολογίζετε τις ιδιαίτερες σχέσεις και γιατί, θα καταλάβετε περί τίνος πρόκειται.
3.Οι ιδιαίτερες, προσωπικές σχέσεις αγάπης είναι το δώρο για το οποίο καυχιέται πιο πολύ το εγώ και είναι αυτό που ασκεί τη μεγαλύτερη έλξη σ’ εκείνους που είναι απρόθυμοι να εξαλείψουν την ενοχή. ²Οι «δυναμικές» του εγώ είναι πιο ξεκάθαρες εδώ, διότι η έλξη που ασκεί αυτή η προσφορά, συσσωρεύει γύρω της πολλές καταφανείς φαντασιώσεις. ³Στην προκειμένη περίπτωση , μάλιστα, κρίνονται ως αποδεκτές, ακόμα και φυσικές. ⁴Κανείς δεν λαμβάνει υπ᾽όψη πόσο ιδιόρρυθμο είναι ν᾽ αγαπάς και να μισείς συγχρόνως. ⁵Ακόμα και όσοι πιστεύουν ότι το μίσος είναι αμάρτημα, νιώθουν απλώς ένοχοι αλλά δεν το διορθώνουν. ⁶Αυτή είναι η «φυσική» κατάσταση του διαχωρισμού και εκείνοι που μαθαίνουν ότι δεν είναι καθόλου φυσική μοιάζουν οι ίδιοι αφύσικοι. ⁷Διότι αυτός ο κόσμος είναι το αντίθετο των Ουρανών εφόσον κατασκευάστηκε για να είναι το αντίθετό τους. ⁸Έτσι, τα πάντα εδώ παίρνουν την ακριβώς αντίθετη κατεύθυνση προς την αλήθεια. ⁹Στα Ουράνια, είναι γνωστό το νόημα της αγάπης. ¹⁰Εκεί, η αγάπη είναι η πλήρης ένωση. ¹¹Εδώ, όπου τη θέση της αγάπης έχει πάρει η ψευδαίσθησή της, η αγάπη γίνεται αντιληπτή ως διαχωρισμός και διάκριση.
4. Η ιδιαίτερη σχέση, γεννημένη από την κρυφή επιθυμία για ιδιαίτερη αγάπη εκ μέρους του Θεού, έγινε ο θρίαμβος του μίσους του εγώ. ²Διότι η ιδιαίτερη σχέση είναι αποκήρυξη και παραίτηση από την αγάπη του Θεού και απόπειρα να εξασφαλιστεί για τον εαυτό η ιδιαίτερη κατάσταση που ο Θεός αρνήθηκε. ³Είναι ζωτικής σημασίας για τη διατήρηση του εγώ να πιστέψετε ότι η ιδιαιτερότητα δεν είναι κόλαση αλλά παράδεισος. ⁴Διότι το εγώ ποτέ δεν θα ήθελε να δείτε ότι ο διαχωρισμός είναι μονάχα απώλεια, εφόσον είναι η μοναδική κατάσταση η οποία δεν είναι δυνατόν να υπάρχει στα Ουράνια.
5.Για όλους τα Ουράνια είναι πληρότητα. ²Ως προς αυτό δεν υπάρχει διαφωνία επειδή και το εγώ και το Άγιο Πνεύμα δέχονται αυτή την αλήθεια. ³Ωστόσο, βρίσκονται σε πλήρη διαφωνία σχετικά με το τι είναι η πληρότητα και πώς επιτυγχάνεται. ⁴Το Άγιο Πνεύμα γνωρίζει ότι η πληρότητα στηρίζεται κατ’ αρχήν στην ένωση και, κατόπιν, στην επέκταση της ένωσης. ⁵Για το εγώ η πληρότητα στηρίζεται στον θρίαμβο και στην επέκταση της «νίκης» μέχρι να φτάσει στον τελικό θρίαμβο επί του Θεού. ⁶Σ’ αυτόν βλέπει την ύψιστη ελευθερία του εαυτού, διότι τίποτα δεν θα απομένει πια για να παρεμβάλλεται στο εγώ. ⁷Αυτή είναι η ιδέα που έχει για τα Ουράνια και τον Παράδεισο. ⁸Συνεπώς η ένωση, η οποία είναι μια κατάσταση όπου δεν μπορεί να παρεμβληθεί το εγώ, πρέπει να είναι η κόλαση (για τα δικά του μέτρα).
