1. Δεν βλέπετε πως όλη σας η δυστυχία προέρχεται από την παράξενη πεποίθησή σας ότι είστε ανίσχυροι; 2Το τίμημα της αμαρτίας είναι να νιώθετε αβοήθητοι. 3Η αίσθηση ότι είστε αβοήθητοι είναι προϋπόθεση της αμαρτίας είναι η μόνη απαίτησή της, το μόνο που σας ζητά να πιστέψετε. 4Μόνο οι απελπισμένοι θα μπορούσαν να το πιστέψουν. 5Η φρικαλεότητα είναι κάτι που μόνο οι μικροί βρίσκουν ελκυστικό. 6Και μόνο αυτοί που αρχικά πιστεύουν ότι είναι μικροί θα μπορούσαν να νιώσουν έλξη γι’ αυτή. 7Η δολιότητα ενάντια στον Υιό του Θεού αποτελεί την άμυνα εκείνων που δεν ταυτίζονται μαζί του. 8Και είτε είστε με το μέρος του είτε εναντίον του ή τον αγαπάτε ή του επιτίθεστε, είτε προστατεύετε την ενότητά του είτε βλέπετε να έχει κατατροπωθεί από την επίθεσή σας.
2. Κανείς δεν πιστεύει πως ο Υιός του Θεού είναι ανίσχυρος.2 Και αυτοί που θεωρούν τους εαυτούς τους αβοήθητους πρέπει να πιστεύουν πως δεν είναι ο Υιός του Θεού.3 Τι άλλο μπορούν να είναι παρά ο εχθρός του;4 Και τι άλλο μπορούν να κάνουν απ’ το να τον φθονούν για την δύναμή του και μέσω του φθόνου να καταλήγουν στο να αισθάνονται φόβο γι’ αυτή τη δύναμη;5 Αυτοί οι σκοτεινοί, οι σιωπηλοί και φοβισμένοι, οι μόνοι, χωρίς επικοινωνία και φοβούμενοι ότι η δύναμη του Υιού του Θεού θα τους κατακεραυνώσει και θα τους θανατώσει και έτσι εγείρουν την αδυναμία τους εναντίον του.6 Ενώνονται σ’ ένα στρατό από αβοήθητους, δυστυχείς σ’ ένα πόλεμο εκδίκησης, πικρίας και μίσους εναντίον του για να τον κάνουν ένα μ’ αυτούς.7 Επειδή δεν ξέρουν πως είναι ένα μ’ αυτόν, δεν γνωρίζουν ποιόν μισούν.8 Είναι πράγματι ένας αξιολύπητος στρατός και υπάρχει για τον καθέναν τους τόση πιθανότητα στο να επιτεθεί στον αδελφό του ή στον ίδιο του τον εαυτό όσο και στο να θυμηθεί πως όλοι τους είχαν ένα κοινό σκοπό.
3. Φαίνονται γεμάτοι μανία και κομπασμό, γεμάτοι δύναμη οι σκοτεινοί.2 Όμως δεν γνωρίζουν τον “εχθρό” τους, το μόνο που γνωρίζουν είναι το ότι τον μισούν.3 Έχουν κοινό μίσος αλλά δεν είναι ενωμένοι μεταξύ τους.4 Γιατί αν είχαν ενωθεί θα ήταν αδύνατο να υπάρχει αυτό το μίσος.5 Ο στρατός των ανίσχυρων διαλύεται μπροστά στην δύναμη.6 Αυτοί που είναι δυνατοί δεν είναι ποτέ δόλιοι διότι δεν έχουν ανάγκη να ονειρεύονται την δύναμή τους προσπαθώντας να την εκδραματίσουν.7 Πώς θα μπορούσε να δράσει ένας στρατός στα όνειρα; 8Θα μπορούσατε να τον δείτε να επιτίθεται στους πάντες και τα πάντα.9 Τα όνειρα δεν έχουν καμία λογική. 10Ένα λουλούδι μετατρέπεται σε φονικό ακόντιο, ένα παιδί γίνεται γίγαντας και ένα ποντίκι βρυχάται σαν λιοντάρι. 11Και η αγάπη το ίδιο εύκολα μετατρέπεται σε μίσος. 12Αυτός δεν είναι στρατός αλλά φρενοκομείο. 13Αυτό που φαίνεται να είναι μία προσχεδιασμένη επίθεση δεν είναι παρά ένα ξέσπασμα παραλογισμού.
