Κεφ.25.V.Η Κατάσταση να είναι κάποιος αναμάρτητος

1.Η κατάσταση να είναι κάποιος αναμάρτητος είναι απλά αυτή: κάθε επιθυμία για επίθεση έχει χαθεί και έτσι δεν υπάρχει λόγος να αντιλαμβάνεστε τον Υιό του Θεού σαν κάτι άλλο από αυτό που είναι.² Η ανάγκη για ενοχή έχει χαθεί επειδή δεν έχει κανένα σκοπό και κανένα νόημα χωρίς τον στόχο της αμαρτίας. ³Η επίθεση και η αμαρτία είναι αλληλένδετες σαν μία ψευδαίσθηση όπου κάθεμιά είναι αιτία και στόχος και δικαιολογία της άλλης. ⁴Η κάθε μία τους από μόνη της δεν έχει κανένα νόημα αλλά φαίνεται να αποκτά κάποιο νόημα από την άλλη. 5 Η κάθε μία εξαρτάται από την άλλη για όποιο νόημα φαίνεται να έχει. 6 Και κανείς δεν θα μπορούσε να πιστέψει στην μία αν δεν πίστευε και την άλλη για αληθινή, διότι η μία υποστηρίζει την άλλη ως αληθινή.
2. Η επίθεση κάνει εχθρό τον Χριστό για σας και μαζί με Αυτόν και τον Θεό. 2 Δεν θα πρέπει να φοβάστε με τέτοιους “εχθρούς”;3 Και δεν πρέπει να φοβάστε και τον ίδιο τον εαυτό σας; 4 Γιατί έχετε πληγώσει τον εαυτό σας και έχετε κάνει “εχθρό” τον Εαυτό σας. 5 Και τώρα πρέπει να πιστεύετε πως δεν είστε εσείς, αλλά κάτι ξένο προς τον εαυτό σας και “κάτι άλλο”, ένα “κάτι” που σας γεμίζει φόβο αντί αγάπη. 6 Ποιος θα σκεφτόταν ποτέ να επιτεθεί σε κάτι που θεωρεί εντελώς αθώο;7 Και ποιος, επειδή επιθυμεί να επιτεθεί, δεν σκέφτεται πως πρέπει να είναι ένοχος που διατηρεί αυτή την επιθυμία, ενώ παράλληλα θέλει την αθωότητα; 8 Ποιος θα μπορούσε να δει τον Υιό του Θεού αθώο και ταυτόχρονα να επιθυμεί τον θάνατό του; 9 Ο Χριστός στέκει μπροστά σας κάθε φορά που κοιτάζετε τον αδελφό σας . 10 Εκείνος δεν έχει φύγει επειδή εσείς έχετε τα μάτια σας κλειστά. 11 Τί μπορείτε να δέιτε όμως όταν ψάχνετε τον Σωτήρα σας και Τον βλέπετε μέσα από τυφλά μάτια;
3. Όταν κοιτάζετε έτσι δεν είναι ο Χριστός αυτός που βλέπετε. 2 Είναι ο “εχθρός” που τον συγχέετε με το Χριστό που κοιτάζετε. 3 Και τον μισείτε επειδή δεν υπάρχει αμαρτία να δείτε μέσα του. 4 Κι ούτε ακούτε την θρηνώδη έκκλησή του, αναλλοίωτη σε περιεχόμενο, όποια κι αν είναι η μορφή της για να γίνετε ένα μαζί του στην αθωότητα και στην ειρήνη. 5 Και όμως κάτω από τα παράλογα ουρλιαχτά του εγώ, αυτή είναι η έκκληση που ο Θεός του έδωσε έτσι ώστε μέσα σε αυτόν να ακούσετε την Έκκλησή Του προς εσάς και να ανταποκριθείτε με το να Του επιστρέψετε αυτό που Του ανήκει.
