M-21.1.
Κυριολεκτικά μιλώντας, οι λέξεις δεν παίζουν κανένα απολύτως ρόλο στη θεραπεία. 2 Ο κινητήριος παράγων είναι η προσευχή, ή, η παράκληση. 3 Αυτό που ζητάς, λαμβάνεις. 4 Αυτό όμως έχει να κάνει με το αίτημα της καρδιάς, όχι με τις λέξεις που χρησιμοποιείς στην προσευχή. 5 Μερικές φορές τα λόγια και η (πραγματική) δέηση αντιφάσκουν· άλλες φορές, συμφωνούν. 6 Δεν έχει σημασία. 7 Ο Θεός δεν αντιλαμβάνεται τις λέξεις, επειδή κατασκευάστηκαν από διαχωρισμένους νόες για να τους κρατάνε μέσα στην ψευδαίσθηση του διαχωρισμού. 8 Οι λέξεις μπορούν να είναι χρήσιμες, ιδιαίτερα για τους αρχάριους, στο να βοηθούν τη συγκέντρωση και να διευκολύνουν τον αποκλεισμό – ή έστω, τον περιορισμό – των άσχετων σκέψεων. 9 Παρόλα αυτά, ας μην ξεχνάμε ότι οι λέξεις δεν είναι παρά σύμβολα που συμβολίζουν άλλα σύμβολα. 10 Έτσι, απέχουν διπλά απο την πραγματικότητα.
M-21.2.
Ως σύμβολα, οι λέξεις έχουν πολύ συγκεκριμένες εννοιολογικές αναφορές. 2 Ακόμη και όταν μοιάζει να παραπέμπουν σε κατεξοχήν αφηρημένες έννοιες, η εικόνα που φέρνουν στο μυαλό τείνει να είναι πολύ συγκεκριμένη. 3 Αν δεν έρθει στο νου κάποιο συγκεκριμένο σημείο αναφοράς που να συνδέεται με τη λέξη, τότε η λέξη έχει ελάχιστο ή καθόλου ουσιαστικό νόημα, κι έτσι δεν μπορεί να βοηθήσει τη θεραπευτική διαδικασία. 4 Η προσευχή της καρδιάς δεν ζητά πραγματικά συγκεκριμένα πράγματα. 5 Ζητά πάντοτε κάποιο είδος εμπειρίας ή συναισθηματικής κατάστασης· τα συγκεκριμένα πράγματα που ζητούνται, απλώς είναι αυτά που ο προσευχόμενος νομίζει ότι θα του προκαλέσουν την επιθυμητή εμπειρία. 6 Οι λέξεις λοιπόν, συμβολίζουν αυτά που ζητάμε, αλλά αυτά καθεαυτά τα ζητούμενα απλά και μόνο συμβολίζουν τις εμπειρίες που ελπίζουμε να έχουμε.
M-21.3.
Η προσευχή για πράγματα αυτού του κόσμου θα φέρει εμπειρίες αυτού του κόσμου. 2 Αν αυτό ζητήσει η επίκληση της καρδιάς, αυτό θα δοθεί επειδή αυτό θα ληφθεί. 3 Στην αντίληψη εκείνου που ζητά, είναι αδύνατον να μείνει αναπάντητη η προσευχή της καρδιάς. 4 Αν ζητά το αδύνατον, αν επιθυμεί κάτι που δεν υπάρχει ή αναζητά με την καρδιά του ψευδαισθήσεις, όλο αυτό το αποκτά. 5 Η δύναμη της απόφασής του, του το προσφέρει ακριβώς όπως το ζητά. 6 Εδώ βρίσκονται και η κόλαση και ο Παράδεισος. 7 Αυτή είναι η μόνη δύναμη που έχει απομείνει στον αποκοιμησμένο Υιό του Θεού. 8 Είναι αρκετή. 9 Τα λόγια του δεν έχουν σημασία. 10 Μόνο ο Λόγος του Θεού έχει σημασία, επειδή συμβολίζει αυτό για το οποίο δεν υπάρχει κανένα ανθρώπινο σύμβολο. 11 Μόνο το Άγιο Πνεύμα καταλαβαίνει τι αντιπροσωπεύει αυτός ο Λόγος. 12 Και αυτό, είναι επίσης αρκετό.
M-21.4.
Πρέπει λοιπόν ο δάσκαλος του Θεού ν αποφεύγει να χρησιμοποιεί λέξεις στη διδασκαλία του; 2 Ασφαλώς όχι! 3 Υπάρχουν πολλοί που πρέπει να προσεγγιστούν με τα λόγια, καθώς δεν είναι ακόμα σε θέση να ακούν στη σιωπή. 4 Ωστόσο, ο δάσκαλος του Θεού πρέπει να μάθει να χρησιμοποιεί τις λέξεις μ ένα καινούριο τρόπο. 5 Βαθμιαία, μαθαίνει πως να επιτρέπει να επιλέγονται οι λέξεις για λογαριασμό του, σταματώντας να αποφασίζει μόνος του για το τι θα πει. 6 Η διαδικασία αυτή είναι απλώς μια ειδική περίπτωση της άσκησης θαυμάτων που λέει “Θα κάνω ένα βήμα πίσω και θ αφήσω Εκείνον να καθοδηγεί.” 7 Ο δάσκαλος του Θεού αποδέχεται τα λόγια που του προσφέρονται, και δίνει καθώς λαμβάνει. 8 Δεν κατευθύνει ο ίδιος την πορεία του λόγου του. 9 Αφουγκράζεται, ακούει και μετά μιλά.
M-21.5.
Σ αυτή την πτυχή της μάθησής του, ο δάσκαλος του Θεού έρχεται αντιμέτωπος με ένα μεγάλο εμπόδιο: το φόβο του για την εγκυρότητα όσων ακούει. 2 Και όντως, αυτά που ακούει μπορεί να τον ξαφνιάζουν ή και να τον φοβίζουν. 3 Κι ακόμα, μπορεί να μοιάζουν τελείως άσχετα με το παρουσιαζόμενο πρόβλημα – όπως ο ίδιος το αντιλαμβάνεται – και μπορεί πραγματικά να φέρνουν το δάσκαλο αντιμέτωπο με μια κατάσταση που μοιάζει να τον βάζει σε πολύ δύσκολη θέση. 4 Όλα αυτά είναι κρίσεις που δεν έχουν καμιά αξία. 5 Κρίσεις δικές του, προερχόμενες από μια κακομοίρικη αντίληψη για τον εαυτό του, την οποία θα ήθελε να εγκαταλείψει. 5 Μην κρίνεις τα λόγια που έρχονται στο νου σου, μα πρόσφερέ τα με εμπιστοσύνη. 7 Είναι πολύ σοφώτερα από τα δικά σου. 8 Οι δάσκαλοι του Θεού έχουν το Λόγο του Θεού πίσω από τα σύμβολά τους. 9 Και Αυτός ο Ίδιος δίνει στα λόγια που χρησιμοποιούν, τη δύναμη του Πνεύματός Του, εξυψώνοντάς τα από σύμβολα χωρίς νόημα, στο Κάλεσμα των ίδιων των Ουρανών.