1. Η είσοδος της λογικής στο σύστημα σκέψης του εγώ αποτελεί την αρχή της εξάλειψής του διότι εγώ και λογική είναι αντίθετα.2 Δεν μπορούν να συνυπάρξουν στην επίγνωσή σας. 3 Ο στόχος της λογικής είναι να κάνει τα πάντα απλά και επομένως φανερά.4 Μπορείτε να δείτε τη λογική.5 Αυτό δεν είναι σχήμα λόγου επειδή εδώ βρίσκεται η αρχή μίας όρασης που έχει νόημα.6 Η όραση είναι λογική στην κυριολεξία.7 Αν δεν ανήκει στο σώμα τότε πρέπει να κατανοηθεί.8 Διότι είναι απλή και αυτό που είναι φανερό δεν περιέχει ασάφειες.9 Μπορεί να γίνει κατανοητό.10 Και εδώ η λογική και το εγώ διαχωρίζονται για να ακολουθήσουν τους χωριστούς δρόμους τους.
2. Η διαιώνιση του εγώ στηρίζεται στην πεποίθηση που έχει ότι δεν μπορείτε να μάθετε αυτά τα μαθήματα.2 Αν μοιραστείτε αυτή του την πεποίθηση η λογική θα είναι ανήμπορη να δει τα λάθη σας και να κάνει χώρο για την διόρθωσή τους.3 Διότι η λογική κοιτάζει πέρα από τα λάθη λέγοντας σας πως ό,τι νομίζατε ότι ήταν αληθινό δεν είναι.4 Η λογική μπορεί να δει την διαφορά ανάμεσα στην αμαρτία και στα λάθη επειδή επιθυμεί τη διόρθωση.5 Επομένως σας λέει πως αυτό που θεωρούσατε πως δεν διορθώνεται μπορεί να διορθωθεί και συνεπώς πρέπει να ήταν λάθος.6 Η αντίθεση του εγώ στην διόρθωση οδηγεί στην αμετακίνητη πίστη του στην αμαρτία και στην αδιαφορία για οποιοδήποτε λάθος.7 Δεν βλέπει να υπάρχει τίποτα που να μπορεί να διορθωθεί.8 Γι’ αυτό το εγώ καταδικάζει και η λογική σώζει.
3. Η λογική δεν είναι από μόνη της σωτηρία, αλλά ανοίγει δρόμο για την ειρήνη και σας φέρνει σε μία τέτοια κατάσταση του νου όπου η σωτηρία μπορεί να σας δοθεί.2 Η αμαρτία είναι ένα εμπόδιο, σαν μία βαριά πόρτα, κλειδωμένη και χωρίς κλειδί που να την ανοίγει, καταμεσής στον δρόμο της ειρήνης.3 Όποιος κοιτάζει αυτή την πόρτα χωρίς την βοήθεια της λογικής δεν προσπαθεί καν να τη διαβεί.4 Τα μάτια του σώματος νομίζουν ότι είναι από συμπαγή γρανίτη, τόσο χοντρή που θα ήταν τρέλα να επιχειρήσει κάποιος να την περάσει.5 Όμως η λογική βλέπει πέρα από αυτήν εύκολα διότι είναι ένα λάθος.6 Η μορφή που παίρνει δεν μπορεί να κρύψει την κενότητά της από τα μάτια της λογικής.
4. Το εγώ ελκύεται μονάχα από την μορφή του λάθους.2 Δεν αναγνωρίζει νόημα και δεν βλέπει αν υπάρχει νόημα ή όχι.3 Όλα όσα βλέπουν τα μάτια του σώματος είναι λάθος, ένα λάθος στην αντίληψη, ένα διαστρεβλωμένο κομμάτι του συνόλου χωρίς το νόημα που θα έδινε το σύνολο ολόκληρο.4 Όμως, τα λάθη μπορούν να διορθωθούν ανεξάρτητα από την μορφή που έχουν.5 Η αμαρτία δεν είναι παρά ένα λάθος σε μία ιδιαίτερη μορφή που του δίνει το εγώ.6 Θέλει να διατηρεί όλα τα λάθη και να τα κάνει αμαρτίες.7 Διότι, από αυτή την κατάσταση πηγάζει η σταθερότητά του, η βαριά του άγκυρα στον διαρκώς εναλλασσόμενο κόσμο που δημιούργησε η πέτρα πάνω στην οποία είναι χτισμένη η εκκλησία του όπου οι πιστοί του είναι δέσμιοι σε σώματα, πιστεύοντας πως η ελευθερία του σώματος είναι κι η δική τους ελευθερία.
5. Η λογική θα σας πει ότι η μορφή που παίρνει το λάθος δεν είναι ο παράγοντας που το καθιστά λάθος.2 Αν αυτό που κρύβει η μορφή είναι λάθος, η μορφή δεν μπορεί να αποτρέψει τη διόρθωση.3 Τα μάτια του σώματος βλέπουν μόνο τη μορφή.4 Δεν μπορούν να δουν παραπέρα απ’ αυτό για το οποίο φτιάχτηκαν να βλέπουν.5 Και φτιάχτηκαν για να βλέπουν το λάθος και όχι πέρα απ’ αυτό.6 Η αντίληψη που έχουν είναι πράγματι παράξενη διότι μπορούν να δουν μονάχα ψευδαισθήσεις, δεν έχουν την δυνατότητα να δουν πέρα από το γρανιτένιο τείχος της αμαρτίας και μένουν στην εξωτερική μορφή του τίποτα.7 Όλα είναι αληθινά γι’ αυτή την διαστρεβλωμένη μορφή όρασης που κοιτάζει τα πάντα εξωτερικά βλέποντας τον τοίχο που σας χωρίζει από την αλήθεια.8 Όμως πώς η όραση που ατενίζει το τίποτα σαν να ήταν ένας συμπαγής τοίχος, μπορεί να δει πραγματικά;9 Την εμποδίζει η μορφή που έχει φτιαχτεί για να εγγυάται ότι τίποτα εκτός της μορφής δεν μπορεί να γίνει αντιληπτό.
