1. Κανένας δεν μπορεί να κρίνει αν έχει μόνο μερικά από τα αποδεικτικά στοιχεία. 2Αυτό δεν είναι κρίση. 3Είναι απλώς μια γνώμη βασισμένη στην άγνοια και την αμφιβολία. 4Η φαινομενική της βεβαιότητα είναι μόνο και μόνο ένα πέπλο για την αβεβαιότητα που θα ήθελε να συγκαλύψει. 5Χρειάζεται παράλογη υπεράσπιση, επειδή είναι παράλογη. 6Και η υπεράσπιση της φαίνεται δυνατή, πειστική και χωρίς καμιά αμφιβολία, εξαιτίας όλων των αμφιβολιών που παραμένουν κρυφές.
2. Δεν φαίνεται να αμφιβάλλεις για τον κόσμο που βλέπεις. 2Δεν αμφισβητείς πραγματικά ό,τι σου δείχνουν τα μάτια του σώματος. 3Όύτε και ρωτάς γιατί το πιστεύεις, αν και έμαθες εδώ και πολύ καιρό ότι οι αισθήσεις σου πράγματι εξαπατούν. 4Το ότι τις πιστεύεις μέχρι και την τελευταία λεπτομέρεια, είναι ακόμα πιο παράξενο, αν σταματήσεις για μια στιγμή για να θυμηθείς πόσο συχνά αποδείχτηκαν απατηλές. 5Γιατί είσαι πρόθυμος να τις εμπιστευτείς τόσο ανεπιφύλακτα; 6Για ποιο άλλο λόγο παρά εξαιτίας των απωθημένων αμφιβολιών, τις οποίες θα ήθελες να συγκαλύψεις με την εξωτερική εμφάνιση της βεβαιότητας;
3. Πώς μπορείς να κρίνεις; 2Η κρίση σου βασίζεται στην μαρτυρία που οι αισθήσεις σου, σού προσφέρουν. 3Ποτέ ωστόσο δεν υπήρξε μαρτυρία πιο ψεύτικη από αυτήν. 4Πώς αλλιώς όμως κρίνεις τον κόσμο που βλέπεις; 5Η πίστη σου σε ό,τι τα μάτια σου και τα αυτιά σου, σού μεταδίδουν είναι αξιολύπητη. 6Νομίζεις ότι τα δάχτυλα σου αγγίζουν την πραγματικότητα και πλησιάζουν την αλήθεια. 7Αυτή είναι η αντίληψη που καταλαβαίνεις και νομίζεις ότι είναι πιο πραγματική από την μαρτυρία που δίνεται από την αιώνια Φωνή για τον Ίδιο τον Θεό.
4. Μπορεί αυτό να είναι κρίση; 2Συχνά σου έχει δοθεί η προτροπή να αποφεύγεις να κρίνεις, όχι επειδή η κρίση είναι ένα δικαίωμα που πρέπει να παρακρατηθεί από σένα. 3Δεν μπορείς να κρίνεις. 4Απλώς μπορείς να πιστεύεις στις κρίσεις του εγώ, που όλες τους είναι ψεύτικες. 5Το εγώ καθοδηγεί τις αισθήσεις σου προσεκτικά για να αποδείξει πόσο αδύναμος είσαι, πόσο ανήμπορος και φοβισμένος, πόσο μαυρισμένος από την αμαρτία, πόσο δυστυχισμένος στην ενοχή σου και πόσο φοβάσαι την δίκαιη τιμωρία.
5. Αυτό το πράγμα για το οποίο μιλά και θα ήθελε επιπλέον και να το υπερασπιστεί, σου λέει ότι είναι ο εαυτός σου. 2Και εσύ το πιστεύεις αυτό με άκαμπτη βεβαιότητα. 3Ωστόσο κάτω από αυτή την πεποίθηση παραμένει η κρυφή αμφιβολία πως ό,τι το εγώ σου παρουσιάζει με τέτοια απόλυτη βεβαιότητα σαν πραγματικότητα, δεν το πιστεύει. 4Είναι μονάχα ο εαυτός του τον οποίο καταδικάζει. 5Είναι μέσα στον εαυτό του που βλέπει την ενοχή. 6Είναι η δική του απόγνωση που βλέπει σε σένα.
6. Μην ακούς την φωνή του. 2Οι μάρτυρες που στέλνει για να σου αποδείξουν ότι η κακότητά του είναι δική σου είναι ψεύτικοι και μιλούν με βεβαιότητα για αυτό που δεν γνωρίζουν. 3Η πίστη σου σε αυτούς είναι τυφλή, επειδή δεν είσαι πρόθυμος να μοιραστείς τις αμφιβολίες που ο κύριος τους δεν μπορεί να καταπνίξει εντελώς. 4Πιστεύεις ότι το να αμφιβάλλεις για τους υποτελείς του είναι το ίδιο με το να αμφιβάλλεις για τον εαυτό σου.
