1. Αν και είναι δυνατόν να έρθουν στο φως οι “νόμοι” του χάους, ποτέ δεν μπορούν να κατανοηθούν.2 Οι χαοτικοί νόμοι δεν έχουν κάποιο νόημα και επομένως δεν ανήκουν στην σφαίρα της λογικής.3 Όμως φαίνονται να αποτελούν εμπόδιο για την λογική και την αλήθεια.4 Ας τους εξετάσουμε λοιπόν ήρεμα έτσι που να μπορέσουμε να κοιτάξουμε πέρα απ’ αυτούς κατανοώντας τί είναι κι όχι τί έχουν ως σκοπό να διατηρούν.5 Είναι σημαντικό να κατανοήσετε ότι ο σκοπός τους είναι να καταστήσουν την αλήθεια παράλογη και να της επιτεθούν.6 Εδώ βρίσκονται οι νόμοι που κυβερνούν τον κόσμο που φτιάξατε.7 Και όμως δεν κυβερνούν τίποτε και δεν χρειάζεται να καταλυθούν αλλά να κοιτάξετε πέρα απ’ αυτούς και να τους προσπεράσετε.
2. Ο πρώτος χαοτικός νόμος είναι πως η αλήθεια είναι διαφορετική για τον καθένα.2 Όπως όλες αυτές οι αρχές, αυτή εδώ συντηρεί το ότι ο καθένας είναι χωριστός και έχει ένα διαφορετικό σύνολο από σκέψεις που τον διαχωρίζουν από τους άλλους.3 Αυτή η αρχή προέρχεται από την πεποίθηση πως υπάρχει μία ιεραρχία ψευδαισθήσεων ∙ μερικές είναι πιο πολύτιμες και επομένως αληθινές.4 Ο κάθε ένας την καθιερώνει για τον εαυτό του και την καθιστά αληθινή με το να επιτίθεται σ’ αυτό στο οποίο κάποιος άλλος δίνει αξία.5 Και αυτό δικαιολογείται επειδή οι αξίες διαφέρουν και εκείνοι που τις έχουν φαίνονται διαφορετικοί κι επομένως εχθροί.
3. Σκεφθείτε πως αυτό φαίνεται να παρεμβάλλεται στην πρώτη αρχή των θαυμάτων.2 Διότι καθιερώνει βαθμούς αλήθειας μεταξύ των ψευδαισθήσεων, κάνοντας να φαίνεται πως μερικές απ’ αυτές είναι πιο δύσκολο να ξεπεραστούν από άλλες.3 Αν συνειδητοποιούσατε πως όλες τους είναι το ίδιο και εξίσου αναληθείς θα ήταν τότε εύκολο να καταλάβετε πως τα θαύματα ισχύουν για όλες.4 Τα λάθη κάθε είδους μπορούν να διορθωθούν επειδή δεν είναι πραγματικά.5 Όταν έρχονται στην αλήθεια, αντί το ένα στο άλλο, ουσιαστικά εξαφανίζονται.6 Κανένα μέρος του τίποτα δεν μπορεί να αντισταθεί στην αλήθεια περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο.
4. Ο δεύτερος νόμος του χάους, πράγματι αγαπητός σε κάθε πιστό της αμαρτίας, είναι πως όλοι πρέπει να αμαρτάνουν κι επομένως αξίζουν την επίθεση και τον θάνατο.2 Αυτή η αρχή, που συνδέεται στενά με την πρώτη, είναι η απαίτηση όλα τα λάθη να επιζητούν τιμωρία, όχι διόρθωση.3 Διότι η καταστροφή εκείνου που κάνει το λάθος τον θέτει πέραν της διόρθωσης και πέραν της συγχώρεσης.4 Αυτό που έχει κάνει, επομένως, μεταφράζεται σαν καταδίκη εναντίον του, την οποία ο Θεός είναι ανίσχυρος να υπέρβεί.5 Η αμαρτία δεν μπορεί να ανασταλεί αφού είναι η πίστη στο ότι ο Υιός του Θεού μπορεί να κάνει λάθη εξαιτίας των οποίων η ίδια του η καταστροφή γίνεται αναπόφευκτη.
