Μάθημα 52 (Μαθήματα 6 – 10)

Μάθημα 52

Η σημερινή επανάληψη καλύπτει τις ακόλουθες ιδέες:

1. (6) Είμαι ταραγμένος επειδή βλέπω κάτι που δεν υπάρχει.

²Η πραγματικότητα ποτέ δεν φοβίζει. ³Είναι αδύνατον να με ταράξει. ⁴Η πραγματικότητα φέρνει μόνο τέλεια ειρήνη. ⁵Όταν είμαι ταραγμένος είναι πάντοτε επειδή έχω αντικαταστήσει την πραγματικότητα με τις ψευδαισθήσεις που έφτιαξα. ⁶Οι ψευδαισθήσεις ταράζουν επειδή τους έχω δώσει πραγματικότητα κι γι’ αυτό θεωρώ την πραγματικότητα ως ψευδαίσθηση. ⁷Τίποτα στην δημιουργία του Θεού δεν επηρεάζεται με κανέναν τρόπο από την δική μου σύγχυση. ⁸Ταράσσομαι πάντα από το τίποτα.

2. (7) Βλέπω μόνο το παρελθόν.

²Καθώς κοιτάζω γύρω μου, καταδικάζω τον κόσμο που βλέπω. ³Αυτό το ονομάζω όραση. ⁴Χρησιμοποιώ το παρελθόν για να κατακρίνω όλους και όλα, κάνοντάς τους εχθρούς μου. ⁵ Όταν θα έχω συγχωρέσει τον εαυτό μου κι έχω θυμηθεί ποιος είμαι, θα ευλογήσω όλους αυτούς κι όλα αυτά που βλέπω. ⁶Δεν θα υπάρχει παρελθόν κι επομένως δεν θα υπάρχουν εχθροί. ⁷Και θα κοιτάξω με αγάπη όλα αυτά που δεν έβλεπα προηγουμένως.

3. (8) Ο νους μου είναι απορροφημένος με σκέψεις του παρελθόντος.

²Βλέπω μόνο τις δικές μου σκέψεις κι ο νους μου είναι απορροφημένος με το παρελθόν. ³Τι, λοιπόν, μπορώ να δω όπως είναι; ⁴Ας θυμηθώ ότι κοιτάζω το παρελθόν για να μην αφήσω το παρόν να ξυπνήσει στο νου μου. ⁵Ας καταλάβω ότι προσπαθώ να χρησιμοποιήσω τον χρόνο εναντίον του Θεού. ⁶Ας μάθω να απορρίπτω το παρελθόν, συνειδητοποιώντας ότι με το να κάνω αυτό δε χάνω τίποτα.

4. (9) Δεν βλέπω τίποτα όπως είναι τώρα.

²Αν δεν βλέπω τίποτα όπως είναι τώρα, τότε αληθινά μπορεί να ειπωθεί ότι δεν βλέπω τίποτα. ³Μπορώ να δω μόνο αυτό που υπάρχει τώρα. ⁴Η επιλογή δεν είναι μεταξύ του αν θα δω το παρελθόν ή το παρόν, η επιλογή είναι απλώς αν θα δω ή όχι. ⁵Αυτό που έχω διαλέξει να δω μου έχει στοιχίσει την όραση. ⁶Τώρα θα επιλέξω ξανά ώστε να μπορέσω να δω.

5. (10) Οι σκέψεις μου δεν σημαίνουν τίποτα.

²Δεν έχω ιδιωτικές σκέψεις. ³Παρ όλα αυτά, αντιλαμβάνομαι μόνο ιδιωτι­κές σκέψεις. ⁴Τι μπορεί να σημαίνουν αυτές οι σκέψεις; ⁵Δεν υπάρχουν κι επομένως δεν σημαίνουν τίποτα. ⁶‘Ομως ο νους μου είναι μέρος της δημιουργίας και μέρος του Δημιουργού του. ⁷Δεν θα προτιμούσα να συμμετέχω στην σκέψη του σύμπαντος παρά να αποκρύπτω όλο αυτό που είναι πραγματικά δικό μου με τις αξιολύπητες και δίχως νόημα «ιδιωτικές» μου σκέψεις;