ΜΕΡΟΣ Β´- Εισαγωγή – 1.Τι Είναι η Συγχώρεση; – Μαθήματα 221-230

ΜΕΡΟΣ Β´

Εισαγωγή

1. Τα λόγια θα έχουν λίγο νόημα τώρα. ²Τα χρησιμοποιούμε μόνο σαν οδηγούς στους οποίους δεν βασιζόμαστε τώρα. ³Γιατί τώρα αναζητάμε μόνο την άμεση εμπειρία της αλήθειας. ⁴Τα υπόλοιπα μαθήματα είναι απλώς εισαγωγές στις ώρες στις οποίες αφήνουμε τον κόσμο του πόνου και εισερχόμαστε στην ειρήνη. ⁵Τώρα αρχίζουμε να πετυχαίνουμε το στόχο που έχουν θέσει αυτά τα μαθήματα και βρίσκουμε αυτό προς το οποίο η εξάσκηση μας είχε πάντοτε κατευθυνθεί.
2. Τώρα προσπαθούμε να αφήνουμε την άσκηση να είναι απλώς μια αρχή. ²Γιατί περιμένουμε στην ησυχία για το Θεό και Πατέρα μας. ³Αυτός έχει υποσχεθεί ότι θα κάνει ο Ίδιος το τελευταίο βήμα. ⁴Και είμαστε σίγουροι ότι κρατά τις υποσχέσεις Του. ⁵ Έχουμε προχωρήσει πολύ στο δρόμο και τώρα Τον περιμένουμε . ⁶Θα συνεχίσουμε να περνάμε την ώρα μας μαζί Του κάθε πρωί και βράδυ, αφιερώνοντας τόσο χρόνο όσο μας κάνει χαρούμενους. ⁷Δεν θα ασχοληθούμε με την  διάρκεια του χρόνου τώρα. ⁸Χρησιμοποιούμε όσο χρειαζόμαστε για το αποτέλεσμα που επιθυμούμε. ⁹Και δεν ξεχνάμε την ωριαία υπενθύμιση μας στα ενδιάμεσα, επικαλούμενοι τον Θεό όταν Τον έχουμε ανάγκη, όποτε μπαίνουμε στον πειρασμό να ξεχάσουμε τον στόχο μας.
3. Θα συνεχίσουμε με μια κεντρική σκέψη για όλες τις επόμενεσ ημέρες και θα χρησιμοποιούμε αυτή τη σκέψη για να αρχίζουμε τις ώρες της ανάπαυσης μας και να γαληνεύουμε το νου μας που βρίσκεται σε κατάσταση ανάγκης. ²Δε θα μείνουμε ικανοποιημένοι όμως από την απλή εξάσκηση στις άγιες στιγμές που απομένουν σε αυτό το χρόνο που έχουμε δώσει στο Θεό. ³Λέμε μερικά απλά καλωσορίσματα και περιμένουμε τον Πατέρα μας να αποκαλυφθεί, όπως έχει υποσχεθεί. ⁴Τον έχουμε επικαλεστεί και Αυτός έχει υποσχεθεί ότι ο Υιός Του δε θα μείνει χωρίς απάντηση όταν καλεί το Όνομα Του.
4. Τώρα ερχόμαστε σε Αυτόν έχοντας μόνο το Λόγο Του στο νου μας και στις καρδιές μας και Τον περιμένουμε να κάνει το βήμα που, μέσω της Φωνής Του, μας έχει πει ότι δε θα παραλείψει να κάνει όταν Τον προσκαλέσουμε. ²Αυτός δεν έχει αφήσει τον Υιό Του σε όλη την τρέλα του, και ούτε έχει προδώσει την εμπιστοσύνη που ο Υιός Του έχει σε Αυτόν. ³Δεν έχει κερδίσει η αξιοπιστία Του την πρόσκληση που Αυτός ζητά για να μας κάνει ευτυχισμένους; ⁴Θα την προσφέρουμε και θα γίνει αποδεχτή. ⁵Έτσι θα περνάμε τώρα το χρόνο που έχουμε με Αυτόν. ⁶Λέμε τα λόγια της πρόσκλησης που προτείνει η Φωνή Του και μετά Τον περιμένουμε να έρθει σε μας.
