1.Η μάθηση είναι αλλαγή. Η λύτρωση δεν αναζητά να χρησιμοποιήσει ένα μέσον υπερβολικά ξένο προς την σκέψη σας για να είναι χρήσιμη, ούτε να κάνει το είδος της αλλαγής που δεν θα μπορούσατε ν αναγνωρίσετε. Οι έννοιες χρειάζονται όσο διαρκεί η αντίληψη, και η αλλαγή των εννοιών είναι καθήκον της λύτρωσης. Διότι πρέπει να κάνει τις συναλλαγές στις αντιθέσεις, όχι στην αλήθεια, η οποία δεν έχει αντίθετο και δεν μπορεί ν αλλάξει. Στις έννοιες αυτού του κόσμου είναι οι ένοχοι “κακοί”· οι “καλοί” είναι αθώοι. Κι όλοι εδώ κρατούν μια ιδέα του εαυτού τους στην οποία υπολογίζουν οι “καλοί” να τους συγχωρέσουν αυτούς τους “κακούς”. Και δεν εμπιστεύονται το “καλό” σε κανέναν, πιστεύοντας ότι το “κακό” πρέπει να καραδοκεί από πίσω. Αυτή η ιδέα δίνει έμφαση στην δολιότητα, και η εμπιστοσύνη γίνεται αδύνατη. Ούτε και θα μπορούσε ν αλλάξει όσο αντιλαμβάνεσθε το “κακό” εντός σας.
2.Δεν θα μπορούσατε να χαρακτηρίσετε τις “κακόβουλες” σκέψεις σας όσο βλέπετε αξία στην επίθεση. Θα τις αντιληφθείτε μερικές φορές, αλλά δεν θα τις δείτε ως μη έχουσες σημασία. Κι έτσι έρχονται με τρομακτικές μορφές με περιεχόμενο ακόμα συγκαλυμμένο, για να ταρακουνήσουν την θλιβερή ιδέα του εαυτού σας και να την αμαυρώσουν μ ένα ακόμα “έγκλημα”. Δεν μπορείτε να δώσετε στον εαυτό σας την αθωότητα σας, επειδή είστε γεμάτος σύγχυση σχετικά με τον εαυτό σας. Αλλά εάν ένας αδελφός σας ανατείλει στην όραση σας ως ολοκληρωτικά άξιος συγχωρήσεως, τότε η ιδέα που έχετε για τον εαυτό σας αλλάζει πλήρως. Οι “κακόβουλες” σκέψεις σας έχουν συγχωρεθεί μαζί με τις δικές του, επειδή δεν τις αφήσατε να σας επηρεάσουν. Δεν επιλέγετε πλέον να είστε το σημείο του κακού και της ενοχής μέσα του. Και καθώς δίνετε την εμπιστοσύνη σας σ ό,τι είναι καλό μέσα του, το δίνετε στο καλό μέσα σας.
3.Με όρους εννοιών, είναι ότι τον βλέπετε σαν κάτι περισσότερο από ένα σώμα, διότι το καλό δεν είναι ποτέ αυτό που φαίνεται να είναι το σώμα. Οι πράξεις του σώματος γίνονται αντιληπτές σαν να προέρχονται από το ευτελέστερο τμήμα σας, και το δικό του επίσης. Εστιαζόμενοι στο καλό πάνω του, το σώμα γίνεται όλο και λιγότερο επίμονο στην όραση σας, και τελικά φαίνεται ως λίγο περισσότερο από μια σκιά που περιβάλλει το καλό. Και αυτή θα είναι η ιδέα για τον εαυτό σας, όταν θα έχετε φθάσει στον κόσμο πέρα απ την όραση που οι οφθαλμοί σας μόνο μπορούν να σας προσφέρουν να δείτε. Διότι δεν θα ερμηνεύσετε ό,τι βλέπετε χωρίς την Βοήθεια που ο Θεός σας έχει δώσει. Και στην Όραση Του υπάρχει ένας άλλος κόσμος.
4.Ζείτε σ εκείνο τον κόσμο τόσο όσο και σ αυτόν. Διότι και οι δύο είναι έννοιες του εαυτού σας, οι οποίες μπορούν να εναλλάσσονται αλλά ποτέ να διατηρηθούν από κοινού. Η αντίθεση είναι πολύ μεγαλύτερη απ ό,τι νομίζετε, διότι θ αγαπήσετε αυτήν την ιδέα του εαυτού σας, επειδή δεν κατασκευάσθηκε αποκλειστικά για σας. Γεννήθηκε και σας δόθηκε ως δώρο για κάποιον που δεν είναι αντιληπτός ως ο εαυτός σας. Διότι η συγχώρεση σας, προσφερθείσα σ αυτόν, έχει γίνει αποδεκτή τώρα και για τους δύο σας.
