M-6.1.
Η θεραπεία είναι πάντα σίγουρη. 2Είναι αδύνατον να επιτρέψεις στις ψευδαισθήσεις να κομιστούν στην αλήθεια και παρόλα αυτά να τις διατηρήσεις. 3Η αλήθεια αποδεικνύει ότι οι ψευδαισθήσεις δεν έχουν καμιά αξία. 4Ο δάσκαλος του Θεού έχει δει στον νου του ασθενούς την διόρθωση των λαθών του και την έχει αναγνωρίσει γι’ αυτό που είναι. 5Έχοντας δεχθεί την Επανόρθωση για τον εαυτό του την έχει δεχθεί και για τον ασθενή. 6Αλλά τι μπορεί να γίνει αν ο ασθενής χρησιμοποιεί την ασθένεια ως τρόπο ζωής, πιστεύοντας πως η θεραπεία είναι η οδός προς το θάνατο; 7Σε αυτή την περίπτωση, μια ξαφνική θεραπεία μπορεί να τον βυθίσει σε έντονη κατάθλιψη, και σε μια τόσο βαθιά αίσθηση απώλειας που ο ασθενής μπορεί ακόμα και να αποπειραθεί να καταστρέψει τον εαυτό του. 8Μη έχοντας τίποτα για το οποίο να ζει, μπορεί να επιζητήσει το θάνατο. 9Προκειμένου λοιπόν να προστατευθεί, η θεραπεία θα πρέπει να περιμένει.
M-6.2.
Η θεραπεία πάντα θα περιμένει αν υπάρχει το ενδεχόμενο να την δει κάποιος ως απειλή. 2Την στιγμή που θα είναι ευπρόσδεκτη, την ίδια στιγμή θα είναι και παρούσα. 3 Όπου η θεραπεία δοθεί, θα ληφθεί. 4Και τι είναι ο χρόνος μπροστά στα δώρα του Θεού; 5 Έχουμε επανειλημένα αναφερθεί στο απόθεμα των θησαυρών που είναι φυλαγμένοι και προορίζονται εξίσου τόσο για τον δωρητή όσο και για τον αποδέκτη των δώρων του Θεού. 6Ούτε ένα από αυτά δεν χάνεται, επειδή μόνο να πληθαίνουν μπορούν. 7 Κανένας δάσκαλος του Θεού δεν πρέπει να νιώθει απογοήτευση εάν φαίνεται να μην έχει ληφθεί η θεραπεία που πρόσφερε. 8Δεν είναι δικό του θέμα να κρίνει πότε πρέπει το δώρο του να γίνει αποδεκτό. 9Ας είναι βέβαιος ότι έχει ληφθεί και ας έχει εμπιστοσύνη ότι θα γίνει αποδεκτό, όταν θα αναγνωριστεί ως ευλογία και όχι ως κατάρα.
M-6.3.
Δεν είναι στην λειτουργία των δασκάλων του Θεού να αξιολογούν το αποτέλεσμα που έχουν τα δώρα τους. 2Η λειτουργία τους είναι απλώς να τα προσφέρουν. 3Από την στιγμή που το έχουν κάνει αυτό, έχουν προσφέρει και το αποτέλεσμα, διότι αυτό είναι μέρος του δώρου. 4Κανείς δεν μπορεί να προσφέρει αν τον απασχολεί το αποτέλεσμα της προσφοράς του. 5Κάτι τέτοιο συνιστά περιορισμό της ίδιας της προσφοράς και τότε ούτε ο δωρητής θα είχε το δώρο ούτε ο αποδέκτης. 6Η πίστη είναι βασικό στοιχείο της προσφοράς･ στην ουσία, είναι το στοιχείο που καθιστά εφικτό το μοίρασμα, το στοιχείο που εξασφαλίζει ότι ο δωρητής δεν θα χάσει παρά μόνο θα κερδίσει. 8Ποιος προσφέρει ένα δώρο και κατόπιν παραμένει προσκολλημένος στο δώρο, προκειμένου να βεβαιωθεί ότι θα χρησιμοποιηθεί με τον τρόπο που αυτός θεωρεί σωστό; 9 Αυτό δεν είναι προσφορά, είναι φυλάκιση.
M-6.4.
Η παραίτηση από κάθε προσδοκία σχετικά με το δώρο είναι που το κάνει να προσφέρεται στ’ αλήθεια. 2Και είναι η πίστη που κάνει εφικτή την αληθινή προσφορά. 3 Η θεραπεία, είναι η αλλαγή τρόπου σκέψης την οποία αναζητά το Άγιο Πνεύμα που βρίσκεται μέσα στο νου του ασθενούς, για λογαριασμό του. 4Και είναι το Άγιο Πνεύμα που βρίσκεται μέσα στο νου του δωρητή, το Οποίο δίνει το δώρο στον ασθενή. 5Πώς θα μπορούσε να χαθεί; 6Πως λοιπόν θα μπορούσε να μην είναι αποτελεσματικό 7Πώς θα μπορούσε να χαραμιστεί; 8Το θησαυροφυλάκιο του Θεού δεν μπορεί ποτέ ν αδειάσει. 9 Εάν έλειπε έστω και ένα δώρο, τότε το θησαυροφυλάκιο δεν θα ήταν γεμάτο. 10Όμως, η πληρότητά του είναι εγγυημένη από τον Θεό. 11Τι ανησυχία λοιπόν μπορεί να έχει ένας δάσκαλος του Θεού σχετικά με το τι μπορεί να απογίνει το δώρο του; 12Όταν κάτι δίνεται από τον Θεό στον Θεό, ποιός θα μπορούσε – στο πλαίσιο αυτής της ιερής ανταλλαγής – να λάβει ότιδήποτε λιγότερο από τα πάντα;