7. Ωστόσο πρέπει να μάθεις ότι το να αμφισβητείς τα αποδεικτικά τους στοιχεία θα ανοίξει τον δρόμο για να αναγνωρίσεις τον εαυτό σου και να αφήνεις μόνο την Φωνή για τον Θεό να είναι ο Κριτής του τι αξίζει την πίστη σου. 2Αυτή δεν θα σου πει ότι ο αδερφός σου πρέπει να κριθεί από ό,τι τα μάτια σου βλέπουν σε αυτόν ή ό,τι το στόμα του σώματός του λέει στα αυτιά σου ή ό,τι το άγγιγμα των δαχτύλων σου σε πληροφορεί για αυτόν. 3 Προσπερνά αυτές τις μάταιες μαρτυρίες, οι οποίες απλώς ψεύδονται για τον Υιό του Θεού. 4Αυτή αναγνωρίζει μόνο ό,τι ο Θεός αγαπά, και στο άγιο φως αυτού που βλέπει όλα τα όνειρα του εγώ για το τι είσαι εξαφανίζονται μπροστά στο μεγαλείο που Αυτή κοιτάζει.
8. Άφησε Αυτήν να είναι ο Κριτής του τι είσαι, γιατί Αυτή έχει βεβαιότητα τόσο μεγάλη που η αμφιβολία δεν έχει νόημα μπροστά στην παρουσία Της. 2Ο Χριστός δεν μπορεί να αμφισβητήσει τον εαυτό Του. 3Ή Φωνή για τον Θεό μπορεί μονάχα να Τον τιμά και να χαίρεται που είναι τελείως και παντοτινά αναμάρτητος. 4᾽Οποιον, Αυτή έχει κρίνει, μπορεί μονάχα να αγνοεί την ενοχή διότι τώρα είναι απρόθυμος να παίξει με τα παιχνίδια της αμαρτίας επειδή πλέον δεν δίνει σημασία στις μαρτυρίες του σώματος μπροστά στην έκσταση της άγιας εμφάνισης του Χριστού.
9. Έτσι σε κρίνει Αυτή. 2Αποδέξου τον Λόγο Της για το τι είσαι, γιατί Αυτή είναι αυτόπτης μάρτυρας της όμορφης δημιουργίας σου και του Νου του Οποίου η Σκέψη δημιούργησε την πραγματικότητα σου. 3Τι σημασία μπορεί να έχει το σώμα για Αυτήν που γνωρίζει την δόξα του Πατέρα και του Υιού; 4Τι ψιθυρίσματα του εγώ μπορεί να ακούσει Αυτή; 5Τι θα μπορούσε να Την πείσει ότι οι αμαρτίες σου είναι πραγματικές;. 6 Άφησε Την επίσης να είναι ο Κριτής για το καθετί που φαίνεται να σου συμβαίνει σε αυτόν τον κόσμο. 7Τα μαθήματά Της θα σε καταστήσουν ικανό να γεφυρώσεις το χάσμα μεταξύ των ψευδαισθήσεων και της αλήθειας.
10. Θα αφαιρέσει όλη την πίστη που έχεις βάλει στον πόνο, την καταστροφή, την δυστυχία και την απώλεια. 2Σου δίνει όραση η οποία μπορεί να κοιτάζει πέρα από αυτά τα ζοφερά φαινόμενα και να βλέπει την απαλή παρουσία του Χριστού σε όλα αυτά. 3Δεν θα αμφισβητείς πια ότι μόνο το καλό μπορεί να έρθει σε σένα που έχεις αγαπηθεί από τον Θεό, επειδή Αυτἠ θα κρίνει όλα τα συμβάντα και θα διδάξει το μοναδικό μάθημα που όλα τους περιέχουν.
11. Από όλα τα συμβάντα θα επιλέξει τα στοιχεία που αντιπροσωπεύουν την αλήθεια και θα αγνοήσει εκείνες τις πλευρές που καθρεφτίζουν απλώς και μόνο μάταια όνειρα. 2Και θα επανερμηνεύσει όλα όσα βλέπεις, όλα τα φαινόμενα, κάθε περίσταση και κάθε γεγονός που φαίνεται να σε επηρεάζει κατά οποιονδήποτε τρόπο μέσα από το δικό Της σύστημα αναφοράς που είναι εντελώς ενοποιημένο και σίγουρο. 3Και θα δεις την αγάπη πέρα από το μίσος, την σταθερότητα μέσα στην αλλαγή, το αγνό μέσα στην αμαρτία και μόνο την ευλογία του Ουρανού στον κόσμο.
