ΕΙΣΑΓΩΓΗ
1. Και τώρα κάνουμε και πάλι επανάληψη. 2Αυτήν την φορά είμαστε έτοιμοι να κάνουμε μεγαλύτερη προσπάθεια και να δώσουμε περισσότερο χρόνο σε αυτό που επιχειρούμε. 3Αναγνωρίζουμε ότι προετοιμαζόμαστε για ένα άλλο στάδιο κατανόησης. 4Είμαστε πρόθυμοι να ολοκληρώσουμε τελείως αυτό το βήμα ώστε να μπορέσουμε να προχωρήσουμε και πάλι με μεγαλύτερη βεβαιότητα, ειλικρίνεια και πίστη. 5Τα βήματα μας μέχρι τώρα δεν είναι σταθερά και οι αμφιβολίες μἀς έχουν κάνει να περπατάμε αβέβαια και αργά στον δρόμο που χαράζουν τα μαθήματα. 6Τώρα, όμως, συνεχίζουμε πιο γρήγορα, διότι πλησιάζουμε μια μεγαλύτερη βεβαιότητα, έναν πιο σίγουρο στόχο.
2. Κάνε σταθερά τα βήματα μας Πατέρα μας. 2Άφησε τις αμφιβολίες μας να σωπάσουν και τους άγιους νόες μας να μείνουν ακίνητοι και μίλησε μας. 3Δεν έχουμε λόγια να Σου δώσουμε. 4Είμαστε πρόθυμοι να ακούσουμε μοναχά τον Λόγο Σου και να τον κάνουμε δικό μας. 5 Οδήγησε την εξάσκηση μας, όπως ένας πατέρας οδηγεί ένα μικρό παιδί σε έναν δρόμο που δεν καταλαβαίνει. 6Κι ωστόσο το παιδί ακολουθεί, σίγουρο ότι είναι ασφαλές, επειδή ο πατέρας του το οδηγεί.
3. Κι έτσι φέρνουμε την εξάσκηση μας σε Σένα. 2Και αν σκοντάψουμε, Εσύ θα μας σηκώσεις. 3Αν ξεχάσουμε τον δρόμο, βασιζόμαστε στην Δική Σου σίγουρη ενθύμηση. 4Περιπλανιόμαστε αλλά Εσύ δεν θα ξεχάσεις να μας καλέσεις πίσω. 5Κάνε τα βήματα μας πιο γρήγορα τώρα, ώστε να μπορέσουμε να έρθουμε πιο σίγουρα και πιο γρήγορα σε Εσένα. 6Και δεχόμαστε το Λόγο που μας προσφέρεις για να ενοποιήσουμε την εξάσκηση μας, καθώς επαναλαμβάνουμε τις σκέψεις που μας έχεις δώσει.
4. Αυτή είναι η σκέψη που πρέπει να προηγείται των σκέψεων που επανεξετάζουμε. 2Καθεμιά απλώς και μόνο διευκρινίζει κάποια πλευρά αυτής της σκέψης ή της δίνει μεγαλύτερο νόημα για να γίνει πιο προσωπική κι αληθινή και να περιγράψει πληρέστερα τον άγιο Εαυτό που μοιραζόμαστε και που τώρα προετοιμαζόμαστε να ξαναγνωρίσουμε.
3Ό Θεός είναι μόνο Αγάπη και επομένως το ίδιο είμαι κι Εγώ.
4Μόνο αυτός ο Εαυτός γνωρίζει την αγάπη. 5Μόνο αυτός ο Εαυτός είναι τελείως συνεπής στις σκέψεις Του, γνωρίζει τον Δημιουργό Του, καταλαβαίνει τον Εαυτό Του, έχει τέλεια γνώση και τέλεια αγάπη και δεν υφίσταται μεταβολή από την διαρκή Του κατάσταση ένωσης με τον Πατέρα Του και με τον Εαυτό Του.
