Συμπληρώστε την λέξη και πατήστε enter

ΟΤΑΝ Η ΚΑΡΔΙΑ ΠΟΝΑΕΙ, ΤΟ ΣΩΜΑ ΠΟΝΑΕΙ!

ΣΥΓΧΩΡΕΣΗ ΚΑΙ ΥΓΕΙΑ

Της Ιουλίας Πιτσούλη

 

Στα σύρματα του ηλεκτρικού κάθονται 9 χελιδόνια που κοιτούν προς μια ανθισμένη αμυγδαλιά και  σκέπτονται ότι θα ήθελαν να πετάξουν προς τα εκεί.

Μαντέψτε: ποιό απ’ όλα θα πετάξει προς την αμυγδαλιά;

Όποιο το επιλέξει! Όποιο ενεργοποιήσει τον Επιλογέα μέσα του!

Αυτόν τον Επιλογέα χρειάζεται να ενεργοποιήσουμε για να οδηγήσουμε τη ζωή μας στην πληρότητα και στην ψυχοσωματική υγεία.

Σας καλωσορίζω σαν βασιλείς.

Υπάρχει ένα βασιλικό μεγαλείο μέσα σας και θα ήθελα να το κοιτάξουμε μαζί καθώς θα ταξιδέψουμε από την κρυφή αιτία των ασθενειών στην ισχυρή δύναμη της ψυχής να γιατρέψει το σώμα και το νου.

Πρώτα θα εξετάσουμε :

Το ρόλο άγχους και της ψυχολογικής κατάστασης στην απορύθμιση της υγείας μας

Και ύστερα θα δούμε λύσεις:

Πρώτες βοήθειες και πρακτικές οδηγίες για την καθημερινότητα

Και την οριστική θεραπεία μέσω της  ιαματικής δύναμης της  συγχώρεσης

ΑΓΧΟΣ

ΕΝΑΣ ΦΥΛΑΚΑΣ ΠΟΥ ΓΙΝΕΤΑΙ ΔΕΣΜΟΦΥΛΑΚΑΣ

Μπορείτε να φανταστείτε τα βουνά της Ελλάδας γεμάτα με φωλιές λιονταριών; Ο Ηρόδοτος αναφέρει ότι το 480 πΧ, όταν ο στρατός του Ξέρξη εισέβαλλε στην Ελλάδα αντιμετώπιζε συχνά επιθέσεις λιονταριών καθώς διέσχιζε τη Μακεδονία.  Όταν στρατοπέδευαν τις νύχτες, δέχονταν επιδρομές λιονταριών, τα οποία ορμούσαν και κατασπάραζαν τις φορτωμένες με τρόφιμα μεταγωγικές καμήλες.  Τα λιοντάρια που εξαλείφθηκαν γύρω στο 100 π.Χ. ήταν ό,τι είχε απομείνει από την αρχαία άγρια πανίδα της χώρας που συμπεριλάμβανε ζώα που σήμερα κατοικούν στις σαβάνες της Αφρικής ή έχουν εξαφανιστεί. Κάποτε κατοικούσαν στην Ελλάδα ζώα που ούτε το βάζει ο νους μας.

Κοιτάξτε το χώρο που βρίσκεστε αυτή τη στιγμή και ξεχάστε τον για λίγο. Φανταστείτε τον πριν από 40.000 χρόνια. Εδώ που βρίσκεστε αυτή τη στιγμή θα βλέπατε πελώριες χελώνες σε μέγεθος αυτοκινήτου, ρινόκερους  βάρους ενός τόνου, γιγάντιες στικτές ύαινες, καμηλοπαρδάλεις , αρκούδες που όρθιες ξεπερνούν τα 2,5 μέτρα και  μεγαλόσωμα λιοντάρια. Αν βλέπατε αυτά τα θηριώδη ζώα να ορμούν καταπάνω σας θα  ξέσπαγε μια ηλεκτροχημική καταιγίδα στον οργανισμό σας. Ο φόβος και το ένστικτο επιβίωσης θα πυροδοτούσαν μέσα σας ακαριαίες μεταβολές για να σας δώσουν τη δύναμη να παλέψετε με το θηρίο ή να τρέξετε για να διαφύγετε όσο γίνεται πιο γρήγορα. Το καρδιαγγειακό, το σκελετομυικό, το νευρικό, το πεπτικό, το ορμονικό σας σύστημα θα έμπαιναν σε κατάσταση συναγερμού και επιστράτευσης για να αποκτήσετε υπερδύναμη στα χέρια και τα πόδια, υπερεστίαση της όρασης και της ακοής και ταχύτατη επεξεργασία των σημάτων του περιβάλλοντος.

