M-8.1.
Η πίστη στην ύπαρξη διαβαθμίσεων δυσκολίας είναι η βάση της αντίληψης του κόσμου. 2 Στηρίζεται στις διαφορές･ στο άνισο παρελθόν και στο μεταβαλλόμενο μέλλον, στις διαφοροποιήσεις μεγέθους και επιπέδου, στις διαβαθμίσεις φωτός και σκότους και σε χιλιάδες αντιθέσεις μέσα στις οποίες το κάθε τι που βλέπουμε ανταγωνίζεται όλα τα υπόλοιπα προκειμένου να αναγνωριστεί. 3 Ένα μεγαλύτερο αντικείμενο επισκιάζει ένα μικρότερο. 4 Κάτι πιο λαμπρό τραβά την προσοχή πάνω του και μακριά από κάτι άλλο που έχει λιγότερο έντονη έλξη. 5 Και μια περισσότερο απειλητική ιδέα, ή μια άλλη που γίνεται αντιληπτή ως πιο επιθυμητή σύμφωνα με τα δεδομένα αυτού του κόσμου, διαταράσσει πλήρως τη διανοητική ισορροπία. 6 Αυτό που βλέπουν τα μάτια του σώματος είναι μόνο σύγκρουση. 7 Μη στρέφεσαι σε αυτή την όραση άν ζητάς ειρήνη και κατανόηση.
M-8.2.
Οι ψευδαισθήσεις είναι πάντοτε ψευδαισθήσεις που σχετίζονται με διαφορές. 2 Δεν θα μπορούσε να είναι διαφορετικά. 3 Εξ ορισμού, ψευδαίσθηση – ή, αυταπάτη – είναι η απόπειρα να καταστήσουμε πραγματικό κάτι που θεωρείται μείζονος σημασίας αλλά αναγνωρίζεται ως ψεύτικο. 4 Ο νους, λοιπόν, επιζητά να το καταστήσει πραγματικό εξαιτίας της έντονης επιθυμίας του να το κατέχει. 5 Οι ψευδαισθήσεις είναι παρωδίες της δημιουργίας･ είναι απόπειρες να προσδωθεί αλήθεια στα ψεύδη. 6 Θεωρώντας την αλήθεια απαράδεκτη, ο νους επαναστατεί εναντίον της και προσφέρει στον εαυτό του μια ψευδαίσθηση θριάμβου. 7 Θεωρώντας την υγεία βάρος και ευθύνη, καταφεύγει σε πυρετώδη όνειρα. 8 Και μέσα σε αυτά τα όνειρα ο νους είναι διαχωρισμένος, αλλοιώτικος από τους άλλους νόες, με διαφορετικά, προσωπικά του ενδιαφέροντα και συμφέροντα, και με τη δυνατότητα να ικανοποιεί τις ανάγκες του σε βάρος των άλλων.
M-8.3.
Από πού προέρχονται όλες αυτές οι διαφορές; 2 Ασφαλώς και φαίνονται να βρίσκονται στον εξωτερικό κόσμο. 3 Όμως είναι σίγουρα ο νους που κρίνει αυτό που τα μάτια βλέπουν. 4 Είναι ο νους που ερμηνεύει τα μηνύματα των ματιών και τους δίνει «νόημα». 5 Και αυτό το νόημα καθόλου δεν υπάρχει στον εξωτερικό κόσμο. 6 Αυτό που θεωρείται «πραγματικότητα» δεν είναι παρά αυτό που ο νους προτιμά. 7 Η ιεράρχηση αξιών του, προβάλλεται προς τα έξω και κατόπιν στέλνει τα μάτια του σώματος να τη διαπιστώσουν. 8 Τα μάτια του σώματος ποτέ δεν θα δουν, παρά μόνο με βάση τις διαφορές. 9 Όμως η αντίληψη δεν στηρίζεται στα μηνύματα που φέρνουν τα μάτια του σώματος. 10 Μόνο ο νους αξιολογεί τα μηνύματά τους, και συνεπώς μόνο ο νους είναι υπεύθυνος για το τι βλέπει. 11 Αυτός και μόνο αποφασίζει εάν αυτό που βλέπει είναι πραγματικό ή ψευδαισθητικό, επιθυμητό ή ανεπιθύμητο, ευχάριστο ή οδυνηρό.
M-8.4.
