Κεφ.18.VIII.Ο Μικρός Κήπος

1.Η επίγνωση του σώματος είναι αυτό που κάνει την αγάπη να φαίνεται περιορισμένη. 2Διότι το σώμα είναι περιορισμός στην αγάπη. 3Το σώμα προέρχεται από την πίστη στην περιορισμένη αγάπη και φτιάχτηκε για να περιορίσει το απεριόριστο. 4Μη νομίσετε ότι αυτό είναι αλληγορικό, διότι το σώμα πράγματι φτιάχτηκε για να σας περιορίσει. 5Εσείς που βλέ­πετε τον εαυτό σας μέσα σ ένα σώμα μπορείτε να γνωρίσετε τον εαυτό σας ως ιδέα; 6Καθετί που αναγνωρίζετε το ταυτίζεστε με κάτι εξωτερικό, κάτι έξω από τον εαυτό του. 7Δεν μπορείτε καν να σκεφτείτε τον Θεό χωρίς σώμα ή κάποια μορφή που νομίζετε ότι μπο­ρείτε να αναγνωρίσετε.
2.Το σώμα δεν μπορεί να γνωρίζει. 2Και για όσο περιορίζετε την επίγνωση σας στις μηδα­μινές του αισθήσεις, δεν θα δείτε το μεγαλείο που σας περιβάλλει. 3Ο Θεός δεν μπορεί να έρθει σ ένα σώμα, ούτε μπορείτε να ενωθείτε μαζί Του εκεί. 4Τα όρια που τίθενται στην αγάπη πάντοτε θα φαίνονται να Τον αποκλείουν και να σας κρατούν χωριστά απΑυτόν. 5Το σώμα είναι ένας μικροσκοπικός φράχτης γύρω από ένα μικρό κομμάτι μιας δοξασμένης και πλήρους ιδέας. 6Διαγράφει ένα κύκλο, πολύ μικρό, γύρω από ένα πολύ μικρό κομμάτι του Ουρανού, χωρισμένο από το σύνολο διακηρύσσοντας ότι μέσα σ αυτό βρίσκεται η βασιλεία σας, όπου ο Θεός δεν μπορεί να μπει.
3.Το εγώ βασιλεύει, και μάλιστα πολύ σκληρά, μέσα σ αυτό το βασίλειο. 2Και για να υπε­ρασπίσει αυτό το μικρό κομμάτι σκόνης σας βάζει να μάχεστε ενάντια στο σύμπαν. 3Αυτό το κομμάτι του νου σας είναι ένα τόσο μικρό μέρος του που αν μπορούσατε να εκτιμήσετε το σύνολο θα βλέπατε αμέσως ότι είναι όπως μια αχτίνα για τον ήλιο ή όπως ένας αμυδρός κυματισμός στην επιφάνεια του ωκεανού. 4Μέσα σ αυτήν την απίστευτη αλαζονεία η μικρο­σκοπική ακτίνα αποφάσισε ότι είναι ο ήλιος· αυτός ο σχεδόν αδιόρατος κυματισμός ονο­μάζει τον εαυτό του ωκεανό. 5Σκεφτείτε πόσο μόνη και φοβισμένη είναι αυτή η μικρή σκέψη, αυτή η απειροελάχιστη ψευδαίσθηση, που κρατά τον εαυτό της χωριστά και μάχε­ται το σύμπαν. 6Ό ήλιος γίνεται ο «εχθρός» της ηλιαχτίδας, ο οποίος θα μπορούσε σε μια στιγμή να την αφανίσει και ο ωκεανός τρομάζει τον μικρό κυματισμό ο οποίος θέλει να καταπιεί τον ωκεανό.
4.Όμως ούτε ο ήλιος ούτε ο ωκεανός έχουν την ελάχιστη επίγνωση αυτής της παράξε­νης και δίχως νόημα δραστηριότητας. 2Απλά συνεχίζουν να υπάρχουν, χωρίς να γνωρίζουν ότι είναι αντικείμενα φόβου και μίσους για ένα μικροσκοπικό κομμάτι του εαυτού τους. 3Ακόμα όμως κι αυτό το κομμάτι δεν έχει χαθεί γι αυτούς διότι δεν θα μπορούσε να επι­βιώσει μακριά τους. 4Και αυτό που το κομματάκι νομίζει ότι είναι δεν αλλάζει σε τίποτα την πλήρη εξάρτηση της ύπαρξης του απ αυτούς. 5Όλόκληρη η ύπαρξη του εξακολουθεί να βρί­σκεται μέσα τους. 6Χωρίς τον ήλιο η ηλιαχτίδα θα χανόταν και ο κυματισμός δεν θα μπο­ρούσε ποτέ να υπάρξει χωρίς τον ωκεανό.
