Κεφ.19.III.Η Ψευδαίσθηση της Αμαρτίας

1.Το θέλγητρο της ενοχής βρίσκεται στην αμαρτία, όχι στο σφάλμα. 2Η αμαρτία θα επα­ναλαμβάνεται λόγω αυτής της έλξης. 3Ο φόβος μπορεί να γίνει τόσο οξύς ώστε απαγο­ρεύεται στην αμαρτία να εκφραστεί. 4Αλλά ενώ η ενοχή παραμένει ελκυστική, ο νους θα υποφέρει και δεν θ αφήνει να φύγει η ιδέα της αμαρτίας. 5Διότι η ενοχή ακόμα την καλεί και ο νους την ακούει και τη λαχταρά, κάνοντας τον εαυτό του έναν αιχμάλωτο πρόθυμο στην αρρωστημένη της γοητεία. 6Η αμαρτία είναι μια ιδέα κακίας που δεν μπορεί να διορ­θωθεί, και εντούτοις θα είναι παντοτινά επιθυμητή. 7Αποτελεί ουσιαστικό τμήμα αυτού που το εγώ νομίζει ότι είστε, κι έτσι την επιθυμείτε. 8Και μόνο ένας εκδικητής, με ένα νου δια­φορετικό από τον δικό σας, θα μπορούσε να τη συντρίψει διαμέσου του φόβου.
2.Το εγώ δεν το νομίζει δυνατόν ότι είναι η αγάπη κι όχι ο φόβος που προσκαλείται από την αμαρτία, και ότι πάντα η αγάπη αποκρίνεται. 2Διότι το εγώ φέρνει την αμαρτία στον φόβο, απαιτώντας τιμωρία. 3Εντούτοις η τιμωρία δεν είναι παρά μια άλλη μορφή προστα­σίας της ενοχής, διότι ό,τι αξίζει τιμωρία πρέπει να έχει γίνει αληθινά. 4Η τιμωρία είναι πάντα ο μεγάλος συντηρητής της αμαρτίας, με το να τη μεταχειρίζεται με σεβασμό και τιμώντας το ανοσιούργημά της. 5Ό,τι πρέπει να τιμωρηθεί, πρέπει να είναι αληθινό. 6Κι ό,τι είναι αληθινό πρέπει να είναι αιώνιο, και θα επαναλαμβάνεται ατελείωτα. 7Διότι θέλετε ό,τι νομίζετε πως είναι αληθινό, και δεν θα το αφήσετε να φύγει.
3.Ένα, λάθος, από την άλλη πλευρά, δεν είναι ελκυστικό, 2Ο,τι βλέπετε καθαρά ως λάθος θέλετε να διορθωθεί. 3Μερικές φορές μια αμαρτία μπορεί να επαναλαμβάνεται συνεχώς, με φανερά οδυνηρά αποτελέσματα, αλλά χωρίς να χάνει τη γοητεία της. 4Και ξαφνικά, αλλά­ζετε το γόητρο της από αμαρτία σε λάθος. 5Τώρα δεν θα το επαναλαμβάνετε- απλά θα στα­ματήσετε και θα το αφήσετε να φύγει, εκτός κι αν η ενοχή παραμένει. 6Διότι τότε θ αλλά­ξετε τη μορφή της αμαρτίας, αναγνωρίζοντας ότι ήταν λάθος, αλλά κρατώντας το αδιόρ­θωτο. 7Αυτή δεν είναι αληθινή αλλαγή στην αντίληψη σας, διότι είναι αμαρτία που ζητά τιμωρία, όχι λάθος.