Τα σφάλματα αντίληψης εισέρχονται στον νου κατά τη διαδικασία διαλογής και κατηγοριοποίησης. 2 Και εκεί είναι που πρέπει να γίνει η διόρθωση. 3 Ο νους κατηγοριοποιεί και χαρακτηρίζει ό,τι του φέρνουν τα μάτια του σώματος σύμφωνα με τις προσδοκίες και τις προκαταλήψεις του. 4 Δεν θα μπορούσε να υπάρξει πιο λανθασμένη βάση από αυτήν. 5 Δίχως να το συνειδητοποιεί ο νους, έχει ο ίδιος ζητήσει να του παρέχεται ό,τι θα ταίριαζε σ’ αυτές τις κατηγορίες. 6 Και έχοντας κάνει αυτό, συμπεραίνει ότι οι κατηγορίες δε μπορεί παρά να είναι σωστές. 7 Πάνω σε αυτό στηρίζεται η κρίση όλων των διαφορών, γιατί από αυτό εξαρτώνται οι κρίσεις για τον κόσμο. 8 Είναι δυνατόν να βασίζεται κανείς σ’ αυτή τη στρεβλωμένη και παράλογη συλλογιστική για οτιδήποτε;
M-8.5.
Δεν μπορεί να υπάρχει διαβάθμιση επιπέδων δυσκολίας στη θεραπεία απλώς επειδή κάθε ασθένεια είναι ψευδαίσθηση. 2 Είναι άραγε δυσκολότερο να διαλύσεις την πίστη ενός τρελλού σε μια μεγαλύτερη ψευδαίσθηση, από το να διαλύσεις την πίστη του σε μια μικρότερη; 3 Θα συμφωνήσει γρηγορότερα (ο τρελλός) με κάτι εξωπραγματικό, αν του το φωνάξουμε δυνατότερα; 4 Θα αγνοήσει ευκολότερα μια εντολή να σκοτώσει αν του την ψιθυρίσουν, απ’ ότι αν του τη φωνάξουν; 5 Και ο βαθμός στον οποίο πιστεύει στους δαίμονες που βλέπει, επηρεάζεται άραγε από το πόσα δίκρανα κρατάνε; 6 Ο νους του τα έχει ταξινομήσει όλα ως αληθινά, και έτσι γι’ αυτόν είναι όλα αληθινά. 7 Όταν συνειδητοποιήσει ότι όλα είναι ψευδαισθήσεις, θα εξαφανιστούν. 8 Το ίδιο ισχύει και με τη θεραπεία. 9 Τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά των ψευδαισθήσεων που τις κάνουν να μοιάζουν διαφορετικές, στην πραγματικότητα δεν έχουν σημασία, γιατί τα χαρακτηριστικά αυτά είναι εξ’ ίσου ψευδαισθητικά με τις ίδιες τις ψευδαισθήσεις.
M-8.6.
Τα μάτια του σώματος θα εξακολουθήσουν να βλέπουν διαφορές. 2 Αλλά ο νους που έχει επιτρέψει στον εαυτό του να θεραπευτεί δεν θα τις αναγνωρίζει πλέον. 3 Θα υπάρχουν αυτοί που θα μοιάζουν να είναι «πιό άρρωστοι» από άλλους, και τα μάτια του σώματος θα αναφέρουν τις εικόνες της διαφοροποίησής τους, όπως και πριν. 4 Αλλά ο θεραπευμένος νους θα τις κατατάσσει όλες στην ίδια κατηγορία･ του μη πραγματικού. 5 Αυτό είναι το δώρο του Δασκάλου του νου･ η κατανόηση ότι υπάρχουν μόνο δυο κατηγορίες στις οποίες έχει νόημα να ταξινομούνται τα μηνύματα που λαμβάνει ο νους από αυτό που φαίνεται να είναι ο εξωτερικός κόσμος. 6 Και από αυτές τις δυο κατηγορίες μόνο η μία είναι αληθινή. 7 Ακριβώς όπως η πραγματικότητα είναι ολοκληρωτικά αληθινή, πέρα από μεγέθη, σχήματα, χώρο και χρόνο – εφ’ όσον δεν μπορούν να υπάρχουν διαφορές μέσα της – έτσι και οι ψευδαισθήσεις δεν έχουν καμιά απολύτως διαφορά μεταξύ τους (είναι «ολοκληρωτικά» χωρίς διακρίσεις). 8 Η μόνη απάντηση στην ασθένεια οποιουδήποτε είδους είναι η θεραπεία. 9 Η μόνη απάντηση σε όλες τις ψευδαισθήσεις είναι η αλήθεια.