Το Προστατευτικό Άγχος

Αυτό είναι το προστατευτικό στρες και είναι ο φύλακας του σώματός μας σε επικίνδυνες περιστάσεις: θέτει σε λειτουργία ένα διαθέσιμο στράτευμα όταν η ζωή μας βρίσκεται σε κίνδυνο. Για να συμβεί αυτό αυξάνεται  η πίεση του αίματος, διευρύνονται  τα λεπτά κανάλια στους πνεύμονες για να εισρεύσει περισσότερο οξυγόνο,  εντείνεται ο καρδιακός παλμός, επιταχύνεται η αναπνοή. Παράλληλα, ένα σύμπλεγμα από ορμόνες και γλυκόζη κατακλύζουν τον οργανισμό. Το σύνθημα μέσα μας είναι «πάλεψε ή τρέξε να σωθείς». Και στις δύο περιπτώσεις απαιτείται η επιστράτευση όλων ενεργειακών αποθεμάτων μας ενώ ταυτόχρονα  αναστέλλονται λειτουργίες που δεν είναι απαραίτητες εκείνη τη στιγμή. Ποιες είναι αυτές; Το πεπτικό και το ανοσοποιητικό. Επειδή, αν δεν καταφέρουμε να γλυτώσουμε από τον άμεσο σωματικό κίνδυνο,  λ.χ. να σωθούμε από την επίθεση του λιονταριού, δεν έχει νόημα να χωνέψουμε την τροφή ή να αντιμετωπίσουμε μια φλεγμονή.

Φανταστείτε μια ξαφνική  γενικευμένη επίθεση σε μια πόλη:  το άγχος- στρατηγός θα καλέσει όχι μόνο το στρατό αλλά όλες τις εφεδρείες και στο τέλος θα επιστρατεύσει όλη την πόλη. Οι φουρνάρηδες κι οι μάγειροι (πεπτικό)  οι γιατροί (ανοσοποιητικό) σταματούν το έργο τους και μετατρέπονται σε στρατιώτες να προστατεύσουν την ίδια την ύπαρξη της πόλης.   Όταν η ζωή μας κινδυνεύει το στρες είναι ο φύλακάς της. Οι πρόγονοί μας της παλαιολιθικής εποχής είχαν κάθε λόγο να είναι βρίσκονται σε συνεχή αγωνία και σε παρατεταμένο στρες καθώς ήταν εκτεθειμένοι σε ανεξέλεγκτες φυσικές δυνάμεις που δεν κατανοούσαν και  κινδύνευαν από θηρία πολύ πιο τρομακτικά από όσο μπορούμε να φανταστούμε. Αν εμείς ήταν εφικτό να γεννηθούμε σήμερα,  οφείλεται στο μηχανισμό τους στρες που λειτουργούσε επαρκώς στους πανάρχαιους προγόνους μας ώστε να επιβιώσουν και να κάνουν απογόνους μεταξύ των οποίων συμπεριλαμβανόμαστε.

