1. Ο φόβος είναι άγνωστος στην αγάπη. 2Ταυτίσου με το φόβο, και θα αποξενωθείς από τον εαυτό σου.3Και έτσι θα είσαι άγνωστος στον εαυτό σου. 4Ό,τι είναι ο Εαυτός σου παραμένει αποξενωμένο από το μέρος του εαυτού σου που νομίζει ότι είναι πραγματικό, αλλά διαφορετικό από τον εαυτό σου. 5Ποιος θα μπορούσε να είναι ψυχικά υγιής σε μια τέτοια κατάσταση; 6Ποιος άλλος παρά ένας τρελός θα μπορούσε να πιστέψει πως είναι ό,τι δεν είναι, και να καταδικάσει τον εαυτό του;
2. Υπάρχει ένας ξένος ανάμεσα μας, ο οποίος προέρχεται από μια ιδέα τόσο άσχετη με την αλήθεια, που μιλά μια διαφορετική γλώσσα, βλέπει έναν κόσμο τον οποίο η αλήθεια δεν γνωρίζει και καταλαβαίνει αυτό που η αλήθεια θεωρεί ακατανόητο. 2Κι ακόμα πιο παράξενο, δεν αναγνωρίζει αυτόν στον οποίο έρχεται, κι ωστόσο ισχυρίζεται ότι το σπίτι του τού ανήκει, ενώ εκείνος είναι ένας ξένος τώρα που αυτός είναι στο σπίτι. 3Κι ωστόσο, πόσο εύκολο θα ήταν να πει κανείς: «Αυτό είναι το σπίτι μου. 4Εδώ ανήκω και δε θα φύγω, επειδή ένας τρελός λέει ότι πρέπει να φύγω».
3. Για ποιο λόγο δεν το λες αυτό; 2Για ποιον άλλο λόγο εκτός του ότι είχες προσκαλέσει αυτό τον ξένο να πάρει τη θέση σου και να σε αποξενώσει από τον εαυτό σου; 3Κανένας δε θα άφηνε τον εαυτό του να εκδιωχτεί τόσο αχρείαστα, εκτός αν νόμιζε ότι υπήρχε ένα άλλο σπίτι που ταίριαζε καλύτερα στις προτιμήσεις του.
4. Ποιος είναι αυτός ο ξένος; 2Είναι ο φόβος ή εσύ που είσαι ακατάλληλος για τον οίκο που ο Θεός χορήγησε για τον Υιό Του; 3Είναι ο φόβος Δικός Του, δημιουργημένος κατά την ομοίωση Του; 4Είναι ο φόβος που η αγάπη ολοκληρώνει και από τον οποίο ολοκληρώνεται; 5Δεν υπάρχει σπίτι που να μπορεί να στεγάζει και την αγάπη και το φόβο.6Ή αγάπη και ο φόβος δεν μπορούν να συνυπάρχουν. 7Αν εσύ είσαι πραγματικός, τότε ο φόβος πρέπει να είναι μια ψευδαίσθηση. 8Και αν ο φόβος είναι πραγματικός, τότε εσύ δεν υπάρχεις καθόλου.
5. Πόσο εύκολα, λοιπόν, λύνεται αυτό το ζήτημα. 2Όποιος φοβάται έχει μόνο και μόνο απαρνηθεί τον εαυτό του και έχει πει: «Είμαι o ξένος εδώ. 3Και έτσι αφήνω το σπίτι μου σε κάποιον που μου μοιάζει πιο πολύ από τον εαυτό μου και του δίνω όλα αυτά που νόμιζα ότι μου ανήκουν». 4Τώρα έχει αναγκαστικά εξοριστεί, μη γνωρίζοντας ποιος είναι, αβέβαιος για όλα τα πράγματα εκτός από αυτό: ότι δεν είναι ο εαυτός του και ότι του έχουν αρνηθεί το σπίτι του.