12. Αυτή είναι η ανάσταση σου, διότι η ζωή σου δεν είναι μέρος κανενός πράγματος που βλέπεις. 2Βρίσκεται υπεράνω του σώματος και του κόσμου, πέρα από κάθε μαρτυρία που υπερασπίζεται την ανοσιότητα, μέσα στο Άγιο, άγια όπως ο Εαυτός της. 3Σε όλους και σε όλα η Φωνή Του δεν θα ήθελε να σου μιλήσει για τίποτα άλλο παρά μόνο για τον Εαυτό σου και τον Δημιουργό σου, ο Οποίος είναι ένα με Αυτήν. 4Έτσι θα δεις το άγιο πρόσωπο του Χριστού στο καθετί και δεν θα ακούς κανέναν άλλο ήχο παρά μόνο τον αντίλαλο της Φωνής του Θεού.
13. Εξασκούμεθα χωρίς λόγια σήμερα, εκτός από την αρχή των χρονικών διαστημάτων που περνάμε με τον Θεό. 2Αρχίζουμε αυτά τα διαστήματα επαναλαμβάνοντας αργά και μόνο μια φορά την σκέψη με την οποία αρχίζει η ημέρα. 3Και μετά παρακολουθού με τις σκέψεις μας σιωπηλά, επικαλούμενοι Αυτόν ο Οποίος βλέπει τα στοιχεία της αλήθειας σε αυτές. 4Άφησέ Τον να αξιολογεί όλες τις σκέψεις που έρχονται στο νου σου, να αφαιρεί τα στοιχεία των ονείρων και να τις επιστρέφει ως καθαρές ιδέες που δεν αντικρούουν το Θέλημα του Θεού.
14. Δώσε τις σκέψεις σου σε Αυτόν, και Αυτός θα στις ξαναδώσει σαν θαύματα που διακηρύσσουν χαρούμενα την πληρότητα και την ευτυχία που ο Θεός θέλει για τον Υιό Του, σαν απόδειξη της αιώνιας Αγάπης Του. 2Και καθώς κάθε σκέψη μεταμορφώνεται κατ᾽ αυτό τον τρόπο, παίρνει θεραπευτική δύναμη από το Νου ο Οποίος είδε την αλήθεια σε αυτήν και δεν ξεγελάστηκε από τα ψέματα που είχαν προστεθεί.3Όλες οι κλωστές της φαντασίας χάνονται. 4Και ό,τι μένει ενοποιείται σε μια τέλεια Σκέψη που προσφέρει την τελειότητα της παντού.
15. Αφιέρωσε λοιπόν δεκαπέντε λεπτά όταν ξυπνήσεις και με χαρά δώσε άλλα δεκαπέντε λεπτά προτού πας να κοιμηθείς. 2Η υπηρεσία σου αρχίζει καθώς όλες οι σκέψεις σου εξαγνίζονται.3Ετσι διδάσκεσαι για να διδάξεις τον Υιό του Θεού το άγιο μάθημα της ιερότητάς του. 4Κανένας δεν μπορεί να μην ακούσει, όταν εσύ ακούς την Φωνή του Θεού να τιμά τον Υιό του Θεού. 5Και όλοι θα μοιραστούν με σένα τις σκέψεις που Αυτός έχει μεταφράσει εκ νέου στο νου σου.
16. Αυτή είναι η ώρα του Πάσχα σου. 2Και έτσι προσφέρεις το δώρο των κατάλευκων κρίνων στον κόσμο, αντικαθιστώντας τους μάρτυρες της αμαρτίας και του θανάτου. 3Μέσω της μεταμόρφωσης σου ο κόσμος λυτρώνεται και απελευθερώνεται με χαρά από την ενοχή. 4Με χαρά και ευγνωμοσύνη, τώρα, υψώνουμε τους αναστημένους νόες μας σε Αυτόν ο Οποίος έχει αποκαταστήσει την διανοητική μας υγεία.
17. Και κάθε ώρα θα θυμόμαστε Αυτόν, ο Οποίος είναι σωτηρία και απελευθέρωση. 2Καθώς προσφέρουμε ευχαριστίες, ο κόσμος ενώνεται μαζί μας και δέχεται χαρούμενα τις άγιες σκέψεις μας που ο Ουρανός έχει διορθώσει και εξαγνίσει. 3Τώρα η υπηρεσία μας έχει επιτέλους αρχίσει, για να μεταδώσουμε σε όλο τον κόσμο τα χαρούμενα νέα ότι η αλήθεια δεν έχει ψευδαισθήσεις και ότι η ειρήνη του Θεού, μέσα από μας, ανήκει σε όλους.