1. Τι, λοιπόν, μένει να αναιρεθεί για να συνειδητοποιήσετε την Παρουσία Τους; 2Μόνο αυτό: έχετε μία μεταβαλλόμενη άποψη για το πότε η επίθεση δικαιολογείται και πότε νομίζετε πως είναι άδικη και ανεπίτρεπτη. 3Όταν την αντιλαμβάνεστε ως άδικη, πιστεύετε πως μια θυμωμένη αντίδραση είναι δίκαιη τώρα. 4Και με αυτό τον τρόπο βλέπετε αυτό που είναι το ίδιο, ως διαφορετικό. 5Η σύγχυση δεν είναι περιορισμένη. 6Από την στιγμή που θα εμφανιστεί γίνεται καθολική. 7Και η παρουσία της, όποια μορφή κι αν πάρει, θα κρύψει την Παρουσία Τους. 8Η επίγνωση της Παρουσίας Τους πρέπει να είναι ξεκάθαρη αλλιώς δεν υπάρχει καθόλου. 9Η αντίληψη που βρίσκεται σε σύγχυση θα εμποδίσει την γνώση. 10Δεν είναι ζήτημα μεγέθους της σύγχυσης ή πόσο αυτή παρεμβαίνει. 11Η απλή και μόνο παρουσία της κλείνει την πόρτα προς τη Δική Τους Παρουσία και Τους κρατά εκεί μακριά από την επίγνωσή σας.
2. Τί σημαίνει όταν αντιλαμβάνεστε την επίθεση σε μερικές μορφές ως άδικη; 2Σημαίνει πως πρέπει να υπάρχουν κάποιες μορφές που τις θεωρείτε δίκαιες. 3Διότι διαφορετικά πώς θα αξιολογούσατε κάποιες ως άδικες; 4Σε μερικές, λοιπόν, δίνετε νόημα και τις θεωρείτε λογικές. 5Και μόνο μερικές τις βλέπετε ως παράλογες. 6Και αυτό αποτελεί την άρνηση του γεγονότος πως όλες είναι παράλογες, εξίσου άνευ αιτίας και αποτελέσματος και δεν μπορούν να έχουν κανενός είδους συνέπεια. 7Η Παρουσία Τους σκιάζεται από οποιοδήποτε πέπλο στέκει ανάμεσα στην γεμάτη φως αθωότητα Τους, και στην δική σας επίγνωση πως αυτή είναι και δικιά σας και ανήκει ισότιμα σε κάθε ζωντανό ον όπως σε σας. 8Ο Θεός δεν θέτει όρια. 9Και το περιορισμένο δεν μπορεί να είναι ο Ουρανός. 10Επομένως πρέπει να είναι η κόλαση.
3. Η αδικία και η επίθεση είναι το ίδιο λάθος και συνδέονται τόσο στενά μεταξύ τους ώστε όπου υπάρχει η αντίληψη του ενός βλέπουμε και το άλλο. 2Δεν μπορεί κανείς να σας φερθεί άδικα. 3Η πεποίθηση πως αυτό συμβαίνει δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια άλλη μορφή της ιδέας πως σας στερεί κάποιος κάτι και όχι ο εαυτός σας. 4Η προβολή της αιτίας της θυσίας βρίσκεται στην ρίζα όλων όσων αντιλαμβάνεστε ως αδικίες. 5Κι όμως εσείς είστε που ζητάτε κάτι τέτοιο από τον εαυτό σας, αδικώντας βαθιά τον Υιό του Θεού. 6Δεν έχετε κανέναν άλλο εχθρό παρά μόνο τον εαυτό σας, και πράγματι είστε εχθρός του γιατί δεν τον γνωρίζετε ωςεαυτό σας. 7Τι θα ήταν πιο άδικο από το να του στερείτε αυτό που είναι, το δικαίωμα να είναι ο εαυτός του, ζητώντας του να θυσιάσει την Αγάπη του Πατέρα του και την δική σας με την δικαιολογία πως δεν του ανήκει;
4. Προσέξτε τον πειρασμό να θεωρήσετε πως αδικείστε. 2Μέσα από αυτή την άποψη επιζητάτε να βρείτε μία αθωότητα που δεν είναι δική Τους(του Πατέρα και του Υιού) αλλά μόνο δική σας και εις βάρος κάποιου άλλου που θα είναι ένοχος. 3Μπορεί κανείς να εξαγοράσει την αθωότητα με το να δώσει την ενοχή του σε κάποιον άλλο; 4Και είναι την αθωότητα προσπαθείτε να αποκτήσετε με το να του επιτίθεστε; 5Δεν επιζητάτε την τιμωρία για τη δική σας επίθεση ενάντια στον Υιό του Θεού; 6Δεν είναι ασφαλέστερο να πιστέψετε πως είστε αθώοι και έχετε γίνει θύματα παρόλη την αθωότητα σας; 7Με όποιο τρόπο κι αν παίζεται το παιχνίδι της ενοχής, η απώλεια είναι αναπόφευκτη. 8Κάποιος πρέπει να χάσει την αθωότητα του από κάποιον άλλο που θα του την πάρει, και θα την κάνει δική του.