4. Ο Υιός του Θεού μονάχα αυτό σας ζητά∙ να του επιστρέψετε αυτό που του ανήκει έτσι ώστε να μπορέσετε μαζί Του να το μοιραστείτε.2 Κανένας δεν μπορεί να το έχει μόνος του και θα παραμείνει άχρηστο σε όλους.3 Όταν όμως όλοι σας είστε ενωμένοι, αυτό θα δώσει στον καθένα σας ίση δύναμη για να σώσει τον άλλο και ταυτόχρονα να σώσει και τον εαυτό του.4 Όταν τον έχετε συγχωρήσει ο σωτήρας σας θα σας προσφέρει τη σωτηρία.5 Όταν τον καταδικάσετε θα σας προσφέρει το θάνατο.6 Σε όλους βλέπετε την αντανάκλαση αυτού που επιλέγετε εκείνοι να είναι για σας.7 Αν αποφασίσετε ενάντια στην σωστή λειτουργία τους, την μόνη που έχουν πραγματικά, τους στερείτε όλη τη χαρά που θα έβρισκαν αν εκπλήρωναν τον ρόλο που ο Θεός τους έδωσε.8 Μην σκεφθείτε όμως πως ο Ουρανός χάνεται (έτσι) μονάχα για αυτούς.9 Κι ούτε μπορεί να επανακτηθεί εκτός κι αν μέσα από σας δουν τον δρόμο που ίσως βρείτε αν βαδίσετε πλάι τους.
5. Η σωτηρία του αδελφού σας δεν είναι θυσία επειδή μέσα απ’ τη δική του ελευθερία θα βρείτε κι εσείς τη δική σας.2 Το να επιτρέψετε την εκπλήρωση της λειτουργίας του δεν θα είναι τίποτε άλλο παρά ένα μέσο για να επιτρέψετε να εκπληρωθεί και η δική σας.3 Και έτσι μπορείτε να προχωρήσετε προς τον Ουρανό ή προς την κόλαση αλλά όχι μόνοι σας.4 Πόσο όμορφη θα είναι η απουσία αμαρτιών του αδελφού σας όταν την αντιληφθείτε!5 Και πόσο μεγάλη θα είναι η χαρά σας όταν είναι ελεύθερος να σας προσφέρει το δώρο της όρασης που ο Θεός του έδωσε για σας!6 Δεν χρειάζεται τίποτα άλλο απ’ αυτό∙ να του δώσετε την ελευθερία να εκπληρώσει το έργο που ο Θεός του έδωσε.7 Να θυμάστε πως ό,τι κάνει το κάνετε κι εσείς μαζί του ώσπου να τον δείτε διαφορετικά και να του επιτρέψετε να είναι αυτό που ο Θεός όρισε να είναι για σας.8 Και όπως τον βλέπετε έτσι και ορίζετε την λειτουργία που θα έχει για σας μέχρι να τον δείτε διαφορετικά και να του επιτρέψετε να είναι αυτό που ο Θεός όρισε να είναι για σας.9 Μέσα στο μίσος που ο Υιός του Θεού ίσως τρέφει ενάντια στον εαυτό του, υπάρχει η πεποίθηση πως ο Θεός δεν έχει την δύναμη να σώσει αυτό που δημιούργησε, από τον πόνο της κόλασης.10 Αλλά μέσα στην αγάπη που δείχνει προς τον εαυτό του ο Θεός έχει την ελευθερία της εκπλήρωσης του Θελήματός Του.11 Μέσα στον αδελφό σας βλέπετε την εικόνα της δικής σας πεποίθησης σχετικά με το ποιό πρέπει να είναι το Θέλημα του Θεού για σας.12 Μέσα στην συγχώρεσή σας θα καταλάβετε την αγάπη Του για σας∙ μέσα από την επίθεση πιστεύετε πως σας μισεί νομίζοντας πως ο Ουρανός πρέπει να είναι κόλαση.13 Κοιτάξτε για άλλη μία φορά τον αδελφό σας, με την κατανόηση πως εκείνος είναι ο δρόμος προς τον Ουρανό ή την κόλαση ανάλογα με το πώς εσείς τον αντιλαμβάνεστε.14 Όμως μην ξεχνάτε το εξής∙ ο ρόλος που του δίνετε, δίνεται (ταυτόχρονα) και σε σας και θα βαδίσετε στον ίδιο δρόμο που δείξατε σε εκείνον γιατί αυτή είναι η κρίση για τον ευατό σας.