6. Τι αναζητά τώρα; 2Τι μπορεί να βρει; 3Αποξενωμένος από τον εαυτό του δεν μπορεί να βρει το σπίτι του οπουδήποτε κι αν κοιτάξει, γιατί έχει κάνει την επιστροφή αδύνατη. 4Ο δρόμος του έχει χαθεί, ένα θαύμα όμως θα τον ανακαλύψει και θα του δείξει ότι δεν είναι πια ένας ξένος. 5Το θαύμα θα έρθει. 6Γιατί ο Εαυτός του παραμένει στο σπίτι του. 7Αυτός δεν προσκάλεσε κανένα ξένο και δεν ταύτισε κατά λάθος τον Εαυτό Του με καμιά ξένη σκέψη. 8Και θα καλέσει τους Δικούς Του στον εαυτό Του σε αναγνώριση του ποιοι είναι οι Δικοί Του.
7. Ποιος είναι ο ξένος; 2Δεν είναι αυτός που ο Εαυτός σου παραλείπει να καλέσει; 3Τώρα δεν μπορείς να αναγνωρίσεις αυτόν τον ξένο που έχει μπει στη μέση, γιατί του έχεις δώσει τη θέση που δικαιωματικά σου ανήκει. 4Ό Εαυτός σου όμως είναι τόσο βέβαιος για τους Δικούς Του, όσο είναι ο Θεός για τον Υιό Του. 5Ο Θεός δεν μπορεί να κάνει λάθος για τη φύση της δημιουργίας.
6Έίναι σίγουρος για το ποιος Του ανήκει. 7Κανένας ξένος δεν μπορεί να παρεμβληθεί μεταξύ της γνώσης Του και της πραγματικότητας του Υιού Του. 8Δε γνωρίζει ξένους. 9Έίναι βέβαιος για τον Υιό Του.
8. Η βεβαιότητα του Θεού είναι αρκετή. 2Οποιον γνωρίζει ο Θεός ότι είναι ο Υιός Του, ανήκει εκεί όπου Αυτός έχει βάλει τον Υιό Του για πάντα. 3Έχει απαντήσει σε σένα που ρωτάς: «Ποιος είναι ο ξένος;» 4Ακουγε τη Φωνή Του να σε διαβεβαιώνει, ήρεμα και με σιγουριά, ότι δεν είσαι ένας ξένος στον Πατέρα σου, ούτε και ο Δημιουργός σου έχει αποξενωθεί από σένα. 5Αυτόν με τον οποίον ο Θεός έχει ενωθεί παραμένει για πάντα αδιαίρετος, στον οίκο του σε Αυτόν, ποτέ αποξενωμένος από τον Εαυτό του.
9. Σήμερα προσφέρουμε ευχαριστίες που ο Χριστός έχει έρθει να ψάξει στον κόσμο για ό,τι Του ανήκει.2Η όραση Του δε βλέπει ξένους παρά μόνο τους Δικούς Του και ενώνεται χαρούμενα με αυτούς. 3Αυτοί Τον βλέπουν σαν ένα ξένο, γιατί δεν αναγνωρίζουν τον εαυτό τους. 4Ωστόσο, καθώς Τον καλωσορίζουν θυμούνται. 5Και Αυτός τους οδηγεί και πάλι με τρυφερότητα στον οίκο που ανήκουν.
10. Κανέναν δεν ξεχνά ο Χριστός. 2Κανένα δεν παραλείπει να σου δώσει να θυμηθείς, ώστε το σπίτι σου να μπορεί να είναι ολοκληρωμένο και τέλειο όπως δημιουργήθηκε. 3Αυτός δε σε έχει ξεχάσει. 4Δεν θα Τον θυμηθείς όμως μέχρι να δεις τους πάντες όπως Αυτός τους βλέπει. 5Οποιος δεν αναγνωρίζει τον αδερφό του, Τον απαρνείται, και έτσι αρνείται να δεχτεί το δώρο της όρασης μέσω του οποίου ο Εαυτός του αναγνωρίζεται ξεκάθαρα, το σπίτι του επιστρέφει στη μνήμη του και η σωτηρία πραγματοποιείται.