Το καταστροφικό Άγχος

Ότι όμως έσωσε κάποτε τον άνθρωπο σήμερα τον σκοτώνει. Το άγχος. Από μηχανισμός επιβίωσης έγινε εχθρός της. Ο φύλακας έγινε δεσμοφύλακας και μας φυλάκισε σε μια ψυχοσωματική λειτουργία όπου ο συναγερμός είναι σχεδόν μόνιμος. Και όχι πια για λόγους άμεσης επιβίωσης όπως όταν κινδυνεύει η ζωή μας αλλά απλώς επειδή  παγιδευτήκαμε στην κίνηση  ή δίνουμε εξετάσεις, ή αργήσαμε σε ένα ραντεβού, επειδή μας πιέζουν προθεσμίες στη δουλειά ή χρέη, ή επειδή μας ταλαιπωρεί μια δύσκολη σχέση. Τίποτα από αυτά δεν απειλεί άμεσα την επιβίωσή μας καθώς δεν θέτουν σε άμεσο κίνδυνο τη ζωή μας. Όμως το άγχος μας έχει εγκατασταθεί μόνιμα και ύπουλα, αθέατα υπονομεύει την υγεία του σώματος. Σαν συναγερμός που χτυπάει ασταμάτητα χωρίς λόγο.  Είναι σαν φύγαμε το πρωί από το σπίτι και ξεχάσαμε να κλείσουμε τη βρύση. Συνεχής διαρροή ενέργειας και απορρύθμιση του οργανισμού.

Ο παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας υπολογίζει ότι ως το 2030 το άγχος θα είναι η πρώτη αιτία  στις διαταραχές υγείας ενώ κρίνεται  ως παράγων υψηλότερου κινδύνου για τα καρδιαγγγειακά επεισόδια από ότι η υψηλή πίεση και ο διαβήτης. Παράλληλα ενοχοποιείται για σοβαρές νόσους όπως ο καρκίνος αλλά και τα αυτοάνοσα ανάμεσα στα οποία

  • Η ελκωδης κολίτιδα,
  • Η ρευματοειδής αρθρίτις,
  • Ο λύκος και η σκλήρυνση κατά πλάκας,
  • Η ψωρίαση και ο διαβήτης 1,
  • Η ασθένεια Χασιμότο ,
  • Η μυασθένεια,
  • Το σύνδρομο χρόνιας κόπωσης,
  • Και το σκληρόδερμα
  • Ένας στους 10 στην Ευρώπη πάσχει από κάποιο αυτοάνοση ασθένεια και φανταστείτε ότι υπάρχουν περισσότεροι από 80 αυτοάνοσων. Και μια σημαντική λεπτομέρεια: Κτυπάνε κυρίως τις γυναίκες. Ίσως γιατί παίρνουμε τα πράγματα κατάκαρδα.

 Ο τρόπος που σκεπτόμαστε και τα συναισθήματά μας βρίσκονται σε άμεση σχέση με το ανοσοποιητικό σύστημα.

Τα αυτοάνοσα θεωρούνται πολυπαραγοντικές ασθένειες και η αιτία τους αποδίδεται:

  • στην κληρονομικότητα,
  • στο περιβάλλον,
  • στις ορμόνες,
  • στο διαπερατό έντερο
  • στην διαταραχή του ανοσοποιητικού.
  • Αλλά και στο άγχος.

Και δυστυχώς το άγχος δημιουργεί φαύλο κύκλο: καθώς η εμφάνιση της ίδιας της ασθένειας αυξάνει σημαντικά το άγχος των ασθενών.

Έρευνα του Πανεπιστημίου της  Ισλανδίας και της Στοκχόλμης στη Σουηδία που διήρκεσε 30 χρόνια με τη συμμετοχή ενός εκατομμυρίου ατόμων διαπίστωσε τη στενή σχέση ανάμεσα στο υψηλό άγχος και τα αυτοάνοσα .

