1.Ο πόνος αποδεικνύει ότι το σώμα πρέπει να είναι πραγματικό. Είναι μια δυνατή σκιώδης φωνή της οποίας οι διαπεραστικές κραυγές θα σιωπούσαν τα λόγια του Αγίου Πνεύματος και θα τα κρατούσαν μακριά από την επίγνωσή σας. Ο πόνος εξαναγκάζει την προσοχή, αποσύροντάς την από το Άγιο Πνεύμα και να επικεντρώνοντάς την σε αυτόν. Ο στόχος του είναι ίδιος με της ευχαρίστησης, επειδή και τα δύο είναι μέσα για να καταστήσουν το σώμα πραγματικό. Όσα μοιράζονται ένα κοινό σκοπό είναι επίσης όμοια. Αυτός είναι ο νόμος του σκοπού ο οποίος ενοποιεί όλα όσα συμμετέχουν σε αυτόν μέσα στον ίδιο. Η ευχαρίστηση και ο πόνος είναι εξίσου μη πραγματικά, επειδή ο σκοπός τους δεν μπορεί να επιτευχθεί. Συνεπώς είναι τα μέσα για το τίποτα, επειδή έχουν ένα σκοπό άνευ νοήματος. Και μοιράζονται την έλλειψη νοήματος που ο ίδιος ο σκοπός τους έχει.
2.Η αμαρτία μεταπίπτει από πόνο σε ευχαρίστηση και ξανά σε πόνο. Επειδή και οι δυο αυτοί μάρτυρες είναι ίδιοι και μεταφέρουν ένα και μοναδικό μήνυμα : «είσαι εδώ, μέσα σε ένα σώμα και μπορεί να πληγωθείς. Μπορείς να έχεις ηδονή επίσης αλλά μόνο με αντίτιμο τον πόνο”. Αυτοί οι μάρτυρες συνδέονται με πολλούς ακόμα. Ο καθένας φαίνεται διαφορετικός επειδή έχει ένα διαφορετικό όνομα κι έτσι φαίνεται ν᾽απαντά σε έναν διαφορετικό ήχο. Εκτός από αυτό, οι μάρτυρες της αμαρτίας είναι όλοι όμοιοι. Ονομάστε την ευχαρίστηση πόνο και θα προκαλέσει πόνο. Ονομάστε τον πόνο ευχαρίστηση κι ο πόνος πίσω από την ευχαρίστηση δεν θα γίνεται πια αισθητός. Οι μάρτυρες της αμαρτίας μετακινούνται από το ένα όνομα στο άλλο, καθώς ο ένας προχωρά μπρος και ο άλλος πίσω. Εν τούτοις, ποιός είναι επικεφαλής δεν έχει σημασία. Οι μάρτυρες της αμαρτίας δεν ακούνε παρά το κάλεσμα του θανάτου.
3.Αυτό το σώμα, χωρίς στόχο από μόνο του, κρατά όλες τις μνήμες σας κι όλες τις ελπίδες σας. Χρησιμοποιείτε τα μάτια του για να βλέπετε, τ᾽ αφτιά του για ν᾽ ακούτε και το αφήνετε να σας λέει τί είναι αυτό που αισθάνεται. Δεν ξέρει. Δεν σας λέει παρά τα ονόματα που του δώσατε να χρησιμοποιεί, όταν προσκαλείτε τους μάρτυρες της πραγματικότητας του. Δεν μπορείτε να επιλέξετε ανάμεσα τους ποιοι είναι πραγματικοί, διότι όποιον κι αν διαλέξετε είναι σαν τους υπόλοιπους. Αυτό τ᾽όνομα ή εκείνο αλλά τίποτα περισσότερο δεν επιλέγετε. Δεν κάνετε έναν μάρτυρα αληθινό επειδή τον φωνάξατε με τ᾽ όνομα της αλήθειας. Η αλήθεια βρίσκεται μέσα του εάν αυτός αντιπροσωπεύει την αλήθεια. Ειδεμή ψεύδεται, ακόμα κι αν τον αποκαλέσετε με το άγιο Όνομα του Ίδιου του Θεού.
4.Ο Μάρτυρας του Θεού δεν βλέπει μάρτυρες επί του σώματος. Ούτε αφουγκράζεται τους μάρτυρες με άλλα ονόματα που μιλούν με άλλους τρόπους για την πραγματικότητα του. Γνωρίζει πως δεν είναι αληθινά. Διότι δεν θα μπορούσε να περιέχει ό,τι πιστεύετε πως περιέχει. Ούτε θα μπορούσε να πει ένα τμήμα του Ίδιου του Θεού τί θα έπρεπε να νοιώθει και ποιά είναι η λειτουργία του. Εν τούτοις Αυτός πρέπει ν᾽ αγαπά ό,τι εσείς αγαπάτε. Και για κάθε μάρτυρα του σωματικού θανάτου Αυτός στέλνει ένα μάρτυρα της ζωής σας σε Αυτόν Ο Οποίος δεν γνωρίζει θάνατο. Κάθε θαύμα που Αυτός φέρνει είναι μάρτυρας πως το σώμα δεν είναι πραγματικό. Τους πόνους του και τις ηδονές του Αυτός τους θεραπεύει εξίσου, διότι όλοι οι μάρτυρες της αμαρτίας επιδιώκουν να πάρουν τη θέση του Αγίου Πνεύματος.