5.Αυτή είναι η παράξενη κατάσταση στην οποία φαίνεται να βρίσκονται εκείνοι που ζουν σ έναν κόσμο που κατοικείται από σώματα. 2Κάθε σώμα φαίνεται να φιλοξενεί κι ένα δια­φορετικό νου, μια σκέψη που έχει πάψει να συνδέεται με άλλες, ζώντας μόνη και με κανέ­να τρόπο ενωμένη με τη Σκέψη από την οποία δημιουργήθηκε. 3Κάθε μικροσκοπικό κομμά­τι φαίνεται να αυτοεξυπηρετείται, ενώ χρειάζεται κάποιο άλλο για ορισμένες ανάγκες του αλλά δεν δέχεται σε καμιά περίπτωση ότι είναι ολοκληρωτικά εξαρτημένο για τα πάντα, από τον ένα Δημιουργό Του. 4Ούτε ότι χρειάζεται το σύνολο για να του δώσει κάποιο νόημα. 5Όμως μόνο του δεν σημαίνει απολύτως τίποτα. 6Ούτε έχει ζωή από μόνο του.
6.Όπως ο ήλιος και ο ωκεανός, ο Εαυτός σας συνεχίζει, χωρίς να λαμβάνει υπόψη του ότι αυτό το μικροσκοπικό κομμάτι θεωρεί ότι είναι εσείς. 2Όμως αυτό δεν είναι χαμένο1 δεν θα μπορούσε να υπάρχει χωριστά κι ούτε το σύνολο θα ήταν όλον χωρίς αυτό. 3Δεν απο­τελεί ένα χωριστό βασίλειο, που κυβερνιέται από μια ιδέα διαχωρισμού από τα άλλα. 4Όύτε το περιβάλλει κανένας φράχτης που να το αποτρέπει απ το να ενωθεί με τα άλλα και να το κρατά μακριά από τον Δημιουργό Του. 5Αυτό το μικρό κομμάτι δεν είναι διαφορετικό απ τα άλλα επειδή συνεχώς βρίσκεται μέσα στο σύνολο και είναι ένα μ αυτό. 6Δεν ζει κάποια χωριστή ζωή επειδή η ζωή του είναι η ενότητα μέσα στην οποία η ύπαρξη του δημιουργή­θηκε.
7.Μη δέχεστε αυτή τη μικρή, εγκλωβισμένη άποψη ως τον εαυτό σας. 2Ο ήλιος και ο ωκε­ανός δεν είναι τίποτα μπροστά σ αυτό που εσείς είστε. 3Η ηλιαχτίδα λάμπει μόνο μέσα στο φως του ήλιου και ο κυματισμός χορεύει καθώς αναπαύεται στην επιφάνεια του ωκεανού. 4Όμως ούτε στον ήλιο ούτε στον ωκεανό βρίσκεται η δύναμη που υπάρχει μέσα σας. 5Θα θέλατε να μείνετε μέσα στο μικρό σας βασίλειο ως ένας λυπημένος βασιλιάς, ένας πικρα­μένος ηγεμόνας, ο οποίος ατενίζει το τίποτα αλλά που όμως θα πέθαινε προκειμένου να το υπερασπιστεί; 6 Αυτός ο μικρός εαυτός δεν είναι το βασίλειο σας. 7Ψηλά πάνω από αυτό και περιβάλλοντας το με αγάπη βρίσκεται το δοξασμένο όλον, το οποίο προσφέρει ολόκληρη την ευτυχία του και τη βαθιά του ικανοποίηση σε κάθε του κομμάτι. 8Κι από αυτά δεν εξαι­ρείται ούτε το μικρό τμήμα που νομίζετε ότι διαχωρίζετε.
8.Η αγάπη δεν γνωρίζει σώματα και απλώνεται σε όλα όσα δημιουργήθηκαν όπως αυτή. 2Ή πλήρης έλλειψη περιορισμών είναι το νόημα της. 3Είναι εντελώς αμερόληπτη στην προ­σφορά της και αγκαλιάζει μόνο για να συντηρήσει και να κρατήσει πλήρες αυτό που δίνει. 4Έχετε τόσο λίγα μέσα στο μικρό σας βασίλειο! 5Εκεί λοιπόν δεν θα έπρεπε να καλέσετε την αγάπη να μπει; 6Κοιτάξτε την έρημο – στεγνή και στείρα, καμμένη από τον ήλιο και χωρίς χαρά – αυτή είναι το μικρό σας βασίλειο. 7Όμως συνειδητοποιήστε τη ζωή και τη χαρά που θα μπορούσε να φέρει προς αυτό η αγάπη από εκεί που πηγάζει και που θα μπορούσε να επιστρέψει έχοντας κι εσάς μαζί της.