5. Σκεφθείτε τί φαίνεται να επιφέρει κάτι τέτοιο στην σχέση ανάμεσα στον Πατέρα και τον Υιό.2 Τώρα φαίνεται πως Αυτοί δεν μπορούν ποτέ να ξανάγίνουν Ένα.3 Διότι ο ένας πρέπει να καταδικάζεται βάσει αυτής της λογικής από τον Άλλο.4 Τώρα είναι διαφορετικοί και εχθροί μεταξύ τους.5 Και η σχέση τους είναι σχέση αντίθεσης όπως ακριβώς τα διαχωρισμένα μέρη του Υιού συναντώνται μονάχα για να συγκρουστούν κι όχι για να ενωθούν.6 Ο ένας εξασθενεί, ο άλλος δυναμώνει από την νίκη του πάνω στον άλλο.7 Και ο φόβος του Θεού και ο φόβος του ενός για τον άλλο τώρα φαίνεται λογικός και πραγματικός εξαιτίας αυτού που ο Υιός του Θεού έχει κάνει στον εαυτό του και στον Δημιουργό του.
6. Η αλαζονεία πάνω στην οποία στηρίζονται οι νόμοι του χάους δεν θα μπορούσε να είναι περισσότερο φανερή απ’ όσο εδώ.2 Εδώ βρίσκεται η αρχή που θα προσδιόριζε ποιός πρέπει να είναι ο Δημιουργός της πραγματικότητας∙ τί πρέπει να σκέφτεται και τί πρέπει να πιστεύει και πώς Εκείνος πρέπει να ανταποκριθεί πιστεύοντας σ’ αυτή.3 Δεν φαίνεται καν απαραίτητο να ερωτηθεί σχετικά με την αλήθεια αυτού που καθιερώθηκε ως πιστεύω Του.4 Ο Υιός Του μπορεί να Του το πει και Εκείνος δεν έχει άλλη επιλογή από το να δεχθεί το λόγο του ως σωστό ή να κάνει λάθος.5 Αυτό οδηγεί άμεσα στο τρίτο ανήκουστο πιστεύω που φαίνεται να μετατρέπει το χάος σε αιωνιότητα.6 Διότι αν ο Θεός δεν μπορεί να κάνει λάθος πρέπει να αποδεχθεί την πεποίθηση του Υιού Του σχετικά με τον εαυτό του και να τον μισήσει γι’ αυτό.
7. Δείτε πώς ο φόβος προς τον Θεό ενδυναμώνεται με αυτή την Τρίτη αρχή.2 Τώρα γίνεται αδύνατο να στραφείτε προς σ’ Αυτόν για βοήθεια στη δυστυχία σας.3 Διότι τώρα έχει γίνει ο “εχθρός” που την προκάλεσε, προς τον Οποίο η έκκληση είναι άχρηστη.4 Ούτε μπορεί η σωτηρία να βρίσκεται στον Υιό, του οποίου κάθε μέρος φαίνεται να βρίσκεται σε πόλεμο με Αυτόν και να δικαιώνεται στην επίθεσή του.5 Και τώρα η σύγκρουση γίνεται αναπόφευκτη και υπερβαίνει κάθε βοήθεια από τον Θεό.6 Τώρα η σωτηρία πρέπει να παραμείνει αδύνατη διότι ο Σωτήρας έχει γίνει ο εχθρός.
8. Δεν μπορεί να υπάρξει απελευθέρωση, ούτε διαφυγή.2 Η Επανόρθωση επομένως γίνεται ένας μύθος και η εκδίκηση και όχι η συγχώρεση, είναι το Θέλημα του Θεού.3 Εκεί από όπου όλα αυτά ξεκινούν, δεν φαίνεται να υπάρχει αποτελεσματική βοήθεια .4 Μόνο η καταστροφή μπορεί να είναι το αποτέλεσμα.5 Και ο Ίδιος ο Θεός φαίνεται να συμβάλλει σ’ αυτό, με σκοπό να υπερβεί τον Υιό Του.6 Μην σκεφθείτε πως το εγώ θα σας διευκολύνει να βρείτε διαφυγή από αυτό που θέλει.7 Αυτή, είναι η λειτουργία των μαθημάτων θαυμάτων, που δεν δίνουν αξία σ’ αυτά που επιθυμεί το εγώ.