6.Η ιδιαίτερη σχέση είναι ένα παράξενο και αφύσικο εργαλείο του εγώ για να ενώσει την κόλαση με τον Παράδεισο κάνοντάς τα αξεδιάλυτα. ²Και η απόπειρα να βρει τον φαντασιωσικά «καλύτερο» κόσμο ανάμεσα σ’ αυτούς τους δύο, έχει οδηγήσει απλώς σε φαντασιώσεις και για τους δύο και σε ανικανότητα αντίληψής τους όπως πραγματικά είναι. ³Η ιδιαίτερη σχέση είναι ο θρίαμβος αυτής της σύγχυσης. ⁴Είναι ένα είδος ένωσης από την οποία αποκλείεται η ένωση και η βάση της απόπειρας κατά της ένωσης είναι ο αποκλεισμός. ⁵Τι καλύτερο παράδειγμα μπορεί να υπάρξει για το αξίωμα του εγώ «Αναζητήστε αλλά μη βρείτε» ;
7.Η πιο παράξενη απ’ όλες είναι η ιδέα του εαυτού που καλλιεργεί το εγώ μέσα στην ιδιαίτερη προσωπική σχέση. ²Αυτός ο «εαυτός» αναζητά τη σχέση για να ολοκληρωθεί και να νιώσει πλήρης. ³Όμως, όταν βρίσκει την ιδιαίτερη σχέση, μέσω της οποίας πιστεύει ότι θα βρεί αυτό που ζητά, εγκαταλείπει τον εαυτό του και προσπαθεί να τον «ανταλλάξει» με έναν άλλο εαυτό. ⁴Αυτό δεν είναι ένωση διότι δεν περιέχει αύξηση ούτε επέκταση. ⁵Καθένας από τους συντρόφους προσπαθεί να θυσιάσει τον εαυτό που δεν θέλει, για κάποιον άλλον που προτιμά. ⁶Και νιώθει ένοχος διότι «αμαρτάνει» παίρνοντας χωρίς να δίνει τίποτα αξιόλογο ως αντάλλαγμα. ⁷Πόσο πολύτιμο θα θεωρούσε, λοιπόν, έναν εαυτό που θα απέρριπτε προκειμένου να αποκτήσει έναν «καλύτερο»;
8.Ο «καλύτερος» εαυτός που αναζητά το εγώ είναι πάντα πιο ιδιαίτερος και ξεχωριστός. ²Και έτσι, «αγαπά» όποιον του φανεί ότι διαθέτει έναν ιδιαίτερο εαυτό αποσκοπώντας να πάρει κάτι από αυτόν. ³Όταν και οι δύο σύντροφοι βλέπουν ο ένας στον άλλο αυτόν τον ξεχωριστό εαυτό, το εγώ βλέπει μια «παραδεισένια ένωση». ⁴Διότι κανείς τους δεν αναγνωρίζει ότι έχει ζητήσει την κόλαση και έτσι δεν θα αναμιχθεί στην ψευδαίσθηση του παραδείσου που το εγώ του προσφέρει. ⁵Μ’ αυτόν τον τρόπο το εγώ προσπαθεί να αναμιχθεί και να παρεμβάλλει τον εαυτό του προς τον αληθινό Παράδεισο. ⁶Όμως, εφόσον όλες οι ψευδαισθήσεις γεννιούνται από τον φόβο και μόνο απ’ αυτόν, η ψευδαίσθηση του Παραδείσου δεν είναι παρά μια «ελκυστική» μορφή φόβου μέσα στην οποία είναι βαθιά θαμμένη η ενοχή έχοντας τη μορφή της «αγάπης».
9.Η προσφυγή στην κόλαση στηρίζεται μόνο στην τρομακτική έλξη της ενοχής που επιφέρει το εγώ σ’ εκείνους που πιστεύουν στην μικρότητα. ²Η απόδειξη της μικρότητας στηρίζεται σε κάθε ιδιαίτερη σχέση διότι μόνο όσοι νιώθουν αποστέρηση εκτιμούν το ιδιαίτερο και ξεχωριστό. ³Η απαίτηση να πάρει κάποιος κάτι ιδιαίτερο και η αντίληψη ότι επίσης δίνει κάτι ιδιαίτερο, δείχνοντας μ’ αυτόν τον τρόπο την αγάπη του, κάνει, τελικά, την αγάπη εχθρική. ⁴Ο αληθινός σκοπός της ιδιαίτερης σχέσης, που βρίσκεται σε απόλυτη συμφωνία με τους στόχους του εγώ, είναι να καταστρέψει την πραγματικότητα και να την υποκαταστήσει με την ψευδαίσθηση. ⁵Διότι το ίδιο το εγώ αποτελεί ψευδαίσθηση και γι’ αυτό μόνο ψευδαισθήσεις μπορεί να επικαλεστεί ως μάρτυρες της «αλήθειας» του.
