M-3.1.
Οι δάσκαλοι του Θεού δεν έχουν κάποιο προκαθορισμένο επίπεδο διδασκαλίας. 2 Κάθε κατάσταση διδασκαλίας-μάθησης είναι, στην αρχή, διαφορετική μολονότι ο τελικός στόχος είναι πάντα ο ίδιος: να μετουσιωθεί η σχέση σε άγια σχέση, στην οποία και οι δυο να μπορούν να βλέπουν τον Υιό του Θεού αναμάρτητο. 3 Δεν υπάρχει κανείς από τον οποίο να μη μπορεί να διδαχθεί ο δάσκαλος του Θεού, συνεπώς δεν υπάρχει κανείς τον οποίο να μη μπορεί να διδάξει. 4 Ωστόσο, από πρακτικής πλευράς, δε μπορεί να συναντήσει τους πάντες ούτε μπορούν όλοι να τον βρουν. 5 Έτσι το σχέδιο περιλαμβάνει πολύ συγκεκριμένες επαφές και συναντήσεις για κάθε δάσκαλο του Θεού.6 Δεν συμβαίνουν τυχαία γεγονότα στην υπόθεση της σωτηρίας. 7 Εκείνοι που προορίζονται να συναντηθούν, θα συναντηθούν, διότι στη συνεύρεσή τους ενυπάρχει η δυνατότητα σύναψης μιας άγιας σχέσης. 8 Είναι έτοιμοι ο ένας για τον άλλον.
M-3.2.
Το απλούστερο επίπεδο διδασκαλίας μοιάζει αρκετά επιφανειακό. 2 Συνίσταται από φαινομενικά πολύ απλές καθημερινές επαφές: Μια «τυχαία» συνάντηση μεταξύ δυο προφανώς αγνώστων σε έναν ανελκυστήρα, ένα παιδί που δεν βλέπει που πηγαίνει και πέφτει «τυχαία» πάνω σε έναν ενήλικα, δυο μαθητές που «τυχαίνει» να επιστρέφουν μαζί στα σπίτια τους. 3 Αυτές οι συναντήσεις δεν είναι τυχαίες. 4 Κάθε μια είναι μια εν δυνάμει κατάσταση διδασκαλίας-μάθησης. 5 Ίσως οι φαινομενικά άγνωστοι μεταξύ τους στον ανελκυστήρα να χαμογελάσουν ο ένας στον άλλον, ίσως ο ενήλικας να μην κατσαδιάσει το παιδί που έπεσε πάνω του, ίσως οι δυο μαθητές να γίνουν φίλοι. 6 Ακόμα και στο επίπεδο των καθημερινών συναντήσεων είναι δυνατόν δύο άνθρωποι να πάψουν να βλέπουν τα συμφέροντά τους ως διαφορετικά μεταξύ τους, έστω και για μια στιγμή μόνο. 7 Αυτή η στιγμή αρκεί. 8 Η σωτηρία έχει έρθει.
M-3.3.
Είναι δύσκολο να κατανοηθεί ότι η ιδέα της ύπαρξης διαβάθμισης επιπέδων διδασκαλίας στα συμπαντικά μαθήματα είναι τόσο άνευ νοήματος, όσο και ο χρόνος. 2 Η παρουσία της ψευδαίσθησης του ενός επιτρέπει την παρουσία της ψευδαίσθησης του άλλου. [σημ. μτφρ.: Η παρουσία της ψευδαίσθησης του χρόνου επιτρέπει την παρουσία της ψευδαίσθησης της διαβάθμισης επιπέδων διδασκαλίας.] 3 Σύμφωνα με την αντίληψη της ροής του χρόνου, ο δάσκαλος του Θεού μοιάζει να αρχίζει ν’ αλλάζει γνώμη για τον τρόπο που βλέπει τον κόσμο με μια συγκεκριμένη απόφαση, και στη συνέχεια μαθαίνει όλο και περισσότερα για τη νέα αυτή κατεύθυνση καθώς τη διδάσκει. 4 Εχουμε ήδη καλύψει το ζήτημα της ψευδαίσθησης του χρόνου αλλά η ψευδαίσθηση των επιπέδων διδασκαλίας φαίνεται να είναι κάτι διαφορετικό. 5 Ίσως ο καλύτερος τρόπος να καταδείξουμε ότι αυτά τα επίπεδα δεν μπορούν να υπάρχουν είναι να πούμε απλά ότι κάθε επίπεδο της κατάστασης διδασκαλίας-μάθησης είναι μέρος του σχεδίου του Θεού για την Επανόρθωση, και ότι το σχέδιό Του δεν μπορεί να έχει επίπεδα εφ’όσον αποτελεί αντανάκλαση της Βούλησής Του. 6 Η σωτηρία είναι πάντα διαθέσιμη και πάντα παρούσα. 7 Οι δάσκαλοι του Θεού εργάζονται σε διαφορετικά επίπεδα, αλλά το αποτέλεσμα είναι πάντα το ίδιο.