4.Το Άγιο Πνεύμα δεν μπορεί να τιμωρήσει τη αμαρτία. 2Τα λάθη τα αναγνωρίζει και θα τα διόρθωνε όλα όπως ο Θεός Του εμπιστεύτηκε να κάνει. 3Αλλά την αμαρτία δεν τη γνω­ρίζει, ούτε μπορεί ν αναγνωρίσει λάθη που δεν μπορούν να διορθωθούν. 4Διότι ένα λάθος που δεν μπορεί να διορθωθεί δεν έχει νόημα γι Αυτό. 5Τα λάθη είναι για διόρθωση, και δεν ζητούν τίποτ άλλο. 6Ό,τι ζητά τιμωρία, ζητά το τίποτα. 7Κάθε λάθος πρέπει να είναι ένα κάλεσμα γι αγάπη. 8Τι είναι λοιπόν η αμαρτία; 9Τι θα μπορούσε να είναι παρά ένα λάθος που θα φυλάγατε κρυμμένο- μια έκκληση για βοήθεια που θα κρατούσατε ανήκουστη και συνε­πώς αναπάντητη;
5.Μέσα στον χρόνο, το Άγιο Πνεύμα βλέπει καθαρά ότι ο Υιός του θεού μπορεί να κάνει λάθη. 2Πάνω σ αυτό συμμερίζεστε το όραμα Του. 3Εντούτοις δεν συμμερίζεστε την ανα­γνώριση Του της διαφοράς ανάμεσα στον χρόνο και στην αιωνιότητα. 4Κι όταν ολοκληρω­θεί η διόρθωση, ο χρόνος είναι αιωνιότητα. 5Το Άγιο Πνεύμα μπορεί να σας διδάξει πώς να κοιτάξετε τον χρόνο διαφορετικά, και να δείτε πέρα απ αυτόν, αλλά όχι ενόσω πιστεύετε στην αμαρτία. 6Στο λάθος, ναι, διότι αυτό μπορεί να διορθωθεί από τον νου. 7Αλλά αμαρτία είναι η πεποίθηση ότι η αντίληψη σας δεν αλλάζει, κι ότι ο νους πρέπει ν αποδεχθεί ως αληθινό ό,τι του λέγεται διαμέσου αυτής. 8Έάν δεν υπακούσει ο νους κρίνεται ως παράφρων. 9Έτσι, η μόνη δύναμη που θα μπορούσε ν αλλάξει την αντίληψη κρατιέται ανίσχυρη, συγκροτούμενη στο σώμα από τον φόβο της αλλαγμένης αντίληψης την οποία ο Δάσκα­λος του, ο Οποίος είναι ένα μαζί του, θα έφερνε.
6.Όταν μπαίνετε στον πειρασμό να πιστέψετε ότι η αμαρτία είναι πραγματική, θυμηθεί­τε αυτό: εάν η αμαρτία είναι αληθινή, τότε ο θεός κι εσείς δεν είστε αληθινοί. 2Έάν η δημι­ουργία είναι επέκταση, ο Δημιουργός πρέπει να έχει εκτείνει τον Εαυτό Του, και είναι αδύ­νατον ό,τι αποτελεί μέρος Του να είναι ανόμοιο με το υπόλοιπο. 3Έάν η αμαρτία είναι πραγ­ματική, ο Θεός πρέπει να βρίσκεται σε πόλεμο με τον Εαυτό Του. 4Πρέπει να είναι διχα­σμένος, και κομματιασμένος ανάμεσα στο καλό και στο κακό ενμέρει σώφρων και μερικώς παράφρων. 5Διότι Αυτός πρέπει να έχει δημιουργήσει ό,τι θέλει να Τον καταστρέψει, κι έχει τη δύναμη να το κάνει. 6Δεν είναι ευκολότερο να πιστέψετε ότι έχετε κάνει λάθος παρά να πιστέψετε σ αυτό;
7.Ενόσω πιστεύετε ότι η δική σας πραγματικότητα ή η πραγματικότητα του αδελφού σας είναι δεσμευμένη από ένα σώμα, θα πιστεύετε στην αμαρτία. 2Ενόσω πιστεύετε ότι τα σώματα μπορούν να ενωθούν, θα βρίσκετε την ενοχή ελκυστική και θα πιστεύετε ότι η ενοχή είναι πολύτιμη. 3Διότι η πεποίθηση ότι τα σώματα περιορίζουν τον νου οδηγεί σε μια αντίληψη του κόσμου στην οποία η απόδειξη του διαχωρισμού φαίνεται να είναι παντού. 4Και ο Θεός και η δημιουργία Του φαίνονται να είναι διχασμένοι και νικημένοι. 5Διότι η αμαρ­τία θα αποδείκνυε ότι εκείνο που ο Θεός δημιούργησε ιερό δεν θα μπορούσε να κυριαρχή­σει εναντίον της, ούτε να παραμείνει αμετάβλητο μπρος στη δύναμη της αμαρτίας. 6Ή αμαρτία γίνεται αντιληπτή ως ισχυρότερη από τον θεό, μπρος στην οποία ο Θεός θα πρέ­πει να υποκλίνεται και να προσφέρει τη δημιουργία Του στον κατακτητή της. 7Είναι αυτό ταπεινότητα, ή τρέλα;
