1. Ο δούλος των ειδώλων είναι ένας πρόθυμος δούλος. 2Διότι πρέπει να’ναι πρόθυμος για ν αφήνει τον εαυτό του να υποκλίνεται με λατρεία σε ο,τι δεν έχει ζωή, και ν αναζητά την δύναμη στα ανίσχυρα. 3Τι συνέβη στον Υιό του Θεού ώστε να επιθυμεί κάτι τέτοιο; 4Ν αφήνεται να πέσει χαμηλότερα από τις πέτρες του εδάφους, και να υπολογίζει στα είδωλα για να τον ανυψώσουν; 5Ακούστε, λοιπόν, την ιστορία σας στο όνειρο που φτιάξατε, και αναρωτηθείτε εάν δεν είναι η αλήθεια που πιστεύετε ότι δεν είναι όνειρο.
2. Ένα όνειρο κρίσης ήρθε στο νου που ο Θεός έπλασε τέλειον σαν τον Εαυτό Του. 2Και σ εκείνο το όνειρο ο Παράδεισος μεταβλήθηκε σε κόλαση, κι ο Θεός κατασκευάσθηκε εχθρός κατά του Υιού Του. 3Πώς μπορεί ο Υιός του Θεού να ξυπνήσει από το όνειρο; 4Είναι ένα όνειρο κρίσης. 5Έτσι λοιπόν δεν πρέπει να κρίνει, και θα αφυπνισθεί. 6Διότι το όνειρο θα φαίνεται να διαρκεί για όσο αυτός αποτελεί μέρος του. 7Μην κρίνετε, διότι αυτός που κρίνει θα χρειάζεται είδωλα, τα οποία θα κρατήσουν την κρίση σε απόσταση για να μην πέσει πάνω του. 8 Ούτε μπορεί να γνωρίζει τον Εαυτό που έχει καταδικάσει. 9 Μην κρίνετε, διότι κάνετε τον εαυτό σας συμμέτοχο κακών ονείρων, όπου τα είδωλα είναι η “αληθινή” σας ταυτότητα, και η λύτρωση σας από την κρίση που επιβλήθηκε πάνω σας μέσα σε τρόμο κι ενοχή.
3. Όλες οι μορφές στο όνειρο είναι είδωλα, που φτιάχτηκαν για να σας σώσουν από το όνειρο. 2Εν τούτοις αποτελούν μέρος εκείνου από το οποίο φτιάχτηκαν για να σας σώσουν. 3Έτσι ένα είδωλο κρατά το όνειρο ζωντανό και τρομερό, διότι ποιος θα μπορούσε να το επιθυμεί εάν δεν βρισκόταν σε τρόμο κι απελπισία; 4Κι αυτό είναι που αντιπροσωπεύει το είδωλο, κι έτσι η λατρεία του είναι η λατρεία της απελπισίας και του τρόμου, και του ονείρου απ όπου προέρχονται. 5Η κρίση αποτελεί αδικία προς τον Υιό του θεού, και είναι δικαιοσύνη ότι όποιος τον κρίνει αυτόν δεν θα διαφύγει την τιμωρία που επέβαλε στον εαυτό του μέσα στο όνειρο που έφτιαξε. 6Ο Θεός γνωρίζει την δικαιοσύνη, όχι την τιμωρία. 7Αλλά στο όνειρο της κρίσης εσείς επιτίθεσθε και καταδικάζεστε· κι εύχεστε να είστε δούλος των ειδώλων, τα οποία παρεμβάλλονται μεταξύ της κρίσης σας και της τιμωρίας που αυτή επιφέρει.
