Κεφ.24.VII. Ο χώρος της συνάντησης

1.Πόσο σθεναρά υπερασπίζονται την ιδιαιτερότητα που θέλουν να πιστεύουν ότι είναι η αλήθεια, όλοι όσοι είναι δεμένοι με αυτόν τον κόσμο!² Οι επιθυμίες τους είναι για αυτούς νόμοι και τους υπακούουν.³ Δεν αρνούνται τίποτα από αυτά που η ιδιαιτερότητά τους απαιτεί.⁴ Δεν αρνούνται τίποτα σε αυτό που αγαπούν.⁵ Και όταν τους καλεί δεν ακούν καμία άλλη Φωνή.⁶ Καμία προσπάθεια δεν είναι μεγάλη, κανένα τίμημα ακριβό για να σώσουν την ιδιαιτερότητά τους από την παραμικρή επίθεση, την ψιθυριστή αμφιβολία, τον υπαινιγμό απειλής ή οτιδήποτε άλλο κι ανταποκρίνονται σε αυτήν με την πιο βαθιά ευλάβεια.⁷ Αυτός είναι ο υιός σας που τον αγαπάτε τόσο όσο σας αγαπά ο Πατέρας σας.⁸ Όμως παίρνει την θέση των δημιουργημάτων σας, τα οποία είναι ο υιός σας, έτσι ώστε να μοιράζεστε την Πατρότητα του Θεού κι όχι να την αρπάξετε από Αυτόν.⁹ Τί είναι αυτός ο υιός που φτιάξατε για να είναι η δύναμή σας;¹⁰ Τί είναι αυτό το παιδί της γης που τρέφετε τόση αγάπη γι´αυτό;¹¹ Τί είναι αυτή η παρωδία της δημιουργίας του Θεού που παίρνει την θέση της δικής σας;¹² Και πού είναι ο Θεός και τα αληθινά σας δημιουργήματα, τώρα που ο οικοδεσπότης του Θεού έχει βρει έναν άλλο υιό που προτιμά αντί για αυτούς;
2.Η ενθύμιση του Θεού δεν λάμπει μονάχη.² Αυτό που βρίσκεται μέσα στον αδελφό σας εξακολουθεί να περιέχει όλη την δημιουργία, όλα όσα δημιουργήθηκαν και δημιουργούν, όλα όσα έχουν ήδη γεννηθεί και όσα είναι ακόμα αγέννητα, αυτά που βρίσκονται ακόμα στο μέλλον ή έχουν περάσει.³ Αυτό που βρίσκεται μέσα στον αδελφό σας είναι αναλλοίωτο και η αμεταβλητότητά σας αναγνωρίζεται με την παραδοχή της.⁴ Η αγιότητα μέσα σας του ανήκει.⁵ Και καθώς την βλέπετε μέσα του επιστρέφει σε εσάς.⁶ Όλη η αξία που έχετε δώσει στην ιδιαιτερότητα ανήκει σε αυτόν και έτσι επιστρέφει σε εσάς.⁷ Όλη η αγάπη και η φροντίδα, η ισχυρή προστασία, η σκέψη μέρα νύχτα, το βαθύ ενδιαφέρον, η μεγάλη αφοσίωση που είστε εσείς, ανήκουν σε αυτόν.⁸ Όλα όσα αποδώσατε στην ιδιαιτερότητα του ανήκουν.⁹ Και ό,τι του ανήκει, ανήκει και σε εσάς.
3.Πώς μπορείτε να γνωρίζετε την αξία σας όταν η ιδιαιτερότητα σάς διεκδικεί;² Πώς μπορείτε να αποτύχετε να γνωρίσετε την αξία σας μέσα στην αγιότητα του αδελφού σας;³ Μην επιζητάτε να καταστήσετε την ιδιαιτερότητά σας αληθινή διότι αν ήταν, τότε εσείς πραγματικά θα ήσασταν χαμένοι.⁴ Να είστε όμως ευγνώμονες που σας δίνεται το να δείτε την αγιότητα του επειδή αυτή είναι η αλήθεια.⁵ Και αυτό που είναι αληθινό μέσα σε εκείνον πρέπει να είναι το ίδιο αληθινό και μέσα σε εσάς.
