1. Όσο αποδίδετε αξία στην ενοχή, τόσο θα αντιλαμβάνεστε ένα κόσμο στον οποίο η επίθεση έχει λογική.2 Στο βαθμό που θα αναγνωρίσετε πως η ενοχή δεν έχει κανένα νόημα σ’ αυτό το βαθμό θα αντιληφθείτε πως η επίθεση δεν μπορεί να είναι δικαιολογημένη.3 Αυτό συμφωνεί με τον βασικό νόμο της αντίληψης: Βλέπετε αυτό που πιστεύετε πως υπάρχει και πιστεύετε πως υπάρχει επειδή αυτό θέλετε να υπάρχει.4 Η αντίληψη δεν έχει κανένα άλλο νόμο πέρα απ’ αυτόν.5 Οι υπόλοιποι πηγάζουν από αυτόν έστι ώστε να τον υποστηρίζουν.6 Αυτή τη μορφή έχει η αντίληψη, η προσαρμοσμένη σ’ αυτό τον κόσμο, προερχόμενη από τον πιο βασικό νόμο του Θεού: η αγάπη δημιουργεί τον εαυτό της και τίποτα άλλο, παρά μόνο τον εαυτό της.
2. Οι νόμοι του Θεού δεν άπτονται άμεσα ενός κόσμου τον οποίο κυβερνά η αντίληψη γιατί ένας τέτοιος κόσμος δεν θα μπορούσε να δημιουργηθεί από ένα Νου για τον οποίο η αντίληψη δεν σημαίνει τίποτα.2 Όμως οι νόμοι Του αντανακλώνται παντού.3 Όχι πως ο κόσμος στον οποίο αντανακλώνται είναι αληθινός, κάθε άλλο.4 Αλλά μόνο επειδή ο Υιός Του πιστεύει πως είναι και Εκείνος δεν θα μπορούσε να είναι εντελώς χωριστά από την πεποίθηση του Υιού Του.5 Δεν θα μπορούσε να μπει μέσα στον παραλογισμό του Υιού Του αλλά μπορεί να έχει τη βεβαιότητα πως η λογική Του πήγε εκεί μαζί του έτσι που να μην παραμείνει αιώνια χαμένος μέσα στην παράνοια της επιθυμίας του.
3. Η αντίληψη συνδέεται άμεσα με την επιλογή∙ η γνώση όμως όχι.2 Η γνώση έχει μόνο ένα νόμο διότι έχει μονάχα ένα Δημιουργό.3 Αλλά αυτός ο κόσμος έχει δύο κατασκευαστές και δεν τον βλέπουν ίδιο.4 Για τον καθένα τους ο κόσμος έχει ένα διαφορετικό σκοπό και για τον καθένα επίσης είναι ένα τέλειο μέσο έτσι ώστε να εξυπηρετήσει τον σκοπό για τον οποίο γίνεται αντιληπτός.5 Για την ιδιαιτερότητα ο κόσμος είναι το τέλειο πλαίσιο, το τέλειο πεδίο μάχης για τους πολέμους της, το τέλειο καταφύγιο για τις ψευδαισθήσεις, τις οποίες θα ήθελε να κάνει αληθινές.6 Η κάθε μία από αυτές διατηρείται μέσα στην αντίληψή του αλλά ούτε μία από αυτές δεν μπορεί πλήρως να δικαιωθεί.
4. Υπάρχει άλλος ένας Δημιουργός του κόσμου, ο ταυτόχρονος Διορθωτής της παρανοϊκής πεποίθησης πως όλα θα μπορούσαν να δημιουργηθούν ως υπάρξεις και να συντηρηθούν χωρίς κάποιο σύνδεσμο που να τα κρατά μέσα στους νόμους του Θεού∙ όχι όπως ο ίδιος ο νόμος διατηρεί το σύμπαν έτσι όπως ο Θεός το δημιούργησε αλλά σε μία μορφή προσαρμοσμένη στην ανάγκη που ο Υιός του Θεού πιστεύει πως έχει.2 Το λάθος που διορθώνεται παύει να είναι λάθος.3 Και γι’ αυτό ο Θεός προστάτευσε τον Υιό Του αν και αυτός έσφαλε.
