1. Ζεις με σύμβολα. 2Εχεις επινοήσει ονόματα για το καθετί που βλέπεις. 3Το κάθε πράγμα γίνεται μια ξεχωριστή οντότητα η οποία αναγνωρίζεται από το όνομα της. 4Με αυτόν τον τρόπο το αποσπάς από την ενότητα. 5Με αυτό τον τρόπο ορίζεις τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του και το ξεχωρίζεις από άλλα πράγματα με το να τονίζεις τον χώρο που το περιβάλλει. 6Αυτόν τον χώρο τον βάζεις μεταξύ όλων των πραγμάτων στα οποία δίνεις ένα διαφορετικό όνομα, μεταξύ όλων των συμβάντων ως προς το χώρο και το χρόνο και μεταξύ όλων των σωμάτων τα οποία χαιρετιούνται με ένα όνομα.
2. Αυτό τον χώρο που βλέπεις να διαχωρίζει όλα τα πράγματα είναι ο τρόπος με τον οποίο επιτυγχάνεται η αντίληψη του κόσμου. 2Βλέπεις κάτι εκεί που δεν υπάρχει τίποτα και εκεί όπου υπάρχει η ενότητα δεν βλέπεις τίποτα, έναν χώρο μεταξύ όλων των πραγμάτων, μεταξύ όλων των πραγμάτων και εσένα. 3Νομίζεις έτσι ότι έχεις δώσει ζωή στον διαχωρισμό. 4Μέσω αυτού του διαχωρισμού νομίζεις ότι εσύ έχεις καθιερωθεί σαν μια μοναδικότητα που λειτουργεί με μια ανεξάρτητη βούληση.
3. Ποια είναι αυτά τα ονόματα με τα οποία ο κόσμος γίνεται μια σειρά διαφοροποιημένων γεγονότων, ασύνδετων πραγμάτων και σωμάτων που κρατιούνται σε απόσταση και τα οποία διατηρούν κομμάτια του νου σαν διαφροποιημένες επιγνώσεις; 2Εσύ τους έδωσες αυτά τα ονόματα, καθιερώνοντας την αντίληψη έτσι όπως την ήθελες να είναι. 3Στα ανώνυμα πράγματα δόθηκαν ονόματα και έτσι τους δόθηκε και πραγματικότητα. 4Διότι σε ό,τι δίνεται ένα όνομα, δίνεται και νόημα και μετά θα το δει κανείς νοηματοδοτημένο, σαν μια αιτία αληθινού αποτελέσματος που φέρει μέσα του τις συνέπειές του.
4. Αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο μια πραγματικότητα πλάθεται από την επιλεκτική όραση και στρέφεται σκοπίμως εναντίον της αλήθειας. 2O εχθρός αυτής της όρασης είναι η ολότητα. 3Αυτή η όραση διανοείται ασήμαντα πράγματα και τα κοιτάζει. 4Και η έλλειψη απόστασης, μια αίσθησης ενότητας ή μια όρασης που βλέπει διαφορετικά, γίνεται η απειλή που πρέπει να ξεπεράσει, να πολεμήσει και να αρνηθεί.
5. Η άλλη όραση όμως εξακολουθεί να παραμένει μια φυσιολογική κατεύθυνση για την διοχέτευση της αντίληψης του νου. 2Είναι δύσκολο να διδάξεις τον νου χίλια ξένα ονόματα και επίσης χιλιάδες περισσότερα. 3Πιστεύεις ωστόσο ότι αυτό είναι το νόημα της μάθησης, ο μόνος ουσιαστικός στόχος της με τον οποίο η επικοινωνία πραγματοποιείται και οι έννοιες μπορούν να διαβιβαστούν με έναν κατανοητό τρόπο.
6. Αυτή είναι όλη η κληρονομιά που δίνει ο κόσμος. 2Και ο καθένας που μαθαίνει να σκέπτεται έτσι, αποδέχεται τις ενδείξεις και τα σύμβολα που διακηρύσσουν ότι ο κόσμος είναι πραγματικός. 3Είναι ακριβώς αυτό που υποστηρίζουν. 4Δεν αφήνουν καμιά αμφιβολία ότι το καθετί στο οποίο έχει δοθεί ένα όνομα, υπάρχει. 5Μπορεί να ιδωθεί, όπως προσδοκείται. 6Ό,τι αρνείται ότι αυτό είναι αληθινό είναι μόνο μια ψευδαίσθηση, διότι αυτό είναι η απόλυτη πραγματικότητα. 7Το να το αμφισβητήσει κανείς είναι τρέλα, το να δεχτεί την παρουσία του είναι η απόδειξη της ψυχικής υγείας.
