Μάθημα 192 Έχω μια λειτουργία που ο Θεός θα ήθελε να εκπληρώσω.

1. Είναι το άγιο Θέλημα του Πατέρα σου να ολοκληρώσεις τον εαυτό Του και να είναι ο Εαυτός σου ο άγιος Υιός Του, για πάντα αγνός όπως ο Ίδιος, δημιουργημένος από την Αγάπη και προστατευμένος από αυτήν, προσφέρον­τας αγάπη και δημιουργώντας στο Όνομα της, για πάντα ένα με τον Θεό και με τον Εαυτό σου. ²Ωστόσο τι μπορεί να σημαίνει μια τέτοια λειτουργία μέσα σε έναν κόσμο φθόνου, μίσους και επίθεσης;
2. Για αυτόν το λόγο η λειτουργία που έχεις στον κόσμο είναι σύμφωνα με τους δικούς του όρους. ²Διότι ποιος μπορεί να καταλάβει μια γλώσσα η οποία είναι πολύ πιο πάνω από την απλοϊκή του κατανόηση; ³Η συγχώρεση αντιπροσω­πεύει την λειτουργία σου εδώ. ⁴Δεν είναι δημιουργία του Θεού, επειδή είναι το μέσον με το οποίο αυτό που δεν είναι αληθινό μπορεί να εξουδετερωθεί. ⁵Διότι ποιος θα έπρεπε να συγχωρέσει τον Ουρανό; ⁶Στη γη όμως χρειάζεσαι το μέσον με το οποίο μπορείς να διαλύσεις τις ψευδαισθήσεις. ⁷Η δημιουργία απλώς περιμένει να παραδεχτείς την επιστροφή σου, όχι να την ολοκληρώσεις.
3. Ούτε καν μπορεί να διανοηθεί κανείς σε αυτό τον κόσμο την δημιουργία. ²Δεν έχει νόημα εδώ. ³Η συγχώρεση είναι το πλησιέστερο που μπορεί να έλθει στη γη. ⁴Επειδή είναι γεννημένη στον Ουρανό, δεν έχει καμιά απολύτως μορφή. ⁵Ο Θεός όμως δημιούργησε Έναν που έχει τη δύναμη να μεταφράσει στη γλώσσα των μορφών το απολύτως άμορφο. ⁶Ό,τι πλάθει Αυτός είναι όνειρα, αλλά ένα είδος τόσο κοντά στην κατάσταση της εγρήγορσης που το φως της ημέρας ήδη λάμπει μέσα τους και τα μάτια που ήδη έχουν αρχίσει να ανοίγουν βλέπουν χαρούμενες θέες που τα δώρα τους περιέχουν.
4. Η συγχώρεση κοιτάζει απαλά όλα τα πράγματα που είναι άγνωστα στον Ουρανό, τα βλέπει να εξαφανίζονται και αφήνει τον κόσμο σαν μια καθαρή και ακηλίδωτη πλάκα πάνω στην οποία ο Λόγος του Θεού μπορεί τώρα να αντικαταστήσει τα ανόητα σύμβολα που είχαν γραφτεί εκεί προηγουμένως. ²Η συγχώρεση είναι το μέσο με το οποίο ο φόβος του θανάτου ξεπερνιέται, επειδή δεν ασκεί πια έντονη γοητεία και η ενοχή έχει φύγει ³Ή συγχώρεση αφήνει το σώμα να γίνει αντιληπτό σαν αυτό που είναι, ένα απλό διδακτικό βοήθημα που πρόκειται να εγκαταλειφτεί όταν η μάθηση θα έχει ολοκληρωθεί, αλλά το οποίο δεν μπορεί να αλλάξει καθόλου αυτόν που μαθαίνει.
5. Ο νους χωρίς το σώμα δεν μπορεί να κάνει λάθη. ²Δεν μπορεί να φανταστεί ότι θα πεθάνει ή ότι είναι το θύμα ανελέητης επίθεσης. ³Ο θυμός γίνεται αδύνατος και που είναι ο τρόμος τότε; ⁴Τι φόβοι θα μπορούσαν να εξακολουθούν να πλήττουν αυτούς που έχουν χάσει την πηγή όλης της επίθεσης, τον πυρήνα της αγωνίας και την έδρα του φόβου; ⁵Μόνον η συγχώρεση μπορεί να απαλλάξει το νου από τη σκέψη ότι το σώμα είναι το σπίτι του. ⁶Μόνον η συγχώρεση μπορεί να επαναφέρει την ειρήνη που ο Θεός προόριζε για τον Άγιο Υιό του. ⁷Μόνον η συγχώρεση μπορεί να πείσει τον Υιό να ξανακοιτάξει την αγιοσύνη του.