9. Το εγώ δίνει αξία μονάχα σ’ αυτά που παίρνει.2 Αυτό το οδηγεί στον τέταρτο νόμο του χάους ο οποίος στηρίζεται στους προηγούμενους.3 Αυτός, ο κατά τα φαινόμενα νόμος, είναι η πεποίθηση ότι έχετε αυτά που πήρατε.4 Μέσω αυτού, η απώλεια κάποιου άλλου γίνεται δικό σας κέρδος και έτσι παραλείπεται η αναγνώριση πως δεν μπορείτε ποτέ να πάρετε τίποτα παρά μόνο από τον εαυτό σας.5 Όμως, όλοι οι άλλοι νόμοι του χάους πρέπει να οδηγούν σ’ αυτό το σημείο.6 Διότι οι εχθροί δεν δίνουν με προθυμία ο ένας στον άλλο κι ούτε θέλουν να μοιράζονται αυτά που για αυτούς έχουν αξία.7 Και αυτά που οι εχθροί σας σάς στερούν πρέπει να αξίζουν να τα αποκτήσετε επειδή τα κρατούν κρυφά από σας.
10. Όλοι οι μηχανισμοί της τρέλας φαίνεται να αναδύονται εδώ : ο “εχθρός” δυνάμωσε με το να κρατά κρυφή την πολύτιμη κληρονομιά που έπρεπε να ήταν δική σας∙ η δικαιολογημένη σας θέση και επίθεση γι’ αυτό που σας στέρησαν και η αναπόφευκτη απώλεια που πρέπει να υποστεί ο εχθρός για να σωθείτε εσείς.2 Με αυτό ακριβώς τον τρόπο οι ένοχοι διακηρύσσουν την αθωότητά τους.3 Αν δεν ήταν αναγκασμένοι να προχωρήσουν σ’ αυτή τη δόλια επίθεση εξαιτίας της συμπεριφοράς του εχθρού θα αντιδρούσαν μονάχα με καλωσύνη. 4 Αλλά σε έναν άγριο κόσμο οι καλοί δεν μπορούν να επιβιώσουν επομένως πρέπει να παίρνουν, διαφορετικά κάποιος άλλος θα πάρει από αυτούς.
11. Και τώρα υπάρχει μία αόριστη αναπάντητη ερώτηση, που δεν έχει ακόμα εξηγηθεί.2 Ποιό είναι αυτό το πολύτιμο πράγμα, αυτό το ανεκτίμητης αξίας μαργαριτάρι, αυτός ο κρυμμένος μυστικός θησαυρός που πρέπει να αρπάξετε με δίκαιο θυμό απ’ αυτόν τον τόσο δόλιο και πανούργο εχθρό;3 Πρέπει να’ ναι αυτό που θέλετε αλλά δεν βρήκατε ποτέ.4 Και τώρα “καταλαβαίνετε” το λόγο που δεν το βρήκατε.5 Σας το πήρε αυτός ο εχθρός και το έκρυψε εκεί που ποτέ δεν θα σκεφτόσασταν να ψάξετε.6 Το έκρυψε μέσα στο σώμα του, κάνοντας το σώμα του κάλυψη της ενοχής του, κρυψώνα για αυτό που σας ανήκει.7 Τώρα το σώμα του πρέπει να καταστραφεί και να θυσιαστεί έτσι ώστε εσείς να αποκτήσετε αυτό που σας ανήκει.8 Η δολιότητά του απαιτεί τον θάνατο του έτσι ώστε να ζήσετε εσείς.9 Και επιτίθεστε μόνο από αυτοάμυνα.
12. Όμως τί είναι αυτό που θέλετε που καθιστά το θάνατό του απαραίτητο;2 Μπορείτε να είστε βέβαιοι πως η δολοφονική σας επίθεση δικαιολογείται αν δεν γνωρίζετε για τί πρόκειται;3 Και εδώ έρχεται η τελευταία αρχή του χάους για να “σώσει την κατάσταση”.4 Υποστηρίζει πως υπάρχει υποκατάστατο της αγάπης.5 Αυτό είναι το μαγικό που θα θεραπεύσει κάθε οδύνη σας∙ ο παράγοντας που λείπει μέσα στην παράνοιά σας που την κάνει “λογική”.6 Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο πρέπει να επιτεθείτε.7 Εδώ βρίσκεται αυτό που δικαιολογεί την εκδίκησή σας.8 Κοιτάξτε, ακάλυπτο, το μυστικό δώρο του εγώ, αποκομμένο από το σώμα του αδελφού σας, κρυμμένο εκεί με κακία και μίσος εναντίον εκείνου στον οποίο αυτό το δώρο ανήκει.9 Θέλει να σας στερήσει το μυστικό συστατικό που θα έδινε νόημα στη ζωή σας.10 Το υποκατάστατο της αγάπης, γεννημένο από την εχθρότητά σας προς τον αδελφό σας, πρέπει να είναι η σωτηρία.11 Αυτή δεν έχει υποκατάστατο, και υπάρχει μονάχα μία.12 Και όλες σας οι σχέσεις έχουν μόνο ένα σκοπό να την αρπάξετε και να την κάνετε δική σας.