7. Αυτή είναι η διδασκαλία του κόσμου. 2Είναι ένα στάδιο μάθησης από το οποίο πρέπει να περάσουν όλοι αυτοί που έρχονται στον κόσμο. 3Οσο πιο γρήγορα αντιληφθούν όμως στο τι βασίζεται αυτή η διδασκαλία, πόσο αμφισβητήσιμα είναι τα αξιώματα της και πόσο αμφίβολα τα συμπεράσματα της, τόσο πιο γρήγορα θα αμφισβητήσουν τις συνέπειες της. 4Η μάθηση που σταματά σε ό,τι διδάσκει ο κόσμος δεν έχει νόημα. 5Στη σωστή της θέση υπηρετεί απλώς και μόνο σαν ένα ξεκίνημα από το οποίο μια άλλου είδους μάθηση μπορεί να αρχίσει, μια νέα αντίληψη να αποκτηθεί και όλα τα αυθαίρετα ονόματα που δίνει ο κόσμος μπορούν να ανακληθούν καθώς τα αμφισβητεί κανείς.
8. Μη νομίζεις ότι έπλασες τον κόσμο. 2Τις ψευδαισθήσεις, ναι! 3Ό,τι όμως είναι αληθινό στη γη και τον Ουρανό είναι υπεράνω των ονομάτων που έχεις δώσει. 4Όταν καλείς έναν αδελφό, το σώμα του είναι αυτό που επικαλείσαι. 5 Η αληθινή του Ταυτότητα έχει συγκαλυφθεί από αυτό που πιστεύεις ότι πραγματικά είναι. 6Το σώμα του απαντά στο όνομα με το οποίο τον καλείς, επειδή ο νους του συγκατατίθεται να πάρει για δικό του το όνομα που του δίνεις. 7Και έτσι η ενότητα του αποκηρύσσεται δυο φορές, επειδή και εσύ τον αντιλαμβάνεσαι σαν να είναι διαχωρισμένος από σένα και αυτός δέχεται για δικό του αυτό το ξεχωριστό όνομα.
9. Θα ήταν πράγματι παράξενο αν σου είχε ζητηθεί να ξεπεράσεις όλα τα σύμβολα του κόσμου, ξεχνώντας τα για πάντα, σου ζητήθηκε ωστόσο να αναλάβεις μια λειτουργία διδασκαλίας. 2Έχεις ανάγκη να χρησιμοποιήσεις για λίγο τα σύμβολα του κόσμου. 3Μην εξαπατάσαι όμως και εσύ από αυτά. 4Δεν αντιπροσωπεύουν τίποτα απολύτως και η εξάσκησή σου με αυτήν την σκέψη θα σε απελευθερώσει από αυτά. 5Αυτά τα σύμβολα γίνονται απλώς και μόνο τα μέσα με τα οποία μπορείς να επικοινωνείς με έναν τρόπο που ο κόσμος μπορεί να καταλάβει, αναγνωρίζεις ωστόσο ότι δεν αποτελούν την ενότητα όπου βρίσκεται η αληθινή επικοινωνία.
10. Αυτό που χρειάζεσαι λοιπόν είναι καθημερινά διαλείμματα στα οποία η μάθηση του κόσμου γίνεται μια προσωρινή κατάσταση, μια φυλακή από την οποία φεύγεις και πηγαίνεις στο φως του ήλιου, όπου ξεχνάς το σκοτάδι. 2Εδώ καταλαβαίνεις τον Λόγο, το Όνομα που ο Θεός σου έχει δώσει, την μια Ταυτότητα που μοιράζονται όλα τα πράγματα, τη μόνη ομολογία του τι είναι αληθινό. 3Και μετά ξαναγύρισε στο σκοτάδι, όχι επειδή νομίζεις ότι είναι πραγματικό, αλλά μόνο και μόνο για να διακηρύξεις, με έναν τρόπο που ακόμα έχει νόημα για τον κόσμο όπου κυβερνά το σκοτάδι, ότι δεν είναι πραγματικό.