4.Ρωτήστε τον εαυτό σας το εξής: Μπορείτε εσείς να προστατεύσετε τον νου;² Το σώμα ναι, μπορείτε για λίγο να το προστατεύσετε όχι βέβαια από το χρόνο αλλά προσωρινά.³ Αλλά ό,τι νομίζετε πως σώζετε, το πληγώνετε.⁴ Για ποιο λόγο θα το σώζατε όμως;⁵ Σε αυτή σας την επιλογή βασίζεται και η υγεία και η βλάβη του.⁶ Αν το σώζετε για εντυπωσιασμό, σαν δόλωμα για να πιάσετε κάποιο άλλο ψάρι, προκειμένου να στεγάσετε την ιδιαιτερότητά σας καλύτερα ή αν υφαίνετε έναν ιστό φαινομενικής ομορφιάς και αγάπης για να καλύψει το μίσος σας, τότε το καταδικάζετε σε παρακμή και θάνατο.⁷ Και αν βλέπετε αυτόν τον σκοπό στον αδελφό σας, τέτοια θα είναι και η δική σας καταδίκη.⁸ Υφάνετε καλύτερα ένα “ένδυμα” αγιότητας γύρω του έτσι που η αλήθεια να λάμψει πάνω του και να σας σώσει από την παρακμή.
5.Ο Πατέρας κρατά ασφαλές ό,τι δημιούργησε.² Δεν μπορείτε να το αγγίξετε με τις ψεύτικες ιδέες που φτιάξατε επειδή δεν δημιουργήθηκε από σας.³ Μην επιτρέπετε στις παιδαριώδεις σας φαντασιώσεις να σας τρομάξουν.⁴ Στον αθάνατο δεν μπορεί κανείς να επιτεθεί αυτό που είναι εφήμερο δεν ασκεί καμία επιρροή.⁵ Μόνο ο σκοπός που βλέπετε μέσα σε αυτό έχει νόημα κι αν αυτός είναι αληθής, η ασφάλειά του είναι σίγουρη.⁶ Αν όχι, δεν έχει τότε κανένα σκοπό και δεν χρησιμεύει σε τίποτα.⁷ Οτιδήποτε εκλαμβάνεται ως μέσο για την αλήθεια μοιράζεται την αγιότητά της και αναπαύεται μέσα στο φως με τόση ασφάλεια όση και αυτή.⁸ Και αυτό το φως ούτε θα σβήσει, ούτε αυτό θα χαθεί.⁹ Ο άγιος σκοπός του, του έδωσε αθανασία, ανάβοντας ένα άλλο φως στον Ουρανό, όπου τα δημιουργήματά σας αναγνωρίζουν ένα δώρο από σας, ένα σημάδι πως δεν τα έχετε ξεχάσει.
6.Η δοκιμασία για το κάθε τι πάνω στη γη είναι απλά η εξής: “ποιό σκοπό εξυπηρετεί;” ² Η απάντηση δείχνει τί είναι για εσάς.³ Από μόνο του δεν έχει κανένα νόημα, όμως μπορείτε να του προσδώσετε πραγματικότητα σύμφωνα με τον σκοπό που υπηρετείτε.⁴ Εδώ ο σκοπός και εσείς ταυτίζεστε.⁵ Ο Θεός είναι Μέσο όπως επίσης και Αποτέλεσμα.⁶ Στον Ουρανό το Μέσον και το Αποτέλεσμα είναι ένα και το αυτό, όπως επίσης είναι ένα και με Εκείνον.⁷ Αυτή είναι η κατάσταση της πραγματικής δημιουργίας που δεν βρίσκεται μέσα στον χρόνο αλλά μέσα στην αιωνιότητα.⁸ Κανείς εδώ δεν μπορεί να αντιληφθεί αυτή την περιγραφή.⁹ Κι ούτε υπάρχει τρόπος να μάθει κανείς τί σημαίνει αυτή η κατάσταση.¹⁰ Και δεν θα γίνει κατανοητή μέχρι να προσπεράσετε την μάθηση βαδίζοντας προς Αυτά που σας έχουν δοθεί, και πριν φτιάξετε ξανά έναν άγιο οίκο για τα δημιουργήματά σας.