5. Τώρα ο χρόνος της προφητείας έχει εκπληρωθεί. ²Τώρα όλες οι πανάρχαιες υποσχέσεις έχουν τηρηθεί και πραγματοποιηθεί πλήρως. ³Κανένα βήμα δεν απομένει που ο χρόνος θα μπορούσε να εμποδίσει την επίτευξη του. ⁴Γιατί τώρα δεν μπορούμε να αποτύχουμε. ⁵Κάθισε σιωπηλά και περίμενε τον Πατέρα σου. ⁶Αυτός θέλει να έρθει σε σένα, όταν αναγνωρίσεις ότι είναι το θέλημα σου να έρθει. ⁷Και ποτέ δε θα μπορούσες να έχεις προχωρήσει τόσο πολύ, εκτός αν είδες, έστω αμυδρά, ότι αυτό είναι το θέλημα σου.
6. Είμαι τόσο κοντά σε σένα, που δεν μπορούμε να αποτύχουμε. ²Πατέρα, δίνουμε αυτές τις άγιες στιγμές σε Εσένα με ευγνωμοσύνη για Αυτόν που μας δίδαξε πώς να αφήνουμε τον κόσμο του πόνου ανταλλάσοντάς τον με τον αντικατα­στάτη, που μας έχει δοθεί από Εσένα. ³Δεν κοιτάζουμε πίσω τώρα. ⁴Κοιτάζουμε μπροστά και εστιάζουμε τα μάτια μας στο τέλος του ταξιδιού. ⁵Δέξου αυτά τα μικρά δώρα ευχαριστιών από μας, τώρα που μέσω της όρασης του Χριστού βλέπουμε έναν κόσμο πέρα από ό,τι πλάσαμε και τον οποίο θεωρούμε τον πλήρη αντικαταστάτη του δικού μας κόσμου.
7. Και τώρα περιμένουμε σιωπηλά, χωρίς φόβο και βέβαιοι για τον ερχομό Σου. ²Αναζητήσαμε να βρούμε το δρόμο μας ακολουθώντας τον Οδηγό που εσύ μας έστειλες. ³Δε γνωρίζαμε τον δρόμο, αλλά Εσύ δε μας ξέχασες. ⁴Και γνωρίζουμε ότι Εσύ δε θα μας ξεχάσεις τώρα. ⁵Ζητάμε μόνο την εκπλήρωση των πανάρχαιων υποσχέσεων Σου, τις οποίες Εσύ θέλεις να κρατήσεις. ⁶Και εμείς θέλουμε το ίδιο με Εσένα, όταν το ζητάμε αυτό. ⁷Ο Πατέρας και ο Υιός, το άγιο Θέλημα των Οποίων δημιούργησε το καθετί που υπάρχει, δεν μπορούν να αποτύχουν σε τίποτα. ⁸Με αυτή τη βεβαιότητα κάνουμε αυτά τα λίγα τελευταία βήματα προς Εσένα και αναπαυόμαστε με εμπιστοσύνη στην Αγάπη Σου, η οποία δε θα απογοητεύσει τον Υιό που Σε καλεί.