5.Έχετε πίστη σ αυτόν που βαδίζει μαζί σας, έτσι ώστε η τρομακτική ιδέα για τον εαυτό σας να μπορέσει ν αλλάξει. Και κοιτάξτε το καλό σ αυτόν, ώστε να μην μπορεί να τρομάζετε από τις “κακόβουλες” σκέψεις σας διότι δεν σκιάζουν την θέα σας γι αυτόν. Κι όλο κι όλο που αυτή η μετατόπιση απαιτεί είναι να είστε πρόθυμοι να εμφανισθεί αυτή η χαρούμενη αλλαγή. Τίποτα περισσότερο απ αυτό δεν ζητείται. Για λογαριασμό του, θυμηθείτε τί έφερε ως επακόλουθο η ιδέα περί του εαυτού σας, που έχετε τώρα, και καλωσορίστε την χαρούμενη αντίθεση που σας προσφέρθηκε. Τεντώστε το χέρι σας, ώστε να λάβετε το δώρο της ευγενούς συγχώρεσης και προσφέρετε την σε κάποιον του οποίου η ανάγκη γι αυτήν είναι ακριβώς η ίδια με την δική σας. Κι αφήστε την σκληρή ιδέα περί του εαυτού σας ν αλλάξει μ εκείνη που φέρνει την ειρήνη του Θεού.
6.Η ιδέα του εαυτού σας που έχετε τώρα θα βεβαίωνε ότι η λειτουργία σας εδώ θα παραμείνει για πάντα ανεκπλήρωτη και απραγματοποίητη. Κι έτσι σας καταδικάζει σε μια πικρή αίσθηση βαθειάς κατάθλιψης και ματαιότητας. Εν τούτοις δεν χρειάζεται να είναι αμετάβλητη, εκτός κι αν εσείς επιλέξετε να την κρατήσετε πέρα από κάθε ελπίδα μεταβολής και να την κρατήσετε στατική και καλυμμένη μέσα στο νου σας. Δώστε την σ Αυτόν ο Οποίος καταλαβαίνει τις αλλαγές που χρειάζεται για να την αφήσει να υπηρετήσει την λειτουργία που σας δόθηκε να σας φέρει ειρήνη, ώστε να μπορείτε να προσφέρετε ειρήνη για να την έχετε δική σας. Εναλλακτικές λύσεις υπάρχουν στο νου σας για να τις χρησιμοποιήσετε, και μπορείτε εσείς οι ίδιοι να δείτε έναν άλλο τρόπο. Δεν θα προτιμούσατε να θεωρήσετε τον εαυτό σας ως απαραίτητο για την λύτρωση του κόσμου, αντί για εχθρό της λύτρωσης;
7.Η ιδέα του εαυτού στέκεται σας ασπίδα, ένα σιωπηλό εμπόδιο μπροστά στην αλήθεια, και την κρύβει από την όραση σας. Όλα τα πράγματα που βλέπετε είναι εικόνες, διότι τις κοιτάζετε σαν μέσ από ένα φράγμα που θολώνει την όραση σας και παραμορφώνει αυτό που βλέπετε, έτσι ώστε δεν βλέπετε τίποτα καθαρά. Το φως εμποδίζεται απ όλα όσα βλέπετε. Το πολύ, να δείτε φευγαλέα μια σκιά από κείνο που βρίσκεται εκεί. Το λιγότερο, απλά κοιτάζετε το σκοτάδι, κι αντιλαμβάνεσθε τις τρομοκρατημένες φαντασιώσεις που προέρχονται από ένοχες σκέψεις κι έννοιες που γεννήθηκαν από φόβο. Κι ό,τι βλέπετε είναι κόλαση, διότι ο φόβος είναι κόλαση. Όλα όσα σας έχουν δοθεί είναι για την λύτρωση· η όραση, το όραμα κι ο εσωτερικός Οδηγός όλα σας οδηγούν έξω από την κόλαση μαζί μ εκείνους που αγαπάτε δίπλα σας, και το σύμπαν μαζί τους.
