1.Η σύγκριση πρέπει να είναι επινόηση του εγώ επειδή η αγάπη δεν κάνει συγκρίσεις.2 Η ιδιαιτερότητα πάντοτε κάνει συγκρίσεις.3 Εγκαθιδρύεται από μία έλλειψη που βλέπετε στον άλλο και συντηρείται καθώς αναζητάτε και βλέπετε μπροστά σας όλες τις ελλείψεις που μπορείτε να αντιληφθείτε.4 Αυτό αναζητά κι αυτό βλέπει η ιδιαιτερότητα.5 Και πάντοτε αυτός που έτσι υποβιβάζεται θα μπορούσε να γίνει ο σωτήρας σας αν δεν είχατε επιλέξει να τον μετατρέψετε σε κάτι μηδαμινό σε σύγκριση με την ιδιαιτερότητά σας.6 Απέναντι στην μικρότητα που βλέπετε μέσα του εσείς στέκεστε ψηλά, μεγαλοπρεπείς, καθαροί και τίμιοι συγκριτικά μ’ αυτό που βλέπετε.7 Κι ούτε καταλαβαίνετε πως είναι ο εαυτός σας που υποβιβάζετε μ’ αυτό τον τρόπο.
2. Η επιδίωξή της ιδιαιτερότητας είναι πάντοτε εις βάρος της ειρήνης.2 Ποιος μπορεί ενώ επιτίθεται και ξεσκίζει τον σωτήρα του, παράλληλα να αναγνωρίζει την μεγάλη υποστήριξη που του προσφέρει;3 Και ποιος μπορεί να τον χρησιμοποιήσει ως προσωποποίηση της μικρότητας και να απελευθερωθεί από τους περιορισμούς;4 Έχετε μία λειτουργία στη σωτηρία.5 Η επιδίωξή της θα σας φέρει χαρά.6 Η επιδίωξή της ιδιαιτερότητας όμως θα σας φέρει πόνο.7 Αυτός είναι ο στόχος που ανατρέπει τη σωτηρία και επομένως πηγαίνει ενάντια στο Θέλημα του Θεού.8 Το να δίνετε αξία στην ιδιαιτερότητα σημαίνει πως αξιολογείτε περισσότερο μία ξένη βούληση στην οποία οι ψευδαισθήσεις για τον εαυτό σας είναι πιο πολύτιμες από την αλήθεια.
3.Η ιδιαιτερότητα είναι η ιδέα της αμαρτίας που γίνεται πραγματική.2 Η αμαρτία είναι κάτι που δεν μπορείτε ούτε να το φανταστείτε χωρίς αυτή τη βάση.3 Διότι η αμαρτία προέκυψε απ’ αυτή, από το τίποτα ένα λουλούδι κακού που δεν έχει ρίζες.4 Εδώ βρίσκεται ο “αυτοδημιούργητος σωτήρας”, o “δημιουργός” που δημιουργεί αντίθετα από τον Πατέρα, που έκανε τον Υιό του όπως τον εαυτό του κι όχι όπως τον Θεό.5 Οι “ιδιαίτεροι” γιοί του είναι πολλοί, ποτέ ένας, ο καθένας τους σε εξορία από τον ίδιο τον εαυτό του και από Εκείνον του Οποίου είναι κομμάτι.6 Κι ούτε αγαπούν την Ενότητα του Ενός που τους δημιούργησε ως ένα με Αυτόν.7 Επέλεξαν την ιδιαιτερότητα αντί για τον Ουρανό, αντί για την ειρήνη και την κάλυψαν προσεκτικά με την αμαρτία ώστε να την κρατήσουν “ασφαλή” από την αλήθεια.
4.Δεν είστε ξεχωριστοί.2 Αν νομίζετε πως είστε και είστε πρόθυμοι να υπερασπιστείτε την ιδιαιτερότητά σας έναντι της αλήθειας για το τί είσαστε πραγματικά, πώς είναι δυνατόν να γνωρίσετε την αλήθεια;3 Πώς μπορεί να σας φθάσει η απάντηση που δίνει το Άγιο Πνεύμα, όταν ακούτε την ιδιατερότητά σας που ρωτάει και απαντά;4 Η μικρή της απάντηση που δεν ακούγεται καν μπροστά στη μελωδία που ρέει από το Θεό προς εσάς αιώνια σε μία γεμάτη αγάπη δοξολογία αυτού που είσαστε, είναι το μόνο που ακούτε.5 Και αυτό το μεγαλειώδες τραγούδι τιμής και αγάπης για αυτό που πράγματι είσαστε φαίνεται σαν σιωπή που δεν την ακούει κανείς μπροστά στην «κραταιότητα» της μικρής αυτής απάντησης.6 Προσπαθείτε ν’ ακούσετε την άηχη φωνή της και το Κάλεσμα του Ίδιου του Θεού δεν το ακούτε.