8. Κι έτσι αρχίζουμε το τελευταίο μέρος αυτού του άγιου χρόνου που έχουμε περάσει μαζί ψάχνοντας για την αλήθεια και τον Θεό, ο Οποίος είναι ο μόνος της Δημιουργός. ²Έχουμε βρει τον δρόμο που Αυτός διάλεξε για μας και έχουμε διαλέξει να τον ακολουθήσουμε όπως Αυτός θα ήθελε να προχωρήσου­με. ³Το Χέρι Του μας έχει στηρίξει. ⁴Οι Σκέψεις Του έχουν φωτίσει το σκοτάδι του νου μας. ⁵Η Αγάπη Του μας καλεί αδιάκοπα από τότε που άρχισε ο χρόνος.
9.  Επιθυμήσαμε να έχανε ο Θεός τον Υιό που δημιούργησε για τον Εαυτό Του. ²Θελήσαμε να αλλάξει ο Θεός τον Εαυτό Του και να γίνει όπως θα θέλαμε να Τον κάνουμε. ³Και πιστέψαμε ότι οι παράλογες επιθυμίες μας ήταν η αλήθεια. ⁴Τώρα είμαστε χαρούμενοι που όλα αυτά έχουν εξουδετερωθεί και δε νομίζουμε πια ότι οι ψευδαισθήσεις είναι αληθινές. ⁵Η μνήμη του Θεού αχνοφέγγει στους πλατιούς ορίζοντες του νου μας. ⁶Μια ακόμα στιγμή και θα ανατείλει και πάλι. ⁷Μια ακόμα στιγμή και εμείς που είμαστε οι Υιοί του Θεού θα είμαστε ασφαλείς στο σπίτι μας, όπου Αυτός θα ήθελε να είμαστε.
10. Τώρα η ανάγκη για εξάσκηση έχει σχεδόν ολοκληρωθεί. ²Επειδή  σε αυτό το τελευταίο μέρος των μαθημάτων θα φτάσουμε να καταλάβουμε ότι χρειαζόμα­στε μόνο να επικαλεστούμε το Θεό και όλοι οι πειρασμοί θα εξαφανιστούν. ³Αντί για λόγια χρειαζόμαστε μονάχα να αισθανθούμε την Αγάπη Του. ⁴Αντί για προσευχές χρειαζόμαστε μονάχα να επικαλεστούμε το Όνομα Του. ⁵Αντί να κρίνουμε, χρειαζόμαστε μονάχα να μείνουμε ακίνητοι και να αφήσουμε όλα τα πράγματα να θεραπευτούν. ⁶Θα δεχτούμε τον τρόπο που το σχέδιο του Θεού θα τελειώσει, όπως λάβαμε τον τρόπο που άρχισε. ⁷Τώρα έχει ολοκληρωθεί. ⁸Αυτός ο χρόνος μας έχει φέρει στην αιωνιότητα.
11. Μόνο μια ακόμα χρήση για λόγια θα συνεχίσουμε να έχουμε. ²Από καιρό σε καιρό, οδηγίες πάνω σε ένα θέμα ιδιαίτερης σπουδαιότητας θα δοθούν μεταξύ των καθημερινών μαθημάτων και των περιόδων της ανείπωτης, βαθιάς εμπειρίας που πρέπει να ακολουθεί. ³Καθεμιά από αυτές τις ιδιαίτερες σκέψεις πρέπει να μελετάται αδιαλείπτως κάθε μέρα μέχρι να σου δοθεί η επόμενη. ⁴Πρέπει να τις διαβάζει κανείς αργά και να τις συλλογίζεται για λίγο, ακολουθούμενες  από μια άγια και ευλογημένη στιγμή της ημέρας. ⁵Θα δώσουμε τώρα τις πρώτες από αυτές τις οδηγίες.