5. Και είναι Αυτός ο Εαυτός που περιμένει να μας συναντήσει στο τέλος του ταξιδιού. 2Κάθε βήμα που κάνουμε μας φέρνει λίγο πιο κοντά. 3Αυτή η επανάληψη θα γλιτώσει αμέτρητο χρόνο, αν κρατήσουμε στο νου μας ότι Αυτός συνεχίζει να είναι ο στόχος μας και καθώς εξασκούμεθα Τον πλησιάζουμε. 4Ας υψώσουμε τις καρδιές μας από την σκόνη στην ζωή, καθώς θυμόμαστε ότι Αυτός ο Εαυτός είναι δικός μας και ότι αυτά τα μαθήματα στάλθηκαν για να μας ανοίξουν τον δρόμο του φωτός και να μας διδάξουν, βήμα – βήμα, πώς να επιστρέψουμε στον αιώνιο Εαυτό που νομίσαμε ότι χάσαμε.
6. Κάνω αυατό το ταξίδι μαζί σου. 2Διότι μοιράζομαι τις αμφιβολίες και τους φόβους σου για λίγο, ώστε να μπορέσεις να έλθεις σε μένα που αναγνωρίζω τον δρόμο δια του οποίου όλοι οι φόβοι και οι αμφιβολίες ξεπερνιούνται. 3Βαδίζουμε μαζί. 4Πρέπει να καταλαβαίνω την αβεβαιότητα και τον πόνο, αν και γνωρίζω ότι δεν έχουν νόημα. 5Ένας σωτήρας, όμως, πρέπει να παραμένει με αυτούς που διδάσκει, βλέποντας ό,τι βλέπουν αλλά και κρατώντας στο νου του τον δρόμο που τον απελευθέρωσε και που τώρα θα απελευθερώσει και σένα μαζί με αυτόν. 6Ο Υιός του Θεού σταυρώνεται μέχρι να βαδίσεις στο δρόμο μαζί μου.
7. Η ανάσταση μου ξανάρχεται κάθε φορά που οδηγώ με ασφάλεια έναν αδερφό στο μέρος στο οποίο το ταξίδι τελειώνει και ξεχνιέται. 2Ανανεώνομαι κάθε φορά που ένας αδερφός μαθαίνει ότι υπάρχει ένας δρόμος διαφυγής από την δυστυχία και τον πόνο. 3Ξαναγεννιέμαι κάθε φορά που ο νους ενός αδερφού στρέφεται προς το φως μέσα του και ψάχνει για μένα. 4Δεν έχω ξεχάσει κανέναν. 5Βοήθησέ με τώρα να σε οδηγήσω πίσω, εκεί όπου το ταξίδι άρχισε, για να κάνεις μιαν άλλη επιλογή μαζί μου.
8. Ελευθέρωσε με καθώς εξασκείσαι και πάλι με τις σκέψεις που σου έφερα από Εκείνον που βλέπει την πικρή σου ανάγκη και γνωρίζει την απάντηση που ο Θεός Του έχει δώσει. 2Επανεξετάζουμε αυτές τις σκέψεις μαζί. 3Μαζί αφιερώνουμε σε αυτές τον χρόνο και την προσπάθεια μας. 4Και μαζί θα τις διδάξουμε στους αδερφούς μας. 5Ο Θεός δεν θα ήθελε τον Ουρανό να είναι ημιτελής. 6Ο Ουρανός σε περιμένει, όπως σε περιμένω κι εγώ. 7Δεν είμαι ολοκληρωμένος χωρίς την συμμετοχή σου σε μένα. 8Και καθώς ολοκληρώνομαι, πηγαίνουμε μαζί στον πανάρχαιο οίκο μας ο οποίος προετοιμάστηκε για μας πριν από τον ερχομό του χρόνου και ο οποίος διατηρήθηκε αναλλοίωτος από τον χρόνο, αγνός και ασφαλής, όπως θα είναι στο τέλος, όταν ο χρόνος θα έχει τελειώσει.