11. Χρησιμοποίησε όλα τα ασήμαντα ονόματα και σύμβολα που σκιαγραφούν τον κόσμο του σκοταδιού. 2Μην τα δέχεσαι όμως σαν τη δική σου πραγματικότητα. 3Το Άγιο Πνεύμα τα χρησιμοποιεί όλα, αλλά δεν ξεχνά ότι η δημιουργία έχει ένα Όνομα, ένα Νόημα, και μια Πηγή η Οποία ενοποιεί όλα τα πράγματα μέσα στον εαυτό Της. 4Χρησιμοποίησε, μόνο και μόνο για ευκολία, όλα τα ονόματα που τους δίνει ο κόσμος, αλλά μην ξεχνάς ότι μοιράζονται το Όνομα του Θεού μαζί με σένα.
12. Ο Θεός δεν έχει όνομα. 2Κι ωστόσο, το Όνομα Του γίνεται το τελικό μάθημα ότι όλα τα πράγματα είναι ένα και με αυτό το μάθημα όλη η μάθηση τελειώνει. 3Όλα τα ονόματα ενοποιούνται, όλος ο χώρος γεμίζει με την αντανάκλαση της αλήθειας. 4Κάθε χάσμα κλείνει και ο διαχωρισμός θεραπεύεται. 5Το Όνομα του Θεού είναι η κληρονομιά που Αυτός έδωσε σε εκείνους, που διάλεξαν να πάρει η διδασκαλία του κόσμου τη θέση του Ουρανού. 6Στην εξάσκηση μας ο σκοπός μας είναι να αφήσουμε τον νου μας να δεχτεί ό,τι ο Θεός έχει δώσει ως απάντηση στην οικτρή κληρονομιά που έπλασες για να αποδώσεις στον Υιό που Αυτός αγαπά.
13. Κανένας ο οποίος αναζητά το νόημα του Ονόματος του Θεού δεν μπορεί να αποτύχει. 2Η εμπειρία θα έρθει για να συμπληρώσει τον Λόγο. 3Πρώτα όμως πρέπει να δεχτείς το Όνομα για όλη την πραγματικότητα και να συνειδητοποιήσεις ότι τα πολλά ονόματα που έδωσες στις όψεις της έχουν διαστρεβλώσει ό,τι βλέπεις, αλλά δεν έχουν παραποιήσει καθόλου την αλήθεια. 4 Ένα Όνομα φέρνουμε στην εξάσκηση μας. 5Ενα Όνομα χρησιμοποιούμε για να ενοποιήσουμε την όραση μας.
14. Και παρ᾽ όλο που χρησιμοποιούμε ένα διαφορετικό όνομα για κάθε αντίληψη μιας όψης του Υιού του Θεού, καταλαβαίνουμε ότι δεν έχουν παρά ένα Όνομα, το Οποίο Αυτός τους έχει δώσει. 2Αυτό είναι το Όνομα που χρησιμοποιούμε στην εξάσκηση μας. 3Και μέσω της χρήσης Του, όλοι οι ανόητοι διαχωρισμοί που μας κρατούσαν τυφλωμένους εξαφανίζονται. 4Και μας δίνεται δύναμη να δούμε πέρα από αυτούς. 5Τώρα η όραση μας ευλογείται με ευλογίες που μπορούμε να δίνουμε καθώς τις λαμβάνουμε.
15. Πατέρα, το Όνομα μας είναι το Δικό Σου Όνομα. 2Σε Αυτό ενωνόμαστε με όλα τα όντα και με Εσένα που είσαι ο ένας Δημιουργός τους. 3Ό,τι πλάσαμε και καλούμε με πολλά διαφορετικά ονόματα είναι μόνο μια σκιά με την οποία έχουμε προσπαθήσει να καλύψουμε τη δική σου Πραγματικότητα. 4Και είμαστε χαρούμενοι και ευγνώμονες που κάναμε λάθος. 5 Όλα τα λάθη μας τα δίνουμε σε Εσένα, ώστε να μπορέσουμε να απαλλαγούμε από όλες τις συνέπειες που φάνηκαν να έχουν. 6Και δεχόμαστε την αλήθεια που δίνεις στη θέση του καθενός από αυτά τα λάθη. 7Το Όνομά Σου είναι η σωτηρία μας και η απόδραση μας από ό,τι πλάσαμε. 8Το Όνομα Σου μας ενώνει στην ενότητα που είναι η κληρονομιά μας και η ειρήνη μας. 9Αμήν.