5.Μπορείτε να υπερασπιστείτε την ιδιαιτερότητά σας αλλά ποτέ δεν θα ακούσετε παράλληλα την Φωνή για το Θέο.2 Αυτές οι δύο μιλούν μία διαφορετική γλώσσα και γίνονται ακουστές σε διαφορετικά αυτιά.3 Για τον καθένα που πιστεύει πως είναι ξεχωριστός ένα διαφορετικό μήνυμα και μία διαφορετική ερμηνεία δίνεται ως αλήθεια.4 Όμως πώς είναι δυνατόν η αλήθεια να είναι διαφορετική για τον καθένα;5 Τα ξεχωριστά μηνύματα που ακούει ο καθένας που νομίζει πως είναι ξεχωριστός, τον πείθουν πως είναι διαφορετικός και χωριστός απ’ τον άλλο, ο καθένας στις δικές του ιδιαίτερες αμαρτίες και “ασφαλής” από την αγάπη, η οποία δεν βλέπει σε αυτόν καμία ιδιαιτερότητα.6 Η όραση του Χριστού είναι ο “εχθρός” τους γιατί δεν βλέπουν αυτό που θα ήθελαν να δουν και γιατί θα μπορούσε να τους δείξει πως η ιδιαιτερότητα είναι μία ψευδαίσθηση.
6.Τι θα μπορούσαν να δουν αντί γι’ αυτή;2 Θα μπορούσαν να δουν το ακτινοβόλο φως του Υιού του Θεού που μοιάζει τόσο πολύ με τον Πατέρα Του που η ανάμνησή Του αναβλύζει αυτοστιγμεί στο νου.3 Και μ’ αυτή την ανάμνηση, ο Υιός θυμάται τα δημιουργήματά του που είναι όμοια με αυτόν όπως κι αυτός είναι όμοιος με τον Πατέρα του.4 Και όλος ο κόσμος που κατασκεύασε και όλη η ιδιαιτερότητά του και όλες οι αμαρτίες που κράτησε με σκοπό μια υπεράσπιση ενάντια στον εαυτό του, θα χαθούν καθώς ο νους του αποδέχεται την αλήθεια για τον εαυτό του κι αυτή επιστρέφει για να πάρει τη θέση τους.5 Αυτό είναι το μοναδικό “τίμημα” της αλήθειας: δεν θα βλέπετε πια αυτό που ποτέ δεν υπήρξε, ούτε θα ακούτε αυτό που είναι άηχο.6 Είναι θυσία να αφήσετε το τίποτα και να λάβετε την Αγάπη του Θεού για πάντα;
7.Εσύ που αλυσόδεσες τον σωτήρα σου με την ιδιαιτερότητά σου και της έδωσες τη δική σου θέση θυμήσου: Δεν έχει χάσει τη δύναμη να σου συγχωρεί όλες τις αμαρτίες που νομίζεις πως μπήκαν ανάμεσα σ’ αυτόν και στην λειτουργία της σωτηρίας που του δόθηκε για σένα.2 Κι ούτε θα αλλάξεις την λειτουργία Του όπως ακριβώς δεν μπορείς να αλλάξεις την αλήθεια μέσα του και μέσα σου.3 Αλλά να είσαι βέβαιος πως η αλήθεια είναι ακριβώς η ίδια μέσα και στους δύο σας.4 Δεν δίνει διαφορετικά μηνύματα και έχει ένα μόνο νόημα.5 Και είναι ένα νόημα που και εσύ και ο αδελφός σου μπορείτε να καταλάβετε και που φέρνει απελευθέρωση και στους δυο σας.6 Εδώ στέκει ο αδελφός σου με το κλειδί του Ουρανού στα χέρια του και σου το προσφέρει.7 Μην αφήσεις το όνειρο της ιδιαιτερότητας να μπει ανάμεσά σας.8 Αυτό που είναι ένα, είναι ενωμένο στην αλήθεια.