13. Η ιδιοκτησία σας ποτέ δεν καθίσταται πλήρης.2 Και ο αδελφός σας ποτέ δεν θα πάψει να σας επιτίθεται εξαιτίας αυτού που του κλέψατε.3 Και ούτε ο Θεός θα πάψει να εξαπολύει την εκδίκησή Του εναντίον σας γιατί μέσα στην παράνοιά Του πρέπει να αποκτήσει αυτό το υποκατάστατο της αγάπης και θα σας σκοτώσει όλους.4 Εσείς που πιστεύετε πως έχετε λογική και βαδίζετε σε στέρεο έδαφος, μέσα σ’ ένα κόσμο που μπορεί κανείς να βρει νόημα, σκεφθείτε το εξής: Αυτοί είναι οι νόμοι πάνω στους οποίους φαίνεται να βασίζεται η “λογική” σας.5 Αυτές είναι οι αρχές που κάνουν το έδαφος κάτω από τα πόδια σας να φαίνεται στέρεο.6 Και εδώ είναι που ψάχνετε να βρείτε κάποιο νόημα.7 Αυτοί είναι οι νόμοι που φτιάξατε για τη σωτηρία σας.8 Κρατούν στη θέση του το υποκατάστατο του Ουρανού που εσείς προτιμάτε.9 Αυτός είναι ο σκοπός τους, γι’ αυτό το λόγο έγιναν.10 Δεν έχει νόημα να ρωτάτε τί σημαίνουν.11 Είναι ολοφάνερο, τα μέσα της τρέλας πρέπει και τα ίδια να είναι παράλογα.12 Είστε τόσο βέβαιοι ότι αναγνωρίζετε πως ο στόχος είναι η τρέλα;
14. Κανείς δεν θέλει την τρέλα και κανείς δεν θα εξακολουθούσε να κρέμεται απ’ αυτή αν δει τί είναι αυτή.2 Αυτό που προστατεύει την τρέλα είναι η πεποίθηση ότι είναι αληθινή.3 Η λειτουργία της παράνοιας είναι αντικατάσταση της αλήθειας.4 Πρέπει να φαίνεται αληθινή για να την πιστέψετε.5 Και αν είναι η αλήθεια, τότε το αντίθετό της, που ήταν η αλήθεια πριν, πρέπει να είναι τώρα η τρέλα.6 Μία τέτοια αντιστροφή, που διαστρέφει εντελώς κάνοντας την τρέλα λογική, τις ψευδαισθήσεις πραγματικότητα, την επίθεση καλωσύνη, το μίσος αγάπη και το φόνο ευλογία, είναι ο στόχος που εξυπηρετούν οι νόμοι του χάους.7 Αυτά είναι τα μέσα με τα οποία οι νόμοι του Θεού παρουσιάζονται αντεστραμμένοι.8 Εδώ οι νόμοι της αμαρτίας φαίνονται να κρατούν αιχμάλωτη την αγάπη και ν’ αφήνουν ελεύθερη την αμαρτία.
15. Αυτοί δεν φαίνονται ότι είναι οι στόχοι του χάους, επειδή μέσω της μεγάλης αντιστροφής παρουσιάζονται ως νόμοι της τάξης.2 Πώς θα μπορούσε να μην ήταν έτσι;3 Το χάος είναι ανομία και δεν έχει νόμους.4 Για να γίνει πιστευτό οι φαινομενικοί του νόμοι πρέπει να γίνονται αντιληπτοί ως αληθινοί.5 Ο στόχος της παράνοιας πρέπει να παρουσιάζεται ως λογική.6 Και ο φόβος με τα σκοτεινιασμένα μάτια, τυφλωμένος και τρομερός στην όψη παίρνει τη θέση της αγάπης ως ο ετοιμοθάνατος κατακτητής, το υποκατάστατο της, ο σωτήρας που θα σας σώσει από τη σωτηρία.7 Πόσο όμορφο εμφανίζουν το θάνατο οι νόμοι του φόβου.8 Δώστε τις ευχαριστίες σας στον ήρωα που κάθεται στο θρόνο της αγάπης, ο οποίος έσωσε τον Υιό του Θεού για χάρη του φόβου και του θανάτου!