10. Θα θέλατε την ιδιαίτερη σχέση εάν αντιλαμβανόσαστε ότι αυτή αποτελεί ένα θρίαμβο κατά του Θεού; ²Όμως ας μη σκεφτούμε την επίφοβη φύση της, ούτε την ενοχή που εμπεριέχει, ούτε τη λύπη και τη μοναξιά. ³Διότι όλα αυτά είναι γνωρίσματα της όλης θρησκείας του διαχωρισμού και όσων αυτή συνεπάγεται. ⁴Το κεντρικό θέμα της λιτανείας της θυσίας της είναι ότι ο Θεός πρέπει να πεθάνει προκειμένου να ζήσετε εσείς. ⁵Και αυτό ακριβώς εκδραματίζεται μέσα σε μια ιδιαίτερη σχέση. ⁶Μέσω του θανάτου του εαυτού σας πιστεύετε ότι μπορείτε να επιτεθείτε σ’ έναν άλλο εαυτό και να τον υφαρπάξετε από τον άλλον για να αντικαταστήσετε τον εαυτό που απεχθάνεστε. ⁷Και τον απεχθάνεστε διότι δεν πιστεύετε ότι σας προσφέρει εκείνη την ιδιαιτερότητα που θα θέλατε. ⁸Μισώντας τον τον κάνατε μικρό, ασήμαντο και ανάξιο επειδή τον φοβάστε.
11. Πώς μπορείτε να αποδώσετε απεριόριστη δύναμη σ’ αυτό που πιστεύετε ότι του έχετε επιτεθεί; ²Έχει γίνει τόσο επίφοβη για σας η αλήθεια που δεν τολμάτε να την αντικρίσετε εκτός κι αν είναι αδύναμη, μικρή και δίχως καμιά αξία. ³Πιστεύετε ότι είναι ασφαλέστερο να προικίσετε τον μικρό εαυτό που φτιάξατε με τη δύναμη που αποσπάσατε από την αλήθεια, θριαμβεύοντας μ’ αυτό τον τρόπο εναντίον της και αποδυναμώνοντάς την. ⁴Δείτε πώς ακριβώς εκδραματίζεται αυτό το τελετουργικό μέσα στην ιδιαίτερη σχέση : υψώνεται ένας βωμός ανάμεσα σε δύο ξεχωριστούς ανθρώπους. ⁵Πάνω του, επιθυμεί να θυσιάσει ο καθένας τους τον εαυτό του και να εγείρει από το σώμα του έναν άλλο εαυτό ο οποίος θα έχει αντλήσει τη δύναμή του από τον θάνατο του θυσιασμένου εαυτού. ⁶Αυτό το τελετουργικό εκδραματίζεται ξανά και ξανά και ξανά. ⁷Και ποτέ δεν ολοκληρώνεται, ούτε και πρόκειται. ⁸Η ολοκλήρωση και η τελειοποίηση δεν επέρχονται με τελετουργικά διότι η ζωή δεν προέρχεται από τον θάνατο, ούτε ο Παράδεισος από την κόλαση.
12. Όποτε μια ιδιαίτερη σχέση οπουδήποτε είδους σας βάζει στον πειρασμό να αναζητήσετε την αγάπη σ’ αυτού του είδους την τελετουργία, θυμηθείτε ότι η αγάπη είναι πλήρως περιεκτική και δεν μπορεί να πάρει ειδική μορφή. ²Η ιδιαίτερη σχέση είναι ένα τελετουργικό μορφοποίησης που αποσκοπεί στον σχηματισμό μιας ειδικής μορφής η οποία θα αντικαταστήσει τον Θεό και θα καταργήσει την εκτενή περιεκτικότητα. ³Δεν υπάρχει κανένα νόημα στη μορφή και ούτε ποτέ θα υπάρξει. ⁴Η ιδιαίτερη προσωπική σχέση πρέπει να αναγνωριστεί γι’ αυτό που είναι: ένα τελετουργικό χωρίς νόημα, όπου γίνεται απόπειρα απόσπασης της δύναμης του Θεού με στόχο να δοθεί στον φονιά Του και να αποτελέσει το σύμβολο του θριάμβου της μορφής επί της περιεκτικότητας. ⁵Έτσι η αγάπη χάνει το νόημά της. ⁶Θα θέλατε να συμβεί αυτό, μολονότι κάτι τέτοιο είναι αποδεδειγμένα αδύνατον; ⁷Εάν πράγματι ήταν δυνατόν τότε θα είχατε καταστήσει αβοήθητο τον εαυτό σας. ⁸Ο Θεός δεν είναι οργισμένος. ⁹Απλώς δεν θα μπορούσε να επιτρέψει να συμβεί αυτό. ¹⁰Δεν μπορείτε να μεταβάλλετε τον Νου Του. ¹¹Κανένα από τα τελετουργικά που στήνετε, για να ικανοποιηθείτε μέσα από τον χορό του θανάτου, δεν μπορεί πράγματι να θανατώσει το αιώνιο. ¹²Ούτε τα υποκατάστατα που επιλέγετε μπορούν να έχουν οποιαδήποτε επίδραση στην Ολότητα του Θεού.