8.Σκέψου πόση ομορφιά θα δεις μέσα σου όταν τον κοιτάξεις σαν φίλο.2 Είναι ο εχθρός της ιδιαιτερότητας αλλά μονάχα φίλος προς αυτό που είναι αληθινό μέσα σου.3 Ούτε μία επίθεση απ’ αυτές που νόμισες πως εξαπέλυσες εναντίον του δεν του έχει στερήσει το δώρο που ο Θεός επιθυμεί να σου δώσει ο αδελφός σου.4 Η ανάγκη του να το δώσει είναι τόσο μεγάλη όσο κι η δική σου να το αποκτήσεις.5 Άφησέ τον να σου συγχωρήσει όλη την ιδιαιτερότητά σου, να σε ολοκληρώσει στο νου και να σε κάνει ένα μαζί του.6 Περιμένει την συγχώρεση σου για να σου την επιστρέψει κι εκείνος με την σειρά του.7 Δεν είναι ο Θεός ο Οποίος καταδίκασε τον Υιό Του αλλά εσείς, για να διαφυλάξετε την ιδιαιτερότητά του και να σκοτώσετε τον Εαυτό του.
9.Έχετε κάνει ένα μακρύ δρόμο προς την αλήθεια, πολύ μακρύ για να λιγοψυχήσετε τώρα.2 Μονάχα ένα βήμα ακόμα και κάθε ίχνος φόβου για το Θεό θα χαθεί μέσα στην αγάπη.3 Η ιδιαιτερότητα η δική σας και του αδελφού σας είναι εχθροί δεμένοι από το μίσος να σκοτώνουν ο ένας τον άλλο και να αρνούνται πως είναι ίδιοι.4 Όμως δεν είναι οι ψευδαισθήσεις που έφθασαν ως αυτό το τελευταίο εμπόδιο που φαίνεται να κάνει το Θεό και τον Ουρανό Του τόσο μακρινό που δεν μπορείτε να Τον φθάσετε.5 Εδώ σ’ αυτόν τον άγιο τόπο στέκει η αλήθεια περιμένοντας να παραλάβει εσάς και τον αδελφό σας με μία ήρεμη ευλογία και με μία ειρήνη τόσο αληθινή που αγκαλιάζει τα πάντα και δεν αφήνει τίποτε έξω απ’ αυτή.6 Αφήστε όλες τις ψευδαισθήσεις σχετικά με τον εαυτό σας έξω από αυτόν τον τόπο στον οποίο φθάνετε με ελπίδα και ειλικρίνεια.
10. Εδώ βρίσκεται ο σωτήρας που θα σας σώσει από την ιδιαιτερότητά σας.2 Έχει ανάγκη να αποδεχθείτε πως είναι ένα κομμάτι του εαυτού σας όπως κι εσείς είστε ένα κομμάτι από αυτόν.3 Είστε όμοιοι με το Θεό όπως κι ο Θεός είναι όμοιος προς τον Εαυτό Του.4 Δεν είναι ιδιαίτερος γιατί ποτέ δεν θα κρατούσε για τον Εαυτό Του ένα κομμάτι από αυτό που είναι, χωρίς να το δώσει στον Υιό Του, κρατώντας το μόνο για τον Εαυτό Του.5 Και αυτό είναι που φοβάστε διότι αν δεν είναι ιδιαίτερος τότε το Θέλημά Του είναι ο Υιός Του να είναι όπως Εκείνος και ο αδελφός σας όπως εσείς.6 Όχι ιδιαίτερος αλλά κάτοχος των πάντων συμπεριλαμβάνοντας κι εσάς μέσα σ’ αυτά.7 Δώστε του αυτό που έχει, ενθυμούμενοι πως ο Θεός έδωσε τον Εαυτό Του σε εσάς και στον αδελφό σας με ίση αγάπη έτσι ώστε όλοι σας να μοιραστείτε το σύμπαν με Αυτόν που επέλεξε πως η αγάπη ποτέ δεν θα μπορούσε να διαιρεθεί και να διαχωριστεί απ’ αυτό που είναι και πρέπει να είναι πάντοτε.