5. Υπάρχει ένας ακόμη σκοπός στον κόσμο που το λάθος έφτιαξε, επειδή αυτός ο κόσμος έχει κι άλλον ένα Δημιουργό ο Οποίος μπορεί να συμφιλιώσει τον σκοπό αυτού του κόσμου με τον σκοπό της Δημιουργίας Του.2 Μέσα στην Δική Του αντίληψη για τον κόσμο όλα όσα βλέπει δικαιολογούν την ύπαρξη της συγχώρεσης και την όραση της τέλειας έλλειψης αμαρτίας.3 Τίποτα δεν μένει χωρίς ακαριαία και πλήρη συγχώρεση.4 Τίποτα δεν απομένει ούτε για μία στιγμή για να σκιάσει την έλλειψη αμαρτίας που λάμπει αναλλοίωτη, πέρα από τις αξιολύπητες προσπάθειες της ιδιατερότητας να την εξοστρακίσει από το νου όπου και πρέπει να βρίσκεται θέλοντας να φωτίζει το σώμα αντί για αυτή.5 Τα φώτα του Ουρανού δεν εξαρτώνται από την επιλογή του νου να τα δει όπου εκείνος επιθυμεί.6 Αν ο νους επιλέξει να τα δει οπουδήποτε αλλού από εκεί που πραγματικά βρίσκονται, σαν να φωτίζουν ένα μέρος όπου ποτέ δεν θα μπορούσαν να βρίσκονται τότε ο Κατασκευαστής αυτού του κόμου πρέπει να διορθώσει το λάθος σας, εκτός κι αν εξακολουθείτε να μείνετε στο σκοτάδι, εκεί όπου (τα) φώτα δεν υπάρχουν.
6.Όλοι εδώ έχουν μπει στο σκοτάδι, όμως κανείς δεν έχει μπει σ’ αυτό μόνος του.2 Κι ούτε χρειάζεται να μείνει εδώ περισσότερο από μία στιγμή.3 Διότι έχει έρθει με τη Βοήθεια του Ουρανού μέσα του, η οποία είναι έτοιμη να τον οδηγήσει έξω από το σκοτάδι στο φως ανά πάσα στιγμή.4 Η ώρα που θα το επιλέξει μπορεί να είναι οποιαδήποτε γιατί η βοήθεια βρίσκεται εκεί περιμένοντας αυτή την επιλογή.5 Κι όταν επιλέξει να επωφεληθεί από αυτό που του έχει δοθεί τότε θα δει κάθε κατάσταση που πριν νόμιζε πως ήταν μέσο που δικαιολογούσε τον θυμό του να μετατρέπεται σε ένα γεγονός που να δικαιολογεί την αγάπη του.6 Θα ακούσει καθαρά πως το κάλεσμα για πόλεμο που άκουγε πριν στην πραγματικότητα ήταν κάλεσμα για ειρήνη.7 Θα αντιληφθεί πως εκεί όπου πριν είχε επιτεθεί βρίσκεται άλλος ένας βωμός όπου μπορεί, με την ίδια ευκολία και με πολύ μεγαλύτερη χαρά να δώσει συγχώρεση.8 Και θα επανερμηνεύσει κάθε πειρασμό σαν μία ακόμη ευκαιρία που θα του φέρει χαρά.
