Κεφ.28.I.Η Παρούσα Μνήμη

1.Το θαύμα δεν κάνει τίποτα. ²Αυτό που κάνει όλο κι όλο είναι να εξουδετερώνει. ³Κι έτσι ακυρώνει την παρεμβολή.⁴Δεν προσθέτει τίποτα αλλά απλώς αφαιρεί. ⁵Κι αυτό που αφαιρεί έχει ήδη φύγει από καιρό αλλά με το να διατηρείται στην μνήμη φαίνεται να έχει άμεσα αποτελέσματα. ⁶Αυτός ο κόσμος τέλειωσε προ πολλού. ⁷Οι σκέψεις που τον κατασκεύασαν δεν υπάρχουν πια στον νου που τις σκέφτηκε και τις αγάπησε για λίγο. ⁸Το θαύμα δεν δείχνει παρά μόνο ότι το παρελθόν έχει παρέλθει και ό,τι πραγματικά έχει παρέλεθει δεν έχει επιπτώσεις. ⁹Η ενθύμηση ενός αιτίου δεν μπορεί να παράξει παρά ψευδαισθήσεις της παρουσίας του, όχι αποτελέσματα.
2.Όλα τα αποτελέσματα της ενοχής δεν υπάρχουν πια εδώ. ²Διότι η ενοχή έχει παρέλθει. ³Στο πέρασμά της απήλθαν και οι συνέπειές της, αφού έμειναν χωρίς αιτία. ⁴Γιατί να θέλετε να προσκολληθείτε σε αυτήν την μνήμη εάν δεν επιθυμείτε τα αποτελέσματά της; ⁵Η ενθύμηση είναι εξίσου επιλεκτική όσο η αντίληψη, όντας ο παρελθοντικός της χρόνος. ⁶Είναι αντίληψη του παρελθόντος σαν αυτό να συνέβαινε τώρα, σαν να ήταν ακόμα παρόν για να το δει κανείς. ⁷Η μνήμη, όπως και η αντίληψη, είναι μια ικανότητα που κατασκευάσθηκε από σας για να πάρει την θέση εκείνου που σας έδωσε ο Θεός κατά τη δημιουργία σας. ⁸Και όπως όλα τα πράγματα που εσείς κατασκευάσατε, μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να εξυπηρετήσει έναν άλλο σκοπό και να γίνει το μέσον για κάτι άλλο. ⁹Μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να θεραπεύσει και όχι για να πληγώσει, εάν έτσι το επιθυμείτε.
3.Τίποτα που χρησιμοποιείται για θεραπεία δεν αντιπροσωπεύει μια προσπάθεια να κάνετε οτιδήποτε. ²Είναι μια αναγνώριση του ότι δεν έχετε ανάγκες που να σημαίνουν ότι κάτι πρέπει να κάνετε. ³Είναι μια μη επιλεκτική μνήμη, που δεν χρησιμοποιείται για να παρεμποδίσει την αλήθεια. ⁴Όλα τα πράγματα που μπορεί να χρησιμοποιήσει το Άγιο Πνεύμα για θεραπεία Του έχουν δοθεί, απαλλαγμένα από το περιεχόμενο και τους σκοπούς για τους οποίους φτιάχτηκαν. ⁵Δεν είναι παρά ικανότητες χωρίς εφαρμογή. ⁶Αναμένουν να χρησιμοποιηθούν. ⁷Δεν έχουν αφοσίωση και στόχο.
4.Το Άγιο Πνεύμα μπορεί πράγματι να κάνει χρήση της μνήμης, διότι ο Ίδιος ο Θεός βρίσκεται εκεί. ²Εν τούτοις αυτή δεν είναι μια μνήμη παρελθοντικών γεγονότων αλλά μόνο μίας παρούσας κατάστασης. ³Είστε συνηθισμένοι για μεγάλο χρονικό διάστημα να πιστεύετε ότι η μνήμη συγκρατεί μονάχα ό,τι είναι περασμένο κι έτσι σας είναι δύσκολο να συνειδητοποιήσετε ότι είναι μια ικανότητα που μπορεί να θυμηθεί το τώρα. ⁴Οι περιορισμοί επί της ενθύμησης που ο κόσμος επιβάλλει είναι τόσο αχανείς όσο εκείνοι που εσείς επιτρέπετε στον κόσμο να επιβάλλει πάνω σας. ⁵Δεν υπάρχει σύνδεση της μνήμης με το παρελθόν. ⁶Εάν εσείς θα την θέλατε εκεί, τότε βρίσκεται εκεί. ⁷Αλλά μόνο η επιθυμία σας κατασκεύασε τον σύνδεσμο και μόνον εσείς τον έχετε συντηρήσει σ᾽ ένα μέρος του χρόνου όπου η ενοχή φαίνεται να εξακολουθεί να υφίσταται ακόμη.
