Κεφ.31.III.Ο Αυτο – Κατηγορούμενος

1.Μόνον ο αυτο-κατηγορούμενος καταδικάζει. Καθώς ετοιμάζεσθε να κάνετε μια επιλογή που θα καταλήξει σε διαφορετικά αποτελέσματα, υπάρχει πρώτα ένα πράγμα που πρέπει να μάθετε. Πρέπει να γίνει συνήθεια αντίδρασης τόσο τυπικής σε ό,τι κάνετε ώστε να γίνει η πρώτη σας αντίδραση σε κάθε πειρασμό, και σε κάθε κατάσταση που εμφανίζεται. Μέθετέ το αυτό, και να το μάθετε καλά, διότι εδώ είναι που μειώνεται η καθυστέρηση της ευτυχίας από ένα χρονικό διάστημα που δεν μπορείτε να συνειδητοποιήσετε. Ποτέ δεν μισείτε τον αδελφό σας για τα δικά του αμαρτήματα, αλλά μόνο για τα δικά σας. Όποια μορφή κι αν φαίνεται να παίρνουν οι αμαρτίες του, αυτό δεν κάνει άλλο παρά μόνον θολώνει το γεγονός ότι τις πιστεύετε να είναι δικές σας, και ως εκ τούτου ότι τους αξίζει μια “δίκαιη” επίθεση.
2.Γιατί θα έπρεπε οι αμαρτίες σου να είναι αμαρτίες, αν δεν πιστεύατε ότι αυτές δεν μπορούσαν να συγχωρεθούν σε σας; Γιατί είναι πραγματικές σ αυτόν, εάν δεν πιστεύετε ότι είναι δική σας πραγματικότητα; Και γιατί τους επιτίθεσθε παντού εκτός από το ότι μισείτε τον εαυτό σας; Είστε εσείς μια αμαρτία; Απαντάτε “ναι” όποτε επιτίθεσθε, διότι με την επίθεση αποδεικνύετε ότι είστε ένοχοι, κι ότι πρέπει να δώσετε όπως αξίζετε. Και τί άλλο αξίζετε εκτός από κείνο που είσθε; Αν δεν πιστεύατε ότι αξίζατε επίθεση, ποτέ δεν θα σας συνέβαινε να επιτεθείτε σε κανέναν. Γιατί θα έπρεπε; Τί όφελος θα είχατε; Τί θα ήταν το αποτέλεσμα που θα επιθυμούσατε; Και πώς ο φόνος θα σας ωφελούσε;
3.Οι αμαρτίες βρίσκονται στα σώματα. Δεν γίνονται αντιληπτές στο νου. Δεν θεωρούνται ως σκοποί, αλλά ως πράξεις. Τα σώματα δρουν, και ο νους όχι. Κι ως εκ τούτου πρέπει να σφάλλει το σώμα για ό,τι κάνει. Δεν θεωρείται ως ένα παθητικό πράγμα, που υπακούει τις εντολές σας, και δεν κάνει τίποτα από μόνο του. Αν είστε αμαρτία είστε ένα σώμα, διότι ο νους δεν δρα. Κι ο στόχος πρέπει να είναι στο σώμα, όχι στο νου. Το σώμα πρέπει να δρα από μόνο του, και να παρακινείται από μόνο του. Αν είστε αμαρτία κλειδώνετε τον νου μέσα στο σώμα, και δίνετε τον στόχο του στην φυλακή του, η οποία ενεργεί αντ αυτού. Ένας δεσμοφύλακας δεν ακολουθεί εντολές, αλλά επιβάλλει διαταγές στον φυλακισμένο.
4.Εν τούτοις το σώμα είναι φυλακισμένο, κι όχι ο νους. Το σώμα δεν έχει καμιά σκέψη. Δεν έχει την δύναμη να μάθει, να συγχωρεί, ούτε να σκλαβώνει. Δεν δίνει εντολές που πρέπει ο νους να υπηρετήσει, ούτε θέτει όρους που αυτός πρέπει να υπακούσει. Κρατά φυλακισμένον μόνο τον πρόθυμο νου που θα κατοικούσε στην φυλακή. Αρρωσταίνει με την προσφορά του νου να γίνει φυλακισμένος του. Και γερνά και πεθαίνει, διότι εκείνος ο νους είναι άρρωστος ο ίδιος. Η μάθηση είναι αυτό που προκαλεί την αλλαγή. Κι έτσι το σώμα, όπου δεν μπορεί να εμφανισθεί μάθηση, δεν θα μπορούσε ποτέ ν αλλάξει αν ο νους δεν προτιμούσε ν αλλάξει το σώμα στις όψεις του, ώστε να ταιριάζει στον στόχο που δόθηκε από το νου. Διότι ο νους μπορεί να μάθει, κι εκεί συμβαίνουν όλες οι αλλαγές.
5.Ο νους που νομίζει ότι είναι αμαρτία δεν έχει παρά έναν στόχο· να είναι το σώμα η πηγή της αμαρτίας, να το κρατά στην φυλακή που αυτός διάλεξε και φυλάσσει και κρατά τον εαυτό του σε απόσταση, ένας κοιμώμενος φυλακισμένος των σκύλων που βρυχώνται από μίσος και κακία, ασθένεια κι επίθεση· από πόνο και γηρατειά, λύπη και βάσανα. Εδώ διατηρούνται οι σκέψεις της θυσίας, διότι εδώ κυβερνά η ενοχή, και προστάζει ώστε ο κόσμος να της μοιάσει : ένα μέρος όπου τίποτα δεν μπορεί να βρει έλεος, ούτε να επιζήσει από την ερήμωση του φόβου παρά μόνο με τον φόνο και τον θάνατο. Διότι εδώ γίνεσθε αμαρτία, και η αμαρτία δεν μπορεί να κατοικήσει στην χαρά και στην ελευθερία, διότι είναι εχθροί τους οποίους η ενοχή πρέπει να σκοτώσει. Στον θάνατο συντηρείται η αμαρτία, κι εκείνοι που νομίζουν ότι είναι αμαρτία πρέπει να πεθάνουν γι αυτό που νομίζουν ότι είναι.
6.Ας είμαστε χαρούμενοι που θα δείτε ό,τι πιστεύετε, και που έχει δοθεί πως μπορείτε ν αλλάξετε αυτό που πιστεύετε. Το σώμα θα ακολουθήσει. Δεν μπορεί ποτέ να σας οδηγήσει όπου δεν θα θέλατε να είστε. Δεν φυλάει τον ύπνο σας, ούτε εμποδίζει την αφύπνιση σας. Ελευθερώστε το σώμα από την φυλάκιση, και δεν θα δείτε κανέναν ως φυλακισμένο εκείνου απ όπου δραπετεύσατε. Δεν θα επιθυμείτε να κρατάτε στην ενοχή τους επιλεγμένους εχθρούς σας, ούτε να κρατάτε δέσμιους εκείνους που νομίζετε ότι είναι φίλοι, στην ψευδαίσθηση μιας μεταβαλλόμενης αγάπης.
7.Οι αθώοι απελευθερώνονται μ ευγνωμοσύνη για την λύτρωση ους. Κι αυτό που βλέπουν διατηρεί την ελευθερία τους από την φυλάκιση και τον θάνατο. Ανοίξτε τον νου σας στην αλλαγή, και δεν θα υπάρξει αρχαία τιμωρία που να αξιώνεται από τον αδελφό σας ή από σας. Διότι ο Θεός έχει πει ότι δεν υπάρχει καμιά θυσία που να μπορεί να ζητηθεί Δεν υπάρχει καμιά θυσία που να μπορεί να γίνει.