8.Κοιτάξτε τον ρόλο σας μέσα στο σύμπαν! Σε κάθε μέρος της δημιουργίας ο Κύριος της Αγάπης και της ζωής έχει εμπιστευθεί όλη την λύτρωση από την αθλιότητα της κόλασης. Και στο καθένα Αυτός έχει επιτρέψει στην χάρη να είναι ένας σωτήρας προς τους άγιους που έχει ειδικά εμπιστευθεί στην φροντίδα του. Κι αυτό μαθαίνει αυτός όταν πρώτα θεωρεί έναν αδελφό όπως θεωρεί τον εαυτό του, και βλέπει τον καθρέφτη του εαυτού του σ αυτόν. Έτσι μπαίνει στην άκρη η ιδέα του εαυτού του, διότι τίποτα δεν στέκεται ανάμεσα στην όραση του και σ αυτό που κοιτάζει, για να κρίνει αυτό που βλέπει. Και σ αυτό το μοναδικό όραμα βλέπει το πρόσωπο του Χριστού, και καταλαβαίνει ότι κοιτάζει τους πάντες όπως κοιτάζει αυτό. Διότι υπάρχει φως εκεί όπου πριν υπήρχε σκοτάδι, και τώρα το πέπλο έχει σηκωθεί από την όραση του.
9.Το πέπλο στο πρόσωπο του Χριστού, ο φόβος του Θεού και της λύτρωσης, και η αγάπη της ενοχής και του θανάτου, είναι όλα διαφορετικά ονόματα για ένα μόνο λάθος· ότι υπάρχει ένας χώρος ανάμεσα σε σας και τον αδελφό σας, που σας διαχωρίζει, εξ αιτίας μιας ψευδαίσθησης του εαυτού σας που κρατά τον αδελφό σας μακριά από σας, και σας απ αυτόν. Το σπαθί της κρίσης είναι το όπλο που δίνετε στην ψευδαίσθηση του εαυτού σας, για να μπορεί να πολεμήσει για να διατηρήσει το χώρο που κρατά τον αδελφό σας σε απόσταση και δίχως αγάπη. Εν τούτοις ενώ κρατάτε αυτό το σπαθί, πρέπει να αντιλαμβάνεσθε το σώμα ως τον εαυτό σας, διότι είστε περιορισμένοι στον διαχωρισμό από την όραση εκείνου κρατά καθρέφτη μιας άλλης άποψης του εαυτού σας.
10.Τί άλλο είναι ο πειρασμός εκτός από την επιθυμία να παραμείνετε στην κόλαση και την αθλιότητα; Και τί άλλο θα μπορούσε αυτό να επιφέρει εκτός από μια εικόνα του εαυτού σας που να μπορεί να είναι άθλια, και να παραμένει στην κόλαση και τα βάσανα; Αυτός που έχει μάθει να μην βλέπει έτσι τον αδελφό του έχει λυτρωθεί, και συνεπώς αποτελεί έναν λυτρωτή και για τους υπόλοιπους. Σε όλους ο Θεός έχει εμπιστευθεί τους πάντες διότι ένας εν μέρει σωτήρας θα ήταν κάποιος που δεν είναι παρά εν μέρει λυτρωμένος. Οι άγιοι τους οποίους ο Θεός σας έδωσε για να σώσετε είναι ο καθένας που συναντάτε ή κοιτάζετε, μην γνωρίζοντας ποιοι είναι: όλοι εκείνοι που είδατε για μια στιγμή και τους ξεχάσατε, κι εκείνοι που γνωρίζατε για καιρό, κι εκείνοι που θα συναντήσετε στο μέλλον , εκείνοι που έχουν ξεχαστεί και οι αγέννητοι ακόμα. Διότι ο Θεός σας έδωσε τον Υιό Του να τον σώσετε από κάθε ιδέα που είχε ποτέ.
11.Εν τούτοις ενώ εύχεσθε να παραμένετε στην κόλαση, πώς θα μπορούσατε να είστε ο λυτρωτής του Υιού του Θεού; Πώς θα γνωρίζατε την ιερότητα του ενώ τον βλέπετε ξέχωρα από την δική σας; Διότι η ιερότητα βλέπεται μέσα από άγια μάτια που κοιτάζουν την ιερότητα εντός, κι έτσι προσδοκούν να την βλέπουν παντού. Κι έτσι την προκαλούν στον καθένα που κοιτάζουν ώστε αυτός να μπορέσει να είναι ό,τι περιμένουν απ αυτόν. Αυτό είναι το όραμα του λυτρωτή· να βλέπει την αθωότητα του σ όλα όσα κοιτάζει, και να βλέπει την δική του λύτρωση παντού. Δεν διατηρεί καμιά ιδέα για τον εαυτό του ανάμεσα στα ήρεμα και ανοιχτά του μάτια και σ αυτό που βλέπει. Φέρνει το φως σ εκείνο που κοιτάζει, έτσι ώστε να μπορέσει να το δει έτσι όπως είναι πραγματικά.