M-3.4.
Κάθε κατάσταση διδασκαλίας-μάθησης είναι μέγιστη, με την έννοια ότι κάθε άτομο που εμπλέκεται σ΄αυτήν θα μάθει από το άλλο άτομο τα περισσότερα που μπορεί στη δεδομένη στιγμή. 2 Με αυτήν την έννοια και μόνο μπορούμε να μιλήσουμε για επίπεδα διδασκαλίας. 3 Χρησιμοποιώντας τον όρο με αυτόν τον τρόπο, το δεύτερο επίπεδο διδασκαλίας είναι μια πιο παρατεταμένη σχέση κατά την οποία για ένα διάστημα, δύο άνθρωποι εισέρχονται σε μια αρκετά έντονη κατάσταση διδασκαλίας-μαθητείας, και κατόπιν φαίνεται σαν να χωρίζουν και πάλι . 4 Όπως και στο πρώτο επίπεδο, αυτές οι συναντήσεις δεν είναι τυχαίες, ούτε αυτό που φαίνεται σαν τέλος της σχέσης είναι όντως ένα αληθινό τέλος. 5 Και σ΄αυτή την περίπτωση ο καθένας τους έχει μάθει τα περισσότερα που μπορούσε να μάθει στη δεδομένη στιγμή. 6 Όμως όλοι όσοι συναντώνται, κάποια μέρα θα συναντηθούν και πάλι, γιατί το πεπρωμένο όλων των σχέσεων είναι να γίνουν άγιες. Ο Θεός δεν κάνει λάθος για τον Υιό Του.
M-3.5.
Το τρίτο επίπεδο διδασκαλίας εμφανίζεται σε σχέσεις που, εφ’ όσον δημιουργηθούν, διαρκούν μια ζωή. 2 Πρόκειται για καταστάσεις διδασκαλίας-μαθητείας στις οποίες σε κάθε άτομο δίδεται ένας επιλεγμένος συμμαθητής που του προσφέρει απεριόριστες ευκαιρίες μάθησης. 3 Αυτές οι σχέσεις είναι γενικά λιγοστές, επειδή η ύπαρξή τους υποδηλώνει ότι οι μετέχοντες στη σχέση έχουν φτάσει ταυτόχρονα σ΄ένα επίπεδο στο οποίο η (μεταξύ τους) ισορροπία διδασκαλίας-μαθητείας είναι πρακτικά τέλεια. 4 Αυτό δεν συνεπάγεται απαραίτητα ότι οι ίδιοι το αναγνωρίζουν αυτό･ στην πραγματικότητα, συνήθως δεν το αναγνωρίζουν. 5 Μπορεί ακόμα και να είναι αρκετά εχθρικοί μεταξύ τους για κάμποσο διάστημα ή και για όλη τη ζωή τους. 6 Όμως, αν τυχόν αποφάσιζαν να το μάθουν, το τέλειο μάθημα είναι ενώπιόν τους και μπορούν να το μάθουν. 7 Και εάν αποφασίσουν να το μάθουν, γίνονται οι λυτρωτές των δασκάλων που αμφιταλαντεύονται και μοιάζει ακόμα και να αποτυγχάνουν. 8 Κανένας δάσκαλος του Θεού δεν μπορεί να αποτύχει να βρει τη Βοήθεια που έχει ανάγκη.