4. Πράγματι ο στρατός των ανίσχυρων δεν έχει δύναμη. 2Δεν έχει ούτε όπλα ούτε εχθρό ν’ αντιμετωπίσει. 3Ναι, μπορεί να γυρίσει τον κόσμο ανάποδα αναζητώντας εχθρό. 4Αλλά δεν μπορεί να βρει αυτό που δεν υπάρχει. 5Ναι, μπορεί να ονειρευτεί ότι βρήκε έναν εχθρό αλλά η απόφασή του αλλάζει ακόμα και την ώρα της επίθεσης έτσι που να προσπαθήσει να βρει άλλον εχθρό χωρίς ποτέ να βρίσκει ικανοποίηση στη νίκη. 6Και ορμά συνέχεια ενάντια στον εαυτό του με την εντύπωση ότι κάπου είδε τον μεγάλο εχθρό που πάντοτε ξεφεύγει από την δολοφονική του επίθεση με το να μετατρέπεται σε κάτι άλλο. 7Πόσο δόλιος φαίνεται αυτός ο εχθρός που αλλάζει έτσι που να γίνεται αδύνατη η αναγνώρισή του.
5. Ωστόσο, το μίσος χρειάζεται έναν στόχο. 2Δεν μπορεί να διατηρηθεί η πίστη στην αμαρτία χωρίς την ύπαρξη κάποιου εχθρού. 3Ποιός από αυτούς που πιστεύουν στην αμαρτία τολμά να πιστέψει ότι δεν έχει κανένα εχθρό; 4Μπορεί να παραδεχθεί ότι κανείς δεν τον κατέστησε ανίσχυρο; 5Η λογική σίγουρα θα του έλεγε να μην ψάχνει για κάτι που δεν υπάρχει. 6Όμως, πρέπει πρώτα να είναι πρόθυμος να αντιληφθεί έναν κόσμο όπου κανένας εχθρός δεν υπάρχει. 7Δεν είναι απαραίτητο να καταλάβει πως μπορεί να κάνει κάτι τέτοιο. 8Ούτε θα έπρεπε να προσπαθήσει. 9Διότι αν εστιαστεί σε αυτό που δεν μπορεί να καταλάβει, δεν θα κάνει τίποτε άλλο από το να δώσει έμφαση στην ανημποριά του και να επιτρέψει στην αμαρτία να του πει πως ο εχθρός πρέπει να είναι ο ίδιος ο εαυτός του. 10Αφήστε τον μονάχα να κάνει στον εαυτό του αυτές τις ερωτήσεις σχετικά με ό,τι πρέπει να αποφασίσει πως πρέπει να γίνει γι’ αυτόν:
11Επιθυμώ έναν κόσμο που να κυβερνώ αντί έναν που να με κυβερνά;
12Επιθυμώ έναν κόσμο όπου είμαι δυνατός αντί αβοήθητος;
13Επιθυμώ έναν κόσμο στον οποίο δεν έχω εχθρούς και δεν μπορώ να αμαρτάνω;
14Και θέλω να δω αυτό που αρνήθηκα επειδή αυτό είναι η αλήθεια;
6. Ίσως έχετε ήδη απαντήσει στις πρώτες τρεις ερωτήσεις αλλά όχι ακόμη στην τελευταία. 2Διότι αυτή εξακολουθεί να φαίνεται τρομακτική σε αντίθεση με τις άλλες. 3Όμως η λογική μπορεί να σας διαβεβαιώσει ότι είναι όλες ίδιες. 4Είπαμε ότι αυτό το έτος θα δινόταν έμφαση στην ομοιότητα των πραγμάτων που είναι όμοια. 5Αυτή η τελική ερώτηση, που είναι όντως η τελευταία που χρειάζεται να αποφασίσετε, εξακολουθεί να φαίνεται σαν απειλή ενώ οι άλλες δεν σας απειλούν. 6Κι αυτή η φανταστική διαφορά μεταξύ τους μαρτυρά την πεποίθηση που έχετε πως η αλήθεια ίσως είναι ο εχθρός που θα βρείτε. 7Εδώ λοιπόν θα μπορούσε να φανεί η τελευταία, εναπομείνασα ελπίδα να βρείτε την αμαρτία και να μην δεχθείτε την δύναμη.