1. Τι Είναι η Συγχώρεση;

1. Η συγχώρεση αναγνωρίζει πως ό,τι νόμιζες ότι σού έκανε ο αδερφός σου, δεν έχει ποτέ συμβεί. ²Δεν συγχωρεί αμαρτίες, κάνοντας τες έτσι πραγματικές. ³Βλέπει ότι δεν υπήρξε αμαρτία. ⁴Και με αυτή την αντίληψη όλες οι αμαρτίες σου συγχωρούνται. ⁵Τι είναι η αμαρτία, παρά μια λανθασμένη ιδέα για τον Υιό του Θεού; ⁶Η συγχώρεση απλώς βλέπει το γεγονός ως αναληθές και για αυτό το αφήνει να φύγει. ⁷Έτσι αυτό που είναι ελεύθερο να πάρει τη θέση της τώρα, είναι το Θέλημα του Θεού.
2. Μια σκέψη χωρίς συγχώρεση είναι αυτή που κάνει μια κρίση χωρίς να την αμφισβητεί, παρ’ όλο που δεν είναι αληθινή. ²Ο νους είναι κλειστός και δεν θα απελευθερωθεί. ³Αυτή η σκέψη προστατεύει την προβολή, σφίγγοντας τις αλυσίδες της, έτσι ώστε οι διαστρεβλώσεις να είναι πιο καλυμμένες και πιο κρυφές, λιγότερο ευπρόσβλητες από αμφιβολίες και πιο κρυμμένες από την λογική. ⁴Τι μπορεί να παρεμβληθεί μεταξύ μιας παγιωμένης προβολής και του σκοπού που έχει διαλέξει σαν επιθυμητό της στόχο;
3. Μια σκέψη μη συγχώρεσης κάνει πολλά πράγματα. ²Επιδιώκει τον στόχο της με ξέφρενη δράση, διαστρεβλώνοντας και ανατρέποντας ό,τι βλέπει ως εμπόδιο στην πορεία που έχει διαλέξει. ³ Η διαστρέβλωση είναι ο σκοπός της και επίσης το μέσο με το οποίο θα ήθελε να τον πετύχει. ⁴Κινητοποιεί τις εξωφρενικές απόπειρες της να συντρίψει την πραγματικό­τητα, χωρίς να νοιάζεται για οτιδήποτε, που θα φαινόταν να αντικρούει την άποψη της.
4. Η συγχώρεση από την άλλη πλευρά, μένει ακίνητη και ατάραχη και δεν κάνει τίποτα. ²Δεν παραβιάζεται καμιά πλευρά της πραγματικότητας, ούτε επιδιώκει να την διαστρεβλώσει και να την κάνει να φαίνεται όπως θέλει. ³Απλώς κοιτάζει, και περιμένει, και δεν κρίνει. ⁴ Όποιος δεν θα ήθελε να συγχωρέσει πρέπει να κρίνει, γιατί πρέπει να δικαιολογήσει την παράλειψη του να συγχωρέσει. ⁵Όποιος όμως θα ήθελε να συγχωρέσει τον εαυτό του, πρέπει να μάθει να υποδέχεται την αλήθεια ακριβώς όπως είναι.
5. Μην κάνεις τίποτα λοιπόν και άφηνε την συγχώρεση να σου δείχνει τι να κάνεις, μέσω Αυτού που είναι ο Οδηγός σου, ο Σωτήρας σου και ο Προστάτης σου, γεμάτος ελπίδα και βέβαιος για την τελική σου επιτυχία. ²Αυτός σε έχει ήδη συγχωρέσει, επειδή αυτή είναι η λειτουργία Του, η οποία Του έχει δοθεί από τον Θεό. ³Τώρα πρέπει να μοιραστείς την λειτουργία Του και να συγχωρέσεις αυτόν που έχει σώσει, τού οποίου την αθωότητα βλέπει και τον οποίο τιμά ως τον Υιό του Θεού.

Μάθημα 221
Ειρήνη ας είναι στο νου μου. Ας μείνουν ακίνητες όλες οι σκέψεις μου.

1. Πατέρα, έρχομαι σε Εσένα σήμερα, για να αναζητήσω την ειρήνη που μόνο Εσύ μπορείς να δώσεις. ² Έρχομαι σιωπηλά. ³Στην γαλήνη της καρδιάς μου και στα βάθη του νου μου περιμένω να ακούσω την Φωνή Σου. ⁴Πατέρα μου, μίλησε μου σήμερα. ⁵ Έρχομαι να ακούσω την Φωνή Σου στη σιωπή, με βεβαιότητα κι αγάπη, σίγουρος ότι θα ακούσεις το κάλεσμα μου και ότι θα μου απαντήσεις.

2. Τώρα περιμένουμε στη γαλήνη. ²Ο Θεός είναι εδώ, επειδή περιμένουμε μαζί. ³Είμαι βέβαιος ότι Αυτός θα σού μιλήσει και ότι εσύ θα ακούσεις. ⁴Δέξου την σιγουριά μου, επειδή είναι δική σου. ⁵Οι νόες μας είναι ενωμένοι. ⁶Περιμένουμε, έχοντας έναν σκοπό, να ακούσουμε την απάντηση τού Πατέρα μας στο κάλεσμα μας, να αφήσουμε τις σκέψεις μας να μείνουν ακίνητες και να βρούμε την Ειρήνη Του, να Τον ακούσουμε να μας μιλά για το τι είμαστε και να αποκαλύψει τον Εαυτό Του στον Υιό Του.

Μάθημα 222

Ο Θεός είναι μαζί μου. Ζω και κινούμαι μέσα σε Αυτόν.