Όπως εξηγεί η επικεφαλής της έρευνας Dr. Huan Song,  of the University of Iceland in Reykjavík and the Karolinska Institute in Stockholm, Sweden.  «το σοβαρό ή παρατεταμένο συναισθηματικό στρες προκαλεί μεταβολές σε πολλαπλές σωματικές λειτουργίες μέσω απορρύθμισης του ανοσοποιητικού εξ αιτίας της  απελευθέρωσης των ορμονών του στρες»

Άλλες μελέτες παρέχουν ενδείξεις  ότι το 80% των ασθενών με αυτοάνοσα νοσήματα ή καρκίνο  ανέφεραν υψηλό στρες ή κατάθλιψη πριν την εκδήλωση της νόσου.

Επίσης κατά τη διάρκεια της φαρμακευτικής θεραπείας η έξαρση ή η ύφεση των συμπτωμάτων έχουν να κάνουν πολύ με το ψυχολογικό στρες και την διαχείριση συναισθημάτων όπως είναι ο θυμός, το άγχος και η θλίψη.

Τα χρόνια παράπονα που γεννούν ασθένειες

Οι σχετικές μελέτες λοιπόν αποκαλύπτουν πως υπάρχει ένα αθέατο, υπόγειο  άγχος που δεν σχετίζεται με όσα αντιμετωπίζουμε στην καθημερινότητα, αλλά με το παρελθόν! Το άγχος αυτό παράγεται από  τα χρόνια παράπονα. Ύπουλο, υπόγειο και καταστροφικό. Το αποτέλεσμα δεν βιώνεται άμεσα αλλά με την πάροδο του χρόνου.

Η εμφάνιση των αυτοάνοσων νόσων και του καρκίνου σχετίζεται συχνά με ένα έντονο γεγονός ζωής που μπορεί να συνέβη ακόμα και  χρόνια πριν, μια εμπειρία με μεγάλη συναισθηματική φόρτιση ή ένα οξύ και χρόνιο  άγχος και μόνιμη θλίψη που σχετίζεται με την:

  • απώλεια ενός συγγενικού ή αγαπημένου προσώπου,
  • εμπειρία μιας φυσικής καταστροφής,
  • έκθεση σε προσωπική βία
  • προβλήματα στις σχέσεις
  • απώλεια εισοδήματος/εργασίας
  • επαγγελματική δυσκολία ή έντονη δυσαρμονία στο εργασιακό περιβάλλον
  • διαζύγιο

Πολλά νοσήματα του σήμερα έχουν την ψυχική ρίζα τους σε γεγονότα του χθες. Σε εμπειρίες που προηγήθηκαν ακόμα και δεκαετίες πριν την εκδήλωση της νόσου και συντηρήθηκαν ενδόμυχα σαν χρόνια παράπονα και ψυχικές καθηλώσεις.

Μελέτες παρέχουν ενδείξεις ότι τραυματικές εμπειρίες της παιδικής ηλικίας εάν δεν εξομαλυνθούν μπορούν να οδηγήσουν σε διαταρραχές του ανοσοποιητικού και εμφάνιση αυτοάνοσων στην ενήλικη ζωή. Ίδια αποτελέσματα έχει και το χρόνιο στρες.

ΕΡΩΤΗΣΗ

Εάν πάσχετε από κάποιο χρόνιο νόσημα ή αυτοάνοσο, ελέγξτε:
Το σωματικό πρόβλημα πότε ξεκίνησε;
Αντιμετωπίσατε ένα σοβαρό στρες  πριν το πρόβλημα υγείας;

Το σώμα μας κοιτάζει προς τα πίσω. Στο παρελθόν. Επειδή εκεί κοιτάζει ο νους μας.