7. Μην ξεχνάτε πως η επιλογή της αμαρτίας ή της αλήθειας, της ανημποριάς ή της δύναμης, είναι η επιλογή για το αν θα επιτεθείτε ή θα θεραπεύσετε. 2Διότι η θεραπεία πηγάζει από τη δύναμη και η επίθεση από την αδυναμία. 3Δεν μπορεί να θέλετε να θεραπεύσετε αυτόν στον οποίο επιτίθεστε. 4Και αυτόν που έχετε θεραπεύσει πρέπει να είναι αυτός που διαλέξατε να προστατεύσετε από την επίθεση. 5Και τι άλλο είναι αυτή η απόφαση παρά η επιλογή να τον δείτε μέσα από τα μάτια του σώματος ή να αφήσετε να σας αποκαλυφθεί μέσω της αληθινής όρασης; 6Το πώς αυτή η απόφαση θα οδηγήσει στα αποτελέσματά της ας μην σας απασχολεί. 7Όμως, το πώς θέλετε να βλέπετε είναι δική σας επιλογή. 8Αυτά τα μαθήματα αφορούν την αιτία, όχι το αποτέλεσμα.
8. Σκεφθείτε προσεκτικά την απάντησή σας σε αυτή την τελευταία ερώτηση που αφήσατε ακόμα αναπάντητη. 2Και αφήστε την λογική σας να σας πει ότι πρέπει να απαντηθεί και απαντέται στις τρεις άλλες. 3Και τότε θα σας είναι ξεκάθαρο πως καθώς κοιτάζετε τα αποτελέσματα της αμαρτίας σε οποιαδήποτε μορφή, το μόνο που χρειάζεται να κάνετε είναι απλώς να ρωτήσετε τον εαυτό σας:
4Αυτό είναι που θα ήθελα να δω; 5Αυτό είναι που θέλω;
9. Αυτή είναι η μόνη σας απόφαση και η συνθήκη για ό,τι συμβαίνει. 2Είναι άσχετη με το πώς αυτό συμβαίνει αλλά όχι με το γιατί. 3Εσείς το ελέγχετε αυτό. 4Και αν επιλέξετε να δείτε έναν κόσμο χωρίς εχθρούς, όπου δεν είστε αβοήθητοι, θα σας δοθούν τα μέσα να τον δείτε.
10. Γιατί είναι τόσο σημαντική αυτή η τελευταία ερώτηση; 2Η λογική θα σας πει γιατί. 3Όλα της τα στοιχεία εκτός από τον χρόνο, είναι κοινά με τις άλλες τρεις. 4Οι άλλες ερωτήσεις είναι αποφάσεις που μπορείτε να πάρετε και μετά να τις ακυρώσετε και μετά να τις ξαναπάρετε. 5Η αλήθεια όμως είναι συνεχής και υποδηλώνει μία κατάσταση στην οποία είναι αδύνατες οι αμφιταλαντεύσεις. 6Μπορείτε να επιθυμήσετε έναν κόσμο που εσείς να ελέγχετε κι όχι να σας ελέγχει και ύστερα να αλλάξετε γνώμη. 7Μπορείτε να νιώσετε την επιθυμία να αντικαταστήσετε την αδυναμία σας με δύναμη και να την χάσετε αμέσως μόλις υποκύψετε στην πιο μικρή έλξη για αμαρτία. 8Και μπορείτε να θελήσετε να δείτε έναν κόσμο αναμάρτητο και να επιτρέψετε σε έναν “εχθρό” να σας βάλει στον πειρασμό να χρησιμοποιήσετε τα μάτια του σώματος και ν’ αλλάξετε αυτό που επιθυμείτε.