5.Η χρήση της μνήμης από το Άγιο Πνεύμα είναι εντελώς ξεχωριστή από τον χρόνο. ²Δεν ψάχνει να την χρησιμοποιήσει ως μέσον για να διαφυλάξει το παρελθόν αλλά μάλλον ως τρόπο για να το αποδεσμεύσει. ³Η μνήμη φυλάσσει το μήνυμα που λαμβάνει και κάνει ό,τι της δίδεται να κάνει. ⁴Δεν γράφει το μήνυμα, ούτε προσδιορίζει τον σκοπό για τον οποίο προορίζεται. ⁵Όπως και το σώμα, η μνήμη δεν έχει στόχο αφ’ εαυτής. ⁶Κι αν φαίνεται πως υπηρετεί την διατήρηση αρχαίου μίσους και σας δίνει εικόνες από αδικίες και τραύματα που διαφυλάσσατε, αυτό συμβαίνει επειδή τέτοιο ζητήσατε να είναι το μήνυμά της κι αυτό είναι. Δεσμευμένη στα θησαυροφυλάκιά της, η ιστορία όλου του παρελθόντος του σώματος βρίσκεται κρυμμένη εκεί. ⁷Όλοι οι παράξενοι συσχετισμοί που φτιάχτηκαν για να διατηρούν το παρελθόν ζωντανό και το παρόν νεκρό, βρίσκονται αποθηκευμένοι μέσα της, περιμένοντας την εντολή σας για να μεταφερθούν εμπρός σας και να ξαναβιωθούν. ⁸Κι έτσι τα αποτελέσματά τους φαίνονται να αυξάνονται με τον χρόνο, ο οποίος απομάκρυνε την αιτία τους.
6.Εν τούτοις ο χρόνος δεν είναι παρά ακόμα μία φάση εκείνου που δεν κάνει τίποτα. ²Λειτουργεί χέρι-χέρι με όλες τις άλλες ιδιότητες με τις οποίες επιζητείτε να κρατήσετε συγκαλυμμένη την αλήθεια σχετικά με τον εαυτό σας. ³Ο χρόνος ούτε αφαιρεί ούτε μπορεί να αποκαταστήσει. ⁴Κι εν τούτοις εσείς κάνετε περίεργη χρήση του χρόνου, σαν το παρελθόν να είχε προκαλέσει το παρόν, το οποίο δεν είναι παρά μία συνέπεια στην οποία καμία αλλαγή δεν μπορεί να γίνει δυνατή επειδή η αιτία του έχει παρέλθει. ⁵Εν τούτοις η αλλαγή πρέπει να έχει ένα αίτιο διαρκείας, ειδεμή δεν θα διαρκέσει. ⁶Καμία αλλαγή δεν μπορεί να γίνει στο παρόν εάν το αίτιο της είναι περασμένο. ⁷Μόνο το παρελθόν διατηρείται στην μνήμη όπως την χρησιμοποιείτε και αυτός είναι ένας τρόπος να στρέφετε το παρελθόν εναντίον του τώρα.
7. Μην θυμάστε τίποτα που εσείς διδάξατε στον εαυτό σας, διότι διδαχτήκατε στραβά. ²Και ποιος θα κρατούσε ένα μάθημα χωρίς νόημα στον νου του, όταν μπορεί να μάθει και να διατηρήσει ένα καλύτερο; ³Όταν εμφανίζονται αρχαίες μνήμες μίσους θυμηθείτε ότι το αίτιό τους έχει παρέλθει. ⁴Κι έτσι δεν μπορείτε να καταλάβετε για πού προορίζονται. ⁵Μην αφήνετε την αιτία που θα τους αποδίδατε τώρα, να είναι εκείνη που ήταν και η οποία τις έκανε αυτό που ήσαν ή που φαίνονταν να είναι. ⁶Να χαίρεστε που έχει παρέλθει, διότι είναι αυτή από την οποία θα σας παρασχεθεί συγχώρεση. ⁷Και δείτε, αντί γι’ αυτήν, τα καινούρια αποτελέσματα της αιτίας που γίνεται αποδεκτή στο τώρα, με συνέπειες στο εδώ. ⁸Θα σας ξαφνιάσουν με την ομορφιά τους. ⁹Οι αρχαίες καινούριες ιδέες που φέρνουν θα είναι οι ευτυχείς συνέπειες μιας Αιτίας τόσο αρχαίας που υπερβαίνει κατά πολύ το χρονικό διάστημα της μνήμης που βλέπει η αντίληψη σας.