8.Εάν η αμαρτία είναι πραγματική, πρέπει να είναι για πάντα πέρα από την ελπίδα ίασης. 2Διότι έτσι θα υπήρχε μια δύναμη πέρα από του Θεού, ικανή να δημιουργήσει μια άλλη θέληση που θα πρόσβαλλε τη Δική Του θέληση και θα την υπότασσε- και θα μπορούσε να δώσει στον Υιό Του μια θέληση ξεχωριστή και ισχυρότερη από τη Δική Του. 3Και κάθε κομ­μάτι από την κομματιασμένη δημιουργία του θεού θα είχε μια διαφορετική θέληση, αντιτι­θέμενη στη Δική Του και σε αιώνια αντίθεση μαζί Του καθώς και σε αντίθεση του ενός προς το άλλο. 4Η ιερή σας σχέση έχει ως στόχο της τώρα ν αποδείξει ότι αυτό είναι αδύνατον. 5Ό θεός έχει χαμογελάσει πάνω της, και η πεποίθηση στην αμαρτία έχει ξεριζωθεί στο χαμόγελο της αγάπης. 6Τη βλέπετε ακόμα, διότι δεν συνειδητοποιείτε ότι το θεμέλιο της έχει φύγει. 7Η πηγή της έχει απομακρυνθεί κι έτσι μπορεί να διατηρείται για λίγο, πριν να χαθεί. 8Μόνο η συνήθεια της αναζήτησης της παραμένει.
9.Όμως είστε με το χαμόγελο των Ουρανών στα χείλη σας και τις ευλογίες του Ουρανού στην όραση σας. 2Δεν θα βλέπετε την αμαρτία για πολύ. 3Διότι στην καινούργια αντίληψη ο νους τη διορθώνει, όποτε φαίνεται ότι εμφανίζεται, και την καθιστά αόρατη. 4Τα λάθη γρήγορα αναγνωρίζονται και γρήγορα δίνονται προς διόρθωση για να θεραπευτούν, όχι για να κρυφτούν. 5Θα θεραπευτείτε από την αμαρτία και απ όλες της τις καταστροφές τη στιγ­μή που δεν θα της δώσετε δύναμη πάνω στον αδελφό σας. 6Και θα τον βοηθήσετε να ξεπε­ράσει τα λάθη απελευθερώνοντας τον χαρούμενα από την πεποίθηση στην αμαρτία.
10.Την ιερή στιγμή, θα δείτε το χαμόγελο των Ουρανών ν ακτινοβολεί και στους δυο σας. 2Και θ ακτινοβολήσετε πάνω του, σε χαρούμενη αναγνώριση της χάρης που σας δόθη­κε. 3Διότι η αμαρτία δεν θα επικρατήσει ενάντια σε μια ένωση πάνω στην οποία χαμογέλα­σαν οι Ουρανοί. 4Ή αντίληψη σας θεραπεύτηκε την ιερή στιγμή την οποία σας έδωσαν οι Ουρανοί. 5Ξεχάστε ό,τι έχετε δει, κι υψώστε τα μάτια σας με πίστη σ εκείνο που τώρα μπο­ρείτε να δείτε. 6Τα φράγματα προς τους Ουρανούς θα εξαφανιστούν μπρος στην ιερή σας όραση, διότι σε σας που ήσασταν τυφλοί έχει δοθεί όραση, και μπορείτε να δείτε. 7Μην ψάχνετε για ό,τι έχει απομακρυνθεί, αλλά για τη δόξα που έχει αποκατασταθεί για να τη δείτε εσείς.
11.Κοιτάξτε τον Λυτρωτή σας, και κοιτάξτε τι θα σας έδειχνε στον αδελφό σας, και μην αφήνετε την αμαρτία να υψωθεί ξανά για να τυφλώσει τα μάτια σας. 2Διότι η αμαρτία θα σας κρατούσε διαχωρισμένους απ αυτόν. 3Όμως, ο Λυτρωτής σας θα ήθελε από σας να κοιτάξετε τον αδελφό σας σαν τον εαυτό σας. 4Η σχέση σας είναι τώρα ένας ναός θεραπείας- ένα μέρος όπου όλοι οι εξαντλημένοι μπορούν να ξεκουραστούν. 5Εδώ βρίσκε­ται η ανάπαυση που επιφυλάσσεται για όλους, μετά το ταξίδι. 6Κι έχει έρθει πιο κοντά σε όλους μέσω της καθαγιασμένης σχέσης σας.