16. Κι όμως πώς μπορούν νόμοι σαν κι αυτούς να γίνουν πιστευτοί;2 Υπάρχει μία παράξενη επινόηση που το κάνει δυνατό.3 Δεν σας είναι άγνωστη, έχουμε δει το πώς εμφανίζεται και λειτουργεί, πολλές φορές πριν.4 Στην πραγματικότητα δεν λειτουργεί, όμως στα όνειρα, όπου μόνο οι σκιές παίζουν τους πρωταγωνιστικούς ρόλους, φαίνεται πιο ισχυρή.5 Κανένας νόμος του χάους δεν θα μπορούσε να επιβάλλει μία πεποίθηση αν δεν υπήρχε η έμφαση που δίνεται στην μορφή και η αδιαφορία για το περιεχόμενο.6 Όποιος νομίζει ότι ένας από αυτούς τους νόμους είναι αληθινός δεν βλέπει τί λέει αυτός ο νόμος.7 Μερικές μορφές που παίρνει φαίνεται να έχουν κάποιο νόημα αλλά αυτό είναι όλο.
17. Πώς μπορούν μερικές μορφές φόνου να μην σημαίνουν θάνατο;2 Μπορεί μία επίθεση οποιασδήποτε μορφής να είναι αγάπη;3 Ποια μορφή καταδίκης είναι ευλογία;4 Ποιος είναι αυτός που καθιστά τον σωτήρα του ανίσχυρο και όμως βρίσκει την σωτηρία;5 Μην αφήσετε να σας παραπλανήσει η μορφή της επίθεσης εναντίον του.6 Δεν μπορεί να επιζητάτε να τον βλάψετε και να σωθείτε.7 Ποιος μπορεί να βρει την ασφάλεια από την επίθεση με το να στραφεί ενάντια στον εαυτό του;8 Πώς μπορεί να παίζει ρόλο ποια μορφή παίρνει αυτή η παράνοια;9 Είναι μία κρίση που αυτοαναιρείται, επειδή καταδικάζει αυτό που λέει πως θέλει να σώσει.10 Μην εξαπατάστε όταν η παράνοια παίρνει μία μορφή που νομίζετε πως είναι ελκυστική.11 Αυτό που σκοπό του έχει την καταστροφή σας δεν είναι φίλος σας.
18. Θα ήσουν πρόθυμος να διατηρήσεις την άποψη, πιστεύοντάς την για αληθινή, πως δεν πιστεύεις σε αυτούς τους παράλογους νόμους κι ούτε δρας βάση αυτών.2 Κι όταν βλέπεις τί λένε αυτοί οι νόμοι δεν μπορείς να τους πιστέψεις.3 Αδελφέ, τους πιστεύεις.4 Διότι πως αλλιώς θα μπορούσες να αντιλαμβάνεσαι τη μορφή που παίρνουν με ένα τέτοιο περιεχόμενο;5 Όμως τους πιστεύεις εξαιτίας της μορφής που παίρνουν και δίχως να αναγνωρίζεις το περιεχόμενο.6 Αυτό ποτέ δεν αλλάζει.7 Μπορείς να βάψεις κατακόκκινα χείλη σ’ ένα σκελετό, να τον ντύσεις έτσι που να φαίνεται όμορφος, να τον χαϊδέψεις και να τον κάνεις να ζήσει;8 Και μπορείς να είσαι ευχαριστημένος με την ψευδαίσθηση που ζεις;
19. Δεν υπάρχει ζωή έξω από τον Ουρανό.2 Εκεί όπου ο Θεός δημιούργησε ζωή, εκεί η ζωή πρέπει να βρίσκεται.3 Η ζωή είναι ψευδαίσθηση σ’ οποιαδήποτε κατάσταση έξω από τον Ουρανό.4 Στην καλύτερη περίπτωση μοιάζει με ζωή∙ στην χειρότερη με θάνατο.5 Όμως και οι δύο αποτελούν κρίσεις για κάτι που δεν είναι ζωή, ίσες στην ανακρίβειά τους και στην έλλειψη νοήματος.6 Η ζωή έξω από τον Ουρανό είναι αδύνατη και αυτό που δεν βρίσκεται στον Ουρανό δεν βρίσκεται πουθενά.7 Έξω από τον Ουρανό υπάρχει μόνο η σύγκρουση των ψευδαισθήσεων, παράλογη, αδύνατη, ανέφικτη και πέρα από κάθε λογική που όμως δίνει την αίσθηση ενός αιώνιου φραγμού προς τον Ουρανό.8 Οι ψευδαισθήσεις είναι μόνο μορφές, το περιεχόμενο τους δεν είναι ποτέ αληθινό.