8.Αυτή είναι η Αιτία που το Άγιο Πνεύμα έχει κρατήσει στην μνήμη Του για λογαριασμό σας, για όταν εσείς θα ξεχνούσατε. ²Δεν είναι παρελθούσα διότι δεν την αφήνει να λησμονηθεί. ³Αυτή δεν άλλαξε ποτέ, επειδή δεν υπήρξε ποτέ καιρός κατά τον οποίο το Άγιο Πνεύμα να μην την διαφύλαξε με ασφάλεια στον νου σας. ⁴Οι συνέπειες Της θα σας φαίνονται πράγματι νέες, επειδή νομίζατε ότι δεν θυμόσασταν την Αιτία τους. ⁵Εν τούτοις δεν ήταν ποτέ απούσα από τον νου σας, επειδή δεν ήταν το Θέλημα του Πατρός σας, ο Υιός του να Τον λησμονήσει.
9.Εκείνο που εσείς θυμάστε δεν υπήρξε ποτέ. ²Προήλθε από μία κατάσταση απουσίας αιτίου που την μπερδέψατε με την αιτία. ³Δεν αξίζει παρά το γέλωτα, όταν μαθαίνετε ότι θυμηθήκατε συνέπειες οι οποίες ήσαν άνευ αιτίου και δεν θα μπορούσαν ποτέ να είναι αποτελέσματα. ⁴Το θαύμα σας υπενθυμίζει μια Αιτία παντοτινά παρούσα, τελείως ανέγγιχτη από τον χρόνο και την παρεμβολή. ⁵Ποτέ δεν άλλαξε από αυτό που Είναι. ⁶Και εσείς είστε το Αποτέλεσμά Της. ⁷Τόσο αμετάβλητοι και τόσο τέλειοι όπως και η Ίδια. ⁸Η μνήμη Της δεν έγκειται στο παρελθόν, ούτε αναμένει το μέλλον. ⁹Δεν αποκαλύπτεται στα θαύματα. ¹⁰Αυτά σας υπενθυμίζουν απλά ότι Αυτή δεν έχει παρέλθει. ¹¹Όταν Την συγχωρέσετε για τις αμαρτίες σας, δεν θα Την απαρνείστε πια.
10.Εσείς που επιζητούσατε να κρίνετε τον ίδιο σας τον Δημιουργό δεν μπορείτε να καταλάβετε ότι δεν είναι Αυτός ο Οποίος έκρινε τον Υιό Του. ²Θα Του αρνιόσασταν τ’ αποτελέσματά Του, εν τούτοις Αυτά δεν έχουν ποτέ αποκηρυχθεί. ³Δεν υπήρξε καιρός κατά τον οποίο ο Υιός Του να μπορούσε να καταδικασθεί για ό, τι ήταν χωρίς αιτία κι ενάντια στο θέλημα Του. ⁴Αυτό που μπορεί να μαρτυρήσει η ενθύμηση σας δεν είναι παρά ο φόβος του Θεού. ⁵Αυτός δεν έκανε το πράγμα που φοβάστε. ⁶Ούτε κι εσείς. ⁷Κι έτσι η αθωότητα σας δεν χάθηκε. 8Δεν χρειάζεσθε θεραπεία για να θεραπευθείτε. ⁹Στην σιωπή, δείτε στο θαύμα ένα μάθημα επιτρέποντας στην Αιτία να έχει τα δικά Της Αποτελέσματα και μην κάνετε τίποτα που θα τα παρεμπόδιζε.
11.Το θαύμα έρχεται ήσυχα μέσα στον νου που σταματά για μια στιγμή και είναι ήρεμος. ²Φθάνει απαλά από εκείνον τον γαλήνιο χρόνο κι από τον νου που θεράπευσε στην σιωπή, σε άλλους νόες για να μοιρασθεί μαζί τους την γαλήνη του. ³Και θα συνεργασθούν στο να μην παρεμποδίσουν την ακτινοβόλα του επέκταση πίσω προς το Νου ο οποίος έγινε η αιτία ύπαρξης όλων των νοών. ⁴Προερχόμενο από το μοίρασμα, δεν μπορεί να καθυστερήσει. ⁵Σπεύδει σε όλους τους ανήσυχους νόες, φέρνοντας τους μιά στιγμή γαλήνης, όταν η μνήμη του Θεού επιστρέφει σε αυτούς. ⁶Η δική τους ενθύμηση είναι ήρεμη τώρα κι εκείνο που ήρθε να καταλάβει την θέση του δεν θα λησμονηθεί ολοκληρωτικά κατόπιν.