9. Ας είναι λοιπόν, αυτή η επανάληψη το δώρο σου σε μένα. 2Επειδή μόνον αυτό χρειάζομαι, να ακούσεις τα λόγια που λέω και να τα δώσεις στον κόσμο. 3Είσαι η φωνή μου, τα μάτια μου, τα πόδια μου, τα χέρια μου, με τα οποία σώζω τον κόσμο. 4Ο Εαυτός από τον Οποίο σε καλώ δεν είναι παρά ο δικός σου Εαυτός. 5Σε Αυτόν πηγαίνουμε μαζί. 6Πιάσε το χέρι του αδερφού σου, διότι αυτός δεν είναι ένας δρόμος που βαδίζουμε μόνοι μας. 7Σε αυτόν βαδίζω μαζί σου κι εσύ μαζί μου. 8Ο Πατέρας μας θέλει τον Υιό Του ένα με Αυτόν. 9Τι ζει λοιπόν, που δεν είναι ένα με σένα;
10. Ας γίνει αυτή η επανάληψη η ώρα στην οποία μοιραζόμαστε μια νέα εμπειρία για σένα, μια εμπειρία που είναι όμως τόσο παλιά όσο ο χρόνος κι ακόμα παλαιότερη. 2Αγιασμένο είναι το όνομα σου. 3 Η δόξα σου είναι για πάντα ακηλίδωτη. 4Και η πληρότητα σου είναι τέλεια τώρα, όπως την καθιέρωσε ο Θεός. 5Εσύ είσαι ο Υιός Του, ο οποίος ολοκληρώνει την επέκτασή Του μέσα στην δική σου. 6Δεν εφαρμόζουμε παρά μόνο μια πανάρχαια αλήθεια, την οποία γνωρίζαμε προτού να φανεί ότι η ψευδαίσθηση διεκδικεί τον κόσμο. 7Και υπενθυμίζουμε στον κόσμο ότι είναι ελεύθερος από όλες τις ψευδαισθήσεις κάθε φορά που λέμε:
8Ο Θεός είναι μόνο Αγάπη κι επομένως το ίδιο είμαι και Εγώ.
11. Με αυτήν την σκέψη αρχίζουμε την επανάληψη μας κάθε μέρα. 2Με αυτήν αρχίζουμε και τελειώνουμε κάθε περίοδο εξάσκησης. 3Και με αυτήν κοιμόμαστε, για να ξυπνήσουμε και πάλι με αυτά τα ίδια λόγια πάνω στα χείλη μας και να χαιρετήσουμε μια άλλη μέρα. 4Με αυτήν την σκέψη περιβάλλουμε όλες τις σκέψεις τις οποίες χρησιμοποιούμε στην επανάληψη, ώστε να την υψώσουμε στο νου μας και να την κρατήσουμε με διαύγεια στην θύμηση μας όλη την ημέρα. 5Και έτσι, όταν θα έχουμε τελειώσει αυτή την επανάληψη θα έχουμε αναγνωρίσει ότι τα λόγια που λέμε είναι αληθινά.
12. Τα λόγια όμως δεν είναι παρά βοηθήματα, τα οποία, αν εξαιρέσουμε την αρχή και το τέλος των περιόδων εξάσκησης, πρέπει να χρησιμοποιούνται μόνο για να ανακαλούν, όταν υπάρχει ανάγκη, το νου στο σκοπό του. 2Εμπιστευόμαστε, όχι τα μέσα που χρησιμοποιούμε αλλά την εμπειρία που προέρχεται από την εξάσκηση. 3Περιμένουμε την εμπειρία και αναγνωρίζουμε ότι μόνον εκεί έγκειται η βεβαιότητα. 4Χρησιμοποιούμε τα λόγια και προσπαθούμε ξανά και ξανά να πάμε πέρα από αυτά στο νόημα τους, το οποίο είναι πολύ πιο μακριά από τον ήχο τους. 5Ό ήχος εξασθενεί κι εξαφανίζεται, καθώς πλησιάζουμε στην Πηγή του νοήματος. 6Έδώ είναι που βρίσκουμε ανάπαυση.