6. Με τον θυμό να έχει εξαλειφθεί, θα αντιληφτείς πράγματι ότι για την ματιά του Χριστού και το δώρο της όρασης καμιά θυσία δεν ζητήθηκε και μόνον ο πόνος αφαιρέθηκε από έναν άρρωστο και βασανισμένο νου. ²Είναι ανεπιθύμητο αυτό; ³Είναι κάτι που πρέπει να το φοβάται κανείς; ⁴Ή είναι κάτι για το οποίο πρέπει να ελπίζει κανείς και το οποίο πρέπει να το ανταμώσει με ευχαριστίες και να το δεχτεί χαρούμενα; ⁵Είμαστε ένα και επομένως δεν θυσιάζουμε τίποτα. ⁶Πράγματι όμως τα πάντα μας έχουν δοθεί από τον Θεό.
7. Χρειαζόμαστε ωστόσο την συγχώρεση για να αντιληφθούμε ότι αυτό είναι σωστό. ²Χωρίς το αγαθό φως της παραπαίουμε στο σκοτάδι, χρησιμοποιώντας την λογική μόνο και μόνο για να δικαιολογήσουμε την οργή μας και τις επιθέσεις μας. ³Η κατανόηση μας είναι τόσο περιορισμένη που αυτό που νομίζουμε ότι καταλαβαίνουμε είναι μόνο σύγχυση γεννημένη από λάθη. ⁴Εχουμε χαθεί μέσα στην ομίχλη των μεταβαλλόμενων ονείρων και των φοβισμένων σκέψεων, με τα μάτια μας σφιχτοκλεισμένα για να μη δούμε το φως, με τους νόες μας απασχολημένους με τη λατρεία αυτού που δεν υπάρχει.
8. Ποιος μπορεί να ξαναγεννηθεί στον Χριστό, παρά αυτός που έχει συγχωρέσει όλους αυτούς που βλέπει ή σκέπτεται ή φαντάζεται; ²Ποιος θα μπορούσε να απελευθερωθεί, όταν κρατά οποιονδήποτε φυλακισμένο; ³Ενας δεσμοφύλακας δεν είναι ελεύθερος, επειδή δεσμεύεται από τον κρατούμενο του. ⁴Πρέπει να είναι σίγουρος ότι ο κρατούμενος του δεν θα αποδράσει και έτσι περνά την ώρα του φρουρώντας τον. ⁵Τα κάγκελα της φυλακής γίνονται ο κόσμος στον οποίο ο δεσμοφύλακας ζει μαζί με τον κρατούμενό του. ⁶Και στην απελευθέρωση του φυλακισμένου βασίζεται ο δρόμος προς την ελευθερία και των δύο.
9.Επομένως μην κρατάς φυλακισμένο κανένα. ²Απελευθέρωνε αντί να δεσμεύεις, γιατί έτσι απελευθερώνεσαι. ³Ο δρόμος είναι απλός. ⁴Κάθε φορά που αισθάνεσαι μια μαχαιριά θυμού, συνειδητοποίησε ότι κρατάς ένα σπαθί πάνω από το κεφάλι σου. ⁵Και το σπαθί ή θα πέσει πάνω σου ή θα απομακρυνθεί καθώς διαλέγεις ή να καταδικάσεις τον εαυτό σου ή να είσαι ελεύθερος. ⁶Καθένας λοιπόν που φαίνεται να σε προκαλεί να θυμώσεις αντιπροσωπεύει τον σωτήρα σου από τη φυλακή του θανάτου. ⁷Και για αυτόν τον λόγο του οφείλεις ευχαριστίες αντί για τιμωρία.
10. Να είσαι ευσπλαχνικός σήμερα. ²Ο Υιός του Θεού αξίζει την ευσπλαχνία σου. ³Είναι αυτός που τώρα σου ζητά να δεχτείς το δρόμο προς την ελευθερία. ⁴Μην τον απαρνείσαι. ⁵Η Αγάπη του Πατέρα του για αυτόν σου ανήκει. ⁶Η λειτουργία σου εδώ στη γη είναι μόνο  να τον συγχωρέσεις, ώστε να μπορέσεις να τον ξαναδεχτείς ως τον Εαυτό σου. ⁷Αυτός είναι όπως τον δημιούργησε ο Θεός. ⁸Και εσύ είσαι ό,τι είναι αυτός. ⁹Συγχώρεσέ του τώρα τις αμαρτίες του και θα δεις ότι είσαι ένα μαζί του.