7.Ένας συνδημιουργός με τον Πατέρα πρέπει να έχει έναν Υιό.² Όμως αυτός ο Υιός πρέπει να έχει δημιουργηθεί όπως ο Εαυτός Του.³ Ένα τέλειο ον που αγκαλιάζει τα πάντα, που δεν έχει ανάγκη να του προστεθεί τίποτα και που δεν του λείπει τίποτα, που δεν έχει γεννηθεί με μέγεθος, ούτε από τον χώρο ή τον χρόνο, που δεν υπόκειται σε περιορισμούς και αβεβαιότητες κανενός είδους.⁴ Εδώ το μέσον και το αποτέλεσμα ενώνονται σε ένα, χωρίς όμως να γνωρίζουν τέλος.⁵ Όλα αυτά είναι αληθινά κι όμως δεν έχουν κανένα νόημα για όποιον διατηρεί έστω κι ένα μάθημα στη μνήμη του που δεν το έχει μάθει, μία σκέψη με αβέβαιο ακόμα σκοπό, ή μία επιθυμία που ο στόχος της είναι διττός.
8.Αυτά τα μαθήματα δεν επιχειρούν να διδάξουν κάτι που δεν μαθαίνεται εύκολα.² Ο στόχος τους δεν υπερβαίνει τον δικό σας εκτός από το ότι λένε, πως ό,τι σας ανήκει θα έρθει σ᾽εσάς  όταν είστε έτοιμοι.³ Εδώ τα μέσα και ο σκοπός διαχωρίζονται επειδή έτσι κατασκευάστηκαν κι έτσι γίνονται αντιληπτά.⁴ Επομένως τα αντιμετωπίζουμε σαν να ήταν χωριστά.⁵ Είναι ουσιώδες να έχετε υπόψη σας πως όλη η αντίληψη  εξακολουθεί να είναι αντεστραμμένη ώσπου να κατανοηθεί ο σκοπός της.⁶ Η αντίληψη δεν φαίνεται ότι είναι ένα μέσον.⁷ Και αυτό είναι που κάνει δύσκολο να συλληφθεί όλη η έκταση αυτού από το οποίο εξαρτάται ο σκοπός τον οποίο βλέπετε. ⁸ Η αντίληψη φαίνεται να σας διδάσκει αυτό που βλέπετε.⁹ Όμως απλά και μόνο μαρτυρά αυτό που εσείς διδάξατε.¹⁰ Είναι η εξωτερική εικόνα μιας ευχής, μία εικόνα που θελήσατε να είναι αληθινή.
9.Κοιτάξτε τον εαυτό σας και θα δείτε ένα σώμα.² Κοιτάξετε αυτό το σώμα σ᾽ένα διαφορετικό φως και  θα φανεί διαφορετικό. Και χωρίς φως φαίνεται πώς έχει φύγει.³ Όμως είστε βέβαιοι πως βρίσκεται εκεί επειδή εξακολουθείτε να το αισθάνεστε με τα χέρια σας και το ακούτε να κινείται.⁴ Να λοιπόν μία εικόνα που θέλετε να είναι ο εαυτός σας.⁵ Είναι το μέσον που κάνει την ευχή σας να βγει αληθινή.⁶ Δίνει τα μάτια με τα οποία το κοιτάτε, τα χέρια με τα οποία το πιάνετε και τα αφτιά με τα οποία ακούτε τους ήχους που κάνει.⁷ Σας αποδεικνύει την ίδια του την πραγματικότητα.