1. Ο Θεός είναι μαζί μου. ²Αυτός είναι η Πηγή της ζωής μου, η ζωή εντός, ο αέρας που αναπνέω, η τροφή από την οποία συντηρούμαι, το νερό που με ανανεώνει και με καθαρίζει. ³Αυτός είναι το σπίτι μου, μέσα στο οποίο ζω και κινούμαι, το Πνεύμα που διευθύνει την δράση μου, που μου προσφέρει τις Σκέψεις Του και εγγυάται την προστασία μου από κάθε πόνο. ⁴Αυτός με σκεπάζει με καλοσύνη και με φροντίδα και βαστά με αγάπη τον Υιό στον οποίο ακτινοβολεί και ο οποίος ακτινοβολεί σε Αυτόν. ⁵Πόσο ακίνητος μένει αυτός που γνωρίζει την αλήθεια των λόγων Του σήμερα!
2. Πατέρα, δεν έχουμε άλλα λόγια εκτός από το Όνομα Σου στα χείλη μας και στο νου μας, καθώς μπαίνουμε ήσυχα στην Παρουσία Σου τώρα και ζητάμε να αναπαυθούμε μαζί Σου στην ειρήνη για λίγο.

Μάθημα 223

Ο Θεός είναι η ζωή μου. Δεν έχω άλλη ζωή εκτός από την Δική Του.

1. Έκανα λάθος όταν νόμιζα ότι ζούσα μακριά από τον Θεό, μια ξεχωριστή οντότητα που κινείτο απομονωμένη, διαχωρισμένη και στεγασμένη μέσα σε ένα σώμα. ²Τώρα γνωρίζω ότι η ζωή μου είναι η ζωή του Θεού, ότι δεν έχω άλλο σπίτι και ότι δεν υπάρχω μακριά από Αυτόν. ³Αυτός δεν έχει Σκέψεις που να μην είναι μέρος του εαυτού μου και εγώ δεν έχω άλλες σκέψεις παρά αυτές που είναι Δικές Του.
2. Πατέρα μας, ας βλέπουμε το πρόσωπο του Χριστού αντί για τα λάθη μας. ²Διότι, εμείς που είμαστε ο άγιος Υιός Σου, είμαστε αναμάρτητοι. ³Θα Θέλαμε να δούμε την αθωότητα μας, επειδή η ενοχή διακηρύσσει ότι δεν είμαστε ο Υιός Σου. ⁴Και δεν θα θέλαμε πια να Σε ξεχάσουμε. ⁵Είμαστε μόνοι μας εδώ και λαχταρούμε τον Ουρανό, όπου είμαστε σπίτι μας. ⁶Σήμερα θα θέλαμε να επιστρέψουμε. ⁷Το Όνομα μας είναι το Δικό Σου και παραδεχόμαστε ότι είμαστε ο Υιός Σου.

Μάθημα 224

Ο Θεός είναι ο Πατέρας μου και Αυτός αγαπά τον Υιό Του.

1. Ο αληθινός μου Εαυτός είναι τόσο ασφαλής, τόσο λαμπρός, αναμάρτητος, ένδοξος και ευγενής, εντελώς αγαθός και ελεύθερος από ενοχές, που ο Ουρανός βασίζεται σε Αυτόν για να του δώσει φως. ²Αυτός φωτίζει και τον κόσμο επίσης. ³Είναι το δώρο που ο Πατέρας μου μού έδωσε, το ίδιο δώρο που δίνω στον κόσμο. ⁴Δεν υπάρχει άλλο δώρο εκτός από Αυτόν, που να μπορεί να δοθεί ή να ληφθεί. ⁵Αυτός είναι η πραγματικότητα και μόνον Αυτός. ⁶Αυτός είναι το τέλος των ψευδαισθήσεων. ⁷Αυτός είναι η αλήθεια.
2. Το Όνομα μου, Ω Πατέρα, εξακολουθεί να είναι γνωστό σε Εσένα. ²Εγώ το έχω ξεχάσει και δεν γνωρίζω πού πηγαίνω, ποιος είμαι, ή τι κάνω. ³Υπενθύμισε μου τώρα Πατέρα, γιατί είμαι κουρασμένος από τον κόσμο που βλέπω. ⁴Αποκάλυψε ό,τι Εσύ θα ήθελες να δω αντί για αυτόν.

Μάθημα 225

Ο Θεός είναι ο Πατέρας μου και ο Υιός Του Τον αγαπά.