12.Αυτός στον Οποίον δόθηκε ο χρόνος προσφέρει ευχαριστίες για κάθε γαλήνια στιγμή που Του δίδεται. ²Διότι σ’ εκείνη την στιγμή επιτρέπεται στην μνήμη του Θεού να προσφέρει όλους τους θησαυρούς της στον Υιό του Θεού, για τον οποίον διαφυλάχθηκαν. ³Με πόση χαρά Αυτός τους προσφέρει σ’ εκείνον για τον οποίον Του εδόθησαν! ⁴Και ο Δημιουργός Του μοιράζεται τις ευχαριστίες Του, επειδή αυτός δεν θα μπορούσε ν’ αποστερηθεί των Αποτελεσμάτων Του. ⁵Αυτή η στιγμιαία σιωπή που ο Υιός Του αποδέχεται είναι το καλωσόρισμα της αιωνιότητας Εκείνου, επιτρέποντας τους να εισέλθουν εκεί όπου θα ήθελαν να κατοικούν μόνιμα. ⁶Διότι κατά την διάρκεια εκείνης της στιγμής ο Υιός του Θεού δεν κάνει τίποτα που να τον φόβιζε.
13.Πόσο άμεσα αφυπνίζεται η μνήμη του Θεού στο νου που δεν φοβάται ν’ απομακρύνει την μνήμη! ²Η δική του ενθύμηση έχει φύγει. ³Δεν υπάρχει παρελθόν για να διατηρεί την τρομακτική του εικόνα ως εμπόδιο προς την χαρούμενη αφύπνιση στην παρούσα ειρήνη. ⁴Οι σάλπιγγες της αιωνιότητας αντηχούν απ’ άκρη σ’ άκρη μέσα στην γαλήνη κι εν τούτοις δεν την διαταράσσουν. ⁵Κι αυτό που έρχεται τώρα στην θύμηση δεν είναι φόβος αλλά μάλλον είναι η Αιτία για την οποία φτιάχτηκε επιδιώκοντας να την κάνει να λησμονηθεί και ν’ αφανισθεί. ⁶Η γαλήνη μιλά με απαλούς ήχους αγάπης που ο Υιός του Θεού θυμάται πριν να παρεμβληθεί η δική του ενθύμηση ανάμεσα στο παρόν και το παρελθόν, για να τους αποκλείσει.
14.Τώρα επιτέλους ο Υιός του Θεού έχει επίγνωση της παρούσας Αιτίας και των καλοκάγαθων Αποτελεσμάτων Της. ²Τώρα καταλαβαίνει πως ό, τι έφτιαξε είναι χωρίς αίτιο, μην έχοντας καθόλου αποτελέσματα. ³Δεν έκανε τίποτα. ⁴Και βλέποντας το αυτό, καταλαβαίνει ότι ποτέ δεν είχε ανάγκη να κάνει οτιδήποτε και ποτέ δεν έκανε. ⁵Η Αιτία Του είναι τ’ Αποτελέσματά Της. ⁶Δεν υπήρξε ποτέ μια αιτία εκτός από Αυτήν που να μπορούσε να δημιουργήσει ένα διαφορετικό παρελθόν ή μέλλον. ⁷Τ’ Αποτελέσματά Της είναι αμεταβλήτως αιώνια, πέρα από τον φόβο και πέρα από τον κόσμο της αμαρτίας ολοκληρωτικά.
15.Τι έχει απωλεσθεί, ώστε να μην βλέπετε το αναίτιο; ²Και που βρίσκεται η θυσία, όταν η μνήμη του Θεού έχει έρθει να πάρει την θέση της απώλειας; ³Ποιός καλύτερος τρόπος υπάρχει να κλείσετε το μικρό χάσμα ανάμεσα στις αυταπάτες και την πραγματικότητα από το να επιτρέψτε στην μνήμη του Θεού να κυλήσει από την μια μέχρι την άλλη πλευρά, γινόμενη γέφυρα που αρκεί μια στιγμή για να φτάσετε απέναντι; ⁴Διότι ο Θεός έχει κλείσει το χάσμα με τον Εαυτό του. ⁵Η μνήμη Του δεν έχει παρέλθει αφήνοντας έναν εγκαταλελειμμένο Υιό για πάντα σε μια ακτή απ’ όπου μπορεί μόνο να βλέπει φευγαλέα μια άλλη ακτή που όμως δεν μπορεί ποτέ να φθάσει. ⁶Ο Πατέρας του επιθυμεί γι’ αυτόν ν’ ανυψωθεί και απαλά να μεταφερθεί απέναντι. ⁷Αυτός έκτισε την γέφυρα κι Αυτός θα μεταφέρει Τον Υιό Του από την μια πλευρά στην άλλη. ⁸Μην φοβάστε ότι Αυτός θ’ αποτύχει σε ό,τι επιθυμεί. ⁹Ούτε ότι θα αποκλεισθείτε από την θέληση που είναι για σας.