10.Έτσι το σώμα έγινε μία θεωρία για σας, χωρίς να υπάρχει τρόπος να βρεθούν περαιτέρω αποδείξεις, πέραν από αυτό το ίδιο και χωρίς καμία διαφυγή από τα όρια της όρασής του.² Η πορεία του είναι βέβαιη όταντην βλέπετε μέσα από τα δικά του μάτια.³ Μεγαλώνει και μαραίνεται, αναπτύσσεται και πεθαίνει.⁴ Και εσείς δεν μπορείτε να διανοηθείτε τον εαυτό σας ξέχωρα από αυτό.⁵ Το κατονομάζετε ως αμαρτωλό και μισείτε τις πράξεις του κρίνοντάς το ως κακό.⁶ Όμως η ιδιαιτερότητά σας ψιθυρίζει “αυτός είναι ο υιός μου ο αγαπητός με τον οποίο ευαρεστούμαι”^.7 Έτσι ο “υιός” γίνεται το μέσον που θα εξυπηρετήσει τον σκοπό του “πατρός” του.8 Δεν υπάρχει καμία ομοιότητα μεταξύ τους, ούτε καν κάτι κοινό, αλλά εξακολουθεί το μέσον να προσφέρει στον “πατέρα” αυτό που εκείνος επιθυμεί.⁹ Αυτή είναι η παρωδία ενάντια στην δημιουργία του Θεού.¹⁰ Κι όπως η δημιουργία του Υιού Του Τού προσέφερε χαρά και μαρτυρά την Αγάπη Του και μοιράζεται τον σκοπό Του, έτσι και το σώμα μαρτυρά την ιδέα που το κατασκεύασε και μιλά για την πραγματικότητα και την αλήθεια της.
11.Έτσι λοιπόν δύο υιοί υφίστανται και οι δύο φαίνεται να βαδίζουν στην γη χωρίς ποτέ να συναντώνται.² Τον ένα τον αντιλαμβάνεστε έξω από τον εαυτό σας, ως δικό σας αγαπητό υιό.³ Ο άλλος αναπαύεται εντός, ως Υιός του Πατρός Του, μέσα στον αδελφό σας όπως και μέσα σας.⁴ Η διαφορά μεταξύ τους δεν έγκειται στην εμφάνισή τους, ούτε στο πού πηγαίνουν, ούτε καν στο τί κάνουν.⁵ Έχουν διαφορετικό σκοπό.⁶ Αυτός ο σκοπός είναι που τους ενώνει με τους ομοίους τους ενώ τους κρατά παντελώς μακριά από ό,τι έχει διαφορετικό σκοπό.⁷ Ο Υιός του Θεού διατηρεί το Θέλημα του Πατρός Του.⁸ Ο υιός του ανθρώπου αντιλαμβάνεται μία αλλότρια θέληση και θα ήθελε να ίσχυε αυτή η αντίληψή του.⁹ Και έτσι η αντίληψή του εξυπηρετεί την επιθυμία του με το να της προσδίδει φαινομενική αλήθεια.¹⁰ Όμως η αντίληψη μπορεί να υπηρετήσει έναν άλλο σκοπό.11 Συνδέεται με την ιδιαιτερότητα μόνο κατά δική σας επιλογή.¹² Και σας δόθηκε να μπορείτε να κάνετε μία διαφορετική επιλογή και να χρησιμοποιήσετε την αντίληψη για ένα διαφορετικό σκοπό.¹³ Και αυτό που βλέπετε θα υπηρετήσει καλά εκείνο τον σκοπό και θα αποδείξει την πραγματικότητά του σε σας.