4. Δεν μπορεί να υπάρξει λύτρωση στο όνειρο έτσι όπως το ονειρεύεστε. 2Διότι τα είδωλα πρέπει ν αποτελούν τμήμα του, για να σας δώσουν από κείνο που πιστεύετε ότι έχετε επιτύχει, κι έχετε κάνει για να γίνετε αμαρτωλοί και να σβήσετε το φως μέσα σας. 3Μικρό μου παιδί, το φως είναι εκεί. 4Ονειρεύεσαι, και τα είδωλα είναι τα παιχνίδια με τα οποία ονειρεύεσαι ότι παίζεις. 5Ποιοι έχουν ανάγκη από παιχνίδια, εκτός από τα παιδιά; 6Υποκρίνονται πως κυβερνούν τον κόσμο, και δίνουν στα παιχνίδια τους την δύναμη να κινούνται, και να μιλούν και να σκέφτονται και να νιώθουν για λογαριασμό τους. 7Εν τούτοις όλα όσα φαίνονται να κάνουν τα παιχνίδια τους είναι μέσα στο νου εκείνων που παίζουν μαζί τους. 8Αλλά ανυπομονούν να ξεχάσουν ότι κατασκεύασαν το όνειρο στο οποίο τα παιχνίδια τους είναι πραγματικά, κι ούτε αναγνωρίζουν ότι οι επιθυμίες τους είναι δικές τους.
5. Οι εφιάλτες είναι παιδαριώδη όνειρα. 2Τα παιχνίδια έχουν στραφεί εναντίον του παιδιού που νόμισε ότι τα έκανε πραγματικά. 3Εν τούτοις μπορεί ένα όνειρο να επιτεθεί; 4Ή μπορεί ένα παιχνίδι να γίνει μεγάλο κι επικίνδυνο και βίαιο και άγριο; 5Αυτό πιστεύει το παιδί, επειδή φοβάται τις σκέψεις του και τις αποδίδει στα παιχνίδια του. 6Και η πραγματικότητα τους γίνεται δική του, επειδή φαίνεται να τον σώζουν από τις σκέψεις του. 7Εν τούτοις κρατούν τις σκέψεις του ζωντανές και πραγματικές, αλλά ειδωμένες έξω απ αυτόν, όπου μπορούν να στραφούν εναντίον του για την προδοσία του προς αυτές. 8Νομίζει πως τα χρειάζεται ώστε να μπορέσει να ξεφύγει από τις σκέψεις του, επειδή νομίζει ότι οι σκέψεις είναι πραγματικές. 9Κι έτσι πλάθει από το κάθε τι ένα παιχνίδι, για να κάνει τον κόσμο του να παραμείνει έξω απ αυτόν, και να παίξει πως δεν είναι παρά ένα μέρος του.
6. Υπάρχει κάποια στιγμή που η παιδική ηλικία πρέπει να παρέλθει και να φύγει για πάντα. 2Μην ζητάτε να κρατήσετε τα παιδικά παιχνίδια. 3Να τα εγκαταλείψετε όλα, διότι δεν τα χρειάζεστε πια. 4Το όνειρο της κρίσης είναι ένα παιδικό παιχνίδι, στο οποίο το παιδί γίνεται ο πατέρας, ισχυρός, αλλά με την λίγη σοφία ενός παιδιού. 5Αυτό που τον πληγώνει καταστρέφεται· αυτό που τον βοηθά, ευλογείται. 6Με εξαίρεση ότι αυτή η κρίση γίνεται από ένα παιδί, που δεν γνωρίζει τι πληγώνει και τι θα θεραπεύσει. 7Κι άσχημα πράγματα φαίνεται να συμβαίνουν, και φοβάται όλο το χάος σ έναν κόσμο που νομίζει ότι κυβερνιέται από τους νόμους που έφτιαξε αυτός. 8Εν τούτοις ο πραγματικός κόσμος παραμένει ανεπηρέαστος από τον κόσμο που αυτός νομίζει ως πραγματικό. 9Ούτε και οι νόμοι του (του πραγματικού) έχουν αλλάξει επειδή αυτός δεν καταλαβαίνει.
