1. Η σημερινή ιδέα απλώς και μόνο δηλώνει την απλή αλήθεια που κάνει την σκέψη της αμαρτίας αδύνατη. 2Υπόσχεται ότι η ενοχή δεν έχει αιτία κι επειδή δεν έχει αιτία δεν υπάρχει. 3Είναι λογικό επακόλουθο της βασικής σκέψης που αναφέρεται τόσο συχνά στο κείμενο: οι ιδέες δεν φεύγουν από την πηγή τους. 4Αν αληθεύει αυτό, πώς είναι δυνατόν να είσαι διαχωρισμένος από τον Θεό; 5Πώς θα μπορούσες να περπατάς στον κόσμο μόνος και διαχωρισμένος από την Πηγή σου;
2. Δεν είμαστε ασυνεπείς στις σκέψεις που παρουσιάζουμε στα μαθήματα μας. 2Η αλήθεια πρέπει να είναι εντελώς αληθινή, για να είναι αλήθεια. 3Δεν μπορεί να αντικρούει τον εαυτό της, ούτε να έχει μερικά μέρη ὀπου είναι αβέβαιη και άλλα που είναι σίγουρη. 4Δεν μπορείς να βαδίζεις στον κόσμο διαχωρισμένος από τον Θεό, επειδή δεν θα μπορούσες να υπάρχεις χωρίς Αυτόν. 5Αυτός είναι η ζωή σου. 6Έκεί που βρίσκεσαι, εκεί βρίσκεται και Αυτός. 7Μία ζωή υπάρχει. 8Αυτή την ζωή την μοιράζεσαι με Αυτόν, 9Τίποτα δεν μπορεί να υπάρχει ξέχωρα από Αυτόν και να ζει.
3. ‘Ομως, εκεί που Αυτός είναι, υπάρχει όχι μόνο ζωή αλλά και αγιοσύνη. 2Δεν υπάρχει κανένα χαρακτηριστικό Του που να μην το μοιράζεται με το καθετί που ζει. 3Ο,τι ζει είναι άγιο όπως ο Εαυτός Του, επειδή ό,τι μοιράζεται με την ζωή Του είναι μέρος της Αγιοσύνης και δεν θα μπορούσε να είναι αμαρτωλό, όπως ο ήλιος δεν θα μπορούσε να επιλέξει να είναι φτιαγμένος από πάγο ή η θάλασσα να επιλέξει να είναι ξέχωρα από το νερό ή το χορτάρι να φυτρώνει με τις ρίζες του αιωρούμενες στον αέρα.
4. Υπάρχει ένα φως μέσα σου το οποίο δεν μπορεί να σβήσει, που η παρουσία του είναι τόσο άγια ώστε ο κόσμος καθαγιάζεται εξ αιτίας σου 2Όλα τα ζώντα όντα σου φέρνουν δώρα και τα αποθέτουν με ευγνωμοσύνη και χαρά στα πόδια σου. 3Το άρωμα των λουλουδιών είναι το δώρο τους για σένα. 4Τα κύματα υποκλίνονται μπροστά σου, τα δέντρα απλώνουν τα κλαριά τους για να σε προστατέψουν από τη ζέστη και ρίχνουν τα φύλλα τους στην γη για να μπορείς να βαδίζεις στα μαλακά, ενώ ο άνεμος γίνεται ένα απαλό ψιθύρισμα γύρω από το άγιο κεφάλι σου.
5. Το φως μέσα σε σένα είναι ό,τι το σύμπαν λαχταρά να δει. 2Όλα τα ζώντα όντα στέκονται ακίνητα μπροστά σου, γιατί αναγνωρίζουν Ποιος περπατά μαζί σου. 3Το φως που φέρνεις είναι δικό τους. 4Και έτσι βλέπουν σε σένα την αγιοσύνη τους και σε χαιρετούν ως σωτήρα και Θεό. 5Αποδέξου τον σεβασμό τους, διότι οφείλεται στην Ίδια την Αγιοσύνη η Οποία βαδίζει μαζί σου μεταμορφώνοντας όλα τα πράγματα, μέσα στο απαλό της Φως, κατά την ομοίωσή της και την αγνότητά της.
6. ‘Ετσι λειτουργεί η σωτηρία. 2Καθώς παραμερίζεις, το φως μέσα σου κάνει ένα βήμα μπροστά και περιβάλλει τον κόσμο. 3Δεν αναγγέλλει ότι η αμαρτία τελειώνει με την τιμωρία και τον θάνατο. 4Η αμαρτία χάνεται, ανάλαφρα και γελαστά επειδή φανερώνεται ο αλλόκοτος παραλογισμός της. 5Είναι μια κουτή σκέψη, ένα ανόητο όνειρο, όχι τρομακτικό, γελοίο ίσως αλλά ποιος θα καθυστερούσε έστω και μια στιγμή το πλησίασμα στον Ίδιο τον θεό, για μια τέτοια ανόητη ιδιοτροπία;
7. Παρ’όλα αυτά, έχεις σπαταλήσει πολλά πολλά χρόνια σε αυτήν ακριβώς την ανόητη σκέψη. 2Το παρελθόν έχει τελειώσει, μαζί με όλες του τις φαντασιώσεις. 3Δεν σε δεσμεύουν πια. 4Το πλησίασμα στον Θεό είναι κοντά. 5Και στο μικρό διάστημα της αμφιβολίας που ακόμα παραμένει, ίσως να ξεχάσεις τον Σύντροφό σου και να Τον περάσεις για το ανόητο, αρχαίο όνειρο που είναι πια παρελθόν.
8. «Ποιος περπατά μαζί μου;» 2Πρέπει να κάνει κανείς αυτή την ερώτηση χίλιες φορές την ημέρα, μέχρι που η βεβαιότητα να βάλει τέλος στην αμφιβολία και να εγκαθιδρύσει την ειρήνη. 3Σήμερα, η αμφιβολία ας σταματήσει. 4Ο Θεός μιλά για σένα, απαντώντας στην ερώτηση σου με αυτά τα λόγια:
5Περπατώ με τον Θεό στην Τέλεια Αγιοσύνη.
6Φωτίζω τον κόσμο, φωτίζω το νου μου και όλους τους νόες
που ο Θεός δημιούργησε ένα με μένα.