9.Η Σκέψη του θεού περιβάλλει το μικρό σας βασίλειο, περιμένοντας έξω από στα σύνο­ρα που έχετε χτίσει, να έρθει μέσα και να λάμψει πάνω στην άγονη γη. 2Δείτε πώς η ζωή ανθίζει παντού! 3Η έρημος γίνεται κήπος, πράσινος, βαθύς και γαλήνιος, προσφέροντας ανάπαυση σ᾽εκείνους που έχασαν τον δρόμο τους και περιπλανώνται μέσα στη σκόνη. 4Δώστε τους καταφυγή σ᾽ένα τόπο που προετοιμάσατε με αγάπη γι᾽ αυτούς, εκεί που κάπο­τε βρισκόταν η έρημος. 5Και όλοι, όσους καλωσορίζετε, θα φέρουν μαζί τους αγάπη για εσάς από τον Ουρανό. 6Μπαίνουν ένας-ένας σε αυτόν τον άγιο τόπο αλλά δεν θα φύγουν μόνοι τους όπως ήρθαν. 7Η αγάπη που έφεραν θα μείνει μαζί τους όπως και μαζί σας. 8Και μέσα από αυτή την ευεργεσία ο κήπος σας θα επεκταθεί και θα απλωθεί σε όλους όσους διψούν για ζωντανό νερό αλλά έχουν χάσει τις δυνάμεις τους ώστε να έρθουν από μόνοι τους.
10.Βγείτε έξω και βρείτε τους διότι φέρνουν τον Εαυτό σας μαζί τους. 2Όδηγήστε τους ήρεμα στον γαλήνιο κήπο σας και λάβετε την ευλογία τους εκεί. 3Έτσι ο κήπος σας θα απλωθεί κατά μήκος της ερήμου ώστε να μην αφήσει κανένα μικρό βασίλειο μοναξιάς απομονωμένο από την αγάπη. 4Θα αναγνωρίσετε τον εαυτό σας και θα δείτε τον μικρό σας κήπο να μεταμορφώνεται στη Βασιλεία των Ουρανών με όλη την Αγάπη του Δημιουργού του να λάμπει πάνω του.
11.Η άγια στιγμή είναι πρόσκληση προς την αγάπη για να μπει μέσα στο ψυχρό σας βασί­λειο που του λείπει η χαρά και να το μεταμορφώσει σ᾽ έναν κήπο ειρήνης και φιλοξενίας. 2Είναι απολύτως βέβαιο ότι η Αγάπη θα ανταποκριθεί σε αυτό το κάλεσμα. 3Θα έρθει επειδή εσείς ήρθατε χωρίς το σώμα και δεν βάλατε φραγμούς που θα εμπόδιζαν τον χαρούμενο ερχομό της. 4Μέσα στην άγια στιγμή ζητάτε από την αγάπη αυτό που προσφέρει σε όλους, τίποτα λιγότερο και τίποτα περισσότερο. 5Καθώς ζητάτε τα πάντα θα τα λάβετε. 6Και ο Εαυτός σας που ακτινοβολεί θα υψώσει το μικρό κομμάτι που προσπαθήσατε να κρύψετε από τον Ουρανό κατευθείαν σε αυτόν. 7Κανένα κομμάτι της Αγάπης δεν καλεί το σύνολο μάταια και χωρίς ανταπόκριση. 8Κανείς Υιός του Θεού δεν μένει έξω από την Πατρότητα Του.
12.Να είστε σίγουροι γι αυτό: η αγάπη έχει μπει στην ιδιαίτερη σχέση σας και μπήκε πλή­ρης μόλις εσείς δειλά το ζητήσατε. 2Δεν έχετε συνειδητοποιήσει ότι η αγάπη έχει έρθει διότι δεν έχετε εγκαταλείψει ακόμα όλα τα εμπόδια που στρέφετε εναντίον του αδελφού σας. 3Κι εσείς όπως κι εκείνος δεν μπορείτε να καλωσορίσετε την αγάπη χωριστά. 4Δεν θα μπορούσατε να γνωρίσετε τον Θεό ξέχωρα από τους άλλους, όπως ούτε κι Εκείνος εσάς χωρίς τον αδελφό σας. 5Μαζί όμως δεν θα μπορούσατε να μη γνωρίζετε την αγάπη όπως κι εκείνη σας γνωρίζει μαζί με τον αδελφό σας και είναι αδύνατον έτσι να μην αναγνωρί­σει τον εαυτό της μέσα σας.
13.Έχετε φτάσει στο τέρμα μιας διαδρομής που ξεκίνησε από πολύ παλιά χωρίς όμως να συνειδητοποιήσετε ότι έχει πλέον τελειώσει. 2Εξακολουθείτε να είστε εξουθενωμένοι και η σκόνη της ερήμου φαίνεται να σας τυφλώνει και να σας κρατά με τα μάτια κλειστά. 3Όμως Εκείνος που εσείς καλωσορίσατε έχει έρθει να σας καλωσορίσει. 4Περίμενε καιρό για να σας προσφέρει αυτό το καλοσώρισμα. 5Λάβετέ το τώρα από Αυτόν διότι θέλει να Τον γνωρίσετε. 6Ένας μικρός τοίχος σκόνης απομένει ανάμεσα σ᾽εσάς και τον αδελφό σας. 7Μ᾽ένα σας φύσημα θα χαθεί και μ᾽ένα γέλιο χαράς θα γκρεμιστεί. 8Μπείτε και περπατήστε μέσα στον κήπο που η αγάπη προετοίμασε για εσάς και τον αδελφό σας.