11. Ανήκεις στον αδελφό σου, ένα κομμάτι αγάπης που δεν του το αρνήθηκαν.2 Αλλά είναι δυνατόν να έχεις χάσει εσύ επειδή εκείνος είναι πλήρης;3 Αυτό που του δόθηκε σε καθιστά πλήρη, όπως καθιστά πλήρη και εκείνον.4 Η αγάπη του Θεού σε έδωσε σ’ αυτόν και εκείνον σε σένα επειδή ο Πατέρας έδωσε τον εαυτό Του.5 Αυτό που είναι το ίδιο με το Θεό είναι ένα μαζί Του.6 Και μόνο η ιδιαιτερότητα θα μπορούσε να κάνει την αλήθεια του Θεού και τη δική σας που είναι ένα, να μην φαίνονται, κρύβοντας τον Ουρανό και την ελπίδα της ειρήνης από την όρασή σας.
12.Η ιδιαιτερότητα είναι η σφραγίδα της δολιότητας πάνω στο δώρο της αγάπης.2 Ό,τι εξυπηρετεί τον σκοπό της πρέπει να δίνεται για να σκοτώσει.3 Κανένα δώρο που φέρει την σφραγίδα της δεν προσφέρει τίποτε άλλο στον δότη και στον παραλήπτη παρά μόνο την απάτη.4 Κάθε της βλέμμα κοιτάζει το θάνατο.5 Όποιος πιστεύει σ’ αυτή ζητά ευκαιρίες και συμβιβασμούς που θα θέσουν την αμαρτία ως υποκατάστατο της αγάπης και θα υπηρετήσουν την αμαρτία με πίστη.6 Καμία σχέση που δίνει πραγματική αξία στον σκοπό της δεν προσκολλάται στον φόνο βλέποντας τον προστάτη της ασφάλειας και σπουδαίο υπερασπιστή των ψευδαισθήσεων από την “απειλή” της αγάπης.
13. Η ελπίδα της ιδιαιτερότητας κάνει να φαίνεται δυνατόν ο Θεός να κατασκεύασε το σώμα σαν τη φυλακή που κρατά τον Υιό Του μακριά Του.2 Διότι αυτό απαιτεί ένα ξεχωριστό χώρο που ο Θεός δεν μπορεί να μπει και μία κρυψώνα όπου κανείς άλλος δεν είναι ευπρόσδεκτος παράμόνο ο μικρός εαυτός σας.3 Τίποτα δεν είναι ιερό εδώ παρά μόνο εσείς μόνοι, χωριστά από όλους τους αδελφούς σας, ασφαλείς από κάθε παρεμβολή λογικής στις ψευδαισθήσεις ασφαλείς από το Θεό έτσι που η σύγκρουση να διαρκεί αιώνια.4 Εδώ βρίσκονται οι θύρες της κόλασης στην οποία κλείσατε τον εαυτό σας έτσι που να κυβερνάτε μέσα στην τρέλα και τη μοναξιά το δικό σας ξεχωριστό βασίλειο, χωριστά απ’ το Θεό, μακριά από την αλήθεια και την σωτηρία σας.
14.Το κλειδί που πετάξατε ο Θεός το έδωσε στον αδελφό σας, του οποίου τα άγια χέρια θα σας το προσφέρουν όταν είσαστε έτοιμοι να δεχθείτε το σχέδιο Του για την σωτηρία σας αντί για το δικό σας.2 Πώς μπορείτε να φθάσετε σε αυτή την ετοιμότητα παρά βλέποντας τη δυστυχία σας και συνειδητοποιώντας πως το σχέδιο σας απέτυχε και ποτέ δεν θα καταφέρει να σας φέρει ειρήνη και χαρά οποιουδήποτε είδους;3 Τώρα ταξιδεύετε μέσα σ’ αυτή την απελπισία κι όμως δεν είναι τίποτε άλλο παρά μία ψευδαίσθηση δυστυχίας.4 Ο θάνατος της ιδιαιτερότητας δεν αποτελεί το δικό σας θάνατο αλλά την αφύπνιση σας σε μία αιώνια ζωή.5 Αναδύεστε από μία ψευδαίσθηση ως προς τί είστε στην αποδοχή του εαυτού σας που είναι όπως σας δημιούργησε ο Θεός.