Εξωτερικά είμαστε εδώ τώρα αλλά εσωτερικά είμαστε κατά κάποιον τρόπο στο παρελθόν, επειδή ο νους μας έχει καθηλωθεί εκεί.
Το χρόνιο στρες και το χρόνιο παράπονο βρίσκονται σε ευθεία σύνδεση.
Όταν αντιμετωπίσαμε ένα γεγονός που μας προκάλεσε μεγάλο φόβο, άγχος και ψυχικό ή σωματικό πόνο τραβήξαμε μια  ΨΥΧΙΚΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ.
Κι από τότε κάποιος μέσα  μας συνεχίζει να την κοιτάζει, και δεν τραβάει τα μάτια του από πάνω της. Μας καθηλώνει στο παρελθόν.
Σιγά σιγά κρυσταλλοποιούμε μέσα μας ένα πλέγμα πεποιθήσεων και αντιδράσεων και χωρίς να το καταλάβουμε φυλακιζόμαστε μέσα του. Αυτό σημαίνει ότι ο επιλογέας μέσα μας έχει αδρανοποιηθεί από το παρελθόν, τα παράπονα, τη συνήθεια και τον ύπνο της συνείδησης.

Ο εγκέφαλός μας υποστηρίζει τις συνήθειές μας δημιουργώντας νευρωνικά κυκλώματα που εδραιώνονται με την επανάληψη.

Κάθε φορά που κάνουμε μια σκέψη, κάθε φορά που βιώνουμε μια εμπειρία ή νιώθουμε ένα συναίσθημα ένα πλήθος από  ηλεκτροχημικά σήματα ταξιδεύουν μεταξύ των νευρώνων στον εγκέφαλό μας. Αν το ίδιο είδος σημάτων επαναλαμβάνεται ξανά και ξανά  τότε οι νευρώνες ομαδοποιούνται και συνδέονται σχηματίζοντας δίκτυα. Όσο πιο συχνά κάνουμε μια κίνηση ή μια σκέψη νευρώνες που επικοινωνούν μεταξύ τους δένονται με βαθύτερους δεσμούς. Έτσι οι αγχώδεις διαδικασίες και σκέψεις εδραιώνουν συγκεκριμένα νευρωνικά δίκτυα με επακόλουθο την μονιμοποίηση του άγχους.

Κι όμως το άγχος είναι αναστρέψιμο!

Όμως τα καλά νέα είναι ότι αυτή η διαδικασία μπορεί να αναστραφεί. Επειδή έχει δίκιο η παροιμία μάτια που δεν βλέπονται γρήγορα λησμονούνται. Όταν αρχίζουμε να αλλάζουμε τρόπο σκέψης λ.χ. αποφεύγοντας συνειδητά τις αγχογόνες σκέψεις τότε και τα νευρωνικά δίκτυα του εγκεφάλου αλλάζουν επίσης καθώς ατονεί η σχέση των νευρώνων που έκαναν δίκτυα άγχους ενώ ενισχύονται οι νευρωνικές συνδέσεις ευεξίας και ειρήνης.

Για να συμβεί αυτό χρειάζεται η ενεργοποίηση του Επιλογέα. Του τμήματος του νου μας που μπορεί να αφυπνιστεί από την καθήλωση των γεγονότων και της συνήθειας και να κάνει μια νέα, συνειδητή, βέλτιστη επιλογή .

Εάν θέλετε να αλλάξετε το πεπρωμένο σας πρέπει να έχετε υπ᾽ όψιν σας την εξίσωση του πεπρωμένου.  Είναι η εξής: Αλλαγή σκέψης οδηγεί σε αλλαγή πεποιθήσεων και αυτή συνεπάγεται αλλαγή του πεπρωμένου μας.
Επειδή το πεπρωμένο μας δεν καθορίζεται από τα γεγονότα αλλά από τον τρόπο που επιλέγουμε να τα ερμηνεύσουμε.

Σωματικοί χάρτες των συναισθημάτων

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Στην εικόνα τα αποτελέσματα πειραμάτων στα οποία οι συμμετέχοντες χρωμάτιζαν τις περιοχές στο σώμα τους όπου ένιωθαν να ενεργοποιούνται ή να απενεργοποιούνται ανάλογα με τα συναισθήματά τους.