6. Αυτά τα μάτια που φτιάχτηκαν για να μην βλέπουν, δεν θα δουν ποτέ.2 Διότι η ιδέα που αντιπροσωπεύουν δεν εγκατέλειψε τον δημιουργό τους και εκείνος που βλέπει μέσα απ’ αυτά.3 Ποιός άλλος ήταν ο σκοπός του δημιουργού τους από το να μην βλέπει;4 Τα μάτια του σώματος επιτελούν τέλεια αυτό το σκοπό που δεν είναι ο σκοπός της όρασης.5 Παρατηρήστε πώς τα μάτια του σώματος ατενίζουν τα εξωτερικά πράγματα και δεν μπορούν να πάνε πέρα απ’ αυτά.6 Παρατηρήστε πώς σταματούν στο τίποτα ανίκανα να ξεπεράσουν την μορφή και να πάνε στο νόημα.7 Τίποτα δεν τυφλώνει τόσο όσο η αντίληψη της μορφής.8 Γιατί το να βλέπει κανείς την μορφή σημαίνει πως η κατανόηση έχει συσκοτισθεί.
7. Μόνο τα λάθη έχουν διαφορετικές μορφές και έτσι μπορούν να εξαπατούν.2 Μπορείτε ν’ αλλάξετε την μορφή επειδή δεν είναι πραγματική.3 Δεν θα μπορούσε να είναι η πραγματικότητα επειδή μπορεί να αλλάζει.4 Η λογική θα σας πει πως αν η μορφή δεν είναι πραγματικότητα τότε πρέπει να είναι ψευδαίσθηση και δεν υπάρχει για να την δείτε.5 Και αν την βλέπετε τότε πρέπει να κάνετε λάθος διότι βλέπετε σαν αληθινό κάτι που δεν μπορεί να είναι.6 Αυτό που δεν μπορεί να δει πέρα από εκείνο που δεν υπάρχει πρέπει να είναι διαστρεβλωμένη αντίληψη και πρέπει να αντιλαμβάνεται τις ψευδαισθήσεις σαν αλήθεια.7 Θα μπορούσε τότε να αναγνωρίσει την αλήθεια;
8. Μην επιτρέπετε στην μορφή που παίρνουν τα λάθη του αδελφού σας να σας κρατήσουν μακριά του, μακριά από εκείνον του οποίου η αγιότητα είναι δική σας.2 Μην επιτρέπετε να μείνει μακριά σας η όραση της αγιότητάς του που θα σας έδειχνε την συγχώρεσή σας, εξαιτίας αυτού που μπορούν να δουν τα μάτια.3 Μην αφήσετε την αντίληψη σχετικά με το σώμα και τις αμαρτίες του να παρεμποδίσει την επίγνωσή σας για τον αδελφό.4 Τί άλλο υπάρχει σ’ αυτόν που να μπορείτε να του επιτεθείτε εκτός απ’ αυτό που συσχετίζετε με το σώμα του το οποίο πιστεύετε πως μπορεί να αμαρτήσει;5 Πέρα από τα λάθη του βρίσκεται η αγιότητά του και η σωτηρία σας.6 Δεν του αποδώσατε την αγιότητά του αλλά προσπαθήσατε να δείτε τις αμαρτίες σας μέσα του για να σωθείτε εσείς.7 Κι όμως η αγιότητά του είναι η συγχώρεσή σας.8 Μπορείτε να σωθείτε με το να κάνετε αμαρτωλό εκείνον του οποίου η αγιότητα είναι η σωτηρία σας;
9. Μία άγια σχέση, όσο πρόσφατη κι αν είναι, πρέπει πάνω απ’ όλα να δίνει αξία στην αγιότητα.2 Οι ανίερες αξίες θα προκαλέσουν σύγχυση και στην επίγνωση.3 Σε μία μη άγια σχέση, ο κάθε ένας έχει αξία επειδή φαίνεται να δικαιολογεί την αμαρτία του άλλου.4 Ο καθένας βλέπει μέσα στον άλλο αυτό που τον κάνει ν’ αμαρτάνει παρά τη θέλησή του.5 Και έτσι μεταθέτει τις αμαρτίες του στον άλλο και ελκύεται απ’ αυτόν για να διαιωνίζει τις αμαρτίες του.6 Και έτσι γίνεται αδύνατον για τον καθένα τους να δει ότι προκαλεί την αμαρτία μέσω της επιθυμίας του να την κάνει αληθινή.7 Όμως η λογική βλέπει μία άγια σχέση σαν αυτό που είναι: μία κοινή κατάσταση του νου, όπου και οι δύο δίνουν πρόθυμα τα λάθη τους να διορθωθούν ώστε πρόσχαρα και οι δύο να θεραπευτούν σαν ένας.
- 2109603094, 6937113537