7. Ο αληθινός κόσμος εξακολουθεί να είναι όνειρο για αυτόν, εκτός από τις μορφές που έχουν αλλάξει. 2Δεν θεωρούνται ως είδωλα που προδίδουν. 3Είναι ένα όνειρο στο οποίο δεν χρησιμοποιείται κανείς για να υποκαταστήσει κάτι άλλο, ούτε παρεμβάλλεται ανάμεσα στις σκέψεις που συλλαμβάνει ο νους και σ αυτό που βλέπει. 4Κανείς δεν χρησιμοποιείται για κάτι που δεν είναι, διότι τα παιδαριώδη πράγματα έχουν όλα εγκαταλειφθεί. 5Κι αυτό που ήταν κάποτε ένα όνειρο κρίσης τώρα έχει μετατραπεί σ ένα όνειρο όπου όλα είναι χαρά, διότι αυτός είναι ο σκοπός που έχει. 6Μόνο τα όνειρα συγχώρεσης μπορούν να εισέλθουν εδώ, διότι ο χρόνος έχει σχεδόν τελειώσει. 7Και οι μορφές που μπαίνουν στο όνειρο γίνονται τώρα αντιληπτές ως αδέλφια, όχι σε κριτική, αλλά στην αγάπη.
8. Τα όνειρα συγχώρεσης δεν έχουν ανάγκη να διαρκέσουν. 2Δεν φτιάχτηκαν για να χωρίσουν τον νου από αυτά που σκέφτεται. 3Δεν ζητούν να αποδείξουν ότι το όνειρο το ονειρεύεται κάποιος άλλος. 4Και σ αυτά τα όνειρα ακούγεται μια μελωδία που όλοι θυμούνται, αν και δεν την έχουν ακούσει από τότε που άρχισε ο χρόνος. 5Η συγχώρεση, όταν είναι ολοκληρωμένη, φέρνει την αιωνιότητα τόσο κοντά που μπορεί ν ακουστεί το τραγούδι του Παραδείσου, όχι με τ αφτιά, αλλά με την ιερότητα που ποτέ δεν εγκατέλειψε το ιερό που διαμένει για πάντα βαθιά μέσα στον Υιό του Θεού. 6Κι όταν ακούει ξανά αυτό το τραγούδι, γνωρίζει πως πάντα το άκουγε. 7Και πού είναι ο χρόνος, όταν τα όνειρα της κρίσης έχουν εγκαταλειφθεί;
9. Όποτε νιώθετε φόβο με οποιαδήποτε μορφή, -κι είστε φοβισμένοι επειδή δεν νιώθετε μια βαθιά ικανοποίηση, μια βεβαιότητα ελπίδας, μια ήρεμη βεβαιότητα ότι οι Ουρανοί βαδίζουν μαζί σας, να’στε βέβαιοι πως κατασκευάσατε ένα είδωλο, και πιστεύετε πως θα σας προδώσει. 2Διότι κάτω από την ελπίδα σας ότι αυτό θα σας σώσει βρίσκεται η ενοχή και ο πόνος της αυτοπροδοσίας και της αβεβαιότητας, τόσο βαθύς και πικρός που το όνειρο δεν μπορεί να συγκαλύψει εντελώς όλη την αίσθηση της καταστροφής σας. 3Η αυτοπροδοσία σας πρέπει να καταλήξει στον φόβο, λόγω του φόβου της κρίσης, που οδηγεί με βεβαιότητα στην ξέφρενη εύρεση ειδώλων θανάτου.
10. Τα όνειρα συγχώρεσης σας υπενθυμίζουν ότι ζείτε στην ασφάλεια και δεν έχετε επιτεθεί στον εαυτό σας. 2Έτσι οι παιδιάστικοι φόβοι σας διαλύονται και τα όνειρα γίνονται σημάδι ότι έχετε κάνει μια καινούρια αρχή, κι όχι ακόμα μια προσπάθεια να λατρέψετε είδωλα και να διατηρήσετε την επίθεση. 3Τα όνειρα συγχώρεσης είναι καλόβουλα προς όλους όσους εμφανίζονται στο όνειρο. 4Κι έτσι φέρνουν στον ονειρευόμενο πλήρη απελευθέρωση από τα όνειρα του φόβου. 5Δεν φοβάται την κρίση του διότι δεν έχει κρίνει κανέναν, ούτε κι αναζήτησε να λυτρωθεί μέσω της κρίσης απ ο,τι η κρίση επιβάλλει. 6Και θυμάται τι ξέχασε, όταν η κρίση φαινόταν να είναι ο τρόπος που θα τον έσωζε από την τιμωρία της.