ΤΙ ΠΡΟΤΕΙΝΩ ΛΟΙΠΟΝ  ΓΙΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΟΥ ΑΓΧΟΥΣ ;

Α.  4 προτάσεις για πρώτες βοήθειες σε κρίσεις άγχους

Β. Συγχώρεση για οριστική βαθειά θεραπεία

Α. ΠΡΩΤΕΣ ΒΟΗΘΕΙΕΣ

1. Zεστάνετε τα χέρια σας

Έχετε παρατηρήσει τι κάνετε αυθόρμητα όταν μια κρύα μέρα βρεθείτε μπροστά σε ένα τζάκι; Απλώνετε τα χέρια!

Μια άμεση πρώτη βοήθεια για το ξαφνικό άγχος είναι να ζεστάνετε τα χέρια. Βάλτε τα χέρια σε ζεστό τρεχούμενο νερό. Έχει αποδειχθεί ότι το ζεστό νερό ή το να κρατήσουμε τα χέρια μας κοντά σε μια πηγή θερμότητας μας βοηθά να χαλαρώσουμε την ένταση. Στις παλάμες αντικατοπτρίζεται όλο το σώμα κι έτσι το σήμα της ζεστασιάς πάει παντού και η ένταση σε όλο το σώμα μετριάζεται.

2. Σταθείτε περήφανα.

Η στάση του σώματος στέλνει σήματα στον εγκέφαλο που τα ανταποδίδει δημιουργώντας τις ανάλογες ψυχοφυσιολογικές μεταβολές. Σκεφτείτε έναν άνθρωπο σε κατάθλιψη: κεφάλι σκυμμένο, ώμοι γυρτοί, βλέμμα άτονο, γραμμές του στόματος με καμπύλη προς τα κάτω και χείλη σφιγμένα. Σκεφτείτε τον Σούπερμαν πόδια μισάνοιχτα για να έχει μια γερή βάση στήριξης, στήσιμο του κορμού με τους ώμους ανοιχτούς την πλάτη ορθή το βλέμμα εστιασμένο. Δοκιμάστε διαδοχικά τις δύο στάσεις και διαπιστώστε άμεσα τη διαφορά στην αίσθηση αυτοπεποίθησης και αισιοδοξίας.

3.Εισπνεύστε ειρήνη εκπνεύστε απελευθέρωση

Ενώ η κοντή, ρηχή και γρήγορη αναπνοή είναι σαφής ένδειξη του άγχους, είναι προφανές πως οι αργές παρατεταμένες αναπνοές μειώνουν άμεσα το στρες. Στην Ιατρική σχολή του Χαρβαρντ  η Δρ Herbert Benson χρησιμοποίησε τις τεχνικές αναπνοής  για μείωση του στρες με μετρήσιμα αποτελέσματα στη:

    • Μείωση της ταχυκαρδίας
    • Σταθεροποίηση της  πίεσης του αίματος.
    • Ενίσχυση του ανοσοποιητικού.

Δοκιμάστε να κάνετε παρατεταμένες εκπνοές όποτε νιώθετε μια κρίση άγχους ή καθιερώστε πεντάλεπτα μέσα στην ημέρα με κάποια τεχνική αναπνοών όπως η ακόλουθη: εισπνεύστε μετρώντας ως το 6 , κρατήστε την αναπνοή μετρώντας ως το 3, εκπνεύστε μετρώντας ως το 6, κρατήστε την αναπνοή μετρώντας ως το 3, εισπνεύστε πάλι μετρώντας ως το 6 και ούτω καθ’ εξής.

Ή αφιερώνετε τρία τέσσερα πεντάλεπτα την ημέρα σε αργές εισπνοές λέγοντας μέσα σας : εισπνέω ειρήνη και αργές παρατεταμένες εκπνοές λέγοντας  εκπνέω απελευθέρωση.

