1.Αυτός που τιμωρεί το σώμα είναι παράφρων. 2Διότι εδώ θεάται το μικρό χάσμα, κι εντούτοις δεν είναι εδώ. 3Δεν έχει κρίνει τον εαυτό του, ούτε έκανε τον εαυτό του να είναι αυτό που δεν είναι. 4Δεν αναζητά να μετατρέψει τη χαρά σε πόνο και δεν ψάχνει για διαρκή ευχαρίστηση μέσα στο χώμα. 5Δεν σας λέει ποιος είναι ο σκοπός του και δεν μπορεί να καταλάβει για τι προορίζεται. 6Δεν θυματοποιεί, επειδή δεν έχει θέληση, προτιμήσεις και αμφιβολίες. 7Δεν αναρωτιέται τι είναι. 8Κι έτσι δεν έχει ανάγκη να είναι ανταγωνιστικό. 9Μπορεί να καταστεί θύμα, αλλά δεν μπορεί να νοιώσει τον εαυτό του σαν θύμα. 10Δεν αποδέχεται κανένα ρόλο, αλλά κάνει ό,τι του ειπωθεί χωρίς επίθεση.
2.Είναι πράγματι μια ανόητη άποψη να θεωρείτε υπεύθυνο για την όραση ένα πράγμα το οποίο δεν μπορεί να δει, και να το κατηγορείτε για τους ήχους που σας αρέσουν, αν και δεν μπορεί να ακούσει. 2Δεν υποφέρει από την τιμωρία που του κάνετε διότι δεν έχει αίσθηση. 3Συμπεριφέρετε με τον τρόπο που θέλετε, αλλά ποτέ δε κάνει την επιλογή. 4Δεν γεννιέται και δεν πεθαίνει. 5Δεν μπορεί παρά να ακολουθήσει ασκόπως το μονοπάτι στο οποίο έχει τοποθετηθεί. 6Κι αν αυτό το μονοπάτι αλλάξει, μπορεί εύκολα να βαδίσει προς μια άλλη κατεύθυνση. 7Δεν παίρνει το μέρος κανενός και δεν κρίνει το δρόμο που ακολουθεί. 8Δεν αντιλαμβάνεται κανένα χάσμα, επειδή δεν μισεί. 9Μπορεί να χρησιμοποιηθεί για μίσος, αλλά δεν μπορεί να γίνει μισητό εκ του γεγονότος τούτου.
3.Τα πράγμα που μισείτε και φοβάσθε και απεχθάνεστε κι επιθυμείτε, το σώμα δε το γνωρίζει. 2Το στέλνετε για ν’ αναζητήσει διαχωρισμό και ναναι ξεχωριστό. 3Κι ύστερα το μισείτε όχι γι’ αυτό που είναι, αλλά για τη χρήση που του κάνετε. 4Οπισθοχωρείτε μ’ αποτροπιασμό γι’ αυτά που βλέπει κι ακούει, και μισείτε την αδυναμία του και τη μικρότητά του. 5Και περιφρονείτε τις πράξεις του αλλά όχι τις δικές σας. 6Αυτό βλέπει και δρα για σας. 7Ακούει τη φωνή σας. 8Και είναι αδύναμο και μικρό κατά την επιθυμία σας. 9Φαίνεται να σας τιμωρεί, κι έτσι αξίζει το μίσος σας για τους περιορισμούς που σας φέρνει. 10Εν τούτοις το κάνατε ένα σύμβολο για τους περιορισμούς που θέλετε να έχει, να βλέπει και να διατηρεί ο νους σας.
4.Το σώμα αντιπροσωπεύει το χάσμα ανάμεσα στο μικρό κομμάτι του νου που αποκαλείτε δικό σας και σ’ όλο το υπόλοιπο που είναι αληθινά δικό σας. 2Το μισείτε, κι εν τούτοις νομίζετε ότι είναι ο εαυτός σας, κι ότι, χωρίς αυτό, ο εαυτός σας θα χανόταν. 3Αυτός είναι ο μυστικός όρκος που έχετε κάνει με κάθε αδελφό που θα απομακρυνόταν. 4Αυτός είναι ο μυστικός όρκος που ξαναπαίρνετε, όποτε αντιλαμβάνεσθε ότι σας γίνεται επίθεση. 5Κανείς δεν μπορεί να υποφέρει αν δεν δει τον εαυτό του θύμα επίθεσης και υφιστάμενο απώλειες εξαιτίας της.6Ανείπωτη και ανήκουστη στην συνείδηση είναι κάθε δέσμευση στην ασθένεια. 7Όμως είναι μια υπόσχεση σε κάποιον να πληγωθείτε από αυτόν και να του επιτεθείτε κι εσείς με τη σειρά σας.
5.Η ασθένεια είναι θυμός σωματοποιημένος, ώστε το σώμα να υποφέρει από πόνο. 2Είναι φανερό αποτέλεσμα εκείνου που διαδραματίστηκε στη σιωπή, σε συμφωνία με κάποιου άλλου τη μυστική επιθυμία ναναι χωριστά από σας, όπως κι εσείς θέλετε να είστε μακριά απ’ αυτόν. 3Εαν δεν συμφωνήσετε και οι δυο ότι είναι επιθυμία σας δε μπορεί να έχει αποτελέσματα. 4Όποιος λέει ότι «Δεν υπάρχει χάσμα ανάμεσα στον νου μου και στον δικό σου» έχει τηρήσει την υπόσχεση του Θεού, όχι το μικροσκοπικό του όρκο ναναι για πάντα πιστός στον θάνατο. 5Και με την δική του θεραπεία θεραπεύεται ο αδελφός του.
6.Ας είναι αυτή η συμφωνία σας με τον καθένα: ότι θα είστε ένα μαζί του και όχι χωριστά. 2Και αυτός θα τηρήσει την υπόσχεση που κάνατε μαζί του επειδή είναι αυτή που έδωσε στον Θεό, όπως και ο Θεός έδωσε σ’ αυτόν. 3Ο Θεός κρατά τις υποσχέσεις Του. Ο Υιός Του κρατά τις δικές του. 4Στην δημιουργία του ο Πατέρας του είπε, «Είσαι ο αγαπημένος Μου κι Εγώ ο δικός σου για πάντα. 5Να είσαι τέλειος όπως εγώ διότι ποτέ δεν μπορείς να είσαι χωριστά από Μένα». 6Ο Υιός Του δεν θυμάται ότι απάντησε «Θα είμαι», αν και σ’ εκείνη την υπόσχεση γεννήθηκε. 7Εν τούτοις ο Θεός του την υπενθυμίζει κάθε φορά που δεν συμμερίζεται μια υπόσχεση να ασθενήσει, αλλά αφήνει τον νου του να θεραπευτεί και να ενοποιηθεί. 8 Οι μυστικοί του όρκοι είναι ανίσχυροι μπρος στην Θέληση του Θεού, Του Οποίου τις υποσχέσεις μοιράζεται. 9Κι αυτό που υποκαθιστά δεν είναι η θέλησή του, διότι η υπόσχεσή του είναι προς το Θεό.