7. Πώς μπορεί μία διαστρεβλωμένη αντίληψη να είναι αμαρτία;2 Ας είναι όλα τα λάθη του αδελφού σας μονάχα μία ευκαιρία για να δείτε τα έργα του Βοηθού που σας δόθηκε ώστε να δείτε τον κόσμο που Εκείνος έφτιαξε, αντί για τον δικό σας.3 Τι διακαιολογείται τότε;4 Τί θέλετε εσείς;5 Αυτές οι δύο ερωτήσεις είναι ίδιες.6 Και όταν τις δείτε έτσι, θα έχετε κάνει την επιλογή σας.7 Διότι το να τις δείτε ως μία θα σας απελευθερώσει από την πεποίθηση πως υπάρχουν δύο τρόποι να βλέπετε.8 Αυτός ο κόσμος έχει πολλά να προσφέρει στην ειρήνη σας και πολλές ευκαιρίες για να επεκτείνει την συγχώρεσή σας.9 Τέτοιος είναι ο σκοπός του για εκείνους που θέλουν να δουν την ειρήνη και την συγχώρεση να κατεβαίνουν προς αυτούς από ψηλά και να τους προσφέρει το φως.
8. Ο Δημιουργός του κόσμου της πραότητας έχει τέλεια δύναμη να αντισταθμίσει τον κόσμο της βίας και του μίσους που φαίνεται να στέκει ανάμεσα σ’ εσάς και στην καλοσύνη Του.2 Αυτός ο κόσμος του μίσους δεν υπάρχει για τα δικά Του μάτια που είναι γεμάτα συγχώρεση.3 Και επομένως δεν χρειάζεται να υπάρχει ούτε για σας.4 Η αμαρτία είναι μία αμετάβλητη πεποίθηση που η αντίληψη δεν μπορεί να αλλάξει.5 Αυτό που κάποιος έχει καταδικάσει είναι για πάντα καταδικασμένο, όντας για πάντα ασυγχώρητο.6 Αν όμως συγχωρείται, τότε η αντίληψη της αμαρτίας πρέπει να υπήρξε λανθασμένη και έτσι η αλλαγή καθίσταται αδύνατη.7 Το Άγιο Πνεύμα, επίσης, βλέπει ό,τι βλέπει ως μη υφιστάμενο αλλαγή.8 Αλλά η όρασή Του δεν παραβιάζεται από την αμαρτία γιατί η αμαρτία έχει διορθωθεί από τον τρόπο που κοιτάζει.9 Κι έτσι πρέπει να ήταν ένα λάθος, όχι αμάρτημα.10 Διότι αυτό που ισχυριζόταν πως δεν θα μπορούσε ποτέ να υπάρξει, υπήρξε.11 Η τιμωρία επιτίθεται στην αμαρτία και με αυτό τον τρόπο την συντηρεί.12 Αλλά συγχώρεση σημαίνει να αλλάξετε την κατάσταση από λάθος σε αλήθεια.
9. Ο Υιός Του Θεού δεν θα μπορούσε ποτέ να αμαρτήσει αλλά μπορεί να επιθυμεί αυτό που θα τον έβλαπτε.2 Και έχει την δύναμη να πιστεύει πως μπορεί να πληγωθεί.3 Τί άλλο θα μπορούσε αυτό να είναι από μία διαστρεβλωμένη αντίληψη για τον εαυτό του;4 Είναι αυτό αμαρτία ή λάθος, συγχωρητέο ή όχι;5 Χρειάζεται βοήθεια ή καταδίκη;6 Ο σκοπός σας είναι να σωθεί ή να καταδικαστεί;7 Μην ξεχνάτε πως αυτό που θα επιλέξετε να είναι εκείνος για σας, θα διαμορφώσει ως επιλογή το μέλλον σας.8 Γιατί φτιάχνετε το μέλλον τώρα, τη στιγμή που όλος ο χρόνος γίνεται ένα μέσον για να φθάσετε σε ένα σκοπό.9 Κάντε λοιπόν την επιλογή σας.10 Αλλά αναγνωρίστε πως σ’ αυτή την επιλογή επιλέγεται ο σκοπός του κόσμου που βλέπετε και αυτός ο σκοπός θα είναι δικαιολογημένος.
- 2109603094, 6937113537