11. Το περιεχόμενο κάθε ερώτησης είναι το ίδιο. 2Η κάθε μία από αυτές ρωτά αν είστε πρόθυμοι να αντικαταστήσετε τον κόσμο της αμαρτίας με αυτόν που βλέπει το Άγιο Πνεύμα, αφού αυτό είναι που αρνείται ο κόσμος της αμαρτίας. 3Και επομένως, εκείνοι που κοιτάζουν την αμαρτία βλέπουν την άρνηση του πραγματικού κόσμου. 4Ωστόσο, η τελευταία ερώτηση προσθέτει την επιθυμία για σταθερότητα, στην επιθυμία σου να δεις τον πραγματικό κόσμο κι έτσι η επιθυμία γίνεται η μόνη που έχετε. 5Απαντώντας “ναι” στην τελευταία ερώτηση προσθέτετε ειλικρίνεια στις αποφάσεις που ήδη έχετε πάρει για όλες τις υπόλοιπες. 6Διότι μόνο τότε θα έχετε απορρίψει την επιλογή να αλλάξετε πάλι γνώμη. 7Όταν αυτό είναι που δεν θέλετε (το να αλλάξετε γνώμη) τα υπόλοιπα έχουν πλήρως απαντηθεί.
12. Γιατί νομίζετε πως δεν είστε σίγουροι ότι οι άλλες έχουν απαντηθεί; 2Θα ήταν αναγκαίο να ξαναγίνονται οι ερωτήσεις τόσο συχνά αν είχαν απαντηθεί; 3Ώσπου να πάρετε την τελική απόφαση η απάντηση θα είναι και τα δύο και “ναι” και “όχι”. 4Διότι έχετε απαντήσει “ναι” χωρίς να έχετε αντιληφθεί πως το “ναι” πρέπει να σημαίνει “όχι το όχι;” 5Κανείς δεν αποφασίζει ενάντια στην ευτυχία του αλλά μπορεί να το κάνει δίχως να καταλαβαίνει ότι το κάνει. 6Κι αν δει την ευτυχία του ως συνεχώς μεταβαλλόμενη, τώρα αυτό, ύστερα το άλλο και τώρα μια ψεύτικη σκιά προσδεδεμένη στο τίποτα, τότε αποφασίζει ενάντια στην ευτυχία του.
13. Η απατηλή ευτυχία ή η ευτυχία που συνεχώς αλλάζει μορφή ανάλογα με τον τόπο και τον χρόνο, είναι μια ψευδαίσθηση που δεν έχει κανένα νόημα. 2Η ευτυχία πρέπει να είναι συνεχής, διότι επιτυγχάνεται με την παραίτηση από την αστάθεια. 3Δεν μπορεί κανείς να έχει αντίληψη της χαράς παρά μόνο μέσα στην συνεχή όραση. 4Και αυτή μπορεί να δοθεί μόνο σε όσους αδιάλειπτα την επιθυμούν. 5Η δύναμη της επιθυμίας του Υιού του Θεού παραμένει η απόδειξη πως εκείνος που βλέπει τον εαυτό του ως ανίσχυρο κάνει λάθος. 6Επιθυμείτε αυτό που θέλετε και βλέποντάς το θα το θεωρείτε αληθινό. 7Σε καμία σκέψη δεν λείπει η δύναμη να ελευθερώσει ή να σκοτώσει. 8Και καμία σκέψη δεν φεύγει από το νου αυτού που την σκέπτεται ούτε τον αφήνει ανεπηρέαστο.