1. Πατέρα, πρέπει να ανταποδώσω την Αγάπη Σου για μένα, επειδή να δίνω και να λαμβάνω είναι το ίδιο και Εσύ έχεις δώσει όλη την Αγάπη Σου σε μένα. ²Πρέπει να την ανταποδώσω, επειδή την θέλω να είναι δική μου, στην πλήρη επίγνωση μου, λάμποντας στο νου μου και κρατώντας τον μέσα στο αγαθό της φως απαραβίαστο, αγαπημένο, με τον φόβο πίσω του και μόνο την ειρήνη μπροστά του. ³Πόσο γαλήνιος ο δρόμος, στον οποίο ο γεμάτος αγάπη Υιός Σου οδηγείται προς Εσένα!
2. Αδερφέ, αυτή την γαλήνη βρίσκουμε τώρα. ²Ο δρόμος είναι ανοιχτός. ³Τώρα, τον ακολουθούμε μαζί και με ειρήνη. ⁴Έχεις απλώσει το χέρι σου σε μένα και εγώ ποτέ δεν θα σε εγκαταλείψω. ⁵Είμαστε ένα και αυτή η ενότητα είναι το μόνο που αναζητάμε, καθώς ολοκληρώνουμε αυτά τα λίγα τελευταία βήματα που τελειώνουν ένα ταξίδι που δεν άρχισε.

Μάθημα 226

Το σπίτι μου με περιμένει. Θα επιστρέψω γρήγορα σε αυτό.

1. Αν το επιλέξω, μπορώ να φύγω εντελώς από αυτόν τον κόσμο. ²Δεν είναι ο θάνατος που το κάνει δυνατό αυτό αλλά η αλλαγή της γνώμης μου για τον σκοπό του κόσμου. ³Αν πιστεύω ότι ο κόσμος έχει αξία, έτσι όπως τον βλέπω τώρα, τότε θα παραμείνει μαζί μου. ⁴Αν όμως δεν δω καμιά αξία στον κόσμο, έτσι όπως τον κοιτάζω, αν δεν δω τίποτα που να θέλω να κρατήσω σαν δικό μου ή να επιδιώξω σαν ένα στόχο, τότε θα φύγει από μένα. ⁵Διότι δεν θα έχω επιδιώξει την αντικατάσταση της αλήθειας με τις ψευδαισθήσεις.
2. Πατέρα, το σπίτι μου περιμένει την χαρούμενη επιστροφή μου. ²Η αγκαλιά Σου είναι ανοιχτή και εγώ ακούω την Φωνή σου. ³Τι ανάγκη έχω να καθυστερώ σε ένα μέρος μάταιων επιθυμιών και τσακισμένων ονείρων, όταν ο Ουρανός μπορεί να είναι τόσο εύκολα δικός μου;

Μάθημα 227

Αυτή είναι η άγια στιγμή της απελευθέρωσης μου.

1. Πατέρα, σήμερα είναι η ημέρα που είμαι ελεύθερος, επειδή το θέλημα μου είναι το Δικό Σου. ²Συλλογίστηκα να πλάσω ένα άλλο Θέλημα. ³Τίποτα όμως που συλλογίστηκα μακριά από Εσένα δεν υπάρχει. ⁴Και είμαι ελεύθερος, επειδή έκανα λάθος και δεν μπόρεσα να επηρεάσω καθόλου την δική μου πραγματικότητα με τις ψευδαισθήσεις μου. ⁵Τώρα εγκαταλείπω τις ψευδαισθήσεις μου και τις αφήνω μπροστά στα πόδια της αλήθειας, για να αφαιρεθούν για πάντα από το νου μου. ⁶Αυτή είναι η άγια στιγμή της απελευθέρωσης μου. ⁷Πατέρα, γνωρίζω ότι το θέλημα μου είναι ένα με το Δικό σου.
2. Και έτσι σήμερα κάνουμε την χαρούμενη επιστροφή μας στον Ουρανό, από τον οποίο ποτέ πραγματικά δεν φύγαμε. ²Ο Υιός του Θεού εγκαταλείπει τα όνειρα του σήμερα. ³ Ο Υιός του Θεού επιστρέφει στο σπίτι του σήμερα, απελευθερωμένος από την αμαρτία και ντυμένος με την αγιοσύνη, με την διανοητική του υγεία αποκαταστημένη επιτέλους.

