M-7.1.
Η ίδια η ερώτηση περιέχει την απάντηση. 2 Η θεραπεία δεν μπορεί να επαναληφθεί. 3 Αν ο ασθενής έχει θεραπευτεί, τότε τι μένει να θεραπευτεί σ’ αυτόν; 4 Και αν, όπως ήδη έχουμε πει, η θεραπεία είναι βέβαιη, τι υπάρχει να επαναληφθεί; 5 Το να παραμένει ο δάσκαλος του Θεού ανήσυχος για το αποτέλεσμα της θεραπείας συνιστά περιορισμό της θεραπείας. 6 Σε αυτή την περίπτωση είναι ο νους του δασκάλου του Θεού που χρειάζεται θεραπεία. 7 Και αυτή τη θεραπεία είναι που πρέπει να διευκολύνει. 8 Αυτός είναι τώρα ο ασθενής, και έτσι οφείλει να θεωρεί τον εαυτό του. 9 Έχει κάνει ένα λάθος και χρειάζεται να είναι πρόθυμος να αλλάξει τον τρόπο που σκέφτεται γι’ αυτό. 10 Του έλειπε η πίστη που εξασφαλίζει την αληθινή προσφορά και έτσι δεν έχει λάβει το ευεργέτημα του δώρου του.
M-7.2.
Όποτε ένας δάσκαλος του Θεού έχει προσπαθήσει να γίνει κανάλι θεραπείας έχει επιτύχει. 2 Εάν μπει στον πειρασμό να αμφιβάλει γι’ αυτό, θα έπρεπε να μην επαναλάβει την προηγούμενη προσπάθειά του. 3 Αυτή ήταν ήδη μέγιστη, επειδή το Άγιο Πνεύμα έτσι την δέχθηκε και έτσι την χρησιμοποίησε. 4 Τώρα ο δάσκαλος του Θεού έχει μόνο μια οδό ν’ ακολουθήσει. 5 Πρέπει να χρησιμοποιήσει τη λογική του για να πει στον εαυτό του ότι έχει παραδώσει το πρόβλημα σ’ Εκείνον ο Οποίος δεν μπορεί να αποτύχει, και οφείλει να αναγνωρίσει ότι η αβεβαιότητά του δεν είναι αγάπη αλλά φόβος, και συνεπώς, μίσος. 6 Έχει βρεθεί σε μια αδιανόητη κατάσταση, γιατί προσφέρει μίσος σε εκείνον ακριβώς στον οποίο προσέφερε αγάπη. 7 Αυτό είναι αδύνατον. 8 Έχοντας προσφέρει αγάπη, μόνο αγάπη μπορεί να ληφθεί.
M-7.3.
Σε αυτό πρέπει να δείξει πίστη ο δάσκαλος του Θεού. 2 Αυτό, άλλωστε, σημαίνει και η δήλωση ότι η μοναδική ευθύνη του εργάτη θαυμάτων είναι να αποδεχθεί την Επανόρθωση για τον εαυτό του. 3 Ο δάσκαλος του Θεού είναι ένας εργάτης θαυμάτων επειδή προσφέρει τα δώρα που έχει λάβει. 4 Πρώτα όμως θα πρέπει να τα αποδεχθεί. 5 Δεν χρειάζεται να κάνει κάτι παραπάνω, ούτε υπάρχει κάτι παραπάνω που θα μπορούσε να κάνει. 6 Αποδεχόμενος τη θεραπεία μπορεί να την προσφέρει. 7 Εάν αμφιβάλλει γι’ αυτό, ας θυμηθεί Ποιός πρόσφερε το δώρο και Ποιός το έλαβε. 8 Έτσι διορθώνεται η αμφιβολία του. 9 Πίστεψε ότι τα δώρα του Θεού μπορούν να ανακληθούν. 10 Αυτό ήταν ένα λάθος, στο οποίο δεν πρέπει να επιμείνει. 11 Έτσι λοιπόν, το μόνο που μπορεί να κάνει ο δάσκαλος του Θεού είναι να το αναγνωρίσει ως λάθος, και να επιτρέψει να διορθωθεί για λογαριασμό του.