13. Δείτε ότι οι ιδιαίτερες σχέσεις δεν είναι τίποτα παραπάνω από μάταιες απόπειρες να υψώσετε άλλους θεούς στη θέση του Θεού και λατρεύοντάς τους να συσκοτίσετε τη δική τους ασημαντότητα και το μεγαλείο του Θεού. ²Στο όνομα της δικής σας τελειότητας δεν το επιθυμείτε αυτό. ³Διότι κάθε είδωλο που εγείρετε για να Τον αντικαταστήσετε, στέκει μπροστά σ’ εσάς στη θέση του αληθινού Εαυτού σας.
14. Η σωτηρία στηρίζεται στο απλό γεγονός ότι οι ψευδαισθήσεις δεν είναι επίφοβες διότι δεν είναι αληθινές. ²Φαίνονται τρομακτικές μόνο στον βαθμό που εσείς δεν τις αναγνωρίζετε γι’ αυτό που πράγματι είναι. ³Και δεν θα καταφέρετε να τις δείτε πραγματικά, όσο θα θέλετε⁴Στον ίδιο βαθμό, τότε, θα αρνηθείτε την αλήθεια, κι έτσι δεν θα μπορείτε να κάνετε την τόσο απλή επιλογή μεταξύ της αλήθειας και της ψευδαίσθησης, μεταξύ του Θεού και της φαντασίας. ⁵Εάν το θυμάστε αυτό δεν θα είναι δύσκολο να αντιληφθείτε ποια είναι η μοναδική απόφαση που πρέπει να πάρετε. να τις βλέπετε ως πραγματικές.
15.Ο πυρήνας της ψευδαίσθησης του διαχωρισμού στηρίζεται απλά στη φαντασίωση ότι είναι δυνατόν να καταστραφεί το νόημα της αγάπης. ²Δεν θα μπορέσετε να γνωρίσετε τον εαυτό σας, ο οποίος μετέχει αυτού του νοήματος, εάν δεν τον αποκαταστήσετε στον νου σας. ³Ο διαχωρισμός αποτελεί την απόφασή σας να μην⁴Ολόκληρο αυτό το σύστημα σκέψης δεν είναι παρά μια προσεκτικά κατασκευασμένη εμπειρία μάθησης σχεδιασμένη έτσι ώστε να σας οδηγήσει μακριά από την αλήθεια, στον χώρο της φαντασίας. ⁵Όμως, για κάθε μάθηση που θα μπορούσε να σας πληγώσει, ο Θεός σας προσφέρει τη διόρθωση και την απόλυτη διαφυγή από όλες τις συνέπειές της.γνωρίσετε τον εαυτό σας.
16. Η απόφαση για το κατά πόσον θα ακούσετε ή όχι το μήνυμα που περιέχει αυτή η σειρά μαθημάτων, ακολουθώντας το, είναι μια επιλογή μεταξύ της αλήθειας και της ψευδαίσθησης. ²Διότι σ’ αυτά τα μαθήματα η αλήθεια διαχωρίζεται και δεν συγχέεται καθόλου με την ψευδαίσθηση. ³Πρόκειται για μια πανεύκολη επιλογή εφόσον γίνει πραγματικά αντιληπτή. ⁴Διότι μόνο οι φαντασιώσεις παρουσιάζουν την πιθανότητα της σύγχυσης, ως προς το ποιά είναι η ορθή επιλογή, αλλά οι φαντασιώσεις είναι απολύτως ψεύτικες.
17. Αυτή τη χρονιά, λοιπόν, είναι ο καιρός για να πάρετε την απλούστερη απόφαση και τη μοναδική που στ’ αλήθεια είναι δυνατή. ²Θα διαβείτε τη γέφυρα προς την πραγματικότητα απλώς και μόνο επειδή θα συνειδητοποιήσετε ότι σας περιμένει ο Θεός από την άλλη πλευρά, ενώ σ’ αυτήν εδώ δεν υπάρχει απολύτως τίποτα. ³Καθώς θα το συνειδητοποιήσετε αυτό θα είναι αδύνατον να μην πάρετε την ορθή απόφαση.
- 2109603094, 6937113537