5.Το θαύμα δεν κάνει διακρίσεις στα ονόματα με τα οποία αποκαλούνται οι μάρτυρες της αμαρτίας. Απλώς αποδεικνύει πως ό,τι αυτοί αντιπροσωπεύουν δεν έχει αποτελέσματα. Κι αυτό το αποδεικνύει επειδή τα δικά του αποτελέσματα έχουν έρθει να πάρουν την θέση τους. Δεν έχει σημασία το όνομα με το οποίο ονομάσατε τα βάσανα σας. Δεν υπάρχουν πια. Εκείνος Ο Οποίος φέρνει το θαύμα τα αντιλαμβάνεται όλα ως ένα και ονομασμένα με τό όνομα του φόβου. Όπως ο φόβος είναι μάρτυρας του θανάτου, έτσι και το θαύμα είναι μάρτυρας της ζωής. Είναι ένας μάρτυρας που κανείς δεν μπορεί ν᾽ αρνηθεί, διότι φέρνει τα αποτελέσματα της ζωής. Οι θνήσκοντες ζουν, οι πεθαμένοι εγείρονται, κι ο πόνος έχει εξαφανισθεί. Εν τούτοις ένα θαύμα δεν μιλά για τον εαυτό του, αλλά για ό,τι αντιπροσωπεύει.
6.Και η αγάπη, επίσης έχει σύμβολα σ έναν κόσμο αμαρτίας. Το θαύμα συγχωρεί διότι αντιπροσωπεύει ό,τι είναι πέρα από την συγχώρεση και είναι αληθινό. Πόσο ανόητο και παράλογο είναι να νομίζετε πως ένα θαύμα δεσμεύεται από νόμους που ήρθε μόνο για να τους εξουδετερώσει. Οι νόμοι της αμαρτίας έχουν διαφορετικούς μάρτυρες με διαφορετικές δυνάμεις. Και μαρτυρούν διαφορετικά βάσανα. Εν τούτοις σ᾽ Εκείνον Ο Οποίος αποστέλλει τα θαύματα για να ευλογήσει τον κόσμο, μια μικροσκοπική σουβλιά πόνου, λίγη εγκόσμια ηδονή και η επιθανάτια αγωνία δεν είναι παρά ένας μοναδικός ήχος: ένα κάλεσμα για θεραπεία κι ένα γοερό κλάμα για βοήθεια μέσα σ᾽ έναν κόσμο μιζέριας. Είναι η ομοιότητα τους που αποδεικνύει. Οι νόμοι που τους ονομάζουν διαφορετικά διαλύονται και δείχνονται ανίσχυροι. Ο στόχος ενός θαύματος είναι να φέρνει αυτό σε πέρας. Κι ο ίδιος ο Θεός έχει εγγυηθεί την δύναμη των θαυμάτων για ο,τιδήποτε μαρτυρούν.
7.Ας είστε λοιπόν εσείς μάρτυρες στο θαύμα κι όχι στους νόμους της αμαρτίας. Δεν υπάρχει λόγος να υποφέρετε άλλο πια. Αλλά υπάρχει ανάγκη να θεραπευθείτε, διότι τα βάσανα και η θλίψη του κόσμου τον έχουν καταστήσει κουφό στην λύτρωση και στην σωτηρία του.
8.Η ανάσταση του κόσμου περιμένει την θεραπεία σου και την ευτυχία σου, ώστε να μπορέσεις να δείξεις την θεραπεία του κόσμου. 2Η άγια στιγμή θ᾽αντικαταστήσει όλη την αμαρτία αν απλώς μεταφέρεις τα αποτελέσματά της μαζί σου. 3Και κανείς δεν θα επιλέξει να υποφέρει πια. 4Ποιά άλλη καλύτερη λειτουργία από αυτήν θα μπορούσες να υπηρετήσεις; 5Θεραπεύσου ώστε να μπορείς να θεραπεύεις και μην υποφέρεις από την να εφαρμογή των νόμων της αμαρτίας πάνω σου. 6Και η αλήθεια θα αποκαλυφθεί σε σένα που επιλέγεις ν᾽αφήσεις τα σύμβολα της αγάπης να αντικαταστήσουν την αμαρτία.