M-7.4.
Υπάρχει ένας πειρασμός που είναι ιδιαίτερα δύσκολο να αναγνωριστεί: το να αμφιβάλλεις για μια θεραπεία εξαιτίας της φαινόμενης επιμονής των συμπτωμάτων･ αυτό, είναι ένα λάθος με τη μορφή της έλλειψης πίστης. 2 Με αυτήν την έννοια, είναι επίθεση. 3 Συνήθως μοιάζει να είναι το ακριβώς αντίθετο. 4 Πράγματι, αρχικά φαίνεται παράλογο να σου λένε ότι το συνεχιζόμενο ενδιαφέρον συνιστά επίθεση. 5 Έχει όλα τα φαινομενικά χαρακτηριστικά της αγάπης. 6 Όμως αγάπη χωρίς πίστη δεν μπορεί να υπάρχει, και πίστη και αμφιβολία δεν μπορούν να συνυπάρχουν. 7 Και το αντίθετο της αγάπης δεν μπορεί παρά να είναι το μίσος, ανεξάρτητα από τη μορφή που μπορεί να παίρνει. 8 Μην αμφιβάλλεις για το δώρο και θα είναι αδύνατον να αμφιβάλλεις για το αποτέλεσμά του. 9 Αυτή η βεβαιότητα είναι που δίνει στους δασκάλους του Θεού τη δύναμη να είναι εργάτες θαυμάτων, γιατί έχουν τοποθετήσει την πίστη τους σε Εκείνον.
M-7.5.
Η πραγματική βάση της αμφιβολίας σχετικά με την έκβαση οποιουδήποτε προβλήματος έχει δοθεί προς επίλυση στον Δάσκαλο του Θεού είναι πάντοτε η αυτο-αμφισβήτηση. 2 Και αυτό αναγκαστικά συνεπάγεται ότι έχεις πιστέψει σε έναν ψευδαισθητικό εαυτό, γιατί μόνο για έναν τέτοιο εαυτό μπορείς να αμφιβάλλεις. 3 Αυτή η ψευδαίσθηση μπορεί να πάρει πολλές μορφές. 4 Ίσως φοβάσαι ότι είσαι αδύναμος και ευάλωτος. 5 Ίσως υπάρχει ένας φόβος αποτυχίας και εξευτελισμού που συνδέονται με μια αίσθηση ανεπάρκειας. 6 Ίσως να υπάρχει μια ένοχη αμηχανία που προέρχεται από ψευδή ταπεινοφροσύνη. 7 Η μορφή του λάθους δεν έχει σημασία. 8 Αυτό που έχει σημασία είναι μόνο η αναγνώριση του λάθους ως λάθους.
M-7.6.
Το λάθος είναι πάντοτε μια μορφή ανησυχίας για τον εαυτό σου που αποκλείει τον ασθενή (σημ. μτφρ.: δηλαδή, σε εμποδίζει να τον συμπεριλάβεις). 2 Είναι μια αποτυχία να τον αναγνωρίσεις ως μέρος του Εαυτού και συνεπώς, εκφράζει μια σύγχυση ταυτότητας. 3 Στο νου σου έχει εισχωρήσει διαμάχη για το τι είσαι, και έχεις υποπέσει σε πλάνη για τον εαυτό σου. 4 Και είσαι σε πλάνη για τον εαυτό σου επειδή έχεις αρνηθεί την Πηγή της δημιουργίας σου. 5 Εάν το μόνο που προσφέρεις είναι θεραπεία, δεν μπορείς να αμφιβάλλεις. 6 Εάν πραγματικά θέλεις να λυθεί το πρόβλημα, δεν μπορείς να αμφιβάλλεις. 7 Εάν είσαι σίγουρος για τη φύση του προβλήματος, δεν μπορείς να αμφιβάλλεις. 8 Η αμφιβολία είναι αποτέλεσμα αλληλοσυγκρουόμενων επιθυμιών. 9 Βεβαιώσου για το τι επιθυμείς, και η αμφιβολία καθίσταται αδύνατη.