12.Όποια μορφή κι αν φαίνεται να παίρνει ο πειρασμός, πάντα αντικατοπτρίζει την επιθυμία να είστε κάποιος που δεν είστε. Κι απ αυτήν την επιθυμία εγείρεται μια ιδέα, διδάσκοντας πως είστε εκείνο το πράγμα που θέλετε να είστε. Θα παραμείνει η ιδέα περί του εαυτού σας μέχρις ότου η επιθυμία που την γέννησε δεν θα είναι πια αγαπητή. Αλλά όσο την τρέφετε ενδόμυχα, θα βλέπετε τον αδελφό σας όμοιο με τον εαυτό του οποίου την εικόνα έχει δημιουργήσει η επιθυμία σας. Διότι το να βλέπετε αντιπροσωπεύει μια επιθυμία, επειδή αυτή έχει την δύναμη έτσι να δημιουργεί. Εν τούτοις μπορεί να κοιτάξει με αγάπη ή μπορεί να κοιτάξει με μίσος, κι αυτό εξαρτάται μόνο από την απλή επιλογή του εάν θα θέλατε να ενωθείτε με ό,τι βλέπετε, ή να κρατηθείτε χωριστά και μακριά.
13.Το όραμα του λυτρωτή είναι τόσο αθώο από το τί είναι ο αδελφός σας όσο είναι κι ελεύθερο από οποιαδήποτε κρίση που έγινε για σας. Δεν βλέπει κανένα παρελθόν σε κανέναν. Κι έτσι υπηρετεί έναν πλήρως ανοιχτό νου, ασκίαστο από παλιές έννοιες, κι έτοιμο να κοιτάξει μόνο το παρόν. Δεν μπορεί να κρίνει διότι δεν γνωρίζει. Κι αναγνωρίζοντας αυτό, απλά ρωτά, ” Ποιό είναι το νόημα αυτού που βλέπω;”. Τότε δίνεται η απάντηση,. Και η πόρτα κρατιέται ανοικτή διάπλατα για το πρόσωπο του Χριστού να λάμψει πάνω σ αυτόν που ρωτά, με αθωότητα, να δει πέρα από το πέπλο παλιών ιδεών κι αρχαίων εννοιών που φυλάχθηκαν για τόσο καιρό πολύτιμες ενάντια στο όραμα του Χριστού εντός σας.
14.Να αγρυπνάτε ενάντια στον πειρασμό, λοιπόν, ενθυμούμενοι ότι δεν είναι παρά μια επιθυμία, παράλογη και άνευ σημασίας, να κάνετε τον εαυτό σας κάτι που δεν είναι. Και σκεφθείτε επίσης τί θα ήσασταν αντ αυτού. Είναι κάτι τρελό, επίπονο και θανατηφόρο1 ένα δόλιο πράγμα μαύρης απελπισίας, αποτυχημένων ονείρων και μη εναπομένουσας ελπίδας εκτός από το να πεθάνετε, και να δώσετε τέλος στο όνειρο του φόβου. Αυτό είναι πειρασμός· τίποτα περισσότερο απ αυτό. Μπορεί αυτό να είναι δύσκολο να μην το επιλέξετε; Σκεφτείτε τί είναι πειρασμός, και δείτε τις αληθινές εναλλακτικές λύσεις ανάμεσα στις οποίες να επιλέξετε. Δεν υπάρχουν παρά μόνο δύο. Μην απατάσθε απ ό,τι φαίνεται να είναι πολλές επιλογές. Υπάρχει είτε η κόλαση είτε ο Παράδεισος, κι ανάμεσα τους δεν διαλέγετε παρά το ένα.
15.Μην αφήσετε το φως του κόσμου, που σας δόθηκε, να κρυφθεί από τον κόσμο. Χρειάζεται το φως, διότι είναι πράγματι σκοτεινά, και οι άνθρωποι απελπίζονται επειδή το όραμα του λυτρωτή έχει αποκρυφτεί κι αυτό που βλέπουν είναι ο θάνατος. Ο λυτρωτής τους στέκεται, μην γνωρίζοντας και άγνωστος ων, κοιτάζοντας τους με μάτια κλειστά. Και δεν μπορούν να δουν μέχρις ότου αυτός να τους κοιτάξει με μάτια που βλέπουν, και να τους προσφέρει συγχώρεση με τα δικά του. Μπορείτε εσείς στους οποίους ο Θεός λέει, “Λυτρώστε τον Υιό Μου!” να μπείτε σε πειρασμό να μην ακούσετε, όταν είστε εσείς για τους οποίους Αυτός ζητά την λύτρωση. Και τί άλλο εκτός απ αυτό θα δίδασκε τούτο το μάθημα; Και τί άλλο εκτός απ αυτό υπάρχει για να μάθετε;
- 2109603094, 6937113537