4.Χαμογελάστε

Μελέτες έδειξαν ότι το γέλιο μείωσε την παραγωγη στις προφλεγμονώδεις κυττοκίνες σε ασθενείς με ρευματοειδή αρθρίτιδα, ενώ επίδραση ενός ξεκαρδιστικού γέλιου  μπορεί να ενισχύσει το ανοσοποιητικό για 12 ώρες  καθώς πελευθερώνονται νευροδιαβιβαστές  δηλ ουσίες που έχουν αναλγητική, αντικαταθλιπτική και αντιφλεγμονώδη δραση! *6

Αλλά κι ένα εγκάρδιο χαμόγελο βοηθά  στην φυσική αναλγησία, την εξομάλυνση του καρδιακού ρυθμού και της πίεσης και την ενίσχυση του ανοσοποιητικού.

Ακόμα το ψεύτικο χαμόγελο έχει αποτελέσματα -Βοηθά στην μείωση του στρες : σε ένα πείραμα όπου ζητήθηκε στους συμμετέχοντες να μπουν σε ελαφρά στρεσογόνες  καταστάσεις όπως να βάλουν το χέρι σε μια λεκάνη με παγάκια. Υπήρχαν δύο ομάδες στην μία από τις οποίες είχε ζητηθεί να χαμογελούν κατά τη διάρκεια του πειράματος. Όπως αποδείχθηκε ακόμα κι αυτό το ψεύτικο χαμόγελο είχε μετρήσιμα αποτελέσματα στη μείωση του στρες και την επαναφορά του καρδιακού παλμού .

       Άσκηση Χαμόγελου
Δοκιμάστε να χαμογλάσετε απλώς με το στόμα.
Τώρα καλέστε και τα μάτια σας να συμμετάσχουν στο χαμόγελο. Και τώρα διατηρώντας αυτό το χαμόγελο κλείστε τα μάτια. Κι αφήστε το χαμόγελο να απορροφηθεί και να ενσταλάξει μέσα σας. Στείλτε το συνειδητά σε όλο το σώμα και κυρίως στα μέρη, όργανα που νιώθετε ότι χρειάζονται θεραπεία και ανακούφιση. Τέλος στείλτε το στην καρδιά σας και νιώστε την να χαμογελάει.

Επαναλαμβάνετε αυτήν την άσκηση όσο πιο συχνά μπορείτε μέσα στην ημέρα. Κάνει θαύματα!

Β. ΚΑΙ ΤΩΡΑ Η ΟΡΙΣΤΙΚΗ ΘΡΑΠΕΙΑ: ΣΥΓΧΩΡΕΣΗ

Πέρα από τις πρώτες βοήθειες στην καθημερινότητα για τη διαχείριση του άγχους υπάρχει και η ουσιαστικότερη και πλήρης θεραπεία. Αυτή είναι η συγχώρεση.

«Η έρευνα και οι μελέτες για το ρόλο της  συγχώρεσης στην θεραπεία των ψυχικών δυσλειτουργιών είναι τόσο σημαντική όσο η ανακάλυψη της πενικιλίνης για την αντιμετώπιση των λοιμωδών ασθενειών»*

Ο υπέυθυνος στο  Stanford  Fred Luskin, Ph.D., κλινικός ψυχολογος λεει:

Η ΣΥΓΧΩΡΕΣΗ ΕΙΝΑΙ ΣΑΝ ΕΝΑΣ ΜΥΣ: ΟΤΑΝ ΕΞΑΣΚΕΙΣΑΙ ΜΕ ΜΙΚΡΟΤΕΡΑ ΖΗΤΉΜΑΤΑ ΚΑΤΑΚΤΑΣ ΤΗΝ ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ ΝΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΖΕΣΑΙ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΑ  ΚΑΙ ΝΑ ΣΥΝΕΡΧΕΣΑΙ ΠΙΟ ΕΥΚΟΛΑ ΑΠΟ ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΟΥΣ ΨΥΧΙΚΟΥΣ ΠΟΝΟΥΣ.