5. Νομίζετε πως ο αδελφός σας είναι άδικος απέναντί σας επειδή πιστεύετε πως κάποιος πρέπει να είναι άδικος για να καταστήσει τον άλλο αθώο. 2Και σε αυτό το παιχνίδι αντιλαμβάνεστε ένα σκοπό για όλη τη σχέση σας. 3Και αυτό επιζητάτε να προσθέσετε στο σκοπό που της έχει δοθεί. 4Ο σκοπός του Αγίου Πνεύματος είναι να επιτρέψει, η Παρουσία των αγίων Φιλοξενουμένων σας, να γίνει γνωστή σε σας. 5Και τίποτα δεν μπορεί να προστεθεί σε αυτό τον σκοπό, διότι εκτός από αυτόν ο κόσμος δεν έχει κανέναν άλλο. 6Να προσθέσει ή να αφαιρέσει κάποιος από αυτό τον στόχο σημαίνει να στερήσει κάθε σκοπό από τον κόσμο κι από σας. 7Και κάθε αδικία που ο κόσμος φαίνεται να σας καταλογίζει, την έχετε προσάψει κι εσείς σε αυτόν καθὠς τον καθιστάτε άνευ σκοπού, χωρίς την λειτουργία που βλέπει το Άγιο Πνεύμα. 8Και έτσι κάθε τι ζωντανό πάνω στην γη έχει αποστερηθεί την απλή δικαιοσύνη.
6. Είναι ανυπολόγιστο το τι κάνει αυτή η αδικία σε εσάς που κρίνετε άδικα και που βλέπετε σύμφωνα με τα όσα κρίνατε. 2Ο κόσμος σκοτεινιάζει απειλητικός, δίχως να μπορείτε να αντιληφθείτε ούτε ίχνος από την χαρούμενη αναλαμπή που φέρνει η σωτηρία για να φωτίσει τον δρόμο σας. 3Κι έτσι βλέπετε τον εαυτό σας να στερείται το φως, εγκαταλελειμμένο στο σκοτάδι, άδικα στερημένοι από οποιοδήποτε σκοπό μέσα σε ένα μάταιο κόσμο. 4Ο κόσμος είναι δίκαιος επειδή το Άγιο Πνεύμα έχει φέρει την αδικία στο φως εντός κι εκεί η αδικία καταλύθηκε και αντικαταστάθηκε από την δικαιοσύνη και την αγάπη. 5Αν αντιλαμβάνεσαι την αδικία οπουδήποτε δεν χρειάζεσαι παρά να πεις:
6Με αυτήν αρνούμαι την Παρουσία του Πατέρα και του Υιού. 7Και θα ήθελα να Τους γνωρίσω, παρά να βλέπω την αδικία, που εξαφανίζεται από την λαμπρότητα της Παρουσίας Τους.