Μάθημα 228

Ο Θεός δεν με έχει καταδικάσει. Ούτε κι εγώ θα καταδικάζω πια τον εαυτό μου.

1. Ο Πατέρας μου γνωρίζει την αγιοσύνη μου. ²Θα αρνηθώ την γνώση Του και θα πιστέψω σε ό,τι η γνώση Του κάνει αδύνατο; ³Θα δεχτώ σαν αληθινό ό,τι Αυτός διακηρύσσει ότι είναι αναληθές; ⁴Ή θα δεχτώ τον Λόγο Του για το τι είμαι, επειδή Αυτός είναι ο Δημιουργός μου και είναι Αυτός ο οποίος γνωρίζει την αληθινή κατάσταση του Υιού Του;
2. Πατέρα, έκανα λάθος για τον εαυτό μου, επειδή δεν συνειδητοποίησα την Πηγή από την Οποία προήλθα. ²Δεν έχω φύγει από αυτή την πηγή για να μπω σ’ ένα σώμα και να πεθάνω. ³Η αγιοσύνη μου εξακολουθεί να είναι μέρος του εαυτού μου, όπως και εγώ είμαι μέρος του Εαυτού Σου. ⁴Και τα λάθη μου για τον εαυτό μου είναι όνειρα. ⁵Σήμερα τα αφήνω να φύγουν. ⁶Και στέκομαι έτοιμος να λάβω μόνο τον Λόγο Σου για το τι πραγματικά είμαι.

Μάθημα 229

Η Αγάπη, η Οποία με δημιούργησε, είναι αυτό που είμαι.

1. Αναζητώ τον ίδιο μου τον Εαυτό και Τον βρίσκω σε αυτά τα λόγια: «η Αγάπη, η Οποία με δημιούργησε, είναι αυτό που είμαι». ²Τώρα δεν χρειάζομαι να αναζητώ άλλο. ³Η Αγάπη έχει κυριαρχήσει. ⁴Τόσο ήσυχα με περίμενε να γυρίσω σπίτι, που δεν θα στρέψω πια το βλέμμα μου μακριά από το άγιο πρόσωπο του Χριστού. ⁵Και ό,τι κοιτάζω επιβεβαιώνει την πραγματικότητα του Εαυτού που επιδίωξα να χάσω αλλά που ο Πατέρας μου έχει διατηρήσει ασφαλή για μένα.
2. Πατέρα Σε ευχαριστώ για αυτό που είμαι, σε ευχαριστώ που κρατάς τον Εαυτό μου άθικτο και αναμάρτητο εν μέσω όλων των σκέψεων της αμαρτίας, τις οποίες ο ανόητος νους μου επινόησε. ²Και Σε ευχαριστώ που με έσωσες από αυτές. ³Αμήν.

Μάθημα 230

Τώρα θα αναζητήσω και θα βρω την ειρήνη του Θεού.

1. Εν ειρήνη  δημιουργήθηκα. ²Και εν ειρήνη παραμένω. ³Δεν μου δόθηκε να αλλάξω τον Εαυτό μου. ⁴Πόσο ευσπλαχνικός είναι ο Θεός, ο Πατέρας μου, που όταν με δημιούργησε μου έδωσε ειρήνη για πάντα. ⁵Τώρα δεν ζητώ παρά μόνο να είμαι ό,τι είμαι. ⁶Και μπορεί να μην μου δοθεί αυτό, αφού είναι παντοτινά αληθινό;
2. Πατέρα, αναζητώ την ειρήνη που μου έδωσες ως δική μου στην δημιουργία μου. ²Ό,τι δόθηκε τότε πρέπει να είναι εδώ τώρα, επειδή η δημιουργία μου έγινε έξω από τον χρόνο και ακόμα παραμένει υπεράνω κάθε αλλαγής. ³Η ειρήνη με την οποία ο Υιός Σου γεννήθηκε στο Νου Σου λάμπει εκεί αμετάβλητη. ⁴Είμαι όπως Εσύ με δημιούργησες. ⁵Χρειάζομαι μόνο να Σε καλέσω, για να βρω την ειρήνη που έδωσες. ⁶Το Θέλημα Σου την έδωσε στον Υιό Σου.