20. Οι νόμοι του χάους κυβερνούν όλες τις ψευδαισθήσεις.2 Οι μορφές που παίρνουν βρίσκονται σε σύγκρουση μεταξύ τους έτσι που να φαίνεται αρκετά δυνατό το να έχουν κάποιες μεγαλύτερη αξία από άλλες.3 Παρ’ όλα αυτά η κάθε μία τους βασίζεται στην πεποίθηση ότι οι νόμοι του χάους είναι οι νόμοι της τάξης όπως και οι άλλες.4 Η κάθε μία εμπεριέχει αυτούς τους νόμους από κάθε άποψη, προσφέροντας πειστήρια πως αυτοί οι νόμοι είναι αληθινοί.5 Αυτές οι φαινομενικά πιο ήπιες μορφές επίθεσης δεν περιέχουν λιγότερη βεβαιότητα σχετικά μ’ αυτό που μαρτυρούν απ’ ότι τα αποτελέσματά τους.6 Κι αυτό που είναι βέβαιο είναι το γεγονός ότι οι ψευδαισθήσεις θα προκαλέσουν φόβο εξαιτίας αυτού που υπαινίσσονται κι όχι εξαιτίας της μορφής που παίρνουν.7 Και η έλλειψη της πίστης στην αγάπη, οποιαδήποτε μορφή κι αν παίρνει, συνηγορεί στην άποψη ότι το χάος είναι η πραγματικότητα.
21. Η πίστη στην αμαρτία έχει ως επακόλουθο την πίστη στο χάος.2 Και ακριβώς επειδή ακολουθεί το κάνει να φαίνεται σαν λογικό συμπέρασμα∙ ένα σταθερό βήμα προς μία οργανωμένη σκέψη.3 Τα βήματα προς το χάος όντως ακολουθούν.4 Το καθένα αποτελεί μία διαφορετική μορφή αντιστροφής της αλήθειας, οδηγώντας όλο και πιο βαθιά στον τρόμο και όλο πιο μακριά από την αλήθεια.5 Μην σκεφθείτε πως ένα βήμα είναι μικρότερης σημασίας από το άλλο κι ούτε πως η επιστροφή από ένα από αυτά είναι πιο εύκολη.6 Η κάθοδος από τον Ουρανό στο σύνολό της εξαρτάται από το καθένα απ’ αυτά τα βήματα.7 Και όπου αρχίζει η σκέψη σας εκεί και πρέπει να τελειώνει.
22. Αδελφέ, μην κάνεις ούτε ένα βήμα στην κατάβαση προς την κόλαση.2 Επειδή αφού θα έχεις κάνει το ένα δεν θα αναγνωρίσεις τί είναι τα επόμενα.3 Και να είσαι βέβαιος πως θα ακολουθήσουν.4 Η επίθεση οποιασδήποτε μορφής έχει βάλει τα πόδια σου πάνω στην σκάλα της διαστρέβλωσης που σε απομακρύνει από τον Ουρανό.5 Όμως οποιαδήποτε στιγμή είναι δυνατόν να ανατραπεί όλη αυτή η πορεία.6 Πώς μπορείς να ξέρεις αν διάλεξες τη σκάλα που οδηγεί στον Ουρανό ή τη σκάλα που οδηγεί στην κόλαση;7 Αρκετά εύκολα.8 Πώς αισθάνεσαι;9 Βρίσκεται η ειρήνη στην επίγνωσή σου;10 Είσαι βέβαιος προς τα πού πηγαίνεις;11 Και είσαι βέβαιος πως μπορείς να φθάσεις το στόχο σου δηλαδή τον Ουρανό;12 Αν όχι τότε βαδίζεις μόνος σου.13 Ζήτησε τότε από τον Φίλο σου να σε συνοδεύσει και να σου δώσει τη σιγουριά για το που πηγαίνεις.
- 2109603094, 6937113537