Στο παν/μιο Duke μια ομάδα ασθενών με έντονους πόνους στη μέση και λουμπάγκο έλαβαν μέρος σε ένα πείραμα όπου καλούντο να συγχωρέσουν και να νιώσουν συμπόνια συμμετέχοντας σε ένα πρόγραμμα διάρκειας 8 εβδομάδων. Στη διάρκειά του ενθαρρύνονταν να απελευθερωθούν από τα παράπονα . Στο τέλος των δύο μηνών  ανέφεραν θεαματική βελτίωση της υγείας τους και μείωση των πόνων.

Αντίθετα, η επίκριση, ο θυμός και η εχθρότητα ιδίως όταν παραμένουν για χρόνια επιδρούν τοξικά στο ανοσοποιητικό και το καρδιαγγειακό σύστημα με σοβαρές συνέπειες στην υγεία  αναφέρει μια  άλλη μελέτη του Πανεπιστημίου του  Wisconsin όπου επίσης επισημαίνεται ότι  εκείνοι που μαθαίνουν να συγχωρούν μειώνουν σημαντικά τα επίπεδα του στρες τους και βελτιώνουν ουσιαστικά την σχέση με τον εαυτό τους και την αυτοπεποίθησή τους. Οι αντίστοιχες θετικές συνέπειες στην υγεία τους είναι η μείωση της υψηλής αρτηριακής πίεσης  και του κινδύνου  εμφραγμάτων, ακόμα περιορίζεται η  επιδείνωση συμπτωμάτων  αυτοάνοσων σε σχέση με εκείνους που δεν μπορούν να απαλλαγούν από τη μνησικακία, την πικρία και τα παράπονα.

1 στους 3 συμμετέχοντες σε ένα σεμινάριο συγχώρεσης ανέφερε σημαντική μείωση των πονοκεφάλων

Στο ινστιτούτο heartmath ζητήθηκε σε μια ομάδα εθελοντών να νιώσουν θυμό για 5 λεπτά. Το αποτέλεσμα: πτώση του ανοσοποιητικού συστήματος για 5 ώρες. Αντίθετα όταν τους ζητήθηκε να νιώσουν συμπόνια, οι ανοσοσφαιρίνες (ένα φυσικό αντιβιωτικό στο σώμα μας που μας βοηθά να αντιμετωπίσουμε ιώσεις) αυξήθηκαν σημαντικά.

Η συγχώρεση είναι μια απόφαση του ΕΠΙΛΟΓΕΑ να  απαλλαγούμε από τα αρνητικά συναισθήματα και τα παράπονα είτε ο άλλος το αξίζει  είτε όχι.

Η λειτουργία της καρδιάς, του ανοσοποιητικού και της ψυχικής υγείας μας εξαρτάται από την ικανότητά μας να μειώνουμε το θυμό και τα αρνητικά συναισθήματα προς τους άλλους ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΑΣ.  Η συγχώρεση είναι επιλογή αλλαγής της γνώμης για τον εαυτό μας. Όχι πια θύμα αλλά κάποιος που αξίζει να αγαπηθεί.

⇒ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ: Για να αφυπνίσετε τον Επιλογέα σας και την ιαματική δύναμη της Συγχώρεσης έχετε την ευκαιρία να εκπαιδευτείτε σε ένα υποστηρικτικό περιβάλλον στο Κτήμα Νοόσφαιρα wellness & retreat center  σε ένα  εντατικό 14ήμερο, από τις 24 Αυγούστου έως τις 7 Σεπτεμβρίου.
Δυο εβδομάδες αφιερωμένες στην Συγχώρεση και την Κάθαρση από τα παράπονα και τις αυτοϋπονομευτικές σκέψεις.

Για περισσότερες λεπτομέρειες δείτε στον ακόλουθο σύνδεσμο:
http://www.noosfera.gr/programs-seminars/14-meres-katharsis